24-Carat Black – Ghetto: Misfortune’s Wealth

24-Carat Black 1974 (numerogroupfiles.wordpress.com)

24-Carat Black 1974

Inleiding

Een vergeten en onbekend soul meesterwerk uit 1973. Ghetto: Misfortune’s Wealth van 24-Carat Black was een concept album en zou het eerste en laatste album van de band zijn.

Er is helaas weinig te vinden over het verhaal achter en over 24-Carat Black.

Dale Warren

Dale Warren was de neef van Motown’s Berry Gordy’s tweede vrouw. Hij was een professioneel geschoolde violist en werd ingezet als componist en arrangeur voor strijkinstrumenten bij Motown Records in de jaren (19)60. Eind jaren (19)60 ging hij aan het werk bij (concurrent) Stax Records. Hij werkte daar als arrangeur voor de sterren van Stax, zoals Billy Eckstine, Eddie Floyd, Albert King en de Staple Singers. Hij werkte ook voor de, na het overlijden van Otis Redding, grootste ster van Stax, Isaac Hayes. Hij werkte mee op zijn albums Hot Buttered Soul, The Isaac Hayes Movement en …To Be Continued. Hij was ook aanwezig bij het beroemde Wattstax concert in 1972.

Door de successen van zijn werk kreeg Warren alle ruimte voor eigen projecten.

24-Carat Black

Rond deze tijd kwam hij een jonge soul groep tegen uit Cincinnati, Ohio met de naam The Ditalians. De band bestond uit 9 leden, waaronder de 16-jarige zangeres Princess Hearn (Warren verliet zijn derde vrouw om met haar te kunnen zijn). Met compleet nieuwe nummers, geschreven door Warren, begon de band in 1972 te touren. Zonder al te veel succes: voor het zwarte publiek waren ze te pretentieus, voor het witte publiek te funky. Gelukkig ging de band in 1973 toch de studio in.

Ghetto: Misfortune’s Wealth

24-Carat Black - Ghetto: Misfortune's Wealth (idontcareaboutsleep.blogspot.com)

24-Carat Black – Ghetto: Misfortune’s Wealth

De muziek die Warren schreef voor 24-Carat Black verscheen op het fantastische Ghetto: Misfortune’s Wealth. Het album gaf inzicht in het zware leven in de steden en zoomt in op de verschillende oorzaken en gevolgen van armoede.

Het album bestaat uit funk met klaaglijke zang en soms dreigende muziek. De muziek is zeer bijzonder en emotioneel. In een nummer als Poverty’s Paradise komt de wanhoop rechtstreeks binnen. Indrukwekkend.

De funk van Brown-Baggin’ geeft dan weer mooi tegenwicht. Brown-baggin’ verwijst naar het meebrengen van eten en drinken, in Amerika verpakt in een ‘brown bag’. Het nummer doet denken aan The Meters.

Mothers’ Day is alweer een top nummer (Mother’s Day is coming / Foodstamps are underway). Het volgende Foodstamps swingt weer behoorlijk. Het afsluitende 24-Carat Black (Theme) klinkt als soulvolle fusion. Prachtig.

Op twee nummers na, duren alle nummers 6½ minuut of langer. Stax Records had behoorlijke moeite het album te promoten. Het album werd een commerciële flop.

Nummers

  • Synopsis One: In The Ghetto / God Save The World
  • Poverty’s Paradise
  • Brown-Baggin
  • Synopsis Two: Mother’s Day
  • Mother’s Day
  • Foodstamps
  • Ghetto: Misfortune’s Wealth
  • 24-Carat Black (Theme)

Muzikanten

De volgende muzikanten spelen mee op het album. Het aantal muzikanten dat meewerkte aan het album ligt rond de 25, dus de onderstaande lijst is niet compleet.

  • Larry Austin – bas
  • Tyrone Steels – percussie
  • Jerome Derrickson – saxofoon
  • Ricky Foster – trompet
  • James Talbert – elektrische piano
  • William Talbert – orgel
  • Princess Hearn – zang
  • Kathleen Dent – zang
  • Valerie Malone – zang

Het vervolg

24-Carat Black - live (numerogroup.wordpress.com)

24-Carat Black – live

Er volgde een tour na het uitbrengen van het album, maar die veranderde helaas weinig aan het lot van het album. Toch werden er in 1974 nieuwe nummers opgenomen met de band. Deze opnamen zouden pas in 2009 (!) voor het eerst worden uitgebracht onder de titel Gone: The Promises Of Yesterday. Warren zelf heeft het niet meer meegemaakt. Hij overleed in 1994.

De flop van Ghetto: Misfortune’s Wealth was een financiële ramp voor Stax, dat in 1973 al lang niet meer zo veel geld verdiende als in de topjaren. In 1975 ging Stax failliet. Warren raakte bankroet en verviel in een alcohol verslaving.

Een aantal leden van 24-Carat Black richtten de band Shotgun op. De band was redelijk succesvol in de VS.

Begin jaren (19)90 werd Ghetto: Misfortune’s Wealth ontdekt door de hip-hop scene. Samples kwamen voor in het werk van Eric B, Dr. Dre, Jay-Z, Digable Planets, Naughty by Nature en anderen.

Ter afsluiting

Ken je 24-Carat Black en het album Ghetto: Misfortune’s Wealth? Zo nee, luister het eens. Zo ja, wat is jouw mening?

 

Complimenten/opmerkingen? Graag!