Arcade Fire debuteert met het briljante Funeral

Arcade Fire – Live 29-09-2005 First Avenue Minneapolis

Inleiding

Op 14 september 2004 werd Arcade Fire’s Funeral in de VS en Canada uitgebracht, bijna een half jaar later gevolgd door een uitgave in Europa en optredens op festivals. Op 20 augustus 2005 speelde de band op het Lowlands festival en blies alles en iedereen omver. Ik kocht het zinderende debuutalbum, dat al snel één van mijn lievelingsalbums werd.

Arcade Fire

Win Butler en Régine Chassagne

In 2001 werd Arcade Fire opgericht door Win Butler en Josh Deu. De twee hadden elkaar ontmoet op de middelbare school in Montreal, Canada, en gingen zich serieuzer op muziek richten toen ze naar de universiteit gingen. Tijdens een van de repetities ontmoetten ze Régine Chassagne, een muziekstudente die al snel tot de band toetrad. Ze namen een paar demo’s op en begonnen op te treden. Naast het drietal bestond de band uit nog een aantal muzikanten, waarbij opviel dat iedereen meerdere instrumenten bespeelde en ook tijdens concerten regelmatig van instrument werd gewisseld, iets dat Arcade Fire nog steeds doet.

In de zomer van 2002 viel de oorspronkelijke line-up langzaam maar zeker uit elkaar. Ook oprichter Deu vertok om zich op zijn studie te richten. Rond die tijd werden de opnamen voor de Arcade Fire EP gedaan. Tijdens een promotie optreden kreeg de band ruzie op het podium, waarop meerdere bandleden opstapten. De toekomst voor de band leek voorbij. Na het toetreden van Richard Reed Parry, William Butler (Win Butler’s broer) en Tim Kingsbury werd de promotie tour van de EP vervolgd en het voortbestaan van de band gered. In de zomer van 2003 trad drummer Howard Bilerman toe tot de band en kon worden gestart met op de opnamen van het debuutalbum. Platenmaatschappij Merge Records zag het helemaal zitten in de band en bood een contract aan.

In 2003 trouwden Win Butler en Régine Chassagne met elkaar. Het paar is nog steeds bij elkaar, speelt nog steeds in de band en kreeg in 2013 een zoon.

En de naam, gaat dat echt over een brand in een winkelgalerij?

It’s not a rumour, it’s based on a story that someone told me. It’s not an actual event, but one that I took to be real. I would say that it’s probably something that the kid made up, but at the time I believed him.

© 2005 Win Butler, Rolling Stone Magazine

Funeral

Arcade Fire – Funeral

Funeral is het debuutalbum van Arcade Fire, dat op 14 september 2004 werd uitgebracht in de VS en Canada door Merge Records. In andere delen van de wereld werd het album 5 maanden later uitgebracht, op 15 februari 2005.

De opnamen begonnen tijdens een eerste week in augustus van 1983 in de Hotel2Tango opname studio in Montreal. Gedurende het jaar werden de opnamen voltooid.

Eigenlijk vanaf dag 1 na de uitgave werd het album als een klassieker onthaald. Recensenten buitelden over elkaar heen om de band te prijzen. Maar ook het publiek stroomde toe. Met name dankzij festival optredens won de band in korte tijd een enorm publiek. Twee jaar na de uitgave stond de band op het prestigieuze Glastonbury festival, waarbij de publieksparticipatie opviel. Het hele veld zong mee met de Arcade Fire nummers. Een ongekende, indrukwekkende en kippenvel opwekkende prestatie.

Maar wat was/is er dan zo goed aan het album? Horen is geloven, dus koop/download/stream het en luister. Het is een reis die nooit verveelt:

Neighborhood #1 (Tunnels)

Arcade Fire introduceert zichzelf precies zoals ze zijn: romantisch, dromerig. De nog jonge hoofdpersoon wil weg, weg van zijn leven, weg van zijn ongelukkige ouders:

And if my parents are crying
Then I’ll dig a tunnel from my window to yours
Yeah, a tunnel from my window to yours

You climb out the chimney
And meet me in the middle
The middle of the town
And since there’s no one else around
We let our hair grow long and forget all we used to know
Then our skin gets thicker from living out in the snow

Gaandeweg wordt het gemis van vrienden, en zelfs de ouders, merkbaar. Een prachtig thema dat muzikaal ondersteund wordt met het instrumentarium waar Arcade Fire mee bekend zouden worden. De standaard bas, gitaar, drums aangevuld met allerlei instrumenten, die destijds bij singer-songwriters als Sufjan Stevens en Devendra Banhart gemeengoed waren, maar in de rockwereld van die tijd niet: accordeon, xylofoon, hoorns, viool, etc. Melancholie in muziek en tekst.

Neighborhood #2 (Laïka)

Een nummer over de broer (Alexander) van de verteller. Alexander wil niets meer te maken hebben met zijn familie (“He tore our images out of his pictures / He scratched our names out of all his letter”). De verwijzing naar Laïka (het Russische hondje dat het eerste levende weznen in de ruimte was) is dubbel. Net als Laïka was de broer de eerste die ver weg ging en zal waarschijnlijk, net als Laïka het hondje, niet (levend) terugkeren. Het lijkt mede te gaan over de (geschiedenis van) een disfunctioneel gezin:

When daddy comes home, you always start a fight
So the neighbors can dance in the police disco lights

Une Année Sans Lumière

Ook wel A Year Without Light gaat over het vinden van liefde te midden van afkeuring en de dood. Het klinkt veel zwaarder dan het overkomt. Het is een prachtig, lieflijk liedje dat overtuigt.

Arcade Fire – Live 2004

Neighborhood #3 (Power Out)

Heerlijk ritme, spetterende instrumentatie en een gedrevenheid die zeldzaam is. Wat een nummer, wederom handelend over ouders waar je niet veel aan hebt en kinderen aan hun lot worden overgelaten:

I woke up with the power out
not really something to shout about
Ice has covered up my parents hands
don’t have any dreams don’t have any plans

I went out into the night
I went out to find some light
Kids are swingin’ from the power lines
nobody’s home, so nobody minds

Maar wat een drive, funky, stevig en onweerstaanbaar.

Neighborhood #4 (7 Kettles)

De kalmte na de storm. De huiselijkheid van het geluid van ketels op het vuur. De tijd gaat voorbij en het leven komt en gaat:

I am waitin’ ’til I don’t know when
cause I’m sure it’s gonna happen then
Time keeps creepin’ through the neighborhood
killing old folks, wakin’ up babies
just like we knew it would

Crown of Love

Laid-back nummer dat eindigt in een uptempo dans ritme. Vergeving is het centrale thema.

Wake Up

Het meesterwerk van Funeral, of Arcade Fire zelfs? Velen zeggen het en er valt wat voor te zeggen. Een indrukwekkend nummer dat met name live uitgroeit tot een klassiek euforisch moment tijdens de concerten. Met name de vocalen lijken gemaakt voor een massa publiek. De muziek en zang wordt steeds intensiever en meeslepender:

If the children don’t grow up
our bodies get bigger but our hearts get torn up
We’re just a million little god’s causin rain storms
turnin’ every good thing to rust

I guess we’ll just have to adjust

Een indrukwekkende prestatie van deze nog zo jonge band. Een klassieker, erkend door iedereen, van de wereld van hockey en voetbal tot aan de reclamewereld.

Arcade Fire – 2004

Haiti

Chassagne’s ouders ontvluchtten Haïti in de jaren (19)60, toen de dictatuur van Francois Duvalier, bekend als Papa Doc, huishield en waarbij velen het leven lieten, waaronder directe familie. Een ontroerende ode aan (de geesten van) de overledenen.

Rebellion (Lies)

O zo simpel, maar o zo geniaal. Het intro, basdrum, bas en pianomotief, kondigt het al aan: een nummer van wereldklasse is onderweg. Wederom een nummer over kinderen versus volwassenen: kom in opstand!

People say that you’ll die
faster than without water
but we know it’s just a lie
scare your son, scare your daughter

Every time you close your eyes
Lies, lies!

In the Backseat

Het laatste nummer van het album. Het vertelt het verhaal over een meisje die haar moeder verliest tijdens een auto-ongeluk. Als volwassene is ze nog steeds bang in de auto, zelfs ‘in the backseat’. Het blijft wat onduidelijk of het is bedoeld als een letterlijke weergave of als een metafoor voor het weggeven of overgeven van de controle aan anderen met soms desastreuze gevolgen. Alweer prachtig en ontroerend.

I like the peace
In the backseat
I don’t have to drive
I don’t have to speak
I can watch the countryside
And I can fall asleep

Arcade Fire – Funeral – Billboard

Ontvangst

Zoals gezegd werd Funeral al snel (h)erkend als een klassiek album dat al snel in de vele ‘best of all time’ lijsten werd ingepast. En terecht. Toen ik het album kocht was het jarenlang niet weg te slaan uit mijn cd-speler. Ik had het al een tijdje niet geluisterd, maar voor dit verhaal zette ik het weer op. De betovering was er weer direct. Prachtig, prachtig, prachtig!

Het is grappig om te weten dat de band dit zelf niet zo doorhad. Het persoonlijke doel was om 10.000 exemplaren te verkopen. Dan was de missie geslaagd. Dat aantal werd al gehaald binnen de eerste week na de uitgave.

Veel gearriveerde bands en artiesten waren zwaar onder de indruk van de band en muziek. U2 nam de band mee tijdens hun 2005 Vertigo tour en David Bowie trad op met de band. Later zou Bowie meewerken aan het Arcade Fire album Reflektor uit 2013.

N.B.: In 2016 plaatste ik een artikel over de 10 beste debuutalbums op dit blog. Funeral was onderdeel van de lijst.

Titel

De titel Funeral werd gekozen nadat het album al was opgenomen. Meerdere bandleden hadden recentelijk familieleden verloren. Régine Chassagne’s oma, Win en William Butler’s opa (muzikant Alvino Rey) en Richard Reed Parry’s tante waren allen overleden in 2003 en 2004.

Arcade Fire – Funeral – Singles

Singles

Er werden vijf singles uitgebracht, waarvan de vierde (Rebellion (Lies)) de meest succesvolle was:

1. Neighborhood #1 (Tunnels)
   (uitgegeven op 20 juni 2004)
2. Neighborhood #2 (Laïka)
   (uitgegeven op 28 maart 2005)
3. Neighborhood #3 (Power Out)
   (uitgegeven op 23 mei 2005)
4. Rebellion (Lies)
   (uitgegeven op 12 september 2005)
5. Wake Up
   (uitgegeven op 14 november 2005)

Nummers

Alle nummers geschreven door Arcade Fire (Will Butler, Win Butler, Régine Chassagne, Tim Kingsbury, Richard Reed Parry), tenzij anders aangegeven.

Arcade Fire – Funeral – Gedeeltelijke hoes achterkant

• Neighborhood #1 (Tunnels) *
• Neighborhood #2 (Laïka)
• Une année sans lumière
• Neighborhood #3 (Power Out) *
• Neighborhood #4 (7 Kettles)
• Crown of Love
• Wake Up
• Haiti
• Rebellion (Lies) **
• In the Backseat

De Japanse versie, die ik later kocht, bevat een bonus disc, die naast twee aanvullende versies van Neighborhood #3 (Power Out), covers van My Buddy (geschreven door Alvino Rey Orchestra) en Brazil (cover van Ary Barroso) bevat.

Muzikanten

Arcade Fire

• Win Butler – zang, gitaar, piano, synthesizer, bas
• Régine Chassagne – zang, drums, synthesizer, piano, accordeon, xylofoon, recorders, percussie
• Richard Reed Parry – gitaar, synthesizer, orgel, piano, accordeon, xylofoon, percussie, bas
• Tim Kingsbury – bas, gitaar
• Howard Bilerman – drums, gitaar
• William Butler – bass, xylofoon, synthesizer, percussie

Aanvullend

• Sarah Neufeld, Owen Pallett – viool
• Michael Olsen – cello
• Pietro Amato – hoorn
• Anita Fust – harp
• Sophie Trudeau, Jessica Moss – viool op Wake Up
• Gen Heistek – viola op Wake Up
• Arlen Thompson – drums op Wake Up

Na Funeral

Arcade Fire – Wake Up reclame

De band zou briljante plaat na briljante plaat uitbrengen, tot aan Everything Now, het voorlopig laatste album. Vanaf Funeral volgde ik de band nauwgezet en werd lid van de online community Us Kids Now, waar informatie, muziek en video werd gedeeld, aangemoedigd door de band.

Ik heb de band meerdere keren live gezien en elke keer werd het een feest, vol emotie, eenheid, meeslepende en indrukwekkende muziek. Volgend jaar meer aandacht voor Arcade Fire, als The Suburbs zijn tienjarig jubileum viert.

Voor nu: geniet van de blijvende schoonheid van Funeral!

Ter afsluiting

Wat vind jij van Funeral en Arcade Fire? Laat het weten!

Video/Spotify
Bij dit verhaal is een video opgenomen. Klik op de volgende link om deze te zien: Video: Arcade Fire debuteert met het briljante Funeral. De A Pop Life afspeellijst op Spotify is ook aangepast.

Toevoeging op het laatste moment

Op 12 september ontving ik een nieuwsbrief van Arcade Fire. Ook de band zelf staat stil bij het 15 jarige jubileum van Funeral en roept op om herinneringen aan het album te delen en te voorzien van de hashtag #Funeral15.

Arcade Fire – Nieuwsbrief 12-09-2019