Inleiding
In 1984 werd ik 18 jaar oud. Een belangrijke mijlpaal. In die tijd was ik helemaal gek van Japan, de band die zichzelf net had opgeheven na een periode van 10 jaar. Dat jaar zou David Sylvian zijn prachtige solo album Brilliant Trees uitbrengen en Mick Karn zou zijn Dalis Car project presenteren.
Onder aan dit artikel is de top 15 beschikbaar als Spotify afspeellijst.
Japan
In 1974 richtten de broers David Alan Batt (zang, gitaar) en Stephen Ian Batt (drums) met hun vriend Andonis Michaelides (bas, zang) de groep Japan op. In juni 1974 maakte de band haar live debuut op het trouwfeest van Andonis’ broer. Een jaar later traden Richard Barbieri (keyboards) en Rob Dean (gitaar) toe en de eerste line-up was geboren. Na een aantal persoonlijke naamswijzigingen (David Alan Batt werd David Sylvian, Stephen Ian Batt werd Steve Jansen en Andonis Michaelides werd Mick Karn) bracht Japan begin 1978 hun debuutalbum Adolescent Sex uit, een album dat de band zelf het liefst zou vergeten. Nog hetzelfde jaar werd het debuut opgevolgd door Obscure Alternatives, wat al voorzichtig vooruitwees naar de dingen die nog zouden komen.
De ontmoeting met Giorgio Moroder resulteerde in de single Life In Tokyo en de definitieve koerswijziging van Japan. Weg met de glam invloeden, enter elektronica, melancholie en experiment. Het eerste resultaat van de tweede versie van Japan was Quiet Life, dat eind 1979 werd uitgebracht, in 1980 gevolgd door Gentlemen Take Polaroids, waarna gitarist Rob Dean werd ontslagen. In 1981 volgde het album Tin Drum, wat over het algemeen als het ultieme meesterwerk van de band wordt beschouwd.
Na een afsluitende tour was het einde oefening voor Japan. Artistieke meningsverschillen werd als reden opgegeven, maar er was meer aan de hand. Met name David Sylvian en Mick Karn hadden regelmatig onenigheid, ook in hun privé leven. Hoe dan ook, in 1982 viel het doek voor Japan. In 1983 werd het afscheid bezegeld met de uitgave van het fantastische live album (dat op de drums na feitelijk geen live album was) Oil On Canvas.
Japan was een uitermate invloedrijke band, één van de smaakmakers van de new wave in het begin van de jaren (19)80 en een grote inspiratiebron voor de new romantics beweging. Van vijf muzikanten die hun instrumenten nog moesten leren (met uitzondering van Rob Dean), waren de individuele leden uitgegroeid tot gerespecteerde componisten, alom geprezen muzikanten en vernieuwers.
Eerbetoon
Als eerbetoon aan de band Japan, die ik op 25 januari 1979 voor het eerst zag bij het Nederlandse tv programma Toppop, waar ze Adolescent Sex playbackten, en die ik later herontdekte in een compleet andere gedaante, presenteer ik hierbij mijn 15 favoriete Japan nummers. Waarom 15? Waarom überhaupt? Waarom niet. Is het allemaal niet erg subjectief? Zeker wel! Maar laten we genieten van de pracht van Japan.
Adolescent Sex1978 Zoals gezegd: mijn kennismaking met Japan. Op 25 januari 1979 was de band playbackend in de Toppop studio te zien in het tv muziekprogramma. Make-up, lange haren, androgynie. Wat was er niet om van te houden? De single bevatte de in oktober 1978 opnieuw opgenomen versie van het titelnummer van het debuutalbum. |
Obscure Alternatives1978 Afkomstig van het album met dezelfde naam, het album dat de band zelf als hun echte debuut beschouwt. Dit nummer is en blijft een favoriet. Zanger Sylvian is totaal onherkenbaar, hij schreeuwt zelfs. Maar wat een heerlijke swing zit er in dit nummer. |
The Tenant1978 Japan laat horen wat de toekomst brengt? Een prachtig atmosferisch nummer, dat oprecht ontroert. Gitaar erupties, saxofoon begeleid door een mantra-achtig muzikaal thema. Heeft componist Sylvian het Bowie album Low in één nummer willen condenseren? |
Quiet Life1979 De samenwerking met Giorgio Moroder is terug te horen in de arpeggio synths in het titelnummer van het derde Japan album. Prototype voor de synthpop en new romantics die zouden volgen. |
Despair1979 Minimalisme, een drummachine, prachtige mineur stemming, die in die tijd in veel muziek doorklonk. Japan klonk in niets meer als de glamrock/funk band van weleer. |
All Tomorrows Parties1979 Of, hoe een band een cover totaal naar zijn hand kan zetten. Een gedurfde keuze, gezien de status van het klassieke origineel van The Velvet Underground & Nico. Sterker nog, het origineel valt bijna in het niet bij deze versie van Japan. Een indrukwekkende prestatie! |
Gentlemen Take Polaroids1980 Het eerste resultaat van de overstap van platenmaatschappij Hansa naar Virgin. De single snelde de uitgave van het Gentlemen Take Polaroids album vooruit. Een prima introductie tot een prachtig album (hun beste?). |
Swing1980 Ook al heeft de band het soms over het gebrek aan zelfvertrouwen in deze tijd, op Swing klinkt de band verre van onzeker. De ritmesectie klinkt werkelijk fenomenaal. De (elektronische) blazers brengen echt, tja, ‘swing’. |
Burning Bridges1980 Japan heeft zelden zo Bowie geklonken als op dit nummer, dat voor mij dezelfde kracht en gevoel uitstraalt als het indrukwekkende Warszawa van Bowie’s Low album. |
Nightporter1980 Het zwijmelnummer voor de alternatieve bakvissen uit die tijd. De Erik Satie pastiche werkt erg goed. |
The Art Of Parties1981 Voorafgaand aan de uitgave van het Tin Drum album bracht Japan de 12-inch The Art Of Parties / Life Without Buildings uit: een van de beste 12-inches aller tijden. Het ultieme bewijs dat Japan ook een swingende funkband kon zijn. Het is moeilijk stil te zitten bij deze percussieve, blazersgevulde pracht. |
Life Without Buildings1981 Zie de entry hierboven. B-kantje van de The Art Of Parties 12-inch, is Life Without Buildings, een percussief hoogstandje. Drummer Jansen speelt elektronische drums, die noten triggerde, waardoor het ritme een eigen melodie vormt. Uniek, innovatief en origineel. |
Sons Of Pioneers1981 Dit nummer is afkomstig van Tin Drum, een prachtig album met maar één nadeel: het geluid is veel te kil. Behalve op dit nummer. Geïnspireerd door Roxy Music’s For Your Pleasure? |
Visions Of China1981/1983 De ritmesectie Jansen/Karn op topniveau. Ook dit nummer heeft een enorme dansbare swing. Compleet uniek, dit is nooit meer nagedaan. Wereldklasse. Omdat de live versie warmer klinkt, heeft de Oil On Canvas versie mijn voorkeur. |
Canton1981/1983 Net zo uniek als Visions Of China, maar meer een Chinese mantra. De melodie is absoluut verslavend. De vermenging van Chinese (volks)thema’s met Westerse (pop)muziek klinkt absoluut organisch. Omdat de live versie warmer klinkt, heeft de Oil On Canvas versie mijn voorkeur. |
Rain Tree Crow
In 1989 kwam Japan bij elkaar voor een nieuw album. Op verzoek van Sylvian werd niet de naam Japan gebruikt, maar Rain Tree Crow. De opnamen resulteerden in 1991 in de uitgave van het album Rain Tree Crow. Het zou de laatste keer zijn dat alle Japan leden met elkaar zouden samenwerken.
Ter afsluiting
Wat vind jij van Japan? Mis je nummers, en zo ja, welke? Laat het me weten!
Video/Spotify
Bij dit verhaal is een video opgenomen. Klik op de volgende link om deze te zien: Video: De 15 beste Japan nummers. De A Pop Life afspeellijst op Spotify is ook aangepast.
2 reacties
Still Life In Mobile Homes!
Auteur
Ook zo goed ja!