Inleiding
Op 25 november 1978 bracht het Japanse Yellow Magic Orchestra haar debuutalbum uit. Het was het startsein voor een uiterst innovatieve en invloedrijke carrière, die zich voornamelijk eind jaren (19)70, begin jaren (19)80 afspeelde.
Yellow Magic Orchestra (YMO)
Voordat de band Yellow Magic Orchestra (ook bekend onder de afkorting YMO) werd opgericht hadden de afzonderlijke leden hun sporen al verdiend in de Japanse muziekscene en experimenteerden allen met synthesizers, ritme machines, elektronische drums en sequencers. Artiesten als Kraftwerk, Isao Tomita en Giorgio Moroder waren van grote invloed, evenals traditionele Japanse, Indiase en Chinese muziek, maar ook muziek die gebruikt werd in nieuwe media als (video)games.
In 1977 werkten Haruomi Hosono (bas, synthesizer), Ryuichi Sakamoto (synthesizer, piano) en Yukihiro Takahashi (drums, zang) voor het eerst samen aan Hosono’s album Paraiso, dat hij begin 1978 onder de naam Harry Hosono And The Yellow Magic Band uitbracht. Eind 1977/begin 1978 speelde Hosono met het idee om een band te starten die met instrumentale disco ook buiten Japan successen zou kunnen oogsten. In juli 1978 boekte de band Yellow Magic Orchestra haar eerste studio tijd voor hun debuutalbum.
N.B.:
Het verhaal van YMO is niet volledig zonder het onofficiële vierde bandlid te noemen: Hideki Matsutake.
Yellow Magic Orchestra
Op 25 november 1978 bracht Yellow Magic Orchestra haar eerste album uit, getiteld Yellow Magic Orchestra. Het was één van de eerste voorbeelden van synth-pop, een genre dat het begin van de jaren (19)80 zou gaan overheersen. Het album zou vergaande gevolgen hebben op de ontwikkeling van electro, hip-hop, techno, het gebruik van elektronica in muziek, met name sequencers en samplers. Door het gebruik van de Roland MC-8 microprocessor konden geluiden en tonen worden voortgebracht die voorheen onmogelijk leken.
Nummers
Muziek geschreven door Yellow Magic Orchestra, tenzij anders aangegeven.
- Computer Game ‘Theme From The Circus’
- Firecracker (Yellow Magic Orchestra, Martin Denny)
- Simoon (Haruomi Hosono)
- Cosmic Surfin’ (Haruomi Hosono)
- Computer Game ‘Theme From The Invader’
- Tong Poo (Ryuichi Sakamoto)
- La Femme Chinoise (Yukihiro Takahashi)
- Bridge Over Troubled Music
- Mad Pierrot (Haruomi Hosono)
- Acrobat (Haruomi Hosono)
Tekst voor Simoon en La Femme Chinoise geschreven door Chris Mosdell.
Vervolg
Er werden maar liefst 250.000 exemplaren van Yellow Magic Orchestra verkocht en het album kwam zelfs de Billboard hitlijsten binnen. De single Computer Game verkocht zelfs 400.000 exemplaren in de VS. Door het succes van het debuut in de VS tekende A&M de band in de VS en bracht op 30 mei 1979 de Amerikaanse versie van het album uit.
Oorspronkelijk was het de bedoeling dat Yellow Magic Orchestra een eenmalig samenwerkingsverband zou zijn, maar het succes van het album zorgde ervoor dat solo activiteiten op een lager pitje werden gezet en de focus op de band kwam te liggen.
Solid State Survivor
Op 25 september 1979 werd het tweede studio album, Solid State Survivor uitgebracht, mijn eerste Yellow Magic Orchestra album. Naast het innovatieve geluid, de vervreemdende muziek en soms tegen kitsch aanschurende nummers, was het vooral ook een album dat duidelijke new wave invloeden had, waarschijnlijk de reden dat dit mijn eerste album van de band was.
Nummers
Muziek geschreven door Ryuichi Sakamoto, tenzij anders aangegeven.
- Technopolis
- Absolute Ego Dance (Haruomi Hosono)
- Rydeen (Yukihiro Takahashi)
- Castalia
- Behind The Mask
- Day Tripper (John Lennon & Paul McCartney)
- Insomnia (Haruomi Hosono)
- Solid State Survivor (Yukihiro Takahashi)
Tekst voor Behind The Mask, Insomnia en Solid State Survivor geschreven door Chris Mosdell, Day Tripper door John Lennon & Paul McCartney.
Vervolg
Het Solid State Survivor album was uitermate succesvol met ruim 12 miljoen verkochte exemplaren wereldwijd. Het album heeft zijn bekendheid mede verdiend aan het nummer Behind The Mask, dat de muziek bevatte die de band eerder had gebruikt voor een Japanse Seiko reclame. Het nummer is veel gecovered, door artiesten als Greg Phillinganes, Eric Clapton, Orbital en The Human League. De meest in het oog springende artiest was Michael Jackson, die het opnam voor zijn Thriller album. Door rechtenissues kwam het nummer uiteindelijk uit op het postuum uitgebracht Michael album uit 2010.
De bewerking van het Beatles nummer Day Tripper was humorvol en doet qua interpretatie denken aan de Satisfaction cover van Devo.
X∞Multiplies
Op 5 juni 1980 werd het derde studio album (feitelijk een 10″) X∞Multiplies uitgebracht, ook wel bekend onder de naam Zoshoku. Het album viel wat tegen in vergelijking met de beide voorgangers, gedeeltelijk vanwege de skits (genaamd Snakeman Show). De originele Japanse uitgave verschilt van de Amerikaanse en Europese uitgaven, die een soort samenvatting zijn van wat hiervoor was uitgebracht.
Nummers
Muziek geschreven door Yellow Magic Orchestra, tenzij anders aangegeven.
- Jingle “Y.M.O.”
- Nice Age (Yukihiro Takahashi, Ryuichi Sakamoto)
- Snakeman Show: KDD
- Tighten Up (Japanese Gentlemen Stand Up Please!) (Archie Bell)
- Snakeman Show: Mister Ōhira
- Here We Go Again ~ Tighten Up (Archie Bell)
- Snakeman Show: Koko Wa Keisatsu Janai Yo
- Citizens Of Science (Ryuichi Sakamoto)
- Snakeman Show: Manpei Hayashiya
- Multiplies (Elmer Bernstein, Yellow Magic Orchestra)
- Snakeman Show: Wakai Yamabiko
- The End Of Asia (Ryuichi Sakamoto)
Tekst voor Nice Age en Citizens Of Science geschreven door Chris Mosdell, Tighten Up door Billy Butler.
Vervolg
De grootste hit was Tighten Up, oorspronkelijk van Archie Bell & the Drells, maar wellicht beter bekend in de funky uitvoering van James Brown.
Op 2 november 1980 trad Yellow Magic Orchestra op in het Amerikaanse muziekprogramma Soul Train. Ze ‘speelden’ twee nummers: Firecracker en Tighten Up. Haruomi Hosono: “It was the turn of the crazy Japanese guys”. Yukihiro Takahashi: “They were breakdancing and bodypopping, we’d never seen anything like it”. Rond die tijd was het in Japan een wettelijke verplichting te blijven zitten tijdens concerten. Een manager van het Japanse label waar Yellow Magic Orchestra onder contract stond, stelde in 1980 in Rolling Stone: “There are laws requiring that everybody stay seated during concerts; they have been in effect since a girl was trampled to death at a show by Ritchie Blackmore’s Rainbow”.
BGM
Op 21 maart 1981 verscheen het vierde studio album, BGM, een afkorting voor “Beautiful Grotesque Music”. De band had de spiksplinternieuwe Roland TR-808 drumcomputer al gebruikt tijdens hun tournee in 1980, maar voor het eerst op een album. Sterker nog, het was het wereldwijde debuut voor de wat één van de meest gebruikte drumcomputers aller tijden zou worden.
Nummers
Muziek geschreven door Ryuichi Sakamoto, tenzij anders aangegeven.
- Ballet (Yukihiro Takahashi)
- Music Plans
- Rap Phenomena (Haruomi Hosono)
- Happy End
- 1000 Knives
- Cue (Yukihiro Takahashi, Haruomi Hosono)
- U•T (Yellow Magic Orchestra)
- Camouflage (Yukihiro Takahashi)
- Mass (Haruomi Hosono)
- Loom (Yellow Magic Orchestra, Hideki Matsutake)
Tekst voor Ballet en Camouflage geschreven door Yukihiro Takahashi & Peter Barakan, Music Plans door Ryuichi Sakamoto & Peter Barakan, Rap Phenomena en Mass door Haruomi Hosono & Peter Barakan, Cue door Yukihiro Takahashi & Haruomi Hosono & Peter Barakan.
Technodelic
Op 21 november 1981 bracht de band Technodelic uit, hun meest avant-garde en experimentele album, dat een enorme invloed zou hebben op de muziek van de toekomst. Het album staat vol met samples en loops, die met computer technologie tot nummers werden omgebouwd.
De samples werden gemaakt met een LMD-649, die was ontwikkeld door Toshiba. Sampling was destijds een nieuw fenomeen. In Engeland experimenteerden Peter Gabriel en Kate Bush met de Fairlight CMI, met vergelijkbare indrukwekkende resultaten.
Niet alleen het gebruik van de sampler bleek invloedrijk, ook de inzet van Prophet-5 synthesizers bleek vooruitstrevend te zijn.
Nummers
Muziek geschreven door Yellow Magic Orchestra, tenzij anders aangegeven.
- Pure Jam (Yukihiro Takahashi)
- Neue Tanz
- Stairs (Yukihiro Takahashi)
- Seoul Music (Ryuichi Sakamoto, Yukihiro Takahashi)
- Light In Darkness (Yukihiro Takahashi, Ryuichi Sakamoto)
- Taiso
- Gradated Grey (Haruomi Hosono)
- Key (Haruomi Hosono, Yukihiro Takahashi)
- Prologue (Ryuichi Sakamoto)
- Epilogue (Ryuichi Sakamoto)
Tekst voor Pure Jam en Stairs geschreven door Yukihiro Takahashi & Peter Barakan, Neue Tanz en Taiso door Yellow Magic Orchestra, Seoul Music door Ryuichi Sakamoto & Yukihiro Takahashi & Peter Barakan, Gradated Grey door Haruomi Hosono, Key door Haruomi Hosono & Yukihiro Takahashi & Peter Barakan.
Naughty Boys
Op 24 mei 1983 werd Naughty Boys uitgebracht, hun meest commerciële album tot dan toe. Het bevat toegankelijke synth-pop.
Nummers
Muziek geschreven door Yellow Magic Orchestra, tenzij anders aangegeven.
- Kimi Ni, Mune Kyun. (A Holiday Affair)
- Expected Way (Yukihiro Takahashi)
- Focus (Yukihiro Takahashi, Haruomi Hosono)
- Ongaku (Ryuichi Sakamoto)
- Opened My Eyes (Yukihiro Takahashi)
- You’ve Got To Help Yourself (Preview) (Yukihiro Takahashi, Ryuichi Sakamoto)
- Lotus Love (Haruomi Hosono)
- Kai-Koh (Ryuichi Sakamoto)
- Expecting Rivers (Yukihiro Takahashi, Ryuichi Sakamoto)
- Wild Ambitions (Haruomi Hosono, Ryuichi Sakamoto)
Tekst voor Kimi Ni, Mune Kyun geschreven door Takashi Matsumoto, Expected Way en Expecting Rivers door Yukihiro Takahashi, Focus door Haruomi Hosono & Peter Barakan, Ongaku en Kai-Koh door Ryuichi Sakamoto, Opened My Eyes door Yukihiro Takahashi & Peter Barakan, Lotus Love en Wild Ambitions door Haruomi Hosono.
Vervolg
In juli 1983 werd het remix album Naughty Boys Instrumental uitgebracht, gevuld met bijna het gehele Naughty Boys album in instrumentale vorm, aangevuld met Chaos Picnic (b-kantje van de Kimi Ni, Mune Kyun single) en de volledige versie van You’ve Got To Help Yourself. Die versie inclusief vocalen zou worden uitgebracht op het eerst volgende album Service.
Service
Nog datzelfde jaar (24 december 1983) werd Service uitgebracht. Het zou voorlopig het laatste studio wapenfeit van de band blijken te zijn. Na een tour was het over en uit voor Yellow Magic Orchestra.
Nummers
Muziek geschreven door Yellow Magic Orchestra, tenzij anders aangegeven.
- Limbo (Yukihiro Takahashi, Haruomi Hosono)
- S.E.T.
- The Madmen (Haruomi Hosono)
- S.E.T.
- Chinese Whispers (Yukihiro Takahashi)
- S.E.T.
- You’ve Got To Help Yourself (Ryuichi Sakamoto, Yukihiro Takahashi)
- S.E.T.+YMO
- Shadows On The Ground (Ryuichi Sakamoto, Yukihiro Takahashi)
- S.E.T.
- See-Through
- S.E.T.
- Perspective (Ryuichi Sakamoto)
- S.E.T.
Tekst voor Limbo geschreven door Yukihiro Takahashi & Haruomi Hosono & Peter Barakan, The Madmen en You’ve Got To Help Yourself door Haruomi Hosono & Peter Barakan, Chinese Whispers door Yukihiro Takahashi & Peter Barakan, Shadows On The Ground door Ryuichi Sakamoto & Yukihiro Takahashi & Peter Barakan, See-Through door Peter Barakan, Perspective door Ryuichi Sakamoto & Peter Barakan. De meerdere S.E.T. ‘nummers’ zijn feitelijk segues tussen de nummers.
Vervolg
Na de uitgave van Yellow Magic Orchestra Propaganda in 1984, een film waarin live-beelden van de band waren verwerkt, gingen de bandleden ieder hun eigen weg. Volgens Takahashi was de koek op, omdat de leden inmiddels een hekel aan elkaar hadden gekregen. Overigens ging de band niet officieel uit elkaar, maar op Sankai, wat zoveel betekent als de vleugels uitspreiden. De (voormalige) bandleden zouden in de komende jaren regelmatig bij elkaar op solo uitingen meespelen. Met name Ryuichi Sakamoto timmerde hard aan de weg met een, ook internationaal, uiterst succesvolle solo carrière. Zijn samenwerkingen met Japan en David Sylvian zorgde tevens voor een uitbreiding van zijn fanbase.
In 1993 liet de band plotseling weer van zich horen met de uitgave van een nieuw album, Technodon. Het album werd uitgegeven door YMO, ook wel bekend onder de naam NOT YMO. De naam Yellow Magic Orchestra bleek het eigendom te zijn van hun voormalige (Japanse) platenmaatschappij en deze wilde de naam niet vrijgeven.
Technodon
Op 26 mei 1993 werd het achtste, en laatste, studio album van Yellow Magic Orchestra (of YMO) uitgebracht. Het was een wat traditioneler album met nummers die een simpelere opbouw kenden en waar voor het eerst op alle nummers een drum machine werd gebruikt, in plaats van de drum kit.
Nummers
Muziek geschreven door YMO, tenzij anders aangegeven.
- Be A Superman (Ryuichi Sakamoto, Yukihiro Takahashi)
- Nanga Def?
- Floating Away (Yukihiro Takahashi, Haruomi Hosono)
- Dolphinicity (Haruomi Hosono)
- Hi-Tech Hippies
- I Tre Merli
- Nostalgia (Ryuichi Sakamoto)
- Silence Of Time (Ryuichi Sakamoto, Yukihiro Takahashi)
- Waterford (Ryuichi Sakamoto, Yukihiro Takahashi)
- O.K. (Haruomi Hosono, Yukihiro Takahashi)
- Chance (Ryuichi Sakamoto)
- Pocketful Of Rainbows (Fred Wise, Ben Weisman)
Tekst voor Be A Superman geschreven door Ryuichi Sakamoto & Yukihiro Takahashi, Nanga Def? en Silence Of Time door Ryuichi Sakamoto, Floating Away door William Gibson, O.K. door Haruomi Hosono, Pocketful Of Rainbows door Fred Wise, Ben Weisman, vertaald door Reiko Yukawa.
Vervolg
Na een tournee in 1993 ging de band weer uiteen. In 2007 kwamen ze weer bijeen en brachten het nummer Rydeen 79/07 uit, dat in Japan op de nummer 1 positie binnenkwam op de digitale hitlijst. Op 7 juli 2007 speelde Yellow Magic Orchestra live als onder deel van het wereldwijde Live Earth evenement.
In augustus 2007 bracht de band onder de naam HASYMO (HAS/YMO) de single Rescue uit, een jaar later gevolgd door de single The City of Light / Tokyo Town Pages. Datzelfde jaar speelde HASYMO twee concerten in Europa.
In 2009, 2010, 2011 en 2012 speelde de band op het World Happiness festival in Japan. In 2011 en 2012 speelde de band nog een aantal shows buiten Japan, waarna het weer stil werd rond Yellow Magic Orchestra.
Op 11 januari 2023 overleed Yukihiro Takahashi, op 28 maart 2023 gevolgd door Ryuichi Sakamoto.
Live albums
Tijdens hun bestaan van 1978 tot en met 1984 en in 1993 heeft de band officieel 3 live albums uitgebracht:
- Public Pressure (1980)
- After Service (1984)
- Technodon Live (1993)
Hiernaast verschenen meerdere live albums, die vaak alleen in Japan werden uitgebracht, zoals Faker Holic (Transatlantic Tour 1979) (1991), Complete Service (1992), Live At The Budokan 1980 (1993), Live At Kinokuni-Ya Hall 1978 (1993), Winter Live 1981 (1995), World Tour 1980 (1996), Live At The Greek Theatre 1979 (1997), One More YMO (2000), LONDONYMO – Yellow Magic Orchestra Live in London 15/6 08 (2008), Gijonymo – Yellow Magic Orchestra Live in Gijon 19/6 08 (2008) en No Nukes 2012 (2015).
Invloed
De invloed van Yellow Magic Orchestra op de ontwikkeling van (pop) muziek kan niet worden overdreven. Samen met Kraftwerk zijn ze verantwoordelijk voor de ontwikkeling van elektronische muziek in het algemeen en met name voor het creatief gebruik maken van de technologische mogelijkheden op het moment dat deze beschikbaar kwamen. Door het internationale karakter van de in essentie Japanse muziek, is de invloed wereldwijd voelbaar geweest.
Maar de invloed rijkt veel verder dan alleen dat. De invloed is direct terug te vinden in de synth-pop van het begin van de jaren (19)80. Het Yellow Magic Orchestra geluid is terug te vinden in de muziek van groepen als Ultravox, Gary Numan, Duran Duran, Depeche Mode, Orchestral Manouvres In The Dark, The Human League, Visage en Art of Noise. Met name via Ryuichi Sakamoto was er ook regelmatig contact met tijdgenoten Japan.
Maar de groep experimenteerde ook met elektronishe ska (!) en elektronische rap. De invloed op hip-hop was ook groot. De groep werd al vroeg regelmatig gesampled, omder andere door de invloedrijke hip-hop pionier Afrika Bambaataa.
Waar Kraftwerk serieuzer en robotischer was in de aanpak van elektronische muziek, droeg Yellow Magic Orchestra hooks, luchtigheid, kitsch en “fun” bij aan de mix. Een belangrijke component voor de latere electro en house muziek. De invloed op de Chicage house was extreem groot met adepten als Juan Atkins, Kevin Saundersonen Derrick May.
De voorliefde voor computer game muziek werd door de componisten van die muziek ook opgemerkt. Beiden werden door elkaar beïnvloed en bewonderd.
Ter afsluiting
Wat vind jij van Yellow Magic Orchestra? Laat het weten!
Video/Spotify
Bij dit verhaal is een video opgenomen. Klik op de volgende link om deze te zien: Video: In 1978 debuteert het invloedrijke Yellow Magic Orchestra. De A Pop Life afspeellijst op Spotify is ook aangepast.