Japan – Obscure Alternatives

Japan 1978-1979 (sleepyard.wordpress.com)

Japan 1978-1979 (van links naar rechts: Steve Jansen, Richard Barbieri, David Sylvian, Rob Dean, Mick Karn)

Inleiding

In 1978 bracht Japan het tweede album Obscure Alternatives uit. Eerder in hetzelfde jaar verscheen het debuut Adolescent Sex. Beide albums worden door de leden van de groep genegeerd en weggezet als jeugdzonden. En toch, met name Obscure Alternatives is belangrijk in de geschiedenis van de band. Reden genoeg voor een terugblik.

Adolescent Sex

Japan - Logo (pinterest.com)

In de zomer van 1978, slechts 3 à 4 maanden nadat het debuutalbum Adolesent Sex was uitgekomen, was de teleurstelling daar. Zowel de band als de platenmaatschappij waren ontevreden met de zwaar tegenvallende verkoopcijfers van het album in Europa, Engeland en Amerika. Erger nog, de band werd belachelijk gemaakt met hun imago en uiterlijk en (daardoor) nauwelijks serieus genomen als muzikanten.

De band, en David Sylvian in het bijzonder, was ontevreden over de wijze dat de band in de markt werd gezet en gepromoot. De link naar sex werd weinig gewaardeerd en irrelevant gevonden. David Sylvian wilde zich nadrukkelijker bemoeien met alles wat Japan was.

Obscure Alternatives

Japan - Obscure Alternatives (bowers-wilkins.com)

Japan – Obscure Alternatives

Het tweede album verscheen op 27 oktober 1978, iets meer dan 6 maanden na hun debuut. Het album wordt verguisd en geprezen:

  • Verguisd, omdat het geluid van Adolescent Sex bijna geheel is verdwenen. Ondanks dat het album nauwelijks verkocht, kent het, zeker na al die tijd, een behoorlijke schare liefhebbers;
  • Geprezen, vanwege de positie in het oeuvre van de band. Het album is een belangrijk tussenstation voor de band, want het hint naar de komende transformatie van de band, die op het volgende album werd geopenbaard (Quiet Life uit 1979).

Obscure Alternatives verborg de funk en soul kant van het debuut en gaf de voorkeur aan rock. En toch was het geluid fijnzinniger. Wat mij betreft komt dat vooral door drie nummers: …Rhodesia, titelnummer Obscure Alternatives en het slotnummer The Tenant. Alle drie origineel en erg goed. De primaire redenen waarom ik dit album zo hoog waardeer. Nou ik er goed over nadenk zijn het de drie nummers die het meest duidelijk indruisen tegen de rock-feel van het album.

…Rhodesia is een reggae/rock nummer dat lang op de setlist van Japan heeft gestaan. Eén van de nummers op het album dat nog een funk feel heeft. Obscure Alternatives kent een rustige opbouw en wordt steeds harder en wilder. Sylvian schreeuwt zelfs, iets dat not done was in Sylvian’s latere carrière. Maar het werkt prima in de context van het nummer. En, het drumwerk van Steve Jansen is buitenaards.

The Tenant wijst al duidelijk vooruit naar het vervolgwerk van Japan, dat zou culmineren in Quiet Life, Gentlemen Take Polaroids, Tin Drum en afscheids live dubbelabum Oil On Canvas. The Tenant is een instrumentaal nummer dat is opgebouwd rond een doeltreffend, simpel en ontroerend piano thema, dat (al) aan Erik Satie doet denken. Het zou niet hebben misstaan op de tweede kant van David Bowie’s Low.

Wat het gehele album zo bijzonder maakt, is dat veel elementen, die later zo bepalend zouden worden, hier geïntroduceerd worden. Sylvian zingt al in een lager register, Mick Karn laat zijn spel op de fretloze bas voor het eerst horen. Ook speelt hij voor het eerst saxofoon op een Japan album. Richard Barbieri wordt uitgesprokener op zijn keyboards. Hij voelt zich al duidelijk meer verwant met het instrument en zijn mogelijkheden. Drummer Jansen is gewoon weer fenomenaal. De enige die uit de toon valt, kijkend naar de toekomst, is gitarist Rob Dean. Voor hem zou na dit album steeds minder plek zijn in de muziek van Japan. Jammer, want zijn spel op dit album is prima.

Succes?

Japan - Obscure Alternatives - Japanse reclame (picclick.com)

Japan – Obscure Alternatives – Japanse reclame

Net als Adolescent Sex, was Obscure Alternatives commercieel niet succesvol. Maar, er was één land waar het wel lukte: Japan. Het begin van een liefdesrelatie tussen dat land en de band, die een naam deelden.

Terugblikken

Tijdens een interview in 2004 werd aan David Sylvian het voorstel gedaan om alle albums van zijn hand stuk voor stuk door te nemen en te beginnen met Adolescent Sex en Obscure Alternatives. Op het laatste voorstel zei hij: “You can, I mean, I haven’t heard them since 1982 or whatever. I have no interest”. Was dat dan omdat hij de albums haatte en zich er voor geneerde? “I don’t cringe as much as I laugh, I don’t take it so seriously as to worry about it. I understand the train of thought. It doesn’t bother me”.

De consensus binnen de band lijkt overigens wel dat Adolescent Sex niet het album is geworden wat de band wilde. Daar wordt niet met erg veel warme gevoelens op terug gekeken. Van de eerste twee albums krijgt Obscure Alternatives duidelijk de voorkeur. Richard Barbieri: “I can much more relate to Obscure Alternatives, and were that the debut album I would’ve been quite pleased”.

Voor mij is Obscure Alternatives een prachtig album van een band die zijn weg aan het vinden is. En toch lijkt het album in bijna niets op opvolger Quiet Life. Over het nummer The Tenant wordt gezegd dat dat een voorbode zou zijn van Quiet Life. Ik zie dat niet zo. Het nummer heeft meer relatie met Gentlemen Take Polaroids (opvolger van Quiet Life) of zelfs David Sylvian’s latere solowerk.

Nummers

Japan - Obscure Alternatives - Binnenhoezen (45worlds.com)

Japan – Obscure Alternatives – Binnenhoezen

Alle nummers geschreven door David Sylvian.

  • Automatic Gun
  • …Rhodesia
  • Love Is Infectious
  • Sometimes I Feel So Low
  • Obscure Alternatives
  • Deviation
  • Suburban Berlin
  • The Tenant

Muzikanten

  • David Sylvian – zang, gitaar
  • Rob Dean – gitaar, achtergrondzang
  • Richard Barbieri – synthesizer, keyboards
  • Mick Karn – bas, achtergrondzang, saxofoon
  • Steve Jansen – drums, achtergrondzang, percussie

Na Obscure Alternatives

Japan - Oil On Canvas (discogs.com)

Japan – Oil On Canvas

De eerste uitgave na Obscure Alternatives was de fantastische single Life In Tokyo, een samenwerking met Giorgio Moroder. In hetzelfde jaar verscheen het album Quiet Life, waarop de band zachter, zwaarmoediger en elektronischer klonk dan ooit tevoren. Het succes in Japan zou alleen maar toenemen. Europa bleef sceptisch, ook na het album Gentlemen Take Polaroids. Pas met album Tin Drum, werd Europa wakker, maar toen was het al te laat. De band implodeerde. Het, postuum uitgebrachte, afscheidsalbum, Oil On Canvas, werd het best verkochte album van de band.

Ter afsluiting

Wat vind jij van Obscure Alternatives? Laat het weten!

 

Japan 1978-1979 (spiegelbeeld) (sleepyard.wordpress.com)

Japan 1978-1979 (spiegelbeeld)

Complimenten/opmerkingen? Graag!