Joni Mitchell – The Hissing Of Summer Lawns – Volledig schilderij
Inleiding
Dit is het derde artikel op dit blog over een Joni Mitchell album. Het eerste artikel was gewijd aan het prachtige Blue. Dat artikel gaat ook dieper in op Joni Mitchell’s carrière. Mocht je dat willen weten, lees dan Joni Mitchell maakt diepe indruk met Blue. Het tweede artikel was gewijd aan Court And Spark, lees ook Joni Mitchell verwerkt voor het eerst jazz in haar muziek, Court And Spark.
Na Court And Spark
Na de uitgave van het zeer succesvolle en hoog gewaardeerde Court And Spark, de daarop volgende tour en de weergave daarvan op het live album Miles Of Aisles, werd Joni Mitchell tijdens de Grammy Awards in 1975 gefêteerd met maar liefst vier nominaties. Ze won uiteindelijk één Grammy, maar het was duidelijk dat Mitchell een muzikante en zangeres was die hoog aangeschreven stond.
In de loop van 1975 ging Mitchell aan het werk voor haar volgende album. Ze stapte af van haar autobiografische manier van schrijven en verlegde haar blik naar die van een waarnemer. De onderwerpen werden niet minder persoonlijk, maar beschouwend, en duidelijk geënt op de vrouwelijke beleving van relaties, suburbia, verveling en de verhouding tot mannen.
Joni Mitchell – The Hissing Of Summer Lawns
The Hissing Of Summer Lawns
In november 1975 (de exacte datum is onbekend) werd het zevende studio album van Joni Mitchell uitgebracht. The Hissing Of Summer Lawns gaat verder waar Court And Spark eindigde. Het jazz element kreeg een steeds nadrukkelijker aandeel, en Mitchell schuwde het experiment niet. In januari 1976 werd In France They Kiss On Main Street als enige single van het album uitgebracht. Het album zou de 4e positie behalen in de Amerikaanse albumlijsten, de laatste keer dat een Joni Mitchell de top 10 zou halen.
Joni Mitchell verzorgde de liner notes voor het album.
This record is a total work conceived graphically, musically, lyrically and accidentally – as a whole. The performances were guided by the given compositional structures and the audibly inspired beauty of every player. The whole unfolded like a mystery. It is not my intention to unravel that mystery for anyone, but rather to offer some additional clues:
“Centerpiece” is a Johnny Mandel-Jon Hendricks tune. John Guerin and I collaborated on “The Hissing Of Summer Lawns.” “The Boho Dance” is a Tom Wolfe-ism from the book, “The Painted Word.” The poem, “Don’t Interrupt The Sorrow” was born around 4 a.m. in a New York loft. Larry Poons seeded it and Bobby Neuwirth was midwife here, but the child filtered thru Genesis at Jackson Lake, Saskatchewan, is rebellious and mystical and insists that its conception was immaculate.
Henry – more than an engineer – Lewy and his assistant Ellis Sorkin, piloted these tapes to their destination; Henry and I mixed them; and Bernie Grundman mastered them at A&M studios in Hollywood.
I drew the cover and designed the package with research help and guidance from Glen Christensen, Electra/Asylum Art Director. The photo is Norman Seeff’s.
I would especially like to thank Myrt and Bill Anderson, North Battleford, New York, Saskatoon, Bel-Air, Burbank, Burundi, Orange County, the deep, deep heart of Dixie, Blue, National Geographic Magazine, Helpful Henry The Housewife’s Delight – and John Guerin for showing me the root of the chordand where 1 was.
Joni Mitchell, liner notes The Hissing Of Summer Lawns, 1975
Joni Mitchell – The Hissing Of Summer Lawns – Deel binnenhoes
Muziek en teksten
Mitchell werd beschouwender in haar teksten, wat nog steeds prachtige zinnen en overpeinzingen opleverde.
Under neon signs
A girl was in bloom
And a woman was fading
In a suburban room…
Gail and Louise
In those push-up brassieres
Tight dresses and rhinestone rings
Drinking up the band’s beers
Young love was kissing under bridges
Kissing in cars kissing in cafes© In France They Kiss On Main Street, Joni Mitchell, 1975
Jongeren vieren feest, oudere vrouwen kwijnen weg, een beeld dat opdoemt vanuit de Vinex wijken. Jonge vrouwen, “They’ve been broken in churches and schools / And molded to middle class circumstance”. Niet bepaald hoopgevend of vrolijk stemmend, maar een realiteit die Mitchell adresseerde.
The Jungle Line klinkt anders dan wat Mitchell ooit eerder had gedaan, compleet uniek en innovatief. Het wijst ver vooruit naar muziek uit de toekomst, naar artiesten als Adam Ant (Prince Charming), Kate Bush (The Dreaming), Paul Simon (Graceland), Björk (Debut). De drums bestaat uit een sample van ritmes gespeeld door de Drummers of Burundi, die in een loop zijn geplaatst, waarbovenop Mitchell met een Moog synthesizer de vervreemdende sfeer nog tastbaarder maakt. Mitchell was de eerste artiest te zijn die samples gebruikte op een commercieel uitgebracht opname. De tekst eert de Franse schilder Henri Rousseau, maar gaat ook over het stadsleven, de muziek industrie, drugs gebruik en de link tussen Afrika en jazz. Een uniek werkstuk.
Na Edith And The Kingpin, dat een affaire tussen het Edith karakter en een maffia baas beschrijft, komen we uit bij het prachtige Don’t Interrupt The Sorrow, waar topmuzikanten en Mitchell elkaar naar grote hoogten stuwen. Mitchell noemt de tekst een gedicht, niet onterecht.
Truth goes up in vapors
The steeples lean
Winds of change patriarchs
Snug in your bible belt dreams
God goes up the chimney
Like childhood Santa Claus
The good slaves love the good book
A rebel loves a cause© Don’t Interrupt The Sorrow, Joni Mitchell, 1975
Het volgende Shades Of Scarlett Conquering gaat over een vrouw die grote wensen en eisen heeft, maar eindigt als een trofee in een ongelukkig huwelijk. Het Scarlett karakter is gebaseerd op het Scarlett O’Hara personage uit de film Gone With The Wind.
Joni Mitchell – The Hissing Of Summer Lawns – Binnenhoes foto outtakes
Het titelnummer is geschreven na een bezoek aan de blinde Puerto Ricaanse muzikant José Feliciano en zijn nieuwe vrouw, een niet erg vrolijke bedoening als je de teksten leest.
He bought her a diamond for her throat
He put her in a ranch house on a hill
She could see the valley barbecues
From her window sill
See the blue pools in the squinting sun
Hear the hissing of summer lawns…
He gave her his darkness to regret
And good reason to quit him
He gave her a roomful of Chippendale
That nobody sits in
Still she stays with a love of some kind
It’s the lady’s choice
The hissing of summer lawns© The Hissing Of Summer Lawns, Joni Mitchell, 1975
Dat Mitchell het nummer schreef over Feliciano werd pas in 2012 bekend. Muzikaal alweer een hoogtepunt. Smooth, ingehouden, maar prachtig gespeeld.
The Boho Dance gaat over artiesten die hun artistieke integriteit opzij zetten voor commercie, iets waar Mitchell niet van beschuldigd kon worden: “The streets were never really mine / Not mine these glamour gowns”. Prachtig gezongen. Harry’s House / Centerpiece is een combinatie van twee nummers, waarvan het tweede niet door Mitchell is geschreven. Mitchell schept wederom geen vrolijk beeld van relaties/huwelijken.
Yellow checkers for the kitchen
Climbing ivy for the bath
She is lost in House and Gardens
He’s caught up in Chief of Staff
He drifts off into the memory
Of the way she looked in school
With her body oiled and shining
At the public swimming pool…© Harry’s House / Centerpiece, Joni Mitchell, 1975
Op Sweet Bird wordt “I” toch weer aangehaald. Ouder worden en het verlies van schoonheid en de macht die dat met zich meebrengt.
Out on some borderline
Some mark of inbetween
I lay down golden in time
And woke up vanishing© Sweet Bird, Joni Mitchell, 1975
Het album wordt afgesloten met een Shadows And Light, een nummer waarop alleen Mitchell te horen is. Ze speelt de ARP String Machine (wat ze de ARP-Farfisa) noemt, een synthesizer, aangevuld met meerstemmige zang.
Joni Mitchell – The Hissing Of Summer Lawns – Reclame
Ontvangst
The Hissing Of Summer Lawns werd door de pers niet goed ontvangen. Alle superlatieven waren grotendeels weg. Woorden als “narcissistic”, “pretentious”, “insubstantial”, en “downright irritating”. Het schijnt zo erg te zijn geweest dat Mitchell’s manager zijn uiterste best deed de recensies voor verborgen te houden.
De kritiek raakte Mitchell diep. In 1979 had ze het er nog over in een interview met Cameron Crowe voor Rolling Stones magazine, die volgens Mitchell haar album “the worst album of 1975” hadden genoemd (overigens was dat niet helemaal correct): “They were ready to nail me. I had stopped being confessional, and they didn’t like that.” De ontvangst in andere delen van de wereld was een stuk positiever. De Engelse Sounds en New Musical Express publicaties riepen The Hissing Of Summer Lawns zelfs uit tot album van het jaar.
Overigens was het onder artiesten zeer geliefd en is dat altijd gebleven. Mitchell was oprecht ontroerd toen Prince in 1985 zei dat hij het album prachtig vond, in een tijd dat dat niet gangbaar was.
The last album I loved all the way through was The Hissing of Summer Lawns.
Prince, Rolling Stone magazine, 12 september 1985
Björk, Morrissey, George Michael en Elvis Costello noemden het (later) een meesterwerk. Tegenwoordig wordt The Hissing Of Summer Lawns als een van de hoogtepunten in Joni Mitchell’s oeuvre gezien. Het kan verkeren.
National Geographic – Brazil 1975
Hoes
De tekening op de hoes is van de hand van Joni Mitchell. Een deel is gebaseerd op een foto, die in februari 1975 werd gepubliceerd in National Geographic, die was gemaakt door W. Jesco von Puttkamer als onderdeel van een reportage over de bedreigde Indianen van Brazilië. De foto is een toont Indianen die een anaconda dragen. Mitchell’s tekening toont ook de skyline van een buitenwijk, waar het blauwe huis (aan de rechterkant van de tekening) Mitchell’s huis voorstelt.
De hoes is een metafoor voor de relatieve veiligheid van de buitenwijken, waar onder de oppervlakte van alles broeit. Ongeluk, eenzaamheid en onverschillige mannen, zoals uit de teksten naar voren komt. Is “hissing” een verwijzing naar de sprinklers die de grasvelden bevochtigen of is het toch de slang die zich schuilhoudt in suburbia?
De binnenhoes toont Mitchell ontspannen zwemmend in haar zwembad vergezeld van de tekst “She could see the blue pools in the squinting sun and hear the hissing of summer lawns… “.
Joni Mitchell – Rock Women – Time 16-12-1974
Recensie
Het jaar 1974 was een hoogtepunt in Joni Mitchell’s carrière. Ze verscheen zelfs (in getekende vorm) op de cover van het prestigieuze Time magazine op 16 december 1974 als dé vertegenwoordigster van “rock women”. Mitchell was echter niet op zoek naar roem, maar naar artistieke voldoening. Mitchell was niet van plan volgens de regels te spelen.
Ik kan me ook niet aan de indruk onttrekken dat het geen toeval is dat de vele recensenten negatief waren, doordat mannen niet echt positief worden afgeschilderd in de teksten. Veel recensenten waren man, en, zeker terugblikkend, weinig feministisch in hun overtuigingen. Mitchell hield een spiegel voor en dat werd wellicht minder gewaardeerd.
Los daarvan, The Hissing Of Summer Lawns schetst geen positief beeld van het huwelijk, leven in een relatie, ouder worden en het zakenleven. Een sleutelfrase uit Sweet Bird is toch wel “Calendars of our lives / Circled with compromise”, een rake observatie, die vijf jaar later door David Byrne in zijn Once In A Lifetime op een andere wijze bezongen zou worden. De grondoorzaak is echter identiek. Wat is nog acceptabel, wanneer is de overgave van de eigen ik te groot om nog een compromis te kunnen worden genoemd?
Voor dit artikel heb ik The Hissing Of Summer Lawns weer meerdere malen beluisterd, en ik kan (en wil) er eigenlijk niet meer mee stoppen. Door de jaren heen ben ik de muziek van Joni Mitchell steeds meer gaan waarderen. The Hissing Of Summer Lawns is een favoriet album geworden, misschien een “acquired taste”, en eentje waar ik heel blij mee ben.
Joni Mitchell in Gordon Lighfoot’s huis 30-11-1975
Nummers
Alle nummers geschreven door Joni Mitchell, tenzij anders aangegeven.
- In France They Kiss On Main Street
- The Jungle Line
- Edith And The Kingpin
- Don’t Interrupt The Sorrow
- Shades Of Scarlett Conquering
- The Hissing Of Summer Lawns (Joni Mitchell, John Guerin)
- The Boho Dance
- Harry’s House / Centerpiece (Joni Mitchell / Jon Hendricks, Harry Edison)
- Sweet Bird
- Shadows And Light
In France They Kiss On Main Street werd als single uitgebracht in januari 1976.
Bob Dylan & Joni Mitchell – Rolling Thunder Revue – December 1975
Muzikanten
- Joni Mitchell – zang, achtergrondzang; gitaar op In France They Kiss On Main Street, The Jungle Line, Edith And The Kingpin, Don’t Interrupt The Sorrow, Sweet Bird; Moog op The Jungle Line; piano op Shades Of Scarlett Conquering, Sweet Bird; keyboards op The Boho Dance; ARP-Farfisa op Shadows and Light
- Victor Feldman – piano op In France They Kiss On Main Street, Shades Of Scarlett Conquering; conga’s op Don’t Interrupt The Sorrow; vibes op Shades Of Scarlett Conquering; keyboards, percussie op The Hissing Of Summer Lawns
- Joe Sample – piano op Edith And The Kingpin; keyboards op Harry’s House / Centerpiece
- Larry Carlton – gitaar op Edith And The Kingpin, Don’t Interrupt The Sorrow, Shades Of Scarlett Conquering, Sweet Bird
- Robben Ford – gitaar op In France They Kiss On Main Street, Harry’s House / Centerpiece; dobro op Don’t Interrupt The Sorrow
- Jeff Baxter – gitaar op In France They Kiss On Main Street
- James Taylor – achtergrondzang op In France They Kiss On Main Street; gitaar op The Hissing Of Summer Lawns
- David Crosby, Graham Nash – achtergrondzang op In France They Kiss On Main Street
- Max Bennett – bas op In France They Kiss On Main Street, Shades Of Scarlett Conquering, The Hissing Of Summer Lawns, The Boho Dance, Harry’s House / Centerpiece
- Wilton Felder – bas op Edith And The Kingpin, Don’t Interrupt The Sorrow
- John Guerin – drums, behalve op The Jungle Line, Shadows And Light; Moog op The Hissing Of Summer Lawns
- The Warrior Drums Of Burundi – drums, percussie sample op The Jungle Line
- Chuck Findley – hoorn op Edith And The Kingpin; trompet op The Hissing Of Summer Lawns, Harry’s House / Centerpiece; flugelhorn op The Boho Dance
- Bud Shank – saxofoon, fluit op Edith And The Kingpin, The Hissing Of Summer Lawns; bas-fluit op The Boho Dance
Joni Mitchell – The Hissing Of Summer Lawns Tour 1976
Na The Hissing Of Summer Lawns
Eind 1975 speelde Joni Mitchell een aantal shows mee in de Rolling Thunder Revue van Bob Dylan. Begin 1976 plande Mitchell een tour om The Hissing Of Summer Lawns promotioneel te ondersteunen. De tour was een aantal concerten onderweg toen Mitchell in februari 1976 in Maryland al tijdens het eerst nummer van het podium liep en de rest van de tour annuleerde. Ze zou pas in 1979 weer op tournee gaan.
Mitchell trok zich terug in Neil Young’s strandhuis om tot rust te komen. Ze werd door vrienden uitgenodigd mee te gaan op een road trip door Amerika. Ze reisde daarna alleen verder. Tijdens haar reizen schreef ze muziek wat zou leiden tot haar volgende album, Hejira.
Ter afsluiting
Wat vind jij van The Hissing Of Summer Lawns? Laat het weten!
Video/Spotify
Bij dit verhaal is een video opgenomen. Klik op de volgende link om deze te zien: Video: Joni Mitchell experimenteert op The Hissing Of Summer Lawns. De A Pop Life afspeellijst op Spotify is ook aangepast.
