Lijntje Elisabeth Pel – Tuin – 06-12-2012, de dag van haar begrafenis
5 jaar geleden vandaag overleed Lijntje Elisabeth Pel, mijn moeder. Ze is maar 69 jaar oud geworden, veel te jong om te overlijden. Vorig jaar herdacht ik haar met haar laatste schilderij en de tekst van Roxy Music’s Psalm, dat direct na mijn afscheidstekst werd gedraaid.
Vandaag herdenk ik haar met dit stukje (over muziek) uit de tekst die ik had voorbereid voor de afscheidsdienst:
“Muziek nam een belangrijk deel in in ons gezin. Alle muziek die we voor deze herdenking hebben uitgekozen betekende wat voor haar. Ze ging toen ik jong was regelmatig met ons mee naar concerten. Daar stond mijn moeder dan tussen de punks en skinheads in jongerencentrum “de Koog” als Herman Brood of Raymond van het Groenewoud daar optraden. Mijn moeder was cool, daar stond ze tussen mijn vrienden. We hebben veel concerten gezien samen, ook de grote, zoals Prince, Rolling Stones en Bruce Springsteen. Maar voor haar was het mooiste concert dat van Bryan Ferry in Amsterdam. Dat was haar idool. Bryan Ferry was de mooie man die ze eindelijk in het echt zag. Ze was extatisch!
Afsluitend de tekst van het nummer dat voor mij en mijn gezin synoniem is geworden met het verlies van mijn moeder, schoonmoeder en oma. Er zijn nog steeds momenten dat ik het nummer niet kan horen: John Denver’s Rhymes And Reasons.
Rhymes And Reasons
So you speak to me of sadness and the coming of the winter,
The fear that is within you now that seems to never end,
and the dreams that have escaped you and the hope that you’ve forgotten,
and you tell me that you need me now and you want to be my friend,
and you wonder where we’re going, where’s the rhyme and where’s the reason?
And it’s you who cannot accept it is here we must beginto seek the wisdom of the children
and the graceful way of flowers in the wind.For the children and the flowers are my sisters and my brothers,
their laughter and their loveliness would clear a cloudy day.
Like the music of the mountains and the colors of the rainbow,
they’re a promise of the future and a blessing for today.Though the cities start to crumble and the towers fall around us,
the sun is slowly fading and it’s colder than the sea.
It is written: From the desert to the mountains they shall lead us,
by the hand and by the heart, they will comfort you and me.
In their innocence and trusting they will teach us to be free.For the children and the flowers are my sisters and my brothers,
their laughter and their loveliness would clear a cloudy day.
And the song that I am singing is a prayer to non-believers,
come and stand beside us we can find a better way.© John Denver
