Albumgegevens
Artiest | Joan As Police Woman & Benjamin Lazar Davis |
Album | Let It Be You |
Jaar van uitgave | 2016 |
Beoordeling
Recensie
Op 19 maart 2017 ging ik naar de Melkweg te Amsterdam om daar Joan As Police Woman (echte naam Joan Wasser) & Benjamin Lazar Davis in concert te gaan zien. Ik was die avond niet echt in de stemming voor een concert en heb even overwogen niet te gaan. Wat ben ik blij dat ik ben gegaan! Het concert was overweldigend. Het laatste album dat ik had gekocht van Joan As Police Woman was The Classic uit 2014, dus het nieuwe album kende ik nog niet. Alhoewel nieuw? Het was uitgekomen op 21 oktober 2016.
Van de beide (artiest) namen kende ik alleen Joan As Police Woman. De naam refereert aan de TV serie Police Woman waar Angie Dickinson in speelt. Joan Wasser vond inspiratie in de actrice, omdat ze tegelijkertijd krachtig en sexy was.
Het debuut album, Real Life, kwam uit in 2006. Sinds die tijd komen er regelmatig albums uit onder de naam Joan As Police Woman. Daarnaast doet Joan Wasser veel sessie werk. Ze heeft bijgedragen aan albums, nummers en tournees van Antony & The Johnsons, Elton John, Lou Reed, Rufus Wainwright, John Cale, Sheryl Crow, Scissor Sisters, Sparklehorse, Dave Gahan, David Sylvian/Steve Jansen, Lloyd Cole en Placebo.
Benjamin Lazar Davis komt uit New York en is een multi-instrumentalist, singer-songwriter, arrangeur, componist en producer. Hij is onderdeel van een aantal bands, waaronder Okkervil River en Cuddle Magic.
Joan As Police Woman en Benjamin Lazar Davis kwamen elkaar tegen in Afrika (!) en raakten aan de praat over een gedeelde interesse in de toonladders van Centraal-Afrikaanse Pygmeeën (geen grap) en besloten samen een album te maken.
Betreffende de jumpsuits (broekpakken), die ze dragen op de hoes én tijdens concerten: Davis was in Ghana en zag een man die dat broekpak droeg, ging vervolgens naar de man toe en vroeg “I love your jumpsuit. Want to trade clothes?” En zo geschiedde. Davis droeg het broekpak non-stop. Omdat Joan min of meer hetzelfde broekpak bezat besloten ze dit beiden te dragen, zolang het project duurt.
Het album
Waarom is dit album zo mooi? Het geluid van het album is uniek, Joan As Police Woman zingt werkelijk prachtig, de samenwerking is een win/win én, niet onbelangrijk, er wordt op topniveau gemusiceerd. Gitarist Ryan Dugre en drummer Ian Chang zijn ongelooflijk goede muzikanten, die ieder een belangrijke bijdrage leveren aan het geluid op het album. De muziek waait van pop naar jazz en van minimal naar electronisch. Ontroerend en sensueel.
De opener van het album, Broke Me In Two, ook uitgebracht als single, zet de toon. Het nummer begint met een vervormd gitaar riffje (dat riffje blijft terugkomen gedurende het album) en vervolgt met heerlijk drumwerk en een mooi refrein. Mooie opener! Het volgende nummer, Overloaded, kent het gitaar riffje ook, een 6/4 ritme; top. Het titelnummer is ook een ritmisch knap nummer, dat perfect klinkt. Satellite is ook al zo mooi. Een wat rustiger nummer met mooie, zware melodieën. Het is echter het laatste nummer dat het echte prijsnummer is: Station. Prachtig repetitief gitaarwerk en een prachtig fluister-zingende Joan As Police Woman. Halverwege barst het nummer open. Het is verbluffend mooi:
won’t you meet me at the station
cause i want so badly cry
cause when i see you i can’t help but cryingdon’t you find me rather impatient
cause i can’t seem to quiet in my mind
anticipation drives me to my madnessbut it’s all for the love of you
© Station, Joan Wasser & Benjamin Lazar Davis, 2016
Maar, voor alle duidelijkheid: Let It Be You is een verzameling nummers die losjes klinken, maar ingenieus in elkaar zitten en barstensvol creativiteit zitten.
Nummers
Alle nummers zijn geschreven door Joan Wasser & Benjamin Lazar Davis, met uitzondering van Magic Lamp, waar Tim Davis aan mee schreef.
- Broke Me In Two
- Overloaded
- Magic Lamp
- Let It Be You
- Hurts So Bad
- Satellite
- Easy Money
- Violent Dove
- Motorway
- Station
Luisteren?