Het live album van Siouxsie And The Banshees: Nocturne

Siouxsie And The Banshees – Live 1983

Inleiding

Ik had het nooit echt op Siouxsie And The Banshees, totdat ik dit live dubbel album hoorde. Nog steeds mijn favoriete album van de band. Een terugblik op post-punk klassieker Nocturne.

Voor Nocturne

In 1978 debuteerde Siouxsie And The Banshees met het album The Scream, een jaar later gevolgd door Join Hands. De band wilde een andere richting in en bracht in 1980 Kaleidoscope uit, een album dat geheel anders was dan de beide eerdere albums. Juju volgde in 1981 en A Kiss In The Dreamhouse weer een jaar later. De albums werden met name in Engeland zeer goed ontvangen en werden goed verkocht. De band was nu een toonaangevend exponent van de post-punk en was van grote invloed op de destijds opkomende “gothic” scene.

Ondanks de goede muziek klikte het niet tussen mij en Siouxsie. Er was iets wat me tegenstond. Het theatrale? Nee, want Bauhaus vond ik fantastisch. De zwaarte? Nee, Siouxsie was wat dat betreft een kinderfeestje vergeleken bij de andere muziek die ik luisterde. Maar dat alles veranderde toen ik Nocturne hoorde.

Nocturne

Siouxsie And The Banshees – Nocturne

En waarom dit album dan wel? Wellicht is dat mede gelegen in het feit dat het een live album is. Het geluid is namelijk perfect. Met name het drumwerk van Budgie valt op en is voor in de mix hoorbaar. Op 25 november 1983 werd het album uitgebracht door Polydor Records. Alle nummers zijn opgenomen op 30 september en 1 oktober 1983 in de Royal Albert Hall, Londen, Engeland.

De band had de zeer goede gitarist John McGeoch eind 1982 ontslagen, vanwege alcohol problemen. De band had The Cure’s Robert Smith gevraagd de band te ondersteunen op gitaar. Robert Smith stemde toe en was, na de uitgave van de single Dear Prudence, in september 1983 officieel toegetreden tot de band.

Robert Smith is dan ook te horen op gitaar op Nocturne en hij overtuigt als gitarist.

De concerten spitsten zich toe op de twee laatst uitgebrachte albums, B-kantjes en twee Beatles covers. Nocturne laat een band horen die op de toppen van hun kunnen spelen. De uitvoeringen zijn gedreven, Siouxsie Sioux is stemvast en de band speelt fantastisch. Nocturne is de perfecte introductie tot de band.

Op de avonden van de concerten werd er ook gefilmd. De opnamen zijn onder de naam Nocturne op video, en later dvd, uitgebracht.

Recensie

Dit album kent veel hoogtepunten, maar Israel, Melt!, Pulled to Bits, Night Shift, Slowdive en Eve White/Eve Black springen er echt uit.

Een aanrader!

Nummers

Alle nummers geschreven door Siouxsie And The Banshees, tenzij anders aangegeven.

Siouxsie Sioux & Robert Smith 1983

• Israel
• Dear Prudence *
• Paradise Place †
• Melt!
• Cascade
• Pulled to Bits
• Night Shift
• Sin in My Heart
• Slowdive
• Painted Bird
• Happy House †
• Switch
• Spellbound
• Helter Skelter *
• Eve White/Eve Black †
• Voodoo Dolly

In december 1983 ontvingen leden van de fanclub (The File genaamd) een dubbel A-kant single met de nummers Head Cut en Running Town, opgenomen op de 1 oktober show. Deze beide Nocturne uitvoeringen zijn nooit op cd en/of streaming diensten uitgebracht.

N.B.: De muziek waarmee Nocturne wordt geopend is een stuk uit Stravinsky’s The Rite of Spring in een uitvoering van de London Philharmonic Orchestra.

Siouxsie And The Banshees – Nocturne – Reclame

Muzikanten

• Siouxsie Sioux – zang, gitaar op Sin in My Heart en Paradise Place
• Steven Severin – bas
• Budgie – drums, percussie
• Robert Smith – gitaar

Na Nocturne

De band bracht hierna nog 6 studio albums uit:

• Hyæna (1984)
• Tinderbox (1986)
• Through the Looking Glass (1987)
• Peepshow (1988)
• Superstition (1991)
• The Rapture (1995)

In april 1996 werden The Banshees opgeheven.

Ter afsluiting

Wat vind jij van Nocturne? Laat het weten!