Iggy And The Stooges
Inleiding
Ook het derde album van The Stooges Raw Power zou geen succes worden. Toch is het een van de belangrijkste en meest invloedrijke releases aller tijden. Het geldt als een blauwdruk voor de punk die 3, 4 jaar later door de muziekwereld zou banjeren.
David Bowie
David Bowie, Iggy Pop & Lou Reed 1972
Net als in het verhaal over Iggy Pop’s Lust For Life, speelt ook in dit verhaal David Bowie een belangrijke rol.
Nadat The Stooges hun eerste twee platen, The Stooges uit 1969 en Funhouse uit 1970, hadden uitgebracht en nauwelijks verkochten, was de band niet meer. Iggy was verslaafd aan de heroïne.
In Engeland was David Bowie net gestart met zijn carrière. Bowie had altijd snel door wie en wat er interessant en nieuw was. Hij was dan ook gek op The Stooges.
Very few people recognized the quality of the Stooges’ songwriting, it was really meticulous. And to his credit, the only person I’d ever known of in print to notice it, among my peers of professional musicians, was Bowie. He noticed it right off.
Liner notes 1997 re-release
Iggy Pop 1972
Bowie zorgde ervoor dat Iggy werd ondergebracht bij het managementteam dat hem ook vertegenwoordigde, dat werd geleid door Tony DeFries: MainMan Management (Bowie zou later nog veel problemen krijgen met DeFries). Ook werd er een solo contract voor Iggy geregeld bij Columbia Records.
Bowie bemoeide zich inhoudelijk niet met het album en de nummers (zoals wel het geval zou zijn met Iggy Pop’s Lust For Life). Maar toen de opnamen waren gedaan werd Bowie er wel bij betrokken. Hij zou het album remixen.
Iggy And The Stooges
Het was de bedoeling dat Iggy, samen met gitarist James Williamson (die kort als tweede gitarist in The Stooges had gezeten), een album zou gaan opnemen. De zoektocht naar een geschikte ritmesectie bleek vruchteloos, waarop werd terug gegrepen op de broers Ron and Scott Asheton (originele gitarist en drummer van The Stooges). Omdat Williamson als gitarist was aangetrokken, switchte Ron Asheton van gitaar naar bas.
Raw Power
Iggy & The Stooges – Raw Power
Het album werd opgenomen tussen 10 september en 6 oktober 1972. Het album werd gemixt door Iggy zelf. Het resultaat van de opnamen was dat de gitaar op een spoor zat, alle andere instrumenten op een tweede spoor zaten en de zang op een derde spoor (terwijl Iggy toch echt 24 sporen tot zijn beschikking had).
Remix
Manager Tony DeFries (eigenaar van MainMan Management) stelde voor dat het album door David Bowie zou worden geremixed. Iggy ging akkoord, omdat hij bang was dat het album anders niet zou worden uitgegeven. Vanwege geldtekort remixte Bowie het hele album in één dag in de goedkope Western Sound Recorders studio in Los Angeles.
To the best of my recollection it was done in a day. I don’t think it was two days. On a very, very old board, I mean this board was old! An Elvis type of board, old-tech, low-tech, in a poorly lit, cheap old studio with very little time. To David’s credit, he listened with his ear to each thing and talked it out with me, I gave him what I thought it should have, he put that in its perspective, added some touches. He’s always liked the most recent technology, so there was something called a Time Cube you could feed a signal into — it looked like a bong, a big plastic tube with a couple of bends in it — and when the sound came out the other end, it sort of shot at you like an echo effect. He used that on the guitar in “Gimme Danger”, a beautiful guitar echo overload that’s absolutely beautiful; and on the drums in “Your Pretty Face Is Going To Hell”. His concept was, “You’re so primitive, your drummer should sound like he’s beating a log!” It’s not a bad job that he did…I’m very proud of the eccentric, odd little record that came out.
Liner notes 1997 re-release
Nadat het album was uitgekomen, klaagde Iggy dat Bowie de kracht van de originele opnamen had verzacht en dat het album mat klonk. Iedereen is dit gaan geloven, dus toen in 1997 Raw Power opnieuw werd uitgebracht, in de mix die Iggy altijd voor ogen had, zou het album eindelijk gaan klinken zoals oorspronkelijk de bedoeling was en zou blijken dat het album nog beter was dan het al was. Dit bleek echter niet het geval. Bowie’s mix was weliswaar wat matter, maar zorgde ook voor meer dynamiek en klonk dus eigenlijk helaaal niet zo gek. De heruitgave in 2010 maakte dan ook weer gebruik van de originele (lees: Bowie’s) mix.
Recensie
Iggy And The Stooges – Raw Power – Advertentie
Het album kent voor- en tegenstanders, met name veroorzaakt door de degradatie van de Asheton broers, zowel in de mix (minder hoorbaar) als de ‘demotie’ van Ron van gitaar naar bas. Tevens werd de naam The Stooges aangepast naar Iggy & The Stooges.
Maar, Iggy is hier nog beter in vorm dan op de twee voorgaande albums. Hij was intenser dan ooit, zowel qua teksten als qua voordracht. Search And Destroy, all the way!
Het album is maar 33 minuten lang, maar in die 33 minuten geeft de band alles. Het zou een blauwdruk worden voor de punk die de muziekwereld 3 tot 4 jaar later in zijn greep zou houden. Veel belangrijke artiesten noemen Raw Power als een van de belangrijkste en invloedrijkste albums voor hun carrière: van Kurt Cobain tot Johnny Marr, van Henry Rollins tot Steve Jones en van Morrissey tot Cee Lo Green.
Een klassieker.
Na Raw Power
Na de release, tourde de band nog een jaar. Maar Columbia Records eindigde het contract. Ook MainMan stopte de samenwerking. Het einde van The Stooges kwam snel daarna. Iggy verviel weer in oude gewoonten, totdat (wederom) Bowie hem hielp (zie het verhaal over Iggy Pop’s Lust For Life).
Nummers
- Search And Destroy
- Gimme Danger
- Your Pretty Face Is Going To Hell
- Penetration
- Raw Power
- I Need Somebody
- Shake Appeal
- Death Trip
Ter afsluiting
Wat vind jij van Raw Power? Laat het weten!
