Nick Cave & The Bad Seeds – Live 2013
Inleiding
Vijf jaar na het uitkomen van het laatste Nick Cave & The Bad Seeds album Dig, Lazarus, Dig!!!, en een jaar na het verschijnen van het laatste Grinderman album, verscheen op 18 februari 2013 het vijftiende Nick Cave & The Bad Seeds album: Push The Sky Away.
Mick Harvey
Aangezien Push The Sky Away het eerste Nick Cave & The Bad Seeds album is waarop Mick Harvey niet meer meespeelt, even terug naar 23 januari 2009. Op die dag maakte Mick Harvey bekend dat er een einde was gekomen aan de 36 (!) jarige samenwerking tussen hem en Nick Cave:
I’m confident Nick will continue to be a creative force and that this is the right time to pass on my artistic and managerial role to what has become a tremendous group of people who can support him in his endeavours, both musically and organisationally.
ABC News, 23 januari 2009
Een jaar later bleek dat Harvey’s relatie met Cave was verslechterd door verschillende zienswijzen rondom de muzikale richting van de band. Ook de wens van Harvey om meer bij zijn familie te kunnen zijn speelde een rol.
Tegenover het vertrek van Harvey staat de (tijdelijke) terugkeer van Barry Adamson, die voor het eerst sinds Your Funeral… My Trial uit 1986 weer meespeelt.
Studios La Fabrique
Opnamen
Opnamen voor het album vonden plaats in La Fabrique, een opnamestudio dat zich in een 19e eeuws kasteel bevindt, Saint-Rémy-de-Provence, Frankrijk. Een prachtige omgeving voor het opnemen van een album. Op het moment dat de band de studio in ging had Cave wat losse ideeën, maar nog niet iets concreets. Volgens Cave veranderde de band deze in “things of wonder”.
Het opname proces en de bezigheden voorafgaand daaraan, werden gefilmd voor de documentaire 20,000 Days On Earth, die op 7 september 2014 werd uitgebracht.
Push the Sky Away
Nick Cave & The Bad Seeds – Push The Sky Away
Dit album werd destijds uitgebracht toen de Nick Cave back-catalogus opnieuw werd uitgegeven in geremasterde vorm. Een prachtige collectie, die ik dan ook aanschafte. De heruitgaven waren halverwege toen het nieuwe album uitkwam.
Push The Sky Away is een prachtig album, met een aantal drone achtige nummers. Volgens Cave is dat de invloed van Warren Ellis, die, na het vertrek van Mick Harvey, de nieuwe rechterhand was van Cave. Veel van de nummers zijn geïnspireerd door “Googling curiosities, being entranced by exotic English Wikipedia entries ‘whether they’re true or not'”.
Het album klinkt teder, minimalistisch en anders dan eerdere albums, bijna meditatief. En toch klinkt het als een Nick Cave & The Bad Seeds album. De onderhuidse spanning en geheimzinnigheid zit door het hele album verweven. Ook als de verwachte ontlading niet komt, is het elke keer een ervaring op zich om het album te luisteren.
De opener We No Who U R (uitgebracht als single) zet direct de toon en is een prima indicatie van wat er gaat komen. Open, dreigend, helder en duister tegelijk. Het is niet voor niets dat Cave ervoor koos zijn concerten tijdens de tour te openen met dit nummer.
Nick Cave & The Bad Seeds – Jubilee Street – Typewriter
Het album wordt met Push The Sky Away ontroerend afgesloten. In de tussentijd zijn prachtige nummers voorbij gekomen.
Twee daarvan zullen voor altijd Cave klassiekers zijn: het majestueuze Jubilee Street en het indrukwekkende Higgs Boson Blues. Het komt niet vaak voor dat een artiest, die al ruim 30 jaar muziek maakt, nog nummers schrijft die een verrijking zijn binnen zijn eigen oeuvre. Hiermee bewijst Cave maar weer eens dat hij nog altijd op eenzame hoogte staat, als uitvoerende en als componist.
In tegenstelling tot zijn generatiegenoten, weet Cave met dit album (weer) aan te tonen dat hij er nog steeds toe doet en dat hij nog steeds in staat is relevante, actuele muziek te maken. Een prestatie van formaat.
Hoes
De hoes toont een foto van Cave die een raam opent om licht te schijnen op zijn naakte vrouw, Susie Bick. De foto is gemaakt in hun huis in het Engelse Brighton.
Nummers
Alle teksten geschreven door Nick Cave. Alle muziek gecomponeerd door Nick Cave en Warren Ellis, tenzij anders aangegeven.
- We No Who U R
- Wide Lovely Eyes
- Water’s Edge *
- Jubilee Street
- Mermaids
- We Real Cool
- Finishing Jubilee Street *
- Higgs Boson Blues
- Push the Sky Away
De deluxe edition bevat de volgende extra nummers:
- Needle Boy
- Lightning Bolts *
| * | Muziek door Nick Cave, Warren Ellis en Thomas Wydler |
Nick Cave & The Bad Seeds 2012
Nick Cave & The Bad Seeds op Push The Sky Away
- Nick Cave – zang, piano, electrische piano
- Warren Ellis – viool, altviool, gitaar, dwarsfluit, synthesizer, electrische piano, loops, achtergrondzang
- Martyn P. Casey – bas, achtergrondzang
- Barry Adamson – bas op Finishing Jubilee Street en Push The Sky Away, achtergrondzang
- Conway Savage – zang, achtergrondzang
- Thomas Wydler – drums, achtergrondzang
- Jim Sclavunos – percussie, achtergrondzang
Tour
Aangezien ik het album zo goed vond, wilde ik toch wel weer eens naar Nick Cave. Ik had hem 25 jaar eerder gezien in het Utrechtse Vredenburg en was toen niet echt ondersteboven van wat ik zag.
Gelukkig gingen Nick Cave & The Bad Seeds touren. Helaas zonder drummer Thomas Wydler, die vanwege gezondheidsproblemen niet mee kon. Tot groot verdriet van Cave: “It’s very sad that he can’t do the tour because of health reasons. That is a hard blow for us. He is the sound of this album.”.
Nick Cave & The Bad Seeds – 04-11-2013
Nick Cave kwam naar de Amsterdamse Heineken Music Hall op 4 november 2013. Al vanaf de eerste tonen was duidelijk dat dit een belachelijk goed concert zou gaan worden. En dat werd het ook. Het geluid was lekker hard en de eerste tonen van We No Who U R bonkten door mijn middenrif heen. Cave zong prachtig en gedreven. Kippenvel. Eén nummer onderweg en ik was al verkocht. Het tweede nummer: Jubilee Street, het nummer met de prachtige opbouw, die steeds sneller en harder eindigt. Op plaat prachtig, live onvergetelijk. De Bad Seeds explodeerden bijna. Nog maar twee nummers in het concert en dit was nu al het beste dat ik zag in 2013, maar ook nog eens één van de beste concerten ooit. Dit was zo onbeschrijflijk goed! Ik stond met open mond te kijken en luisteren. Het viel me halverwege het concert op dat ik niet de enige was. Tijdens de prachtige kleine liedjes, zoals God Is In The House was het publiek muisstil. Het concert eindigde met een nieuw nummer: Give Us A Kiss.
Na het concert heb ik echt dagen in een roes geleefd. Er zou nog een concert zijn, maar dat was helaas al uitverkocht. Ik probeerde het toch en, wonder boven wonder, er waren twee kaarten beschikbaar (nadat ik ze had betaald, waren er geen kaarten meer beschikbaar). Op 17 november 2013 stond ik dus weer in de Amsterdamse Heineken Music Hall. En weer werd ik compleet weggespeeld. Wat een artiest!
If you got everything and you don’t want no more
You’ve got to just keep on pushing, keep on pushing
Push the sky away© Nick cave & The Bad Seeds, 2013
Nick Cave – 20,000 Days On Earth
Na Push The Sky Away
Nog in hetzelfde jaar, op 29 november 2013, zou album nummer zestien van Nick Cave & The Bad Seeds verschijnen: Live From KCRW. Het album bestond uit specially recorded live tracks from the band’s critically acclaimed new album ‘Push The Sky Away’ alongside classic Bad Seeds material. De uitvoeringen waren grotendeels akoestisch. Het zou de opmaat vormen voor de Nick Cave solo tour van 2015, waarin hij met een uitgeklede versie van The Bad Seeds, theaters aan zou doen. Gelukkig kwam hij ook met die tour weer naar Nederland.
Zoals hierboven vermeld werd er gefilmd voor en tijdens de opnamen voor het album Push The Sky Away. Het resultaat was de, overigens prachtige, documentaire/film 20,000 Days On Earth, zo genoemd naar het aantal dagen dat Nick Cave ongeveer op de aarde had vertoefd.
Zoals wellicht bekend overleed Nick Cave’s zoon Arthur op 17 juli 2015 in hun woonplaats Brighton. De weerslag daarvan is terug te zien in de aangrijpende documentaire/film One More Time With Feeling en het prachtige en ontroerende album Skeleton Tree, beiden uit 2016. Ook dat werd gevolgd door een tour, die in 2017 ook Nederland (en België) aandeed. De shows waren groter van opzet (er werd gespeeld in grote zalen), maar intiemer dan ooit. Alleen Nick Cave kan, onder zulke omstandigheden, zulke tegenstrijdige dingen compleet logisch laten lijken.
Ter afsluiting
Wat vind jij van Push The Sky Away? En van de tour die er op volgde? Ook zo goed? Laat het weten!
