Donny Hathaway & Band Live 1971
Introductie
Het legendarische live album van Donny Hathaway is vandaag alweer 45 jaar oud. Een prachtige stem, fantastische band en een zeer enthousiast publiek zorgen voor één van de allerbeste live albums aller tijden.
Donny Hathaway
Donny Hathaway werd geboren op 1 oktober 1945 in Saint Louis (Missouri). Vanaf zijn derde jaar zong hij in het lokale kerkkoor. Als kind speelde hij ook piano, waardoor hij in 1964 een beurs kreeg voor de Howard University. Zijn eerste commerciële stappen zette hij als liedjesschrijver, sessiemuzikant en producent voor onder andere The Staple Singers, Aretha Franklin en Curtis Mayfield.
Donny Hathaway – The Ghetto (single)
Na een tijdje kreeg hij een solo-contract bij Atco Records. Zijn eerste single bij het label was The Ghetto, Pt. 1. Zijn debuutalbum, Everything Is Everything, werd uitgebracht in 1970. Het album was kritisch over de Amerikaanse maatschappij. Zijn tweede album, Donny Hathaway genaamd, was een grote hit. Hij kende Roberta Flack al een tijdje toen ze besloten samen een duetalbum op te nemen. Het werd een enorm succes. In hetzelfde jaar verscheen Live, dat zijn grootste hit werd.
Hierna ging het snel bergafwaarts met Hathaway. Hij werd zwaar depressief. De diagnose paranoïde schizofrenie werd gesteld. Hij moest dagelijks zware medciijnen innnemen, een regime waar hij zich, volgens zijn vrouw, niet altijd aan hield. Zijn ziekte trok een zware wissel op zijn huwelijk én zijn carrière. Voor lange periodes werd hij opgenomen. In 1973 verscheen er nog wel een album, maar daarna werd het stil. De vriendschap met Roberta Flack had het ook zwaar. In 1978 waren ze weer bij elkaar gekomen. Het ging beter met Hathaway. Ze hadden zelfs een single uitgebracht: The Closer I Get To You. Ze gingen de studio in voor het opnemen van nieuw materiaal.
13 januari 1979
Essex Hotel New York
Op die dag begon er een opnamesessie met Hathaway. Zijn stem klonk fantastisch, maar gaandeweg de sessie begon hij zich steeds irrationeler en paranoïde te gedragen. Hij had waanbeelden. Hij vertelde dat “witte mensen” hem wilden doden en dat zij zijn brein aan een machine hadden aangesloten, om zo zijn muziek en sound te stelen. Er werd besloten de sessie af te lasten.
Een paar uur later werd Hathaway dood aangetroffen op de stoep naast het Essex Hotel in New York, waar hij een kamer had op de 15e verdieping. Zijn dood werd officieel gezien als zelfmoord. Hij zou van zijn balkon zijn gesprongen. Hoe dan ook, Donny Hathaway was dood, slechts 33 jaar oud. Hij liet zijn vrouw Eulaulah en twee dochters, Lalah en Kenya, achter.
Live
Het album is het resultaat van opnamen van een aantal concerten. Kant A van het album bestaat uit opnamen die gemaakt zijn in The Troubadour, Hollywood tussen 24 en 30 augustus, 1971. Kant B is opgenomen in The Bitter End, New York in oktober 1971.
Donny Hathaway – Live
Met de hulp van een (jazzy) begeleidingsband begint Live direct prachtig. Een mooie cover van Marvin Gaye’s What’s Goin’ On. Hathaway zingt de sterren van de hemel en het publiek is in extase. Als hij vervolgems The Ghetto inzet, is het album al volledig op stoom. Het publiek roert zich met de ‘soul-clap’. De cover van het John Lennon nummer Jealous Guy ontroert en doet het origineel verbleken. Het album eindigt met een 13 minuten durende versie van Voices Inside (Everything is Everything), een wrange titel gezien zijn latere ziekte en zijn voortijdide dood.
Door de band en het publiek voelt het net alsof je bij het concert zelf bent. Prachtige solo’s, hartverwarmende publieksparticipatie en Hathaway die prachtig zingt en musiceert.
Het album werd zijn eerste gouden plaat. Hathaway zelf was minder tevreden: “I’m naturally happy with the sales but the album itself isn’t as good as I would have liked it, I’ve got to polish myself up for the next one”.
Nummers
Live – Advertentie
Kant A
- What’s Goin’ On (Renaldo “Obie” Benson, Al Cleveland, Marvin Gaye)
- The Ghetto (Donny Hathaway, Leroy Hutson)
- Hey Girl (Earl DeRouen)
- You’ve Got a Friend (Carole King)
Kant B
- Little Ghetto Boy (Earl Derouen, Edward Howard)
- We’re Still Friends (Donny Hathaway, Glenn Watts)
- Jealous Guy (John Lennon)
- Voices Inside (Everything Is Everything) (Richard Evans, Philip Upchurch, Ric Powell)
Laatste woorden
Maar waarom is het nou zo goed? Ik denk vanwege de vrijheid die je door de muziek heen voelt. The Ghetto en Voices Inside (Everything Is Everything) duren allebei ruim 10 minuten. De muzikanten (en publiek) komen tot hun recht, maar ook worden de nummers binnenste-buiten gekeerd. Het vangt de spontaniteit en het plezier van de concerten.
Amy Winehouse was een groot bewonderaar van Donny Hathaway. In haar eerste grote hit Rehab stelt Winehouse “‘Cause there’s nothing, there’s nothing you can teach me / That I can’t learn from Mr. Hathaway”.
Ter afsluiting
Wat vind jij van dit album? Laat het weten!
