Frank Zappa, Apostrophe (‘) en de Yellow Snow suite

Zappa en band 1974

This is an album of songs and stories set to music performed for your dining and dancing pleasure by FZ and some of the people he likes to record with.

Inleiding

In 1974 bracht Frank Zappa zijn meest succesvolle album uit: Apostrophe (‘), het reikte tot de 10e plaats in de Amerikaanse hitlijsten. Een terugblik op een toegankelijk album; althans, voor Zappa begrippen.

N.B.:
Het subartikel Frank Zappa – Apostrophe (‘) commercial (volg de link) bevat een televisie commercial uit 1974 voor het Apostrophe (‘) album.

Frank Zappa en gezin, Honolulu 1972

Aanval op het podium

Op 10 december 1971 traden The Mothers Of Invention op in Londen, Engeland, toen Zappa door een bezoeker werd aangevallen en van het podium werd gesleurd. Zappa viel op de betonnen vloer van de orkest bak en raakte ernstig gewond. Zo ernstig zelfs dat zijn bandleden dachten dat hij dood was. De idioot die Zappa aanviel was jaloers, omdat zijn vriendin “I love Frank” zou hebben gezegd.

De gevolgen voor Zappa waren ingrijpend. Meerdere botbreuken in rug, nek en been, ernstige hersenschudding, verbrijzeld strottenhoofd en een verlamde arm. Zappa overleefde de val, maar zou vanaf dat moment in een lager register zingen en zijn been genas niet helemaal goed, waardoor hij scheef zou blijven lopen en chronische rugpijn ontwikkelde. Zappa verbleef ruim een jaar in een rolstoel. De aanvaller werd later veroordeeld tot 12 maanden cel.

December 1971 was sowieso een ongeluksmaand voor Zappa: een kleine week voordat Zappa van het podium werd getrokken ontstond er brand tijdens een Zappa concert in het casino van Montreux. Meerdere mensen raakten gewond, het casino brandde af en Zappa was al zijn apparatuur en instrumenten kwijt.

Zappa en band 1974

Op weg naar Apostrophe (‘)

In 1972 bracht Frank Zappa drie albums uit. Het live album Just Another Band From L.A. en twee sterk jazz georiënteerde albums: Waka/Jawaka en The Grand Wazoo. Waka/Jawaka was een solo album, de overige twee werden toegeschreven aan The Mothers (afkorting voor The Mothers Of Invention). In september 1972 begon Zappa weer te toeren. Op 7 september 1973 bracht Zappa het album Over-Nite Sensation uit. Dit album werd toegeschreven aan The Mothers, was tekstueel sterk seksueel getint en werd (mede daardoor?) slecht ontvangen door de pers. Maar het publiek vond het fantastisch. Op 9 november 1976 werd het album goud gecertificeerd, Zappa’s tweede gouden plaat.

De opname sessies voor Over-Nite Sensation leverde nog een album op, dat iets later (gedeeltelijk) zou worden uitgebracht onder de naam Apostrophe (‘).

Frank Zappa – Apostrophe (‘)

Apostrophe (‘)

Op 22 maart 1974 bracht Frank Zappa Apostrophe (‘) uit als zijn zesde soloalbum. Net als de voorganger Over-Nite Sensation werd het album in zowel een stereo als een quadrafonische mix uitgebracht.

Van het album werd de single Don’t Eat The Yellow Snow, een compilatie van de eerste 3 nummers van het album, uitgebracht, wat resulteerde in de allereerste top 100 notering voor Zappa in de Amerikaanse hitlijst. Het album zou zelfs de 10e positie halen in de Billboard albumlijst. Geen enkel ander album zou zo succesvol blijken als Apostrophe (‘), op 7 april 1976 werd het album goud gecertificeerd in de VS, Zappa’s eerste gouden plaat.

Net als zijn voorganger, is Apostrophe (‘) een samenstelling van verschillende opnamen uit verschillende periodes uit Zappa’s carrière. De teksten zijn echter veel minder seksueel, maar eerder bizar, zeker de eerste vier nummers die bekend zijn geworden onder de naam Yellow Snow suite.

Yellow Snow suite

De Yellow Snow suite volgt het verhaal van een droom die Zappa had over een Eskimo met de naam Nanook (“Dreamed I was an Eskimo”), die wordt gewaarschuwd door zijn moeder: “Watch out where the huskies go / And don’t you eat that yellow snow”. Nanook komt in aanraking met een pelsjager die Nanook’s favoriete zeehondje met een loden schoen schopt. Nanook neemt wraak door de “yellow snow” in de ogen van de jager te wrijven, waardoor hij blind wordt. De remedie is naar St. Alfonzo’s Pancake Breakfast af te reizen, waar de figuur Father O’Blivion pannenkoeken maakt…

Na de Yellow Snow suite volgt nog een aantal nummers, waaronder het onder Zappa adepten zeer bekende (en geliefde) Cosmik Debris, een nummer dat handelt over nep-goeroes, kristallen bollen en goedkope zelfhulp theorieën. Een heerlijke blues, die wordt gevolgd het korte Excentrifugal Forz.

Hierna volgt het instrumentale Apostrophe’, een jam met Zappa, Jim Gordon en Cream bassist Jack Bruce, die zich niet kan herinneren dat hij op het nummer meespeelt: “So I turned up in a NY studio with my cello, I’m listening to [Zappa’s] music, pretty awful, and just don’t know what to do with myself, and Frank says to me: ‘Listen, I would like you to play a sound, like this… whaaaaaang!!!’ So I did what he asked me to do. Whaaaaaang!!! That was all. That was my input to Frank Zappa’s most popular record!”. Maar Zappa stelde: “Well, that was just a jam thing that happened because he was a friend of Jim Gordon. I found it very difficult to play with him; he’s too busy. He doesn’t really want to play the bass in terms of root functions; I think he has other things on his mind. But that’s the way jam sessions go.” Het nummer behoort niet tot de hoogtepunten in Zappa’s oeuvre.

Uncle Remus, een anti-racisme nummer wordt gevolgd door Stink-Foot, jawel een nummer over stinkvoeten, dat nog stamt uit de Chunga’s Revenge sessies uit 1970.

Frank Zappa – Apostrophe (‘) – Reclame

Recensie

Een toegankelijk album, maar dan wel voor zover Zappa toegankelijk kan zijn. De ritmiek blijft indrukwekkend en afwijkend en de muzikaliteit is op momenten duizelingwekkend. Maar nummers als Nanook Rubs It en Uncle Remus klinken als pop nummers die helemaal af zijn.

Het album werd destijds door de pers niet echt enthousiast ontvangen. Inmiddels wordt het tweeluik Over-Nite Sensation en Apostrophe (‘) beschouwd als een perfecte introductie tot jaren (19)70 Frank Zappa. Hoe dan ook, ik luister graag naar Apostrophe (‘).

Nummers

Alle nummers geschreven door Frank Zappa, tenzij anders aangegeven.

• Don’t Eat The Yellow Snow
• Nanook Rubs It
• St. Alfonzo’s Pancake Breakfast
• Father O’Blivion
• Cosmik Debris
• Excentrifugal Forz
• Apostrophe’ (Frank Zappa, Jim Gordon, Jack Bruce)
• Uncle Remus (Frank Zappa, George Duke)
• Stink-Foot

De nummers Don’t Eat The Yellow Snow en Cosmik Debris werden als single uitgebracht.

Frank Zappa – Apostrophe (‘) – Hoes achterkant foto

Muzikanten

• Frank Zappa – zang, gitaar, bas, bouzouki
• Sal Marquez – trompet
• Ian Underwood, Napoleon Murphy Brock – saxofoon
• Bruce Fowler – trombone
• Tom Fowler, Harper May, Erroneous (Alex Dmochowski) – bas
• Don “Sugarcane” Harris, Jean-Luc Ponty – viool
• Ruth Underwood – percussie, vibrafoon
• George Duke – keyboards
• Ralph Humphrey – drums
• Johnny Guerin – drums op Excentrifugal Forz
• Tony Duran – gitaar op Apostrophe’
• Jack Bruce – bas op Apostrophe’
• Jim Gordon – drums op Apostrophe’
• Aynsley Dunbar – drums op Uncle Remus en Stink-Foot

Achtergrondzang

Lynn (Linda Sims), Robert “Frog” Camarena, Ruben Ladron de Guevara, Debbie (Debbie Wilson), Ray Collins, Sue Glover, Kerry McNabb, George Duke, Napoleon Murphy Brock en Tina Turner (niet benoemd).

Frank Zappa live 1974

Na Apostrophe (‘)

Nog datzelfde jaar (1974), in september, zou Zappa het klassieke live album Roxy & Elsewhere uitbrengen, in 1975 gevolgd door One Size Fits All en de samenwerking met Captain Beefhart op Bongo Fury. Hierna volgde een lang dispuut met zijn manager en platenmaatschappij Warner Bros.. In de tussentijd werd Zoot Allures nog uitgebracht, dat, na een albumloos 1977, in 1978 werd opgevolgd door wellicht één van de beste live albums aller tijden: Zappa In New York.

Ter afsluiting

Wat is jouw mening over Apostrophe (‘)? Laat het weten!

Video/Spotify
Bij dit verhaal is een video opgenomen. Klik op de volgende link om deze te zien: Video: Frank Zappa, Apostrophe (‘) en de Yellow Snow suite. De A Pop Life afspeellijst op Spotify is ook aangepast.