Zappa 69 jaar oud: Philly ’76

Zappa – 1976 (september/oktober/november) (vlnr: Terry Bozzio, Patrick O’Hearn, Frank Zappa, Eddie Jobson, Ray White, Lady Bianca)

Inleiding

Op 21 december 2009, de dag dat Frank Zappa 69 jaar oud had moeten worden, bracht de Zappa Family Trust Philly ’76 uit, een unieke live opname van een destijds spiksplinternieuwe band.

Frank Zappa 1976

Het jaar 1976 begon met een tour door Australië en Azië, gevolgd door een maand lange tournee door Europa. Van april tot juni 1976 zat Frank Zappa met een groot aantal muzikanten in meerdere studio’s en werkte aan nieuwe muziek, waaronder het komende Zoot Allures album. In mei 1976 ontsloeg hij zijn manager Herb Cohen, wat Zappa veel problemen zou opleveren en ervoor zorgde dat Zappa in 1977, voor het eerste in zijn carrière, een heel kalenderjaar geen muziek uitbracht.

Voor een nieuwe tour stelde Zappa in september 1976 een nieuwe band samen. Hij behield meesterdrummer Terry Bozzio en bracht nieuwe muzikanten bij elkaar:

• Patrick O’Hearn (bas, zang)
  (zou de komende twee jaar met Zappa spelen)
• Eddie Jobson (keyboards, viool)
  (bekend van zijn werk met Roxy Music, zou tot februari 1977 met Zappa spelen)
• Ray White (gitaar, zang)
  (zou meer dan acht jaar blijven samenwerken met Zappa)
• Lady Bianca (keyboards, zang)
  (zou van 2 oktober tot en met 13 november 1977 bij de band blijven)

Deze tour, die van 2 oktober tot half december 1976 duurde, introduceerde Ray White in de wereld van Frank Zappa. White zou lang betrokken blijven en een prominente rol toebedeeld krijgen in de komende jaren.

De tour bracht de groep op 29 oktober 1976, de officiële uitgavedatum van het nieuwste Zappa album Zoot Allures, naar het Spectrum Theater in Philadelphia.

Van 26 tot en met 29 december 1976 speelde Zappa met een van de beste bands die hij ooit had in The Palladium in New York City. De 4 concerten werden opgenomen en in 1978 uitgebracht onder de naam In New York, voor mij persoonlijk het ultieme Zappa album.

Frank Zappa – Philly ’76

Philly ’76

Op 21 december 2009, wat officieel de 69e verjaardag van Frank Zappa had moeten zijn, bracht de Zappa Family Trust het live album Philly ’76 uit.

De relatief kleine groep (6 muzikanten, inclusief Zappa) musiceerde haast achteloos in een show die voor Zappa begrippen ‘simpel’ was. De bedoeling was het leveren van een reguliere rock show en dat is precies wat dit “rocking teenage combo” bracht.

De opnamen zijn uniek, want Zappa’s band had een zangeres in de gelederen, iets wat heel zeldzaam was. Lady Bianca (aka Bianca Odin, Bianca Oden of Bianca Thornton) was een powerhouse, die een aantal nummers alleen zong. Haar stem en die van de eveneens nieuw aangenomen Ray White klonken fantastisch samen. Zappa had nog niet eerder zulke goede vocalisten in zijn band gehad.

De opnamen zijn nog unieker, omdat Lady Bianca het slechts 1 maand en 11 dagen uithield in de band. Het seksisme van het publiek én Zappa zelf was haar te veel geworden. Het is onduidelijk of ze ontslagen werd (volgens Zappa wel) of dat het een gezamenlijke beslissing was (de claim van Lady Bianca). Hoe dan ook, na 13 november was Lady Bianca geen onderdeel meer van de band. Ze heeft meegespeeld in 20 tot 25 concerten, dus opnamen met haar bijdrage zijn zeldzaam.

De tour, en dus ook dit concert, is een rock show met minder complexe nummers. De complexiteit zou in december weer terugkeren, maar voor deze tour was die grotendeels weg. Dat betekent niet dat het muzak was. Het niveau van de muzikanten is extreem hoog. De ritmesectie is waarschijnlijk een van de beste die Zappa ooit had. Eddie Jobson brengt veel extra muzikaliteit en als Zappa losgaat op zijn gitaar, is het ook echt los en zijn de harmonische eigenaardigheden weer volop te horen.

Frank Zappa – Concertkaartje 29-10-1976

Recensie

Zoals gezegd, een reguliere rock show, voor Zappa begrippen dan. Ruim twee uur topmuzikanten die van nummer tot nummer door de set heen razen. Drummer Bozzio is onnavolgbaar, Jobson brengt iets extra’s en zangeres Lady Bianca is fantastisch. De band klinkt gemotiveerd en ook Zappa zelf soleert er aantal keer lustig op los.

Er is echter wel een nadeel. Met name in de eerste 3 nummers praat Zappa veel, te veel. The Poodle Lecture is ronduit vervelend en puberaal.

Chrissy Puked Twice was de originele titel voor Titties & Beer. Met het nummer Stranded In The Jungle is het album extra uniek. Het nummer is een cover en Zappa deed dat bijna nooit.

Liner notes

De liner notes op het album zijn afkomstig van weduwe Gail Zappa en zangeres Lady Bianca. Deze zijn hieronder integraal opgenomen.

Gail Zappa

Oh snap! Another Live Show! Philadelphia, 29 October 1976. Live at the Spectrum.

Joe says he was not looking for this – it was looking for him, staring him down from its lurkage on the special shelf of personally selected-by-FZ masters. This is the only 16 track extant of this line-up. (Yes, he set them aside but sleuthing just confirms that whenever he had a bunch of tracks (4, 8, 16, 24, etc.) to play with out on the road FZ took full advantage of these options. Ultimately, his favorite way to make a record was to document (record) the live performances and bring them home to mix.) FZ transferred (in the Bob Stone-age) the original Record Plant Mobile 2″ 16-track analog 30 ips recordings to Sony PCM 3324 Digital on April Fool’s, 1987. Joe cloned the multi-track transfer onto a hard drive for Frank Filipetti to mix a year ago and this is being written on the 33rd anniversary of the actual (eve of Halloween) concert. More about anniversarial convergences: 1976 was the year that commemorated 200 years of America – the signing of the Declaration of Independence on 4 July 1776 in Philadelphia (where W.C. Fields preferred not to be dead) when it was the Capital of these United States. Some might enjoy reading this document while paying special attention to certain grievances expressed (and emphasized) therein. Some, now reintroduced and costumed up as Democracy! Trick or Treat! Laugh now. Moving right along past the allsorts of the disappeared: certain rights, inalienable & animal, beasties & creatures, long & short forestries, and even the very Spectrum itself, right after the last concert at Halloween…

In our efforts here at UMRK to provide you with the finest optional audio entertainment (in the universe) we deploy the inimitably-skilled tape trapper and trenchant trudger of the archivory coastal tundra, Joe Travers, to venture forth (where few are chosen but many have called) into the FZ sequin mines, dismote the ages and identify suitable nuggets for your aural excitation. In artifactuality, a nugget sports its significance by virtue of being an unreleased composition or live recording from ages past of titles rarely performed onstage, a special performance or arrangement, a thrilling example from a less-documented line-up, a highly nutritional trim &/or out, a different edit or mix – a special project, rehearsal, home-recording or even, a spoken gem such as an interview excerpt, a “build reel” or other “as-is” (unadulterated by FZ) item, exquisite in quality, uniqueness or hotness anywhereanytimeanyplace (aka AAA – see also AAAFNRAA: anything anytime anywhere for no reason at all), from the depth and breadth of FZ’s career in lifeasweknowit (lawki).

Praise the l.o.r.d. (also a defined term: living on reproducible data)!

Gail Zappa, 2009

Frank Zappa & Lady Bianca

Lady Bianca

In 1976 I got a call from the management of Frank Zappa. “What? Who is that?” I said to my boyfriend “And why does he want me?” My boyfriend said: “You don’t know who Frank Zappa is? Well, just go down there, and you will see who he is”.

OK, I was very impressed with Mr. Zappa’s organization. Wow! He got me transportation to and from the rehearsal and a beautiful hotel room at the Chateau Marmont. When I got there (to rehearsal) Zappa said: “Do you play keyboards?”
“Yes.” (I said very softly) “What do you want me to play?”
“Just play with the band and learn these lyrics”

I didn’t know anything about this kind of music. I was two steps past the conservative community – the Holy Rollers (especially my parents). I decided I would sing with all my might and play piano so he would hire me. Yep. And he did, and that was beginning of my apprenticeship with a genius.

It was better not to try to figure his music out – just do the part he wanted in that spot. But my singing was my instrument and I was gonna use it to the best of my ability. At first I had trouble with the lyrics – like “Chrissy Puked Twice” and “The Torture Never Stops” – because I was not used to those kind of lyrics (coming from a gospel/Sly Stone feel) but after I got used to them, the music fit my style to a T.

I was very shy about singing to so many people and I was a little afraid as well as excited to be part of this fantastic band. Wow! Patrick O’Hearn, with his massive red hair, could play his butt off! And of course Terry Bozzio was powerful and strong. I wondered how he could hang for two full hours of hard work. I was working with Ray White before Frank asked me if I knew a good guitar player and he fit Frank’s snap just fine. It was an amazing band and I will never forget the experience.

I loved the fact that we stayed in the best hotels in New York and even in Tennessee. (Phones in the bathroom? Unheard of). Frank’s office and production crew took good care of us. Smothers’ (Frank’s bodyguard) quiet shoulder was there for me to lean on. He kept me laughing when I would get uneasy.

I remember being scared of flying on a little putt putt airplane that flew over mountains into the northern part of New York. Frank said to me: “Well … what are you afraid of? Here. Remember these lyrics? You haven’t got them down just yet”. By that time we had landed and every thing was fine. Whew! So much traveling and so many sound checks – and so many beautiful one-time-thing performances – I scarcely had time to actually think or look back on them. I am glad that he taped our shows because now you will hear some amazing performances.

I didn’t realize how much this experience would stay with me when I began forming my own band and styling my own career. It gave me strength and tools to handle this music business through the years. Well, I think I got spoiled and immediately missed the limousines and the food in the dressing rooms and the announcement of FRANK ZAPPA and his MOTHERS OF INVENTION! and roar of the crowd. I hope you will enjoy this beautiful one time performance of true creativity.

Lady Bianca, 08/08/2009

Frank Zappa – Philly ’76 – Hoes achterkant

Nummers

Alle nummers geschreven door Frank Zappa, tenzij anders aangegeven.

• The Purple Lagoon
• Stink-Foot
• The Poodle Lecture
• Dirty Love
• Wind Up Workin’ In A Gas Station
• Tryin’ To Grow A Chin
• The Torture Never Stops
• City Of Tiny Lites
• You Didn’t Try To Call Me
• Manx Needs Women
• Chrissy Puked Twice
• Black Napkins
• Advance Romance
• Honey Don’t You Want A Man Like Me
• Rudy Wants To Buy Yez A Drink
• Would You Go All The Way?
• Daddy, Daddy, Daddy
• What Kind Of Girl Do You Think We Are?
• Dinah-Moe Humm
• Stranded In The Jungle (James Johnson, Ernestine Smith)
• Find Her Finer
• Camarillo Brillo
• Muffin Man

Frank Zappa – Live 16-10-1976 Miami

Muzikanten

• Frank Zappa (gitaar, zang)
• Bianca Odin (keyboards, zang)
• Ray White (gitaar, koebel, zang)
• Eddie Jobson (keyboards, viool)
• Patrick O’Hearn (bas, zang)
• Terry Bozzio (drums, zang)

Frank Zappa – Live 1976

Vertrek Lady Bianca

Zoals in de liner notes ook al omschreven kwam Lady Bianca van een gospel/Sly Stone achtergrond en was niet gewend aan de vele geseksualiseerde teksten van Zappa. Helaas bleek ook het publiek soms extreem seksistisch. Tijdens haar solo zang werd haar regelmatig “take it off” toegeroepen. Op 24 oktober had Lady Bianca er genoeg van en reageerde “Tell yer mama to take her clothes off and after you do that tell her to suck a rat’s dick”, waarop Zappa instemmend “That’s right, you heard right!” zei.

Lady Bianca heeft ook meermaals verkondigd dat Zappa zelf ook niet vies was van seksistische opmerkingen en gedrag. Ze irriteerde zich steeds meer en dat bleek wederzijds te zijn. Halverwege de tour besloot Lady Bianca de groep te verlaten:

I left Frank Zappa because I am a lady. I did not feel I had to be humiliated by taking off my clothes or letting Frank use me as a prop on his show. I feel that my vocals and musicianship should have sufficed. That is why I left, it was my choice…. I was on good terms with Frank when I left. As a matter of fact I returned to see some of his performances when he was in town. We kinda laughed about the whole thing. But it wasn’t funny at the time.

…

It was a mutual agreement, because he wanted to make me do more degrading things on stage than just display my talent. I thought my musicianship should have been enough. And then again I don’t know why I had to leave, it just was something that did jive with him. I was a little too conservative at that time, and still am a little. [He wanted] like put his guitar on my body… things like that… I thought I shoudn’t have to if Ray and Eddie and Pat and Terry didn’t, we were a band all of us.

Ter afsluiting

Wat vind jij van Frank Zappa en van Philly ’76? Laat het weten!

Video/Spotify
Bij dit verhaal is een video opgenomen. Klik op de volgende link om deze te zien: Video: Zappa 69 jaar oud: Philly ’76. De A Pop Life afspeellijst op Spotify is ook aangepast.