Inleiding
Vandaag 10 jaar geleden kwam de langverwachte opvolger van het tweede album van Antony And The Johnsons uit. Een prachtig album, minimale muzikale omlijsting, intens, ontroerend en anders.
Antony
De belangrijkste persoon binnen Antony And The Johnsons is Antony Hegarty, afgekort Antony. Een opvallende verschijning met een even opvallende love or hate stem.
Antony wordt in 1971 in Engeland geboren als zoon van een medewerker van computerbedrijf IBM. Vanwege zijn werk wordt zijn vader regelmatig elders gedetacheerd. Zo heeft Antony aan het einde van de jaren (19)70 een tijdje in Amsterdam gewoond en als tiener in Californië. Als kind was hij anders en zo voelde hij zich ook. In de jaren (19)80 ontdekt hij via de muziek van onder andere Culture Club en Marc Almond dat hij niet alleen was. Hij herkende veel van zichzelf.
In 1990 gaat Antony theater studeren in Manhattan, New York. Daar richt hij de theatrale travestie-revue Blacklips op. Maar hij heeft een voorliefde en talent voor muziek. Eind jaren (19)90 ontvangt Antony een beurs voor een volgende productie, maar besluit zijn hart te volgen. Het geld gaat niet naar een theaterproductie, maar alles wordt gestopt in zijn debuutalbum Antony And The Johnsons, dat in 1998 verschijnt.
Nadat Lou Reed de muziek van Antony And The Johnsons hoort is hij erg enthousiast. Het komt tot een samenwerking en dat levert Antony een contract op bij Secretly Canadian. Het tweede album dat in 2005 verschijnt, I Am A Bird Now, levert veel aandacht op. Het is een prachtig album, waar Antony’s stem perfect tot zijn recht komt en waarop ook veel bekenden meespelen, waaronder Lou Reed, Boy George, Rufus Wainwright en Devendra Banhart. Het album levert zelfs een Mercury Prize, een prestigieuze Britse muziekprijs, op.
N.B.: De toevoeging ‘And The Johnsons’ heeft Antony gekozen als eerbetoon aan Marsha P. Johnson, een voorvechter van homorechten in de VS en mede oprichter van de homo en travestie rechten organisatie S.T.A.R. (Street Transvestite Action Revolutionaries).
The Crying Light
Op 19 januari 2009 wordt het derde Antony And The Johnsons album uitgebracht: The Crying Light.
Het is een indrukwekkend album geworden. Op basis van voorganger I Am A Bird Now werd reikhalzend uitgekeken naar The Crying Light. Het gevaar van teleurstelling lag dan ook op de loer, maar daar is geen sprake van. Het is intiem, weemoedig, eerlijk, simpel, subtiel, minimalistisch en rijk en is het beste dat onder de naam Antony And The Johnsons is uitgebracht.
Antony zelf stelde dat het thema van het album ging “about landscape and the future”.
Hoes
Het album is opgedragen aan de Japanse butoh-danser Kazuo Ohno. De hoesfoto is een foto van Ohno. Antony: “Hij is al sinds mijn tienerjaren mijn artistieke vader”.
Nummers
Alle nummers geschreven door Antony Hegarty, tenzij anders aangegeven.
- Her Eyes Are Underneath the Ground (Antony Hegarty, Nick Hegarty)
- Epilepsy Is Dancing
- One Dove (Antony Hegarty, Barry Reynolds)
- Kiss My Name
- The Crying Light
- Another World
- Daylight and the Sun
- Aeon
- Dust and Water
- Everglade
Singles
Voorafgaand aan het album werd Another World uitgebracht als EP. In 2009 verschijnen twee nummers als single: Epilepsy Is Dancing en Aeon. De laatste bevat een prachtige cover van het Beyoncé nummer Crazy In Love, dat in niets doet denken aan het origineel en een compleet ander beeld geeft van het nummer.
Tour
Al voor het verschijnen van het album, begint in 2008 de tour voor The Crying Light. In 2009 gaat de tour verder. Veel van de concerten wordt samen gedaan met filharmonische orkesten. Zo wordt ook het Amsterdamse Carré aangedaan. De show wordt op de Nederlandse televisie uitgezonden. Een prachtig en indrukwekkend concert, waar Antony tot op het bot ontroert.
Na The Crying Light
In 2010 verschijnt de opvolger Swanlights, dat in 2012 wordt gevold door live album Cut The World. Antony wordt steeds explicieter in de strijd tegen vervuiling en zijn steun voor feminisme en ecologie. Ook komt het transgender onderwerp steeds vaker ter sprake. In november 2014 stelt Anthony:
“My closest friends and family use feminine pronouns for me. I have not mandated the press do one thing or another… In my personal life I prefer ‘she’. I think words are important. To call a person by their chosen gender is to honor their spirit, their life and contribution. ‘He’ is an invisible pronoun for me, it negates me.”
Anohni
In 2015 maakt Antony bekend dat ze voortaan Anohni genoemd wil worden. Het eerste album dat onder die naam verschijnt is Hopelessness uit 2016, een jaar later gevolgd door een EP, Paradise genaamd.
Afsluitend
Wat vind jij? Is Antony And The Johnsons’ The Crying Light inderdaad zo goed? Laat het weten!
Video/Spotify
Bij dit verhaal is een video opgenomen. Klik op de volgende link om deze te zien: Video: Antony And The Johnsons – The Crying Light. De A Pop Life afspeellijst op Spotify is ook aangepast.