Inleiding
Als gitarist in The Time viel Jesse Johnson op door zijn funky gitaarspel en scheurende solo’s. Na het uiteenvallen van die band ging hij op de solo tour. Het duurde niet lang voordat Jesse Johnson zijn draai had gevonden. Een uniek talent dat in 2009 het indrukwekkende Verbal Penetration Volume 1 And 2 uitbracht.
Jesse Johnson
Jesse Johnson begon op zijn 15e gitaar te spelen en ging, op aanraden van een vriend in april 1981 naar Minneapolis, want daar gebeurde de laatste tijd veel. Wellicht kon hij zijn geluk daar beproeven.
Hij ging spelen in de band Enterprise, waar Sue Ann Carwell en Morris Day speelden. Morris Day had een afspraak met Prince over een band die door Day zou worden geleid: The Time. Prince en Johnson ontmoetten elkaar, Johnson vroeg om een auditie, waarop Prince zei:
No need, Morris speaks highly of your playing and I feel your look will work perfectly for this project I’m developing.
Met Jesse Johnson in de gelederen bracht The Time een drietal klassieke funk albums uit in het begin van de jaren (19)80: The Time, What Time Is It? en Ice Cream Castles. Johnson droeg met name aan het laatste album compositorisch bij. Echter, The Time was en bleef een Prince project en na het vertrek van Morris Day (nog voor de première van Purple Rain), besloot Jesse Johnson ook te vertrekken.
Met hulp van Prince‘ eerste manager Owen Husney, tekende Johnson een deal met A&M Records. Zijn carrière kende een goede start met zijn eerste solo album Jesse Johnson Revue uit 1985. Een jaar later bracht Johnson het fantastische Shockadelica uit, waarop hij samenwerkte met niemand minder dan Sly Stone. Twee jaar later verscheen het eveneens prachtige Every Shade Of Love. Met name in de VS had Johnson enkele hits met nummers als Be Your Man, Crazay (feat. Sly Stone), (She) I Can’t Resist, Black In America en Love Struck.
Ondertussen schreef en produceerde Johnson muziek voor vele soundtracks (waaronder The Breakfast Club, Pretty In Pink, Another 48 Hrs. en White Men Can’t Jump) en vele artiesten, zoals Janet Jackson, Paula Abdul, TaMara And The Seen, After 7, Da Krash, Kool Skool en Debbie Allen.
In 1990 kwamen de originele leden van The Time weer bij elkaar voor een album, hun beste, het waanzinnige Pandemonium, waarop Johnson een veel prominentere rol speelde dan op eerdere The Time albums.
Helaas was de reünie van korte duur. Johnson nam een stap terug en verdween uit de schijnwerpers. In 1996 verscheen opeens Bare My Naked Soul, een staalkaart van Johnson’s gitaarkunsten, die aanzienlijk zijn. Blues en (hard) rock voeren de boventoon op dit stevige rock album. Een absolute aanrader voor iedereen die houdt van geniaal gitaarspel! Nadat de verzamelaar Ultimate Collection verscheen in 2000, werd het weer stil. Tot 2009.
Verbal Penetration Vol 1 & 2
Op 27 oktober 2009 bracht Jesse Johnson zijn vijfde solo album uit. Een dubbel cd, geschreven, gespeeld, gearrangeerd en geproduceerd door Jesse Johnson. Een indrukwekkende prestatie, het album bevat een aantal schitterende nummers die een veel breder publiek verdienen dan dit album heeft gekregen.
Ik was destijds niet op de hoogte dat dit album bestond. Pas in 2012 kocht ik het, toen ik toevalligerwijs las dat dat album bestond. Ik bestelde het direct en was zeer onder de indruk van het gebodene, ook al stonden er nogal wat verhalende stukken op, die de flow van het album geen goed deden.
Van de beide discs is Volume 1 veruit de beste. Nummers als Verbal Penetration, Propaganda, 100 Watts Of Funky, Sheila Rae en We R So Strong zijn zeer sterk. Heerlijke riffs, rock, soul, funk, jazz, de nummers hebben alles.
Helaas wordt disc 2 ontsierd door skits, verhalen en interviews (met Jesse Johnson). Maar, disc 2 bevat ook moois, zoals Get Next To You, Ali Vs Frazier en In The Key Of Nudity.
Waardering
Omdat de verschillen tussen de beide discs zo groot zijn, worden de beide discs individueel gewaardeerd:
Verbal Penetration Volume 1 | |
Verbal Penetration Volume 2 |
De tweede disc doet helaas af aan het album, maar maak niet de fout dit album dan maar over te slaan, want het bevat een aantal top nummers. Kortom: voor iedereen die houdt van rock, funk, soul, jazz op zeldzaam hoog niveau, schaf dit album aan. Je zult niet teleurgesteld worden.
Nummers
Alle nummers geschreven door Jesse Johnson, tenzij anders aangegeven.
Disc 1
- V.P. Introduction
- Verbal Penetration
- Propaganda
- U & I R We R Us
- 100 Watts Of Funky
- Merciful
- Don’t Throw Yourself Away
- Slo Burnin
- Sheila Rae
- Love Letters
- Dream Interlude
- Slave 2 Freedom
- We Ain’t Going Nowhere Interlude *
- We R So Strong
- Beautiful Sadie
- Prologue
Disc 2
- Intro
- Get Next To You
- Ali Vs Frazier
- Redemption For The Soul, Enlightenment For The Earhole ~
- Please Let Me Go
- Meditation 01: Astrology #
- You Have A Friend
- Reflections ^
- Meditation 02: Self-Love $
- Letters From A Soldier (Reprise)
- In the Key Of Nudity
- V.P. Credits
- Peace Be With You (Reprise)
* Jesse Johnson, JClassic
~ Jesse Johnson, Steven Ivory
# Jesse Johnson, Khaliph-Abdi Bey
^ Jesse Johnson, Bobby Ross Avila, Issiah J. Avila
$ Jesse Johnson, Khaliph Bey, Yausmenda Freeman Ali Bey
Muzikanten
Alle zang en instrumenten door Jesse Johnson, met hulp van:
- Sueann Carwell, Kim Riley – lead zang
- Sueann Carwell, Kim Riley – achtergrondzang
- David Cochrane – blazers, Fender Rhodes en Hammond B3
- Eddie Minnefield – saxofoon
- Glenn Jeffery – gitaar
- Mark Hammond – gitaar
- Brent Hoffort – gitaar
- JClassic – keyboards
- Del Adkins – bas
- Te Cheetah Lopez, Jezebella Kipp-Messner, Steven Ivory, Mama Lisa “The Wunda Down Unda”, Frankie Ross, Michele Joynor, Angela Scott, Nicole Rivera Hines, Sadie Johnson – stemmen / vertellers
Na Verbal Penetration
Eind 2011 gebeurde het dan toch. The Time kwam weer bij elkaar, maar het was (weer) van korte duur. Problemen met de naam (lees: Prince gaf geen toestemming de naam The Time te gebruiken) zorgde ervoor dat The Time als The Original 7ven (‘7ven’ verwijzend naar het aantal bandleden) door het leven ging. Het album Condensate verdween even snel als dat het was gekomen. Onenigheid in de band zorgde ervoor dat Jesse Johnson, naar verluidt, de eerste was die vertrok.
In februari 2012 speelde hij mee in de TV special In Performance At The White House, waarna hij meeging op tournee met de destijds uit de as verrezen D’Angelo.
In 2014 bracht D’Angelo zijn langverwachte opvolger van Voodoo uit: Black Messiah. D’Angelo ging ook toeren met zijn band The Vanguard, waar Jesse Johnson ook deel van uitmaakte. Ze verzorgden opwindende geniale concerten, die de band, net als in 2012, naar het Amsterdamse Paradiso bracht. Concerten van het jaar!
In april 2019 trad Jesse Johnson op tijdens de Celebration, dat jaarlijks wordt georganiseerd om Prince‘ leven te vieren, in Paisley Park. Hij baarde opzien door ook in te gaan op de momenten dat hij en Prince het niet goed met elkaar konden vinden.
A lot of things he did … hurt me to my soul.
Would I have come here if he was alive? Probably not.
I need to rest my soul, I loved him. He was my brother.
Thank you for being my therapy.
Eerlijk en oprecht, maar een aantal aanwezigen besloten zich geschoffeerd te voelen.
Ter afsluiting
Wat vind jij van Jesse Johnson en van Verbal Penetration in het bijzonder? Laat het weten!
Video/Spotify
Bij dit verhaal is een video opgenomen. Klik op de volgende link om deze te zien: Video: Jesse Johnson – Verbal Penetration. De A Pop Life afspeellijst op Spotify is ook aangepast.