Inleiding
In 1974 bracht Roxy Music haar vierde album uit. Country Life volgde na het tweede Bryan Ferry solo album, dat eerder in 1974 werd uitgebracht. De vraag die velen zichzelf stelden was of Ferry’s solo carrière Roxy Music in de weg zat.
Roxy Music
Na de uitgave van het fantastische debuutalbum Roxy Music, het al even goede vervolg For Your Pleasure en het eerste album zonder Brian Eno, Stranded, werd Roxy Music beschouwd als de belangrijkste avant-gardistische exponent van art-rock. De band kreeg ook voet aan de grond in de VS.
Halverwege 1973 en 1974 had Bryan Ferry twee solo albums uitgebracht. De albums bestonden bijna volledig uit nummers geschreven door anderen, die door het Bryan Ferry proces werden gehaald. Beide albums waren succesvol en werden door de pers zeer positief ontvangen. De vraag voor velen was echter wel wie nou de echte Bryan Ferry was: de crooner die zich inleefde in andermans wereld of de voorloper van de avant-gardistische rock, die samen met Roxy Music de grenzen van de rock steeds verder opschroefde?
Het antwoord was voorspelbaar en simpel: beiden waren waar. Ferry had een uitlaatklep gevonden voor muziek die hij niet met Roxy Music kon maken, de band met wie hij een steeds succesvollere carrière aan het opbouwen was. De uitgave van Stranded had de band veel zelfvertrouwen gegeven. In tegenstelling tot de verwachtingen, had het vertrek van Brian Eno de band geen windeieren gelegd. Zelfs Eno zelf vond Stranded het beste Roxy Music album tot dan toe.
Toen de band in de zomer van 1974 de studio inging om de opvolger op te nemen was de band in goede doen en waren de relaties prima. Zowel Andy Mackay als Phil Manzanera brachten muzikale ideeën aan. Zelfs drummer Paul Thompson leverde een nummer (Your Application’s Failed), dat op de B-kant van de eerste single werd geplaatst, het opwindende All I Want Is You, wat in oktober 1974 verscheen.
Country Life
Op 15 november 1974 werd Country Life uitgebracht. De subtitel van het album was The Fourth Roxy Music Album.
Het nieuwe album bleek een soort samenvatting te zijn van alles dat hiervoor was gekomen. De eerste plaatkant richtte zich op arty, maar ook toegankelijke, rock en pop, waar de tweede kant experimenteler klonk dan zijn voorganger. Het album verkocht goed en was populair. Het zou Roxy Music voor het eerst in de hogere regionen van de Amerikaanse hitlijsten doen belanden. Heeft de hoes wellicht meegespeeld in de populariteit (zie de volgende paragraaf)? Bryan Ferry zelf was zeer tevreden:
[This album] is much better than the last album… but then I say that with every album. I think, though, that the playing has showed a marked improvement and we’ve got some interesting textural collages. I think too that it’s a more direct album than the last.
Bryan Ferry 1974/1975
Overigens, het is heden ten dage bijna niet meer voor te stellen, maar Country Life was het vierde Roxy Music album in twee jaar en vier maanden tijd. De band werkte hard, snel en bleek in staat het hoge niveau vol te houden. Naast opnamen en het schrijven van nieuwe muziek werd er constant getoerd én had Bryan Ferry nog tijd om solo albums op te nemen!
Hoes
Tijdens een opname pauze was Bryan Ferry in Portugal, waar hij aan teksten schreef voor de nieuwe nummers. Hij had al een idee voor de albumtitel, Country Life, vernoemd naar een Engels magazine dat was gericht op de gegoede burgerij, leven op het platteland, tuinen, golf en racen. Destijds werd elke publicatie voorzien van een foto van een aristocratische dochter. Dat in combinatie met een foto uit Men Only, een Britse Playboy, inspireerde de hoesfoto.
Tijdens een diner liepen de Duitse Eveline Grunwald en Constanze Karoli, respectievelijk de vriendin en zus van Can gitarist Michael Karoli, het restaurant binnen. Ze waren perfect voor het idee dat Ferry had voor de hoes. De fotoshoot werd gehouden in de tuin van het zomerhuis van Grunwald’s ouders. De voorlampen van een auto werden gebruikt als verlichting. Na het ontwikkelen van de foto’s bleek dat deze de glamour van de voorgaande albums misten, zelfs die van de niets verhullende hoes van Stranded.
Fotograaf Eric Boman: “I think there was a lack of the slickness that [Bryan Ferry] was used to, but gradually everyone realised that there was another quality, hard to put your finger on, of ambiguity and, as we now call it ‘rawness’ that worked.” De beide vrouwen werd gevraagd of ze akkoord waren met het gebruik van de foto’s, ze vonden het prima.
De hoes zorgde in een aantal landen voor censuur. De ‘in your face’ naaktheid was een unicum, en sommigen interpreteerden de foto als een weergave van twee masturberende vrouwen (onjuist). Spanje en Zuid-Afrika waren de eerste landen die overgingen tot een andere hoes. De voor- en achterkant bevatten op de gezichten ingezoomde foto’s. In de VS eiste platenmaatschappij Atco, die de Roxy Music albums op die markt uitbracht, dat de hoes in groen (verwijderbaar) plastic werd verkocht, zodat de hoes niet zichtbaar was. Echter, nieuwsgierige klanten peuterden het plastic los, waardoor de hoes alsnog zichtbaar was. Veel retailers weigerden de plaat te verkopen. De hoes werd gewijzigd, de heg die op de achterkant van de reguliere hoes prijkte, werd gebruikt als voorkant van de hoes voor de Amerikaanse (en Canadese) markten (tussen 1975 en 1980).
Inmiddels heeft de albumhoes een iconische status bereikt, die regelmatig is nagedaan. Echter, ook vandaag de dag zorgt het album nog voor censuur. De albumhoes plaatsen op bijvoorbeeld Meta websites/diensten zorgt voor automatische verwijdering, omdat de afbeelding ingaat tegen regels betreffende ‘nudity and sexual activity’…
N.B.:
Tijdens het verdere verblijf verbleven beide modellen in de buurt van Ferry en hielpen mee met de Duitse vertaling/tekst van Bitter-Sweet.
Klik op de bovenstaande afbeelding om het te vergroten.
Ontvangst
De voorgaande Roxy Music albums werden goed tot zeer goed ontvangen. Was dat ook het geval met Country Life? Ja, zeker in het VK en de VS, maar in Nederland waren de recensies opvallen kritisch.
Hieronder zijn de belangrijkste opmerkingen uit de Engelse, Amerikaanse en Nederlandse recensies opgenomen. Voor een ieder die de gehele recensies wil lezen, zie het subartikel Roxy Music – Country Life – De recensies.
“Country Life” displays healthy growth in just about all regions for Roxy.
(New Musical Express, 9 november 1974)And make no mistake, “Country Life” is a great album.
(Melody Maker, 16 november 1974)Zelfs lijken een paar stukken regelrechte bewerkingen (copieën is een zwaar woord) van enig vrij klassiek rockmateriaal.
(Trouw, 23 november 1974)Ferry lijkt op een dood punt te zijn aangekomen.
(Limburgs Dagblad, 30 november 1974)De glans van het toevoegen van nieuwe ingrediënten aan de rock is er bij Roxy Music duidelijk af.
(Nieuwsblad van het Noorden, 9 december 1974)De muziek draagt weer onmiskenbaar het stempel van songwriter en zanger Bryan Ferry, maar het wordt wel duidelijk dat Roxy Musics geluid wat aan nonconformisme heeft ingeboet.
(Het Parool, 14 december 1974)The Teutonic textures of this music are proof negative of Bryan Ferry’s deep-seated romanticism.
(Robert Christgau, 1974)Roxy Music maakt nu fraaie muziek voor (bijna) Het Hele Gezin.
(De Waarheid, 1 februari 1975)Stranded and Country Life together mark the zenith of contemporary British art rock.
(Rolling Stone, 27 februari 1975)
Recensie
Eerder schreef ik over andere Roxy Music albums, en ze zijn me allemaal dierbaar. Mijn absolute favoriet is echter Viva! Roxy Music en Stranded is mijn favoriete studio album. Die mening is onveranderd. Echter, een aantal van mijn favoriete Roxy Music nummers staat op Country Life.
Het album opent prachtig met The Thrill Of It All, dat de afsluitende regel van Dorothy Parker’s gedicht Resume bevat: “You might as well live”. In verkorte vorm uitgebracht als single in de VS in 1975. Three And Nine verwijst naar de prijs die je betaalde om een film te zien aan het einde van de jaren (19)50: 3 shillings en 9 pence. Voor die prijs kon je naar een andere wereld worden getransporteerd.
All I Want Is You is een liefdesliedje dat de eerste single van het album was. Het wordt gevolgd door het prijsnummer van het album, en een hoogtepunt in Roxy Music’s oeuvre: Out Of The Blue. Productie ronduit fantastisch, de viool van Jobson geniaal ingezet, ritme mooi en uiterst origineel.
Then out of the blue
Love came rushing in
Out of the sky came the sun
Out of left field
Came a lucky day
Out of the blue, no more pain
See upcoming rock shows
Get tickets for your favorite artistsI don’t mind
If it’s only
A passing craze
Throwaway lines
Often ring true
If I were you
I would stay
For a little while
If you were me
Would you walk out in style?
De fantastische live-versie van dit nummer opent live album Viva! Roxy Music, het enige Country Life nummer op dat album.
Na het bluesy It It Takes All Night volgt Bitter-Sweet, een in essentie prachtig nummer, dat wordt ontsierd door hoempa-hoempa intermezzo’s, waarin Ferry in het Duits oreert. Triptych werkt maar half, het idee is goed, de tekst over een begraafplaats prachtig, het religieuze sausje erom heen werkt ook, maar de uitvoering is zo-zo.
Op naar prijsnummer 2 op Country Life. Casanova is zo’n typisch Roxy Music nummer waarin zoveel gebeurt dat het duizelt. Het karakter van Casanova kan de ware liefde niet vinden en moet kiezen voor een substituut. Drugs?
Innovator
It’s in your mind
And blood
I watch it simmer
I see you’re courting
More despair
No hope?
Not a glimmer
But now you’re nothing
But second hand
In glove
With second rate
Now you’re flirting
With heroin
Or is it cocaine?
Het bevat prachtig gitaarwerk van Manzanera. A Really Good Time is een prachtige up-tempo ballad (als zoiets überhaupt bestaat). Prairie Rose is een ode aan de Amerikaanse staat Texas. Velen denken dat het nummer mede opgedragen is aan Jerry Hall, maar dat is onjuist, want Ferry zou haar pas in 1975 voor het eerst ontmoeten.
Country Life borduurt verder op de richting die Roxy Music is opgeslagen met het voorgaande Stranded album: meer toegankelijke muziek met hier en daar experimenten. Met name die laatste vallen op dit album wat tegen, waardoor het album net wat minder is dan de voorganger. Laat onverlet dat het een prachtig album is, dat met Out Of The Blue en Casanova minstens twee nummers bevat die tot mijn all-time favorieten behoren.
Nummers
Alle nummers geschreven door Bryan Ferry, tenzij anders aangegeven.
- The Thrill Of It All
- Three And Nine (Bryan Ferry, Andy Mackay)
- All I Want Is You
- Out Of The Blue (Bryan Ferry, Phil Manzanera)
- If It Takes All Night
- Bitter-Sweet (Bryan Ferry, Andy Mackay)
- Triptych
- Casanova
- A Really Good Time
- Prairie Rose (Bryan Ferry, Phil Manzanera)
Muzikanten
- Bryan Ferry – zang, keyboards, harmonica
- Andy Mackay (Andrew Mackay) – hobo, saxofoon
- Phil Manzanera – gitaar
- Paul Thompson – drums
- Eddie Jobson (Edwin Jobson) – strijkers, synthesizer, keyboards
- John Gustafson – bas
Het vervolg
De Roxy Music bassisten saga kreeg weer een vervolg. Op het album werkte John Gustafson nog mee, maar tijdens de volgende (wereld)tournee werd de bas verzorgd door John Wetton. Na de tour ging de groep alweer aan het werk voor hun vijfde album, Siren.
Ter afsluiting
Wat vind jij van Country Life? Laat het weten!
Video/Spotify
Bij dit verhaal is een video opgenomen. Klik op de volgende link om deze te zien: Video: De ontwikkeling van Roxy Music gaat gewoon door: Country Life. De A Pop Life afspeellijst op Spotify is ook aangepast.