Concertgegevens
| Festival | North Sea Jazz Festival |
| Datum | 07-07-2023 (zie ook 08-07-2023 en 09-07-2023) |
| Locatie | Ahoy |
| Plaats | Rotterdam |
| Line-up (gezien) | Maria Schneider & Oslo Jazz Ensemble, Yaya Bey, Van Morrison, Mavis Staples, Fred Hersch & Esperanza Spalding, Buddy Guy, Little Simz, Mononeon, Stormzy |
Beoordeling
Dag 1 van het leukste festival dat ik ken.
Samen met Zühal en mijn beide zoons rustig aan begonnen met een aantal korte bezoeken aan concerten: Maria Schneider en Yaya Bey. Yaya Bey kabbelde een beetje voort, maar door een technisch mankement ging ze improviseren, wat leidde tot het eerste hoogtepunt van de dag.
Naar Van Morrison, omdat hij er toch was. Een bucket-list kandidaat, waar ik niet veel van verwachtte. Zijn imago van afstandelijkheid en chagrijn is legendarisch, maar daar was weinig van te merken. Het duurde even, maar het werd steeds beter. In tegenstelling tot mijn planning, heb ik het hele concert gezien. Erg goed.
Na een kort stukje Mavis Staples (al eerder gezien op eerdere edities van het festival) en een tegenvallend concert van Fred Hersch & Esperanza Spalding, op naar Buddy Guy, die bezig is met zijn Damn Right Farewell tour. De 86 (!) jarige stelde niet teleur. Hij scheurde op zijn gitaar en ontroerde diep. De zaal hing aan zijn lippen. Diep respect voor Buddy Guy!
En dan Little Simz. Engelse hip-hop, geen band achter haar, maar wel grote videoprojecties, die daadwerkelijk iets toevoegden aan de show. En wat voor een show! Little Simz spuwde haar raps energiek de zaal in en genoot zichtbaar van haar aanwezigheid en het publiek. Het verschil in leeftijd tussen Buddy Guy en Little Simz is bijna 60 jaar, maar beiden doen prescies wat ze moeten doen: spelen met overtuiging. Ook Little Simz was top!
Na een middellange stop bij Mononeon, die iets te eentonig was, naar Stormzy, die andere exponentn van Britse hip-hop. Waar Little Simz overtuigde, stelde Stormzy ernstig teleur. Te veel voortkabbelend. Het publiek haakte af en het concert kwam niet meer op stoom. Jammer.
| Artiest | Gehele concert gezien? | Beoordeling |
| Maria Schneider & Oslo Jazz Ensemble | Nee |  |
| Yaya Bey | Nee | |
| Van Morrison | Ja | |
| Mavis Staples | Nee |  |
| Fred Hersch & Esperanza Spalding | Nee |  |
| Buddy Guy | Ja |  |
| Little Simz | Ja | |
| Mononeon | Nee | |
| Stormzy | Nee |  |
Setlist
Buddy Guy
Damn Right, I’ve Got The Blues / I’m Your Hoochie Coochie Man / She’s Nineteen Years Old / Cheaper To Keep Her / I Just Want To Make Love To You / Crazy ‘Bout You / Grits Ain’t Groceries / Five Long Years / How Blue Can You Get? / Someone Else Is Steppin’ In / Boom Boom / Voodoo Child (Slight Return) / Skin Deep / We Gonna Move (To The Outskirts Of Town) / Little By Little / I Let My Guitar Do The Talking / Fever
Little Simz
Silhouette / No Merci / X / Two Worlds Apart / I Love You, I Hate You / might bang, might not / 101 FM / Venom / Heart On Fire / (new song) / Introvert / Gorilla / Point And Kill / Fear No Man / Selfish / Woman
Concertkaartje
North Sea Jazz festival Poster
2 reacties
Bedankt voor je recensies. Wij begonnen met de Crescent Super Band – allemaal jonge muzikanten uit Salt Lake City; was geweldig met funky uitvoeringen in een big band jasje. Daarna Maria Schneider van saai tot heel mooi. The Diaspora Suite was verrassend – practig tot Akwasi zijn mond opendeed – jammer). Buddy Guy was zeker leuk – jammer van de verkrachting van Purple Rain wat hij een eigen naam had gegeven – Skin Deep. Mononeon was gewoon teringherrie – jammer.
Auteur
Buddy Guy was top, één nummer was wel heel erg Purple Rain inderdaad, geen verbetering. Mononeon was hard, maar ook wat voorspelbaar.