
Eels – Live Royal Albert Hall 30-06-2014
Inleiding
Op 26 juni 2014 zag ik Eels live in het Amsterdamse Concertgebouw, één van de hoogtepunten van dat jaar. Vier dagen later speelde de band in het Londense Royal Albert Hall. Dat concert werd integraal uitgebracht op een prachtig live album.

Mark Oliver Everett
Mark Oliver Everett
Eels is feitelijk het verhaal van Mark Oliver Everett, die in zijn jeugd vele vrienden had die allemaal Mark heetten. Door afkortingen te gebruiken werd Everett’s voornaam teruggebracht tot M.E., dat uiteindelijk in E eindigde.
Al op jonge leeftijd had E een grote liefde voor muziek (Neil Young’s After The Gold Rush noemt hij zijn grote inspiratie) en begon al snel te drummen, gevolgd door piano en gitaar. Hij schreef al snel nummers, die hij opnam op zijn eigen 4 sporen recorder. Na zijn vertrek naar Los Angeles werd hij ontdekt en begon zijn muzikale avontuur.
In 1992 debuteerde E met het soloalbum A Man Called E, dat met het nummer Hello Cruel World een eerste alternatieve hit opleverde. In 1993 volgde het tweede album, Broken Toy Shop.

Eels – Beautiful Freak, Electro-Shock Blues, Daisies Of The Galaxy
Eels
E besloot een band te formeren, onder de naam Eels. Samen met verschillende andere muzikanten zou E als Eels een indrukwekkende carrière opbouwen. In 1996 bracht de band haar debuutalbum Beautiful Freak uit, dat met de single Novocaine For The Soul een bescheiden hit bevatte. De band ging in 1996 en 1997 op tournee, wat ze een goede naam opleverde in het live circuit.
Rond die tijd werd het privé leven van E gekenmerkt door tragedie. Al op 19 jarige leeftijd was hij zijn vader verloren, zijn zus pleegde zelfmoord in 1996 en zijn moeder had vergevorderde kanker, waarvan ze niet meer zou herstellen. De muziek die E schreef werd uiteraard beïnvloed door deze gebeurtenissen. Het album Electro-Shock Blues, dat in 1998 werd uitgebracht, gaat dan ook over kanker, mentale ziekten, zelfmoord en dood. Geen vrolijke onderwerpen, maar het album is prachtig. E zelf noemde het “probably the most positive record I will ever make”.
Na een tour, die werd onderbroken door het overlijden van E’s moeder, werd gestart aan het werk voor het volgende album: Daisies Of The Galaxy, dat in 2000 werd uitgebracht. E karakteriseerde het album als “if Electro-Shock Blues was the phone call in the middle of the night that the world doesn’t want to answer, then Daisies of the Galaxy is the hotel wake-up call that says your lovely breakfast is ready”. Een mooie omschrijving voor het eerste Eels album dat ik kocht.

Eels – Souljacker, Shootenanny!, linking Lights And Other Revelations, Hombre Lobo, End Times, Tomorrow Morning
In 2001 werd het rock album Souljacker uitgebracht. In de VS werd het album vertraagd, vanwege de 9/11 aanslagen. Met zijn kale hoofd en lange baard zorgde E voor ongemak op de vliegvelden tijdens hun tour. Het album werd in de VS pas in 2002 uitgebracht. Een jaar later werd het Shootenanny! album, dat in 10 dagen live in de studio werd opgenomen, uitgebracht. In 2005 bracht Eels het dubbelalbum Blinking Lights And Other Revelations uit.
In 2009 werd dat album gevolgd door Hombre Lobo, in 2010 gevolgd door maar liefst twee albums: End Times en Tomorrow Morning. Die uitgave is de “final installment of a trilogy that began with Hombre Lobo and End Times”. Het drieluik onderzoekt thema’s als verlangen, verlies en verlossing.

Eels – Wonderful, Glorious, The Cautionary Tales Of Mark Oliver Everett
Al die tijd was Eels een lieveling van de internationale muziekpers. In 2013 en 2014 bracht de band respectievelijk Wonderful, Glorious en The Cautionary Tales Of Mark Oliver Everett uit, die ook weer de hemel in werden geprezen. Het laatste album haalde vele eindejaarslijstjes. Uiteraard werd er getoerd. E noemde de tour “a gentlemen’s Eels concert”, waar Eels hun elektrische rock ‘n’ roll terugbracht tot een kleine kern van 5 muzikanten, die de muziek voor zichzelf liet spreken. Het concert dat ik bijwoonde op 26 juni 2014 in het Amsterdamse Concertgebouw was een van de hoogtepunten dat jaar.

Eels – Royal Albert Hall
Royal Albert Hall
Op 30 juni 2024 (4 dagen na het Amsterdamse concert) speelde Eels in het Londense Royal Albert Hall. Het concert werd gefilmd door 9 camera’s. Dat leidde tot de uitgave van Royal Albert Hall op 14 april 2015. De opnamen werden uitgebracht op DVD en op CD en vinyl.
Het concert geeft veel aandacht aan het laatste studio album van Eels, The Cautionary Tales Of Mark Oliver Everett en een collectie nummers uit de voorgaande 19 jaar. Zoals E het zelf stelt aan het begin van het concert: “Now ladies and gentlemen, I hope you’re in the mood for some sweet, soft bummer rock”. De uitvoeringen zijn bijna allemaal intiem en ontroerend en ook nog eens griezelig perfect. Eels speelt een show van ongekende klasse. Geen wonder dan ook dat ook dit dubbelalbum weer hogelijk werd gewaardeerd door de pers en publiek.

Eels – Royal Albert Hall – Binnenhoes
Nummers
Alle nummer geschreven door E, tenzij anders aangegeven.
- Where I’m At
- When You Wish Upon a Star (Leigh Harline, Ned Washington)
- The Morning
- Parallels
- Addressing The Royal Audience
- Mansions Of Los Feliz
- My Timing Is Off
- A Line In The Dirt
- Where I’m From (E, P-Boo)
- It’s A Motherfucker
- Lockdown Hurricane
- A Daisy Through Concrete
- Introducing The Band
- Grace Kelly Blues
- Fresh Feeling
- I Like Birds
- My Beloved Monster
- Gentlemen’s Choice (E, P-Boo)
- Mistakes Of My Youth/Wonderful, Glorious (The Chet, E, Knuckles)
- Where I’m Going
- First Encore
- I Like The Way This Is Going
- Blinking Lights (For Me)
- Last Stop: This Town
- Second Encore
- The Beginning
- Can’t Help Falling In Love (Hugo Peretti, Luigi Creatore, George David Weiss)
- Turn On Your Radio (Harry Nilsson)
- Phantom Encore (Played using Royal Albert Hall’s pipe organ)
- Flyswatter
- The Sound Of Fear

Eels – Royal Albert Hall – Binnenhoes
Muzikanten
- E – zang, gitaar, keyboards
- The Chet – pedal steel, gitaar, melodica
- P-Boo – gitaar, trompet, piano
- Royal Al – bas
- Knuckles – percussie

Eels – The Deconstruction, Earth To Dora, Extreme Witchcraft, Eels Time!
Na Royal Albert Hall
Eels bleef ook na dit prachtige live album doorgaan met het uitbrengen van prachtige albums. In 2018 verscheen The Deconstruction, twee jaar later gevolgd door Earth To Dora. In 2022 bracht de band Extreme Witchcraft uit. Het (voorlopig) laatste album van Eels kwam uit in 2024: Eels Time!.
Is het daarmee klaar? Nee, volgens de officiële Eels website niet:
There may be many things to come from Mark Oliver Everett and company in the future. Some of it may surprise you. Some of it may delight you. Some of it may sicken you. But know that they are having a wonderful time making things up in the attic.
Ter afsluiting
Wat vind jij van Eels en van dit live album? Laat het weten!
Video/Spotify
Bij dit verhaal is een video opgenomen. Klik op de volgende link om deze te zien: Video: Eels – Royal Albert Hall: een heerlijk avondje bummer rock. De A Pop Life afspeellijst op Spotify is ook aangepast.
2 reacties
Eels is geweldig en wat ik los van hun ‘bummer rock’ leuk vind is dat E een grote Prince-fan is. De eerste keer dat ik ze live zag openden ze met een cover van If I Was Your Girlfriend. Ik was er voor een andere band (ze waren voorprogramma) maar ik was meteen om. Ze coverden tijdens andere shows ook I Could Never Take The The Place Of Your Man, Raspberry Beret en When You Were Mine en gooiden flarden Purple Rain door Rags To Rags (een live sample door een cassettebandje over de gitaarmicrofoon af te spelen). Later hoorde ik ook nog een When Doves Cry door E uit de tijd dat hij nog een solo-artiest was. Het werk van Eels is ook los daarvan sterk genoeg om boeiend te zijn natuurlijk, maar het geeft wel bonuspunten!
Auteur
Zeker bonuspunten! Wist niet dat E zo’n grote liefhebber was. Dank voor de aanvullingen!