Inleiding
In januari 1979 debuteerde Joe Jackson met Look Sharp!, inmiddels een klassiek voorbeeld van Engelse new-wave. Tot Jackson’s ergernis werd hij ingedeeld bij de “angry young men”, waar hij zich niet mee identificeerde.
Joe Jackson
David Ian Jackson werd op 11 augustus 1954 geboren in Burton upon Trent, Staffordshire, Engeland. Op zijn 16e begon hij in bars piano te spelen en won een studiebeurs voor de Royal Academy of Music in Londen. Op zijn 20e veranderde hij zijn naam officieel naar Joe Jackson.
Zijn eerste band ging na twee (onsuccesvolle) singles uit elkaar in 1976. Intussen was Jackson begonnen met het schrijven van eigen materiaal, waarvan hij offciële demo’s wilde opnemen. Om geld te verdienen toerde hij met het cabaret Koffee ‘n’ Kream. Toen hij geld genoeg had nam hij met zijn net gevormde Joe Jackson Band eind 1977, begin 1978 demo’s van zijn nummers op in een studio in Portsmouth.
De demo kwam terecht bij producer David Kershenbaum, die enthousiast was. Hij werkte bij platenmaatschappij A&M en hij zorgde dat Joe Jackson daar een contract tekende in augustus 1978. De eerste taak voor Jackson en zijn band was het opnieuw opnemen van de demo in een professionele studio. Binnen anderhalve week was het gedaan. In juni 1979 zei Jackson “A lot of the tracks are first takes and there are no overdubs”.
Look Sharp!
In januari 1979 (de exacte uitgave datum is onbekend) werd het debuutalbum van Joe Jackson, Look Sharp!, uitgebracht. De pers was er dol op en Jackson werd direct in het new-wave hokje geplaatst en werd veel vergeleken met Graham Parker en Elvis Costello (die in dezelfde maand zijn prachtige derde album, Armed Forces, had uitgebracht).
When people first started comparing me to Elvis Costello, I thought it was fair enough – they’ve got to compare me to someone. But then it continued a bit too long and I got really pissed off. Then I got bored with it, and now I’m getting annoyed with it again. It’s just that there’s no one else they can compare me to. It’s a very superficial comparison, I think. If you’ve ever met Costello, you’d see that we’re two totally different people. I find him pretty offensive. Graham Parker I really like. I think he’s very genuine. I don’t think Costello is.
Joe Jackson, College Media Journal, 15-06-1979
Inmiddels zal Jackson er wat anders over denken, maar het sentiment is begrijpelijk. Jackson onderscheidde zich zeker ook. Met name zijn humor was aanstekelijk. Zijn teksten kenden een cynisme en bijtende spot die de andere heren niet inzetten.
De singles en het album deden in eerste instantie niets, maar het momentum groeide langzaam maar zeker wel. Toen de single Is She Really Going Out With Him? in juli 1979 opnieuw als single werd uitgebracht werd het ditmaal wel een hit, ook in de VS, en de albumverkopen groeiden. Met hun energieke live optredens kreeg de Joe Jackson Band ook veel fans.
Muzikaal past Look Sharp! prima in het tijdsbeeld van eind jaren (19)70 in Engeland, en het label new-wave is begrijpelijk, ook al wilde Jackson zich nadrukkelijk anders presenteren.
I was really into classical music, as it happens. I was a slightly odd teenager.
…
[On punk] At first I thought, this is ridiculous. I used to really laugh at it. I thought it was really funny. The Damned, I thought, were great, they were the first punk band that I got into because they seemed so outrageous. They were totally over the top. And then I saw the Clash, and they made me realize… they really mean it, these people. That was a definite influence.
…
I want to get right away from all that macho shit, but at the same time I don’t want to do the Elvis Costello god-I’ve-been-hurt-in-love thing either, even though songs like that do try to put forward a realistic approach to relationships. I think my songs are all the songs of a survivor rather than cultivated hostility.
New Musical Express, Charles Shaar Murray, 1979
En zijn liefde voor reggae was overduidelijk.
Early Bob Marley turned me on to that, then I got more and more into it, and over the past few years I’ve been totally immersed in it. If I put on a record at home, nine out of ten times it’s a reggae record.
Joe Jackson, College Media Journal, 15-06-1979
Muziek en teksten
Met One More Time wordt het album direct goed geïntroduceerd. Energieke gitaar, bas en drums en Jackson die zijn teksten de microfoon in spuugt.
I bought a cheap secondhand upright piano and worked on it, with a driving guitar riff and anguished lyrics. The guy can’t believe the girl wants to leave: ‘Tell me one more time.’ I’d taken a little piece of my breakup, one moment, one feeling, and embellished it into something else.
A Cure for Gravity (biografie), Joe Jackson, 2000
Reggae en new-wave, en toch geen ska, maar wel erg opwindend, gaat Sunday papers over de invloed van de goedkope pers, die destijds in Engeland al merkbaar werd. Inmiddels weet bijna iedereen hoe groot de schade is die het Murdoch imperium heeft aangericht aan onafhankelijke journalistiek. Jackson vol ironie: “I got nothing ‘gainst the press / They wouldn’t print it if it wasn’t true”.
Ook al moest de single twee keer worden uitgebracht, Is She Really Going Out With Him? was direct een klassieker.
Everyone liked it. It was catchy, they said, and had the makings of a hit. I wouldn’t know a hit. I protested, from a hole in my head. I liked all my songs, and if I’d written a hit it was by accident.
A Cure for Gravity (biografie), Joe Jackson, 2000
De openingszin is al direct raak “Pretty women out walking with gorillas down my street”, een zin die niet alleen grappig, maar ook herkenbaar is. Verder in het nummer zingt Jackson “Here comes Jeanie with her new boyfriend / They say that looks don’t count for much / And so there goes your proof”. Het is nog steeds het nummer waarmee Jackson het meest wordt geassocieerd.
Happy Loving Couples is anders dan de titel doet vermoeden, namelijk “Those happy couples ain’t no friends of mine”, maar toch weer die twist, want “Being kind to myself till I become one of two of a kind” is uiteindelijk wel het ideaal. Kant 1 wordt afgesloten met Throw It Away, een rockend nummer.
Kant 2 opent met Baby Stick Around, een rocker, gevolgd door het titelnummer. Latin ritmes komen al voor op het debuutalbum, iets wat Jackson nadrukkelijk zou inzetten op het uiterst succesvolle Night And Day album uit 1982. Look Sharp! bevat zelfs een drumsolo!
Fools In Love is bijne pure reggae en behoort tot het beste dat Jackson ooit opnam: “Fools in love / They think they’re heroes / ‘Cause they get to feel more pain / I say fools in love are zeros / I should know / I should know because this fool’s in love again”. Prachtig!
Voordat Jackson muziek ging maken werkte hij ook kort in een winkel. (Do The) Instant Mash gaat daarover. Het was geen succes: “It drives you crazy, sends you screaming for the door”. Het album kan niet meer jaren (19)60 worden dan met Pretty Girls. De opwindende afsluiter Got The Time racet voorbij in een razend tempo. Opwindend nummer.
Hoes
De hoes bevat een foto van fotograaf Brian Griffin, die stelde “I asked Joe to stand in the sunlight. I then took my Olympos OM1 camera and pressed the shutter. This is truly the easiest and most famous album cover that I have ever shot.” Jackson zou nooit meer samenwerken met de fotograaf, die dacht dat Jackson “was so upset that his first album cover was his shoes”.
De hoes werd genomineerd voor een Grammy Award in de categorie Best Recording Package, maar zou niet winnen. De hoes staat op de 22e positie in Rolling Stone magazine’s “100 greatest album covers of all time”.
Look Sharp! werd in een beperkte oplage van 15.000 exemplaren als 10″ dubbelalbum, met klaphoes, uitgebracht. De uitgave bevatte een button en is een collector’s item.
Recensie
Ik kocht het album vlak na de uitgave en was helemaal wild van het album. Voor dit artikel heb ik weer regelmatig geluisterd naar Look Sharp! en het staat eigenlijk nog steeds als een huis. De band klinkt volledig op elkaar ingespeeld en professioneel, vol van kracht en overtuiging. En dat is toch opmerkelijk, want zo lang bestond de band nou ook weer niet.
Bovendien zitten de nummers goed in elkaar en hebben een meer ontwikkeld popgevoel dan de reguliere new-wave uit die tijd. Ook Jackson’s humor doet de muziek goed. Maar niet alles werkt even goed. Met name Throw It Away en (Do The) Instant Mash zijn wat inwisselbaar in vergelijking met de rest van het album.
Look Sharp! is een briljant debuut van een zanger, componist, die in de jaren (19)80 veel prachtige platen zou uitbrengen. Look Sharp! is daarbij verplichte kost.
Singles
Er werden maar liefst 4 singles van het album getrokken, wat veel is voor een debuutalbum.
- Is She Really Going Out with Him?
(uitgebracht in oktober 1978) - Sunday Papers
(uitgebracht in februari 1979) - One More Time
(uitgebracht op 18 mei 1979) - Fools in Love
(uitgebracht in juni 1979, alleen in Nederland)
Toen het album steeds meer aandacht kreeg werd Is She Really Going Out With Him? in juli 1979 opnieuw uitgebracht als single, dit keer wel met succes.
Nummers
Alle nummers geschreven door Joe Jackson.
- One More Time
- Sunday Papers
- Is She Really Going Out With Him?
- Happy Loving Couples
- Throw It Away
- Baby Stick Around
- Look Sharp!
- Fools In Love
- (Do The) Instant Mash
- Pretty Girls
- Got The Time
In 2001 werd het album opnieuw gemastered en voorzien van twee extra nummers, beiden B-kantjes van singles van het originele album: Don’t Ask Me en You Got The Fever.
Muzikanten
- Joe Jackson – zang, piano, harmonica
- Gary Sanford – gitaar
- Graham Maby – bas
- David Houghton – drums
Na Look Sharp!
Nog hetzelfde jaar werd het vervolgalbum I’m The Man, volgens Jackson zelf “Look Sharp! Part Two”, uitgebracht. Een jaar later volgde Beat Crazy en de ontbinding van de Joe Jackson Band. Hierna zou Jackson een jazz album (Jumpin’ Jive) uitbrengen, in 1982 gevolgd door zijn meest succesvolle album Night And Day.
In 2003 kwam de originele Joe Jackson Band weer bij elkaar en bracht het prima Volume 4 album uit, een mooie zwanenzang van de Joe Jackson Band.
Joe Jackson over Look Sharp!
Wat vindt Joe Jackson zelf tegenwoordig van zijn debuutalbum?
What can anyone say about something they did so long ago?! I’m not embarrassed by it, or not by most of it, anyway. It positively reeks of London 1978-79 and, well, it is what it is. I’m glad people liked it, and still like it, though I think some of that is nostalgia and a tendency to romanticise peoples’ first albums, as though later ones must somehow be less ‘authentic’. For a first album, this one’s not bad, but I was only 23 when I made it and it would be pretty weird if I didn’t think I’d done better things since.
joejackson.com
[The song Pretty Girls] is all about pretty girls walking down the street and, Oh wow, isn’t that a turn-on. In retrospect, it’s kind of a stinker. It’s embarrassing—ogling girls, I mean, that’s kind of lame. It’s just childish and silly and derivative, but I was 22 when I wrote it. Not everyone can be a prodigy!
Joe Jackson, 21-06-2002
Ter afsluiting
Wat vind jij van het debuut van Joe Jackson? Laat het weten!
Video/Spotify
Bij dit verhaal is een video opgenomen. Klik op de volgende link om deze te zien: Video: Het briljante debuut van Joe Jackson: Look Sharp!. De A Pop Life afspeellijst op Spotify is ook aangepast.
5 reacties
Ga naar reactie formulier
Gaaf! Jaartje of 7 a 8 jaar geleden live gezien in Carré. Was geweldig! ????
Auteur
Gezien op tv in 1983, de fantastische Night And Day tour, in 2004 in Amsterdam en een paar jaar geleden op NSJ. Altijd goed!
Mijn allereerste concert bezoek was (heel) lang geleden een concert van Joe Jackson!
Auteur
Geen slechte starter! Wow.
Dat besef ik nu ook.