Naar aanleiding van via Facebook geposte (live) opnamen van Lone Justice en Maria McKee dit ingelaste artikel. Op speciaal verzoek/voorstel.
Inleiding
Lone Justice begon als onderdeel van de zogenaamde cowpunk-scene in Los Angeles, begin jaren 80. Gaandeweg begonnen ze eigen nummers te schrijven. Ze vielen op bij critici en muzikanten, met name vanwege de zangeres Maria McKee. Op aandringen van Linda Ronstadt, gesteund door grote namen als Bob Dylan, producer Jimmy Iovine, Steven Van Zandt, Emmylou Harris, Tom Petty en U2, werden ze gecontracteerd door Geffen Records.
In vogelvlucht
Het eerste album, Lone Justice genaamd, kwam uit in 1985. Ondanks goede kritieken (een invloedrijke Rolling Stone criticus riep het album direct uit tot Ć©Ć©n van de beste albums ooit gemaakt) verkocht het album slecht tot niet. De combinatie van country en rock zorgde er voor dat het album door liefhebbers van beide genres niet werd gekocht.
Na een tour verliet, uit frustratie?, iedereen de band en bleef Maria McKee alleen over en begon nieuwe muzikanten om zich heen te verzamelen. Het tweede albumĀ Shelter werd geproduceerd door Steven Van Zandt (hij speelde ook gitaar mee op het eerste album), bekend van Bruce Springsteen’s E Street Band. Het cowpunk idioom werd verlaten en vervangen door een typische jaren 80 productie: massief (electronisch) drumgeluid (voor in de mix) en veel synthesizers. Shelter deed het, voor zover dat mogelijk was, nog slechter dan Lone Justice. Er werd hierna een jaar lang getourd, waarna de band alsnog werd opgeheven.
In 1999 werd de prima verzamelaar This World Is Not My Home uitgebracht.
Maria McKee begon daarna aan een (prachtige) solo carriĆØre.
Pinkpop 1987
Gelukkig heb ik de band nog net op tijd gezien. Op 8 juni 1987 werd de band op het laatste moment aan de line-up van het Pinkpop festival toegevoegd, omdat The Mission had afgezegd. Blij toe! Ik weet nog dat we met drie man naast elkaar stonden in de (stromende) regen toen Lone Justice begon. We kenden de band en Maria McKee niet: met open mond, vol verbazing, opwinding en kippenvel gekeken en geluisterd naar wat er op het podium gebeurde. Een wervelwind, die in een, vanwege de regen, hevig ingekorte set over het podium raasde. Die stem, die bezieling, die overtuiging: sensationeel goed!
Daags na Pinkpop met Martin naar Concerto en Get Records in de Amsterdamse Utrechtsestraat om platen te krijgen. Dat lukte (volgensĀ mij bij Get Records). Het bleken (voor mij) onbekende juweeltjes te zijn. Soms is het vreemd te beseffen dat de ene artiest (zoals de fantastische Maria McKee) nauwelijks een zaal drie hoog achter vol krijgt en een andere (Mag ik het zeggen? Ja, ik mag het zeggen.Ā De Toppers) moeiteloos 3, 4 keer de Amsterdam ArenA uitverkoopt.
Album Lone Justice
Het eerste album uit 1985 werd geschreven en uitgevoerd door de oerbezetting van de band en kent zeer sterke country invloeden, evenals rock. Het is een fenomenaal mooi album waarop Maria McKee de show steelt. Niet alle nummers werken even goed, maar de unieke stem van Maria McKee geeft elk nummer iets extra’s. Die stem die op Don’t Toss Us Away zo overtuigt en raakt, dat het naast kippenvel opwekken, tot tranen toe ontroert. Te bedenken dat Maria McKee nog maar 20 jaar oud was ten tijde van de opnamen voor het album, is ongelooflijk.Ā Met de volwassen thema’s, zoals in Wait ‘Till We Get Home en Working Late, zou je een ouder iemand verwachten. Desondanks komt ze heel authentiek over.
Album Shelter
Het tweede album uit 1986 is het product van een band die voldoet aan de wensen van de platenmaatschappij. Het geluid is te bombastisch (Steven Van Zandt produceerde het album en hij lijkt zijnĀ inspiratie te hebben gehaald uit de, naar mijn mening lelijke, Born In The USA productie van zijn voormalige baas) en te tijdgebonden. De nummers daarentegen zijn mooi en vaak fenomenaal. I Found Love, Shelter, Reflected (On My Side) en The Gift zijn allemaal prachtige nummers. De nummers Wheels en Dixie Storms, geschreven door Maria McKee zelf, zijn zelfs fenomenaal mooi. Luisteren naar die nummers en niet ontroerd raken is bijna onmogelijk.
Na opheffing
Na het opheffen van Lone Justice verscheen Radio 1 Live In ConcertĀ , uitgebracht in 1994, met een prima concert. In 1999 verscheen de hierboven genoemde verzamelaar, met daarop een prachtige live uitvoering van Wheels. En in 2014 verscheen This Is Lone Justice: The Vaught Tapes, 1983, die de band in alle cowpunk glorie laat horen. Verplichte kost waarop de band vrij is en speelt; de opwinding spat er vanaf. Aanrader!
Mocht je Lone Justice albums tegenkomen, aanschaffen! De albums zijn moeilijk verkrijgbaar, en zijn regelmatig het onderwerp in ’the best albums you never heard’ achtige rubrieken. Niet voor niets!
Solo
De platenmaatschappij had, uiteraard, al snel door dat Maria McKee de belangrijkste pion was binnen de band en drong aan op opheffen van de band en het starten van een solo carriĆØre. Dit gebeurde dan ook. Het eerste solo-album van Maria McKee is een prachtig sfeervol album geworden (luister eens naar Has he Got A Friend For Me?). Over Maria McKee later meer.
Lone Justice – Don’t Toss Us Away, 18-09-1985 New York
Lone Justice – Wheels, 13-12-1986 New York
Afsluitend
Ken je Lone Justice en/of Maria McKee? Wat vind jij?
Laat het weten en laat een reactie achter!
5 reacties
Ga naar reactie formulier
Cool!
Ik ben ooit begonnen met de solo albums van Maria McKee. Wat een stem, wat een muziek recht naar het hart. Lone Justice kwam pas daarna omdat je dan gaat zoeken waar het allemaal begon. Prachtige muziek. Ik zou heel graag Maria nog een keer live zien en dan niet in een Topper-achtige omgeving maar gewoon lekker in Paradiso. Leuk stuk!
Auteur
Het was een openbaring dat optreden bij Pinkpop. Ik zou haar ook graag nog eens zien in een intiemere setting.
Graag gedaan, zeker vandaag š
Vind haar geweldig!! Wat een fantastische nummers heeft ze geschreven, wheels, shelter, don’t toss us away, red dress, het verveelt nog steeds niet! Heb haar paar keer gezien!????
Auteur
Ik vind haar ook geweldig, dank voor je reactie!