Inleiding
New Radicals bracht in 1998 een fantastisch album uit: Maybe You’ve Been Brainwashed Too. Met You Get What You Give bevatte dat album een grote hit. Het verhaal van een one-hit-wonder?
New Radicals
In 1997 werd New Radicals (officieel Иew Radicals) opgericht in Los Angeles, een band die bestond uit Gregg Alexander (zang, gitaar en componist/schrijver) en Danielle Brisebois (keyboards, percussie en achtergrondzang), aangevuld met vrienden.
Al in 1998 werd de band een contract aangeboden bij MCA Records. Een bedrag van $600.000 werd vrijgemaakt voor het debuutalbum. New Radicals ging de studio in en gebruikte een waslijst aan vrienden, muzikanten om tot het eindresultaat te komen. Gregg Alexander: “Most of that record was me pulling favors with studios or musicians that had played on earlier records and were like, ‘Oh, Gregg’s down on his luck—let’s go play on his demo for the hell of it, we’ll have a good laugh, have a couple of beers and maybe smoke a jay or whatever.'”
Maybe You’ve Been Brainwashed Too
De release datum van het debuutalbum van New Radicals is niet helemaal duidelijk. Zowel 16 als 20 oktober 1998 worden genoemd. Ik heb 16 oktober aangehouden, destijds een vrijdag, een dag dat veel nieuwe releases worden uitgebracht.
Hoe dan ook, het debuutalbum van New Radicals, Maybe You’ve Been Brainwashed Too, was een succes onder recensenten en publiek. Binnen een jaar behaalde het album de platina status in de VS. Een groot deel van het succes begon op 3 november 1998, toen de single You Get What You Give werd uitgebracht. Een aanstekelijk anthem dat een grote hit werd.
De muziek op Maybe You’ve Been Brainwashed Too werd vergeleken met Chumbawamba, Hanson, The Rolling Stones, The Beatles, The Smashing Pumpkins, Todd Rundgren, Style Council, Prince, Hall & Oates, Bob Dylan en Meat Loaf. Een indrukwekkende lijst namen, die aangaf dat New Radicals niet in één hokje te plaatsen waren.
De teksten van het album gaan over drugs en seks, maar net zo vaak over corruptie, hebberigheid, het failliet van het Amerikaanse sociale zekerheid systeem en het gebrek aan (goed) onderwijs.
Maar de band werd het meest aangesproken op You Get What You Give’s “Fashion shoots with Beck and Hanson / Courtney Love and Marilyn Manson / You’re all fakes, run to your mansions / Come around, we’ll kick your ass in”. Niets leuker dan een relletje tussen celebrities. In 1999 zie Gregg Alexander in een MTV interview “I don’t have a strong view on any of the artists mentioned in the song. There’s this whole hysteria and curiosity over peripheral stupidity instead of focusing on real issues. And a lot of people I talked to asked me about those real things, while a lot of rock media tried to turn it into a cat fight.”
N.B.:
De drums op het titelnummer zijn afkomstig van een sample van XTC’s All Of A Sudden. XTC ontving £70.000 ter compensatie van het ongelicenseerde gebruik.
Recensie
Ik kocht het album destijds vanwege de fantastische single You Get What You Give. De rest van het album was een zeer prettige verrassing. “Make my nipples hard, let’s go” stelt Danielle Brisebois nog voordat een noot heeft geklonken, direct gevolgd door het funky Mother We Just Can’t Get Enough, een heerlijk nummer, dat via reggae als rocknummer eindigt. Een perfecte opener, direct gevolgd door de fantastische eerste single You Get What You Give, een verslavend, opwindend en opwekkend nummer dat nog steeds goed klinkt.
Teksten als “He started drinking coffee / Too much sugar on the go / He fell dead on the floor / He thought the coke was Sweet’n’Low” zorgt voor een realiteitscheck, die wordt voortgezet in I Don’t Wanna Die Anymore. Vier nummers duurt het album en er is nog geen enkele laagvlieger langsgekomen.
Het titelnummer is opvallend. Teksten die nauwelijks te ontcijferen zijn, met een interessant muzikaal thema, dat afwijkt van het voorgaande. Het afsluitende Crying Like A Church On Monday klinkt als een rock klassieker en toch als New Radicals. Het album houdt het hoge niveau niet ovder de gehele linie vol, maar 7 van de 12 nummers zijn goed tot fantastisch. Geen slechte score voor een debuutalbum.
Wat over het hele album wel gelijk blijft is de fenomenale productie. Het klinkt allemaal als een klok. Niet voor niks werd gesteld dat Gregg Alexander met Maybe You’ve Been Brainwashed Too een jaren (19)90 versie van een Phil Spector productie had gemaakt. Over complimenten gesproken.
Kortom: een interessant album van een groep die veel meer had kunnen brengen, ware het niet dat de groep binnen een jaar niet meer zou bestaan.
Singles
Er zijn twee singles van het album uitgebracht.
- You Get What You Give
(uitgebracht op 3 november 1998) - Someday We’ll Know
(uitgebracht op 3 mei 1999)
Mother We Just Can’t Get Enough stond op de planning als derde single uitgebracht te worden, maar dat werd ingetrokken na de ontbinding van New Radicals.
Nummers
Alle nummers geschreven door Gregg Alexander, tenzij anders aangegeven.
- Mother We Just Can’t Get Enough
- You Get What You Give (Gregg Alexander, Rick Nowels)
- I Hope I Didn’t Just Give Away The Ending
- I Don’t Wanna Die Anymore
- Jehovah Made This Whole Joint For You
- Someday We’ll Know (Gregg Alexander, Danielle Brisebois, Debra Holland)
- Maybe You’ve Been Brainwashed Too
- In Need Of A Miracle
- Gotta Stay High
- Technicolor Lover
- Flowers
- Crying Like A Church On Monday
De Japanse persing bevatte To Think I Thought als bonusnummer.
Muzikanten
- Gregg Alexander – zang, gitaar, synthesizer op Maybe You’ve Been Brainwashed Too, drums en bas op Technicolor Lover
- Rusty Anderson – gitaar, behalve op Maybe You’ve Been Brainwashed Too
- Danielle Brisebois – piano op I Don’t Wanna Die Anymore, achtergrondzang op Mother We Just Can’t Get Enough, I Don’t Wanna Die Anymore, Jehovah Made This Whole Joint For You, Someday We’ll Know, Gotta Stay High
- John Pierce – bas op Mother We Just Can’t Get Enough, You Get What You Give, Someday We’ll Know, In Need Of A Miracle, Gotta Stay High
- Paul Gordon – piano op Jehovah Made This Whole Joint For You, Someday We’ll Know, Gotta Stay High, Flowers, Crying Like A Church On Monday
- Paul Bushnell – bas op I Hope I Didn’t Just Give Away The Ending, I Don’t Wanna Die Anymore, Jehovah Made This Whole Joint For You
- Matt Laug – drums op In Need Of A Miracle, Flowers, Crying Like A Church On Monday
- Josh Freese – drums op Mother We Just Can’t Get Enough, I Hope I Didn’t Just Give Away The Ending
- Juliet Prater – percussie op You Get What You Give, I Hope I Didn’t Just Give Away The Ending
- Rick Nowels (weergegeven als Richard Knowels) – piano op You Get What You Give, I Hope I Didn’t Just Give Away The Ending
- Stuart Johnson – drums op I Don’t Wanna Die Anymore, Jehovah Made This Whole Joint For You
- Tal Bergman – drums op Someday We’ll Know, Gotta Stay High
- Greg Phillinganes – piano op Mother We Just Can’t Get Enough
- Gary Fergusson – drums op You Get What You Give
- Richie Podler – percussie op I Don’t Wanna Die Anymore
- Phil Parlapiano – orgel op I Don’t Wanna Die Anymore
- Paolo Degregorio – synthesizer en gitaar op Maybe You’ve Been Brainwashed Too
- Mitch Kaplan – piano op In Need Of A Miracle
- Alessandro Alessandroni – strings op Flowers
- Lance Morrison – bas op Flowers
- Michael James – gitaar op Crying Like A Church On Monday
- Dan Rothchild – bas op Crying Like A Church On Monday
Na Maybe You’ve Been Brainwashed Too
Eind 1998 ging New Radicals op tour, inclusief veel promotie op radio en televisie. Medio mei 1999 werden optredens afgelast, waaronder een tour buiten de VS. Er verschenen geruchten over het uiteenvallen van de band, maar die werden door MCA Records ontkend. Ziekte was de oorzaak. Ondertussen nam de band een video op voor hun tweede single, Someday We’ll Know.
Maar op 12 juli 1999 maakte Gregg Alexander bekend dat New Radicals “will no longer be a recording, promoting, or performing entity … It was an experience playing the artist, but I accomplished all of my goals with this record, and I’m ready to move on and make the next step in my career”. Hij was klaar met het leven als rockster: “the fatigue of traveling and getting three hours sleep in a different hotel every night to do boring ‘hanging and schmoozing’ with radio and retail people, is definitely not for me”. Exit New Radicals.
Na New Radicals
Gregg Alexander ging zich toeleggen op productiewerk. De eerste opdracht was het album Portable Life van ex-collega Danielle Brisebois. Dat album zou pas in 2008 (!) worden uitgebracht, bijna 10 jaar na de opnamen. Alexander zou achter de schermen meewerken aan successen van artiesten als Ronan Keating, Sophie Ellis-Bextor, Enrique Iglesias, Santana en Michelle Branch.
In 2003 werd het nummer A Love Like That uitgebracht op de PickTheHits.com. Het nummer bevatte geen nadere informatie over de uitvoerende, maar het was overduidelijk Gregg Alexander.
Biden inauguratie
Gregg Alxander en Danielle Brisebois brachten New Radicals op 20 januari 2021 bijeen voor een eenmalig reünie. Ze speelden You Get What You Give tijdens de inauguratie van VS President Joe Biden. Het nummer was tijdens de campagne gebruikt en had een persoonlijke connectie voor Biden. Het was het lievelingsnummer van zijn overleden zoon Beau.
Ter afsluiting
Het is jammer dat You Get What You Give als one-hit-wonder en You’ve Been Brainwashed Too als one-album-wonder de boeken in zijn gegaan. Het vroegtijdig opdoeken van de band verzegelde dat lot. Gezien de kwaliteit van het debuutalbum had de band nog veel meer moois kunnen opleveren.
Wat is jouw mening? Laat het weten!
Video/Spotify
Bij dit verhaal is een video opgenomen. Klik op de volgende link om deze te zien: Video: New Radicals – Maybe You’ve Been Brainwashed Too. De A Pop Life afspeellijst op Spotify is ook aangepast.