Albumgegevens
Artiest | The Cure |
Album | Songs Of A Lost World |
Jaar van uitgave | 2024 |
Beoordeling
Inleiding
Op 25 september 2024 werd de website songsofalost.world gelanceerd. Na 16 jaar was het dan eindelijke zover, een nieuw album van The Cure!
Aanloop
Het vervolg op het album 4:13 Dream heeft 16 jaar op zich laten wachten. In 2019 werd al gesproken over de aanstaande release van een opvolger. Destijds stelde Robert Smith, bandleider, in een interview: “I keep going back over and redoing them, which is silly. At some point, I have to say that’s it. It’s very much on the darker side of the spectrum.” Het zou nog een paar jaar langer wachten worden.
De lange wachttijd heeft meerdere oorzaken. Zanger/voorman Robert Smith verloor beide ouders en zijn broer, toetsenist Roger O’Donnell vecht tegen een zeldzame (en naar verluidt agressieve) vorm van kanker en op 14 augustus 2021 plaatste Simon Gallup, vast bandlid sinds begin jaren (19)80, de volgende mededeling op zijn Facebook pagina:
Op de vraag of zijn vertrek vanwege gezondheidsredenen was antwoorde hij “I’m ok… just got fed up of betrayal.” Dat klonk niet goed. Vanuit het kamp van The Cure reageerde alleen toetsenist Roger O’Donnell met het grappende “A friend just told me they saw Lol in the Guitar Centre buying a bass???????” (verwijzend naar origineel Cure lid Lol Tolhurst). Twee maanden later meldde Gallup dat hij nog steeds/weer onderdeel van de band was. Gelukkig maar, want Gallup is een integraal onderdeel van het geluid en imago van The Cure, ook volgens Robert Smith, die in 2019 tegen NME zei: “He[Gallup]’s absolutely vital to what we do”.
In maart 2022 stelde Robert Smith dat de band bezig was met twee albums, een daarvan zou Songs Of A Lost World gaan heten. Twee maanden later werd bekend gemaakt dat deze voor de start van de aanstaande Lost World tournee door Europa en het VK zou worden uitgebracht. Dat gebeurde niet, ook niet in 2023 toen de band hun Shows Of A Lost World tour naar Noord en Zuid Amerika bracht. Op 1 oktober 2024 bracht The Cure de 12-inch single Novembre: Live In France 2022 uit, bestaande uit 2 nieuwe nummers, live opgenomen in Frankrijk in 2022: And Nothing Is Forever en I Can Never Say Goodbye.
Eindelijk: het nieuwe album
Op 9 september 2024 wijzigde The Cure de profielfoto op haar social media kanalen (zie de afbeelding boven aan deze recensie). De eerste tekenen dat er iets aan stond te komen. Op 23 september werd het nummer Alone aangekondigd voor uitgave op de 26e. Op die dag werd het album Songs Of A Lost World aangekondigd voor uitgave op 1 november 2024. Eindelijk zou The Cure weer nieuwe muziek uitbrengen.
En, hoe was die hernieuwde kennismaking, was Alone het wachten waard? Voor mij persoonlijk was het een glorieus weerzien. Alone is zwaarmoedig, donker, verdrietig, troostend en meeslepend. Het nummer kent een lang intro. Als na 3:30 minuten dan eindelijk de stem van Robert Smith te horen is, zijn we na het eerste couplet weer helemaal terug in het begin van de jaren (19)80, toen de ‘doom and gloom’ elke dag tastbaar was en we wachtten op het einde van de wereld.
This is the end of every song that we sing
The fire burned out to ash and
The stars grown dim with tears
Cold and afraid
The ghosts of all that we’ve been
We toast, with bitter dregs, to our emptiness© Alone – The Cure
Op 1 november 2024 middernacht werd het album beschikbaar op Spotify. Op de terugweg van een concert van een andere jaren (19)80 icoon die nog steeds relevant is met nieuwe muziek, Nick Cave, luisterde ik het album in de auto. Het werd me al snel duidelijk dat dit album mij zou gaan bevallen.
De zware, trage muziek heeft de overhand. Het type muziek waardoor ik in 1980 en 1981 (met de albums Seventeen Seconds en Faith) de band koesterde. Latere albums waren leuk, maar nooit meer zo bijzonder, dat gold voor mij ook voor het alom gewaardeerde Disintegration, dat voor mij te kaal en koel klonk. Ik verloor de band steeds meer uit het oog, totdat ik ze weer eens live zag in Amsterdam (zie The Cure, 13-11-2016) en ik voor mijn blog schreef over The Cure’s fantastische Seventeen Seconds en Faith albums.
Na de opener Alone, waarvan Smith zei dat dat hem de overtuiging gaf dat het album er echt zou komen, volgt A Fragile Thing, dat op 9 oktober werd uitgebracht als single en geldt als vintage Cure. Warsong zit vol bitterheid en venijn en kan worden geïnterpreteerd als een aanklacht tegen oorlog, of gaat het over ruzie in de persoonlijke sfeer, zoals de onenigheid met Gallup uit 2021?
Oh, it’s misery the way we fight
For bitter ends we tear the night in two
I want your death, you want my life
We tell each other lies to hide the truth
And we hate ourselves for everything we do
Is shame wounded pride, vengeful angel burning deep inside
Poison in our blood and pain, broken dreams, mournful hopes
For all we might have been, all misunderstood© Warsong – The Cure
Drone:Nodrone is hoe The Cure klinkt als de band de opdracht krijgt funk op te nemen in hun muzikale palet. Verrassend lekker. I Can Never Say Goodbye gaat over de dood van Robert Smith’s broer: “I wrote this song a lot of different ways, until I hit on a very simple narrative of what actually happened on the night he died.”
Thunder rolling in to drown
November moon in cold black rain
This lightning splits the sky apart
And whispering his name
He has to wake up
Love slipping away
Hear the bells beyond the sea
It’s almost too late
Shadows growing closer now
And there is nowhere left to hide
And I can’t wake this dreamless sleep
However hard I try
I’m down on my knees
And empty inside© I Can Never Say Goodbye – The Cure
De afsluiter Endsong is de perfecte aansluiting op of tegenhanger van de album opener Alone. Weer een lang, prachtig spanning opbouwend intro. Smith schreef dit nummer toen hij in zijn tuin zat en naar de sterrenhemel keek en zich herinnerde dat hij in 1969, op tienjarige leeftijd, naar de hemel tuurde op de avond dat Apollo 11 op de maan landde.
And I’m outside in the dark staring at the blood red moon
Remembering the hopes and dreams I had and all I had to do
And wondering what became of that boy and the world he called his own
I’m outside in the dark wondering how I got so old© Endsong – The Cure
Recensie
Songs Of A Lost World is vintage Cure. De sfeer die het album ademt is melancholisch, zwartgallig, desperaat zelfs, maar nooit depressief. Ik heb The Cure nooit deprimerend gevonden. Zelfs Faith heeft iets hoopvols, wat ook geldt voor Songs Of A Lost World, het eerste album sinds Head On The Door dat ik vaker wil horen. Na 40 (!) jaar weer een Cure album dat me raakt, ontroert en troost brengt in een tijd en wereld waar je alleen maar verdrietig van kan worden.
Nummers
Alle nummers geschreven door Robert Smith.
- Alone
- And Nothing Is Forever
- A Fragile Thing
- Warsong
- Drone:Nodrone
- I Can Never Say Goodbye
- All I Ever Am
- Endsong
Muzikanten
- Robert Smith – zang, gitaar, bas, keyboards
- Simon Gallup – bas
- Jason Cooper – drums, percussie
- Roger O’Donnell – keyboards
- Reeves Gabrels – gitaar
Ter afsluiting
Op 14 oktober 2024 zei Robert Smith dat de tour voor Songs Of A Lost World van start gaat in de herfst van 2025, nadat het werk voor het volgende album afgerond is…
Wat is jouw mening over dit album van The Cure? Laat het weten!
Video/Spotify
Bij dit verhaal is een video opgenomen. Klik op de volgende link om deze te zien: Video: The Cure – Songs Of A Lost World. De A Pop Life afspeellijst op Spotify is ook aangepast.
4 reacties
Ga naar reactie formulier
Ik sluit me helemaal bij jouw recensie. Terwijl ik luister naar het album, ontroerend, mooi, herkenning…ik blijf hem maar draaien. Keer op keer.
Auteur
Dankjewel! veel luisterplezier nog.
Je had het niet beter kunnen verwoorden. Amen!
Auteur
Thx!