Inleiding
Op speciaal verzoek een kort verhaal over Mazarati, de groep die een belangrijke rol speelde in het volgende (en laatste) Prince And The Revolution album Parade, dat aan het eind van dezelfde maand in 1986 uitgebracht zou worden.
Mazarati – groep
Mazarati was een R&B groep, die begin jaren (19)80 werd opgericht en onder de hoede werd genomen door Prince (And The Revolution) bassist BrownMark, die ook veel materiaal voor de groep schreef. Vanwege zijn connectie met Prince, werd de groep gecontracteerd op Prince’ eigen Paisley Park label. Mazarati was zelfs de aller eerste act die getekend werd op het label.
Kiss
Doordat de groep verbonden was aan het Paisley Park label kreeg de groep nummers aangeboden van Prince. Eén daarvan betrof een rudimentaire opname van Kiss, een bluesy nummer opgenomen met een akoestische gitaar. De groep en producer David Z. (broer van Revolution drummer Bobby Z.) wilden een funky nummer. Er werd een ritme in de Linn Drum geprogrammeerd, de hi-hat kreeg een delay en werd gecombineerd met akoestische gitaar. Het ritme dat hiermee was gemaakt, was extreem funky. Binnen een dag stonden de overige partijen op tape.
Toen Prince de volgende dag de opnamen hoorde, nam hij het nummer terug. Hij veranderde de opnamen: weg met de bas, een funky gitaar riff toevoegen, de zang in falset. De achtergrondzang van Mazarati bleef intact op de door Prince uitgebracht versie.
Mazarati was niet blij met het wegnemen van het nummer, maar eerlijk is eerlijk, na de wijzigingen van Prince groeide Kiss van een wat saai dansnummer uit tot een funk klassieker. De Mazarati versie is veruit inferieur aan de Prince versie. Aan de andere kant, zonder de ingeving van de groep en David Z. was Kiss niet geworden tot wat het nu was.
De band nam nog twee andere Prince nummers op, Jerk Out en 100 MPH, waarvan de laatste op het debuutalbum van de groep terecht zou komen.
Mazarati – album
Op 4 maart 1986 werd het debuutalbum van Mazarati uitgebracht op Paisley Park Records. Naast het nummer 100 MPH, (her)schreef Prince de teksten voor Strawberry Lover en I Guess It’s All Over. Hij nam tevens het nummer 100 MPH alleen op en speelde een (akoestische!) gitaar solo op I Guess It’s All Over. In 1985 had hij het nummer Mazarati opgenomen, waarschijnlijk bedoeld voor de groep, maar hij vond het uiteindelijk beter passen bij The Family en hernoemde het nummer naar Susannah’s Pajamas.
Bassist BrownMark is verantwoordelijk voor de rest van de nummers en muziek. Pop en funk vechten om de aandacht. Het album is een typisch voorbeeld van de Minneapolis Sound die vanaf de tweede helft van de jaren (19)80 veel van het (R&B) geluid bepaalde. Er kon veel verwacht worden van de groep.
Recensie
Maar, helaas werd Mazarati een schoolvoorbeeld van een groep die de verwachtingen niet waarmaakt. Waar dat precies aan lag is niet helemaal duidelijk. Het is waarschijnlijk een combinatie van timing, kwaliteit en pit. Het geluid van het album had twee jaar eerder, ten tijde van de Purple Rain hype, beter aangeslagen. Het borduurt te veel door op het geluid dat Prince zelf al lang achter zich had gelaten. Daarnaast is met name de zang wat vlakjes.
Mazarati is zeker geen slecht album, maar is niet te vergelijken met andere Prince gerelateerde albums van The Family, The Time, Vanity 6 of Sheila E. Daarnaast had de groep weinig geluk met het terugnemen van Kiss en de keuze Jerk Out niet te gebruiken (The Time had daar vier jaar later hun grootste hit mee).
Het Mazarati album is alleen in Japan op cd verschenen, een lot dat het album niet verdiende. Met Player’s Ball, 100 MPH, Strawberry Lover en I Guess It’s All Over bevat het album prima nummers.
Singles
Er zijn drie singles van het album uitgebracht, allen in 1986:
- Players’ Ball / I Guess It’s All Over
- 100 MPH / Don’t Leave Me Baby
- Stroke / Champagne Saturday
Zowel Don’t Leave Me Baby als Champagne Saturday zijn alleen uitgebracht als B-kantjes van de bovengenoemde singles.
Nummers
Alle nummers geschreven door BrownMark, tenzij anders aangegeven.
- Players’ Ball
- Lonely Girl On Bourbon Street
- 100 MPH (Prince)
- She’s Just That Kind Of Lady
- Stroke
- Suzy
- Strawberry Lover (tekst: Prince)
- I Guess It’s All Over (tekst: Prince)
Muzikanten
- Sir Casey Terry – zang
- Aaron Paul “Ace” Keith – keyboards en achtergrondzang
- Craig “Screamer” Powell – gitaar en achtergrondzang
- Marr Starr – keyboards en achtergrondzang
- Jerome “Romeo” Cox – bas en achtergrondzang
- Tony Christian – gitaar en achtergrondzang
- Kevin “Blondie” Patricks – drums
- Prince – alle instrumenten op 100 MPH en gitaar solo op I Guess It’s All Over
- Jill Jones (J.J.) – achtergrondzang op Strawberry Lover en I Guess It’s All Over
Mazarati is geproduceerd door BrownMark, geholpen door David Z.
Na Mazarati
Op 1 juli 1986 speelde Mazarati als opening act bij de première van de Prince film Under The Cherry Moon in Sheridan, Wyoming. De groep speelde nog een paar concerten dat jaar, maar daarna werd het stil. Het gebrek aan succes zorgde er echter niet voor dat de groep bij de pakken neerzat.
De groep werd opgepikt door het fameuze Motown label, waar de groep het album Mazarati 2 aan presenteerde in 1989. Een combinatie van het ‘oude’ geluid van de voorganger en het razend populaire New Jack Swing, kwam het album niet voorbij de promo fase. Het album is nooit officieel uitgebracht.
De groep viel uit elkaar en kwam nog tweemaal bij elkaar, in 2004 en 2011. De laatste reünie, onder de naam Mazarati Revisited leek in eerste instantie echt iets op te leveren, maar sinds 2013 is het weer stil rond Mazarati.
In 2019 werd de originele Prince opname van 100 MPH uitgebracht op het postume Prince album Originals.
Ter afsluiting
Wat vind jij van Mazarati, de band en het album? Laat het weten!
Video/Spotify
Bij dit verhaal is een video opgenomen. Klik op de volgende link om deze te zien: Video: Mazarati. De A Pop Life afspeellijst op Spotify is ook aangepast.
2 reacties
Toch wel een leuk album – in die tijd wilde je alles verzamelen waar Prince ook maar iets mee te maken had. Dit hoorde echt bij de totale gekte van de Princetijd. Alles had namelijk het Prince signatuur en was dus interessant.
Auteur
Heel herkenbaar inderdaad. Aardig album, geen must-have naar mijn mening. Dank je wel voor de reactie!