Inleiding
Op 16 maart 1976 bracht Marvin Gaye I Want You uit, een erotisch meesterwerk, dat pas veel later de waardering en navolging oogstte dat het verdiende.
Voorafgaand
Het laatste studio album dat Marvin Gaye had uitgebracht was het prachtige Let’s Get It On uit augustus 1973, dat in oktober van hetzelfde jaar werd gevolgd door een duet album met Diana Ross, Diana & Marvin. Het succes van Let’s Get It On was enorm (ruim 4 miljoen verkochte exemplaren in twee jaar) en de vraag naar concerten werd groter en groter. Dus ging Marvin Gaye voor het eerst in vier jaar weer op tournee. In 1974 en het begin van 1975 was Gaye op tournee met een uiterst succesvolle show. De openingsavond van de tournee, 4 januari 1974, werd opgenomen en in juni 1974 uitgebracht onder de titel Marvin Gaye Live!.
Met het geld van de opbrengsten van Let’s Get It On, de tournee en een hernieuwd contract met Motown was Gaye in staat zijn eigen thuis studio in te richten.
Maar Gaye had problemen met een opvolger te komen voor Let’s Get It On. Motown baas Berry Gordy had wat opnamen gehoord van Leon Ware, die onder andere samen schreef met Arthur “T-Boy” Ross (broer van Diana Ross) en raadde Ware aan contact op te nemen met Gaye.
Erotiek
Het volgende album zou in het teken komen te staan van erotiek, explicieter dan op het sensuele Let’s Get It On, waarmee Gaye zich bevrijdde van het juk van zijn zwaar Christelijke opvoeding en het bijbehorende schuldgevoel over seks. Hij had een nieuwe manier gevonden om te gaan met lust en spiritualiteit:
I can’t see anything wrong with sex between consenting anybodies. I think we make far too much of it. After all, one’s genitals are just one important part of the magnificent human body … I contend that SEX IS SEX and LOVE IS LOVE. When combined, they work well together, if two people are of about the same mind. But they are really two discrete needs and should be treated as such. Time and space will not permit me to expound further, especially in the area of the psyche. I don’t believe in overly moralistic philosophies. Have your sex, it can be exciting, if you’re lucky. I hope the music that I present here makes you lucky.
Marvin Gaye, Let’s Get It On liner-notes
I Want You
De samenwerking met Leon Ware resulteerde op 16 maart 1976 in de uitgave van I Want You, Marvin Gaye’s veertiende studio album. Het werd uitgebracht op het Motown sublabel Tamla.
De meerderheid van de nummers werden uitgedacht door Leon Ware, maar Marvin Gaye voelde zich erg betrokken bij de nummers, die hij als autobiografisch beschouwde. Het huwelijk van Gaye met Anna Gordy was in de afsluitende fase aanbeland en hij zat midden in een beland met Janis Hunter, die hij had ontmoet in 1973 toen Hunter slechts 17 jaar oud was.
Het album is een romantische en, wellicht nog wel meer, erotische ode aan Hunter, die vaak in de studio aanwezig was, terwijl Gaye zijn expliciete teksten direct voor haar zong.
Het album werd opgenomen in Gaye’s Marvin’s Room Studio en in de Motown Recording Studios in 1975 en begin 1976. Gaye was (weer) verantwoordelijk voor de prachtige vocalen, inclusief de achtergrond koortjes, die door elkaar heen werden verweven tot een indrukwekkend geheel. Waar What’s Going On een soul album was, Let’s Get It On richting funk opschoof, introduceerde I Want You een disco gevoel en, niet onbelangrijk, de synthesizer.
Hoes
Nadat Gaye in aanraking was gekomen met kunstenaar Eddie Barnes, was hij zo onder de indruk dat hij acht schilderijen van hem kocht. Een van de werken was The Sugar Shack, dat Barnes in 1971 had geschilderd. Gaye was er wild van en hij vroeg Barnes om toestemming het schilderij te gebruiken voor de hoes van zijn volgende album, I Want You. Barnes paste het schilderij een beetje aan, zodat er een link naar het album ontstond.
Het schilderij werd op de voorkant van de albumhoes getoond. Het toont een keet/schuur vol met dansende zwarte mensen. De kronkelige lijnen, verlenging van ledematen, wisselende perspectieven en kleurgebruik, die typerend waren voor Barnes, weerspiegelden de ‘feel’ van het album perfect. Het is een ritmisch en broeierig schilderij, net als het album.
Ontvangst
I Want You was een succes, echter niet zo groot als het voorlaatste studio album Let’s Get It On. De pers was minder enthousiast. De disco invloeden werden niet gewaardeerd, de (ongeschreven) wens voor een What’s Going On deel 2 werd weer niet ingewilligd. In plaats daarvan kreeg het journaille een uiterst eerlijk, oprecht en onbeschaamd inkijkje in de erotische kant van Marvin Gaye. Vrouwengekreun, destijds een unicum, was duidelijk hoorbaar op het album. Marvin Gaye had het over “giving head” (orale seks) en het verlangen droop van de groeven af. Velen voelden zich voyeur in Gaye’s slaapkamer.
Exemplarisch is de recensie in de Rolling Stone van 3 juni 1976:
I Want You
By Vince Aletti
With Barry White on the wane, Marvin Gaye seems determined to take over as soul’s master philosopher in the bedroom, a position that requires little but an affectation of constant, rather jaded horniness. The pose has already been established in Let’s Get It On (1973), on which Gaye was hot, tender, aggressive, soothing and casually raunchy – the modern lover with all his contradictions.
I Want You continues in the same vein but with only the faintest traces of the robust passion that shot through and sustained the earlier album. The urgency of the lyrics,
I’m gonna be stroking you
In and out
Up and down
All around
I love to hear you make those sounds, Gaye sings on “Feel All My Love Inside” drains away, undermined by the laid-back passivity of the vocals and a production (by Leon Ware) too pleasant, low-keyed and subtle for its own good. As pillow talk this is entirely too limp, and in spite of the presence on several tracks of a woman’s delighted sighs and moans (such a common effect these days that one is surprised not to find a background orgasm credit), the action here isn’t much more than attractive but unenthusiastic foreplay. Gaye pleads and cajoles – “Baby please let me do it to you” – but too often he ends up sounding like a little boy whining for candy.
All of this might have been more acceptable – or less disappointing – from a lesser performer than Gaye, but after a landmark album like What’s Goin’ On one expects something with a little more substance and spirit. But there’s no fire here, only a well-concealed pilot light.
Rolling Stone, 3 juni 1976
Wat vonden Leon Ware en Marvin Gaye er zelf eigenlijk van? Hoe keken ze er later op terug? Leon Ware:
People like me and Marvin were bringing to the forefront a love that is natural. It is not prefabricated. It is not nasty. That’s why I can tell my granddaughter [about this music] without being ashamed and having her think that her grandfather is a dirty old man.
Leon Ware, 2009
Recensie
Wat vind ik ervan? Het was nooit een favoriet, totdat ik de deluxe versie kocht in 2003. Na herbeluistering viuel het kwartje wel: de muzikaliteit, de prachtige productie, de expliciete en toch subtiele teksten en geniale zang. Het is overduidelijk dat het album van invloed is geweest op bijvoorbeeld D’Angelo’s Voodoo. Het werd ook bewierookt door artiesten als Robert Palmer, EPMD, Madonna, Mary J. Blige, Maxwell en Sade, maar ook producer Todd Rundgren.
De erotiek en seksuele toespelingen vervelen geen moment en komen nergens geforceerd over. Het album ademt een prettig sfeer uit, dat bewondering oproept over de oprechtheid en eerlijkheid. I Want You is een absolute aanrader!
Singles
Er zijn drie singles van het album getrokken, die allen in 1976 zijn uitgebracht.
- I Want You
- After The Dance
- Since I Had You
Nummers
Alle nummers geschreven door Marvin Gaye en Leon Ware, tenzij anders aangegeven.
- I Want You (Vocal) *
- Come Live with Me Angel #
- After the Dance (Instrumental)
- Feel All My Love Inside
- I Wanna Be Where You Are *
- I Want You (Intro Jam) *
- All the Way Around *
- Since I Had You
- Soon I’ll Be Loving You Again ^
- I Want You (Jam) *
- After the Dance (Vocal)
* Geschreven door Arthur “T-Boy” Ross en Leon Ware
# Geschreven door Jacqueline Hilliard en Leon Ware
^ Geschreven door Marvin Gaye, Arthur “T-Boy” Ross en Leon Ware
In 2003 werd I Want You opnieuw uitgebracht als een expanded edition, die naast het reguliere album ook bestond uit alternatieve opnamen en mixen van het I Want You materiaal.
Muzikanten
- Marvin Gaye – zang, piano, Fender Rhodes en synthesizer
- Chuck Rainey, Henry Davis, Ron Brown, Wilton Felder – bas
- Bobbye Hall Porter, Eddie “Bongo” Brown – bongos, congas
- James Gadson – drums
- Jerry Peters, John Barnes, Sonny Burke, Marvin Gaye – piano, Fender Rhodes
- David T. Walker, Dennis Coffey, Jay Graydon, Melvin “Wah Wah” Watson, Ray Parker Jr. – gitaar
- Gary Coleman, Jack Arnold – percussie
Later
Zoals wel vaker het geval met onbegrepen meesterwerken, werd I Want You later pas echt op waarde geschat. Vandaag de dag wordt I Want You als uiterst invloedrijk beschouwd en als voorloper van wat disco later zou worden. Tevens is de invloed op de neo-soul beweging overduidelijk.
En hoe zat het met Leon Ware, die met zijn eigen album bezig was toen Berry Gordy hem koppelde aan Marvin Gaye? Ware ging aan het werk met een nieuw album dat in augustus 1976 werd uitgebracht: Musical Massage. Het album pikte de draad van I Want You verder op, maar helaas deed het album niets en werd genegeerd. Ook dit album werd pas (veel) later op waarde geschat.
Ter afsluiting
Wat vind jij van Marvin Gaye’s I Want You? Laat het weten!
Video/Spotify
Bij dit verhaal is een video opgenomen. Klik op de volgende link om deze te zien: Video: Marvin Gaye verandert van richting: I Want You. De A Pop Life afspeellijst op Spotify is ook aangepast.
2 reacties
Mooi dat je dit album in het licht zet. Marvin Gaye is voor veel mensen alleen bekend van What’s Going On en Sexual Healing. Hij heeft met I Want You en met Let’s Get It On ook prachtige platen gemaakt. Wat mij betreft horen in het rijtje prachtplaten ook de jazzy soundtrack Trouble Man en het absolute meesterwerk Here, My Dear bij. Het laatste album is van een indrukwekkende schoonheid die maakt dat het met What’s Going On mijn favoriete Gaye album is. Groet, Bart
Auteur
Graag gedaan! En, eens over here, My Dear: Scheiden in vol daglicht: Marvin Gaye’s indrukwekkende Here, My Dear.