Guns N’ Roses
Introductie
En toen was er (eindelijk?) weer eens een band die gevaarlijk klonk, er zo uitzag en zorgde voor veel ophef: Guns N’ Roses. De frisse wind die met name rock zo nodig had in die jaren. The most dangerous band in the world werden ze genoemd. Hun debuutalbum werd (later) het Straight Outta Compton voor de blanke man genoemd…
Guns N’ Roses
Guns N’ Roses werd opgericht in 1985 door zanger Axl Rose en ritme-gitarist Izzy Stradlin, aangevuld met drie anderen. De groepnaam was een samenstelling van bandnamen Hollywood Rose en L.A. Guns, bands waar de verschillende leden in zaten voordat ze gingen samenspelen (het schijnt dat de groepnaam AIDS ter sprake is gekomen!).
Guns N’ Roses – “Hell Tour”
Na een paar shows en onderlinge onenigheid onstond de line-up die ook verantwoordelijk zou zijn voor het debuutalbum. Naast Axl Rose en Izzy Stradlin, traden bassist Duff McKagan, drummer Steven Adler en gitarist Slash toe.
Het eerste dat de band deed was op een korte, ongeorganiseerde tour gaan, die ze de “Hell Tour” noemden. De band raakte gewend aan elkaar en verkenden waar ze toe in staat waren. Ze speelden veel in lokale Hollywood bars als The Troubadour en The Roxy en trokken de aandacht van grote labels.
Live ?!*@ Like a Suicide
Guns N’ Roses – Live ?!*@ Like a Suicide
Geffen was de maatschappij waar ze in maart 1986 bij tekenden. De band ontving een voorschot van $ 75.000.
In december 1986 brachten ze de EP Live ?!*@ Like a Suicide uit, bestaande uit 4 nummers, waarvan twee covers en twee nummers geschreven door de band: Reckless Life en Move To The City. De EP zou voldoen aan de (markt) vraag naar materiaal van de band, zodat de band zich kon concentreren op de opnamen van het debuutalbum.
Ondanks de titel van de EP, zijn de opnamen reguliere studio (demo) opnamen, waar later publiek geluid aan is toegevoegd. De EP werd uitgebracht op een sublabel van Geffen, Uzi Suicide, in een oplage van 10.000 vinyl stuks. De hoes van de EP bevatte al het bekende logo van de band: twee tegenover elkaar weergegeven revolvers omgeven door rozen. Volgens overlevering zou het logo ontworpen zijn door Steven Adler. Dit is echter niet bevestigd.
Hoes van het debuutalbum
Robert Williams – Appetite For Destruction (1978)
De band wilde hun debuutalbum Appetite For Destruction noemen, naar een kunstwerk van Robert Williams, dat was gemaakt in 1978. Het plan was om het kunstwerk ook op de voorkant van het album op te nemen met de afgedrukte tekst Guns N’ Roses aan de linker en Appetite For Destruction aan de rechterzijde. Nog voordat het album uitkwam waren er klachten van winkeliers die weigerden een plaat met een dergelijke hoes te verkopen. Het kunstwerk beeldt een robot uit die een meisje heeft verkracht of wil verkrachten. Op dat moment verschijnt er een demoon over het hekwerk, die de robot gaat vernietigen. Volgens de band was het kunstwerk “a symbolic social statement, with the robot representing the industrial system that’s raping and polluting our environment”.
Als alternatief werd het kunstwerk verplaatst naar de binnenhoes en werd voor de voorkant van de hoes een afbeelding gebruikt van een Keltisch kruis, waarop de doodshoofden van de vijf bandleden zijn opgenomen. Dit was origineel ontworpen door Billy White Jr., naar een idee van Axl Rose. Het was oorspronkelijk bedoeld als tatoeage.
In een interview uit 2011 stelde Axl Rose dat zijn eerste idee voor de hoes was om de foto van de ontploffende Space Shuttle Challenger te plaatsen. Geffen weigerde.
Appetite For Destruction
Guns N’ Roses – Appetite For Destruction
Het debuutalbum van Guns N’ Roses werd uitgebracht op 21 juli 1987, vandaag 30 jaar geleden.
Het duurde een tijdje (bijna een jaar) voordat het album wat deed. Toen Geffen directeur David Geffen werd gevraagd de band wat actiever te ondersteunen, overtuigde hij MTV ervan de video voor Welcome To The Jungle in rotatie te brengen. MTV deed dat, maar dan wel ’s nachts. Ondanks het late tijdstip viel de band toch op. Het werd steeds meer en meer aangevraagd en werd elke keer populairder. De navolgende single Sweet Child O’ Mine werd een zeer groot succes in de VS.
Dat was ook het nummer dat in Nederland opviel. In die tijd werkte ik bij Concerto in Amsterdam en onder het personeel was de hele plaat een groot succes, en met name ook Sweet Child O’ Mine. Het nummer en het album zijn voor mij onlosmakelijk verbonden met die (zeer leuke) periode uit mijn leven.
Los daarvan: Appetite For Destruction was perfect voor de tijd. Er was behoefte aan echte opwinding in rock ´n´ roll/heavy metal. De zogenaamde haar-bands (metal bands met veel haar, spandex en een gladde sound) waren uitermate commercieel. Bands als Metallica en Slayer waren (destijds nog) muzikaal te extreem voor het gemiddelde publiek. Guns N’ Roses vulde dat gat prima op, met sleazy rock en gewoon erg goede nummers.
Ook al was de band niet erg ‘likeable’, de muziek was echt, opwindend en eerlijk. Axl Rose klonk als een losgeslagen maniak (zo klonk hij daarna ook nooit meer).
Onderwerpen
You know where you are?
You’re in the jungle baby
You’re gonna die!
© Welcome To The Jungle, Guns N’ Roses, 1987
Guns N’ Roses – Sweet Child O’ Mine (single)
De onderwerpen van de nummers waren uit het leven van de bandleden gegrepen. Als Axl Rose halverwege het openingsnummer de bovenstaande tekst uitschreeuwt, geloof je hem nog ook. Mr. Brownstone gaat over de heroïne problemen van de bandleden. De enige ballad op het album, Sweet Child O’ Mine, is van oorsprong een gedicht opgedragen aan Erin Everly (dochter van Don Everly van de Everly Brothers), destijds de vriendin van Axl Rose. Overigens heeft Slash jarenlang een uitgesproken hekel gehad aan het nummer.
De plaat is opgedeeld in twee delen, overeenkomend met de plaatkanten van het vinyl album: een G(uns) kant en een R(oses) kant. De G-kant van het album gaat over drugs en het harde leven in de (binnen)steden. De R-kant gaat meer over liefde, seks en relaties.
Een van de grootste hits op het album, Paradise City, valt eigenlijk een beetje uit de toon. Qua opzet en geluid klinkt het als een hair-band nummer: groots en theatraal. Naar mijn mening dan ook geen hoogtepunt op het album.
Gitaar
Het gitaarwerk op het album is van groot belang. Izzy Stradlin heeft er veel werk van gemaakt om een punk ethos toe te voegen aan het geluid. Wellicht hierdoor, kent de plaat een agressief, direct geluid. Zoals later bleek, was ook het drumspel van Steven Adler een belangrijk component in de sound van de band. Net als AC/DC’s Phil Rudd voegde Adler’s swing een onmisbaar ingredient toe aan het totaal.
Nummers
G(uns)-kant:
- Welcome to the Jungle
- It’s So Easy
- Nightrain
- Out Ta Get Me
- Mr. Brownstone
- Paradise City
R(oses)-kant:
- My Michelle
- Think About You
- Sweet Child O’ Mine
- You’re Crazy
- Anything Goes
- Rocket Queen
‘The most dangerous band in the world’
‘The most dangerous band in the world’
Zoals gezegd liet Guns N’ Roses een frisse wind waaien door het rock landschap. De bandleden waren agressief, vochten tegen en met drugsverslaving, kwamen te laat opdagen voor concerten, spraken zich meermaals weinig subtiel uit over minderheden en hadden tumultueuze liefdes. Een ‘fuck-you’ houding, die door jongeren fantastisch werd gevonden.
Na Appetite… G N’ R Lies
Guns N’ Roses – G N’ R Lies
Het volgende album heeft zeker bijgedragen aan die reputatie: G N’ R Lies uit 1988. Het album bestaat uit de 4 nummers die eerder op de EP Live ?!*@ Like a Suicide waren uitgegeven, aangevuld met 4 akoestische nummers. Onder de akoestische nummers bevond zich You’re Crazy, dat ook al op Appetite For Destruction was uitgekomen, alleen op dat album was het veel sneller, harder en opwindender. G N’ R Lies bevatte slechts 3 nieuwe nummers. Het album deed veel stof opwaaien vanwege 2 dingen:
- de tekst in One In A Million;
- de hoes.
Met name het nummer One In A Million leverde de band nogal wat beschuldigingen op: homofobie, nativisme (in de zin van een anti-immigrant houding) en racisme. De band verdedigde zich ertegen, maar weinig overtuigend. De homofobie van Axl Rose werd in 1992 een issue tijdens het Freddie Mercury herdenkingsconcert, waar Guns N’ Roses ook optrad.
De hoes is een parodie op krantenkoppen in roddel-kranten. De hoes is in de loop van de tijd aangepast (of gecensureerd). Linksonder werd de tekst ‘Wife-beating has been around for 10,000 years‘ vervangen door ‘LIES LIES LIES‘. De tekst ‘Ladies, welcome to the dark ages‘ werd vervangen door ‘Elephant gives birth to midget‘. Tot slot werd een foto van een naaktmodel op de binnenhoes gecensureerd.
De single Patience was een groot succes voor de band.
Na Appetite… Use Your Illusion
Guns N’ Roses – Use Your Illusion II
Guns N’ Roses – Use Your Illusion I
In 1991 kwam er eindelijk een echt vervolg op Appetite For Destruction. Vanwege een aanhoudende heroïne verslaving was drummer Steven Adler uit de band gegooid en vervangen door (voormalig Cult drummer) Matt Sorum. Ook was keyboard speler Dizzy Reed aan de line-up toegevoegd. Met name de vervanging van Adler zou een groot stempel op het vervolg drukken.
Op 17 september 1991 werden de albums Use Your Illusion I en Use Your Illusion II gelijktijdig uitgebracht. De verwachtingen waren hoog gespannen. De gehoopte (torenhoge) verkoopcijfers werden niet gehaald. Ook artistiek was er iets anders. De band klonk ‘gewoontjes’. Althans, dat vond (en vind) ik. Het was groots en theatraal geworden, wat wel erg overtuigend werd bewezen door November Rain, een draak van een nummer.
Het vuur was weg, Axl Rose klonk als een gewone zanger, maar wellicht belangrijker, de swing was weg. Naar mijn mening is dat een direct gevolg van het ontslag van drummer Steven Adler. Guns N’ Roses was veranderd in een logge stadion rock band, wat tijdens de aansluitende tour elke avond overtuigend werd bewezen.
Maar, het grote publiek vrat het, en masse. De tour die volgde op de release van de Use Your Illusion albums duurde ruim 2½ jaar. De tour was ook (alweer) een bron voor het verder opvijzelen van de negatieve reputatie, vanwege rellen, (veel te) laat starten, afzeggingen en bizarre speeches van Axl Rose. Vlak na de release van de Use Your Illusion albums vertrok mede-oprichter Izzy Stradlin. Hij werd vervangen door Gilby Clarke.
En verder
Was het voor mij wel klaar met Use Your Illusion, het publiek hield het nog vol tot en met The Spaghetti Incident? uit 1993, een album vol covers.
Na de Use Your Illusion tour, werd werk gestart aan de opvolger. Door ‘verschil van muzikaal inzicht’ vertrokken Slash, Duff McKagan, Matt Sorum en Gilby Clarke (of ze werden ontslagen). Axl Rose bleef over met Dizzy Reed om een opvolger te maken. Het duurde uiteindelijk 15 (!) jaar voordat de opvolger er was: Chinese Democracy. Het is het duurste album aller tijden (volgens zeggen overschreden de totale kosten de $ 13 miljoen grens).
Reünie
Guns N’ Roses – Not In This Lifetime Tour
Op 14 april 2012 werd de band opgenomen in de Rock And Roll Hall Of Fame. Velen hoopten op een reünie van de originele line-up. Iedereen was er, behalve Axl Rose.
En toen, opeens in januari 2016, kwam de melding dat Guns N’ Roses zou gaan optreden bij Amerikaans festival Coachella. Tevens werd aangekondigd dat zowel Slash als Duff McKagan deel uitmaakten van de line-up. Op 1 april 2016 werd een warm-up concert gegeven in de kleine club The Troubadour, waar ze als beginnende band ook veel optraden. Axl Rose brak zijn voet tijdens het optreden. Geen goed voorteken.
Desondanks: de shows werden goed ontvangen. Niet lang daarna werd een uitgebreide wereldtoernee aangekondigd, onder de naam Not In This Lifetime Tour. Ook Nederland zal worden aangedaan in de zomer van 2017.
Ter afsluiting
Het debuutalbum van Guns N’ Roses is nog steeds een van de allerbeste debuutalbums aller tijden. Het is zeker het beste album van de band. Hierna werd het alleen maar minder, maar voor een periode van 1 à 1½ jaar waren ze zeker de belangrijkste rock n’ roll band ter wereld. Appetite For Destruction is nog steeds een uitermate opwindend album.
Wat vind jij van Guns N’ Roses en Appetite For Destruction? Laat het weten!
