Inleiding
Op 26 mei 1926 werd Miles Dewey Davis III, kortweg Miles Davis, geboren. Davis was een Amerikaans jazzcomponist, trompettist en multi-instrumentalist. Hij wordt beschouwd als een van de belangrijkste en invloedrijkste jazzmuzikanten aller tijden.
Ik heb van Miles Davis (en jazz) leren houden op latere leeftijd. In 1987 was ik 21 jaar oud en werkte in de Amsterdamse platenwinkel Concerto. Het feit dat ik een inkomen had én de beschikking over een eindeloze stroom aan albums en destijds hernieuwde cd uitgaven, maakte dat de aanraking met jazz ook resulteerde in aanschaffen. Het begon met Charlie Parker en al snel volgde de introductie met Miles Davis via, hoe kan het bijna anders, Kind Of Blue. Prachtig! Een nieuwe liefde was geboren. Echter, de discografie was intimiderend uitgebreid, waar te beginnen?
Aanbevelingen
Voor diegenen die willen beginnen met Miles Davis en daarbij wat ondersteuning kunnen gebruiken, hierbij 10 aanbevelingen. Ik besef me terdege dat er duizenden anderen zijn, die wellicht andere keuze zouden maken, maar ik denk dat er overeenstemming zal zijn over 60 tot 70%.
|
|
‘Round About Midnight4 maart 1956 In 1955 tekende Miles Davis een contract bij Columbia Records en het was het startsein voor een ongelooflijke run van uitgebrachte albums die de jazz keer op keer een andere richting instuurde. Het begin van het “first great quintet” met saxofonist John Coltrane. |
|
|
Kind Of Blue17 augustus 1957 Door velen beschouwd als het beste jazz album aller tijden en (daarmee) van Miles Davis. Algemeen erkend als een van de (zo niet het) invloedrijke albums dat ooit is uitgebracht, waarvan de gevolgen de jazz ver overstegen. Onmisbaar. Tevens het best verkochte jazz album aller tijden. |
|
|
Miles Ahead21 oktober 1957 De eerste samenwerking van Miles Davis met Gil Evans op Columbia. De eerste samenwerking was eerder datzelfde jaar uitgebracht onder de naam Birth Of The Cool. Miles Davis haatte de originele hoes (zie rechtsboven) en eiste dat er een andere hoes kwam. Die kwam er ook. Volgens overlevering zou hij na de initiële uitgave hebben gevraagd “Why’d you put that white bitch on there?”. |
|
|
Sketches Of Spain18 juli 1960 Miles Davis zou niet voor de laatste keer jazz liefhebbers verdelen. De kritiek op het album is dat er weinig jazz gerelateerde ritmes op te vinden zijn. Dat mag waar zijn, maar de composities zijn prachtig, het spel subtiel en de ‘feel’ is fantastisch. |
|
|
Miles Smiles16 februari 1967 Het tweede album van het “second great quintet”, dat bestond uit saxofonist Wayne Shorter, pianist Herbie Hancock, bassist Ron Carter en drummer Tony Williams, stuk voor stuk grote namen uit de jazz. Alweer een meesterwerk. |
|
|
In A Silent Way30 juli 1969 Het begin van de “elektrische periode” van Miles Davis. Het resultaat van één opnamesessie die plaatsvond op 18 februari 1969. Producer Teo Macero speelde een belangrijke rol in dit en Davis’ latere werk door zijn innovatieve producerswerk en opname- en edit werkzaamheden. |
|
|
Bitches Brew30 maart 1970 De elektrische instrumenten nemen de overhand, evenals de invloed van rock en funk, wat resulteerde in alweer een album dat door veel (jazz) liefhebbers niet werd gewaardeerd en begrepen. Inmiddels (h)erkend als (wederom) één van de invloedrijkste albums van Miles Davis. Tevens een groot verkoopsucces. |
|
|
Jack Johnson24 februari 1971 Het album bevat slechts twee nummers, die elk meer dan 25 minuten duren. De muziek werd geschreven voor een documentaire over het leven van de bokser Jack Johnson. De politieke en raciale context inspireerde Davis. Muzikaal ondersteund door gitaristen John McLaughlin en Sonny Sharrock, keyboard spelers Herbie Hancock en Chick Corea, klarinet speler Bennie Maupin en drummers Jack DeJohnette en Billy Cobham. |
|
|
On The Corner11 oktober 1972 Het slechtst verkopende Miles Davis album, dat door jazz puristen werd verguisd. Miles Davis was zijn verstand nu echt verloren. Maar, alweer bleken de liefhebbers er naast te zitten. Inmiddels erkend als een waar meesterwerk. Zie ook Het meest gehate album in jazz: Miles Davis’ On The Corner. |
|
|
Amandla18 mei 1989 Het één na laatste album dat Miles Davis tijdens zijn leven zou uitbrengen. Het beste dat uitkwam gedurende zijn latere jaren (door de Miles Davis website “The Return: We Want Miles” genoemd). Ingespeeld met sessiemuzikanten en oudgedienden, geeft dit album een inkijkje in de wijze waarop Davis de jaren (19)80 doorbracht. |
Ter afsluiting
Wat vind jij van Miles Davis? Mis je albums, en zo ja, welke? Laat het weten!
Video/Spotify
Bij dit verhaal is een video opgenomen. Klik op de volgende link om deze te zien: Video: Miles Davis – Een introductie. De A Pop Life afspeellijst op Spotify is ook aangepast.
