Introductie
Op 15 maart 2004 werd Prince opgenomen in de Rock & Roll Hall Of Fame. Hij opende en sloot de show. Met name dat laatste is waar de avond nog om herinnerd wordt. Prince’ waanzinnige gitaarsolo die iedereen in de zaal deed verbleken.
2004
2004 was een belangrijk jaar voor Prince. Hij verscheen weer in de schijnwerpers en herinnerde de wereld aan zijn genie. Op 8 februari had hij de 46e Grammy Awards show geopend met een medley van zijn nummers en een gast optreden van Beyoncé. Een opwindend geheel dat hem opnieuw presenteerde aan het Amerikaanse publiek.
Op 15 maart speelde hij bij de Rock & Roll Hall Of Fame induction show, waar hij veel opwinding en respect oogstte. Iets later in diezelfde maand zou hij zijn nieuwe album en tour, Musicology, openbaren, een nummer 1 album én tour.
Rock & Roll Hall Of Fame Show
Prince was aanwezig omdat hij was genomineerd voor opname in de Rock & Roll Hall Of Fame. Muzikanten kunnen worden voorgedragen voor opname als ze 25 jaar lang in de muziek zitten. Vervolgens wordt er gestemd door een comité van gelijken en industrie professionals. Prince kon in 2004 voor het eerst worden voorgedragen, want zijn carrière was gestart in 1978 met de uitgave van For You. In 2003 was de 25 jaar compleet, dus in 2004 kon hij worden opgenomen. en dat gebeurde dan ook. Andere gegadigden dat jaar waren Jackson Browne, The Dells, George Harrison, Bob Seger, Traffic, ZZ Top en Jann Wenner (oprichter van Rolling Stone magazine).
Prince opende de show met een opwindende medley van een aantal van zijn meest bekende nummers: Let’s Go Crazy, Sign O’ The Times en Kiss.
Opname
He werd geïntroduceerd door Alicia Keys en Outkast’s Big Boi en André 3000, alle drie grote bewonderaars:
There are many kings – King Henry VII, King Solomon, King Tut, King James, King Kong, the three kings, but there is only one Prince … only one man who has defied restriction, defied the obvious and all the rules of the game.
In zijn aanvaardingstoespraak sprak Prince over vrijheid en bedankte hij Warner Bros., het label waar hij een moeizame relatie mee had onderhouden gedurende zijn carrière:
When I first started out in this music industry, I was most concerned with freedom: freedom to produce, freedom play all the instruments on my records, freedom to say anything I wanted to. I embarked on a journey more fascinating than I could have ever imagined.
…
After much negotiation, Warner Bros. Records granted me my freedom, and I thank them for that.
Without real spiritual mentoring, too much freedom can lead to the soul’s decay. And a word to the young artists: a real friend and mentor is not on your payroll. I wish all of you the best on this fascinating journey. It ain’t over.
When My Guitar Gently Weeps
Omdat George Harrison ook werd opgenomen, was het idee geopperd om een all-star jam te organiseren. Ceremonie producer en director Joel Gallen schreef een persoonlijke brief aan Prince, in de hoop dat hij Prince zou kunnen verleiden ook mee te spelen. Hij was er immers toch al.
Tom Petty en Jeff Lynne waren er ook, want zij zouden George Harrison introduceren. Petty was opgewonden dat hij met Prince zou kunnen spelen en stelde voor hem extra ruimte te geven, zodat hij zijn gitaar kunsten ten volste kon etaleren.
Volgens zeggen, was Prince niet erg bekend met het Beatles oeuvre, hij zou zelfs hebben gezegd dat hij While My Guitar Gently Weeps niet kende, maar dat lijkt me een nogal belachelijke claim. Prince wilde graag spelen met Tom Petty omdat Free Fallin’ één van favoriete nummers was.
Tijdens de rehearsals op de dag van de show was Prince rustig en speelde geen solo. Gallen: “When we get to the middle solo, where Prince is supposed to do it, Jeff Lynne’s guitar player just starts playing the solo. Note for note, like Clapton. And Prince just stops and lets him do it and plays the rhythm, strums along. And we get to the big end solo, and Prince again steps forward to go into the solo, and this guy starts playing that solo too! Prince doesn’t say anything, just starts strumming, plays a few leads here and there, but for the most part, nothing memorable”.
Gallen maakte iedereen duidelijk dat Prince de laatste solo zou spelen. Prince stelde de producer gerust en bezwoer dat de uitvoering tijdens de uitzending prima zou verlopen. De band en Prince hebben dus niet geoefend.
En, Prince deed wat hij had toegezegd. Na 3 minuten en 28 seconden stapt Prince naar voren en begint aan een indrukwekkend gebruik van technieken en muzikale wapens. Prince’ overtuiging is stoer, maar vol speelplezier. De andere muzikanten op het podium (Tom Petty, Jeff Lynne, Steve Winwood, Dhani Harrison en anderen) kunnen hun verrassing en bewondering niet verbloemen.
Aan het einde van de solo gooit Prince zijn gitaar in de lucht en die lijkt te verdwijnen (voor het publiek thuis). Direct daarna loopt hij weg, ultra-cool, in de wetenschap dat iedereen in de zaal, en de kijkers thuis, onder de indruk was.
Misschien speelde het feit dat hij geen onderdeel was van de ‘100 greatest guitar players ever’ lijst, die een jaar daarvoor was gepubliceerd in Rolling Stone magazine, een rol, maar dit optreden was ongelooflijk en memorabel. Na zijn vroegtijdig overlijden, werden de beelden van dat optreden over de hele wereld getoond, als herinnering aan het genie dat Prince was, en hoe onderschat hij was als gitarist.
Dus, hierbij While My Guitar Gently Weeps:
Toegift
En, kwam de gitaar echt niet naar beneden? Later werd bekend dat Prince zijn gitaar technicus Takumi Suetsugu opdracht had gegeven de MadCat Hohner Telecaster te vangen en aan een speciale fan te geven: Oprah Winfrey. Echter, Oprah gaf de gitaar terug (of moest deze terug geven) aan Takumi. Het was Prince’ meest geliefde (en bespeelde) gitaar, dus die gaf hij niet weg.
En natuurlijk was Prince’ avond daarna nog niet voorbij. Na de ceremonie gaf hij een exclusief concert voor zijn NPG Music Club in New York’s Club Black.
4 reacties
Ga naar reactie formulier
Meesterlijke gitaarsolo van Prince!!.
Auteur
Echt wel!
Tranen
Auteur
Met tuiten