Update 21-06-2018 en 30-08-2020: Ik voel me trots en vereerd te kunnen melden dat The New Power Generation dit verhaal zelf hebben gelezen én hebben gedeeld. Tevens kwam ik er laat achter dat Prince’ (half)broer Omarr Baker dit verhaal hoogstpersoonlijk heeft gedeeld via Twitter.
Inleiding
Vandaag had de 60e verjaardag van Prince moeten worden. Hij is er niet meer. 25 jaar geleden, de dag dat hij 35 werd, veranderde Prince zijn naam in een onuitspreekbaar symbool. Waarom en wat waren de gevolgen. Een terugblik op 6,5 jaar .
Hernieuwd contract
Op 31 augustus 1992 had Prince een hernieuwd contract afgesloten met Warner Bros. Op 4 september werd de deal openbaar gemaakt. Door (de vertegenwoordigers van) Prince werd dat gepresenteerd als een $ 100 miljoen deal, de grootste deal ooit. Warner Bros. reageerde geïrriteerd. Het bedrag dat werd genoemd was wel verbonden aan een aantal voorwaarden.
Inhoud contract
Het contract was geen nieuw contract maar een addendum op zijn reeds geldende contract en gold voor de uitgave van 5 nieuwe albums.
Voorschot voor komende uitgaven
Prince zou voor iedere nieuwe release een voorschotbedrag van $ 10 miljoen uitgekeerd krijgen. Maar, dit bedrag zou hij alleen ontvangen als van het voorgaande album ten minste 5 miljoen exemplaren (wereldwijd) werden verkocht. Anders werd het een rentevrije lening. 5 miljoen klinkt wellicht als niet heel veel, maar destijds kwam Prince gemiddeld uit op iets meer dan 4 miljoen verkochte exemplaren per album, waarbij Purple Rain uiteraard een grote rol speelde. Sterker nog, Prince had ‘maar’ drie albums uitgebracht die aan deze voorwaarde konden voldoen (Purple Rain, Batman en Diamonds And Pearls).
De markt ging ervan uit dat het grote voorschotbedrag werd aangeboden om Prince ervan te overtuigen dat uitgebreide promotie toch echt vruchten afwerpt, zoals hij had gedaan met zijn laatste uitgave Diamonds And Pearls: singles, video’s en uitgebreid touren. Met name in de Verenigde Staten waren de verkopen relatief gezien laag, met als dieptepunt het album Lovesexy uit 1988.
Hoger percentage
Ook zou hij een aandeel van ongeveer 20 procent (sommige bronnen spreken van 25) van de opbrengst van de verkoop van zijn muziek ontvangen.
Paisley Park Records
Een bedrag van $20 miljoen zou worden uitgegeven om Paisley Park Records samen met Warner Bros. te besturen. Het idee was dat Prince meer betrokkenheid bij het label zou tonen. Warner Bros. en Paisley Park Records (Prince) zouden delen in de kosten en opbrengsten.
Uitgeverij
Nieuwe afspraken werden gemaakt over de wijze waarop Prince’ copyright belangen werden behartigd. Tevens werd Prince de positie van ‘Vice President of Artists and Repertoire’ aangeboden. Hij kreeg een eigen kantoor in het Warner Bros. hoofdkantoor in Los Angeles.
Na tekening
Prince en zijn gevolg waren blij met de overeenkomst:
We are extremely satisfied with the deal. Prince has been with Warners since 1978. It’s nice to know that they still see him as such a valuable asset.
Gilbert Davison, Paisley Park Enterprises
Toen vanuit het Prince kamp werd gesteld dat dit de grootste deal uit de geschiedenis van de platen industrie ooit was, was Warner Bros., voorzichtig uitgedrukt, verrast. Geïrriteerd komt dichter bij de waarheid. Zonder tekort te doen aan het belang dat Warner Bros. stelde aan Prince, was het genoemde bedrag van $ 100 miljoen gebaseerd op een schatting, die er van uitging dat Prince inderdaad van elk album minstens 5 miljoen exemplaren zou verkopen. Gezien de voorgeschiedenis een nogal overdreven inschatting.
In Billboard Magazine van 9 september 1992 wordt de bewering zelfs absurd genoemd: “Prince doesn’t have what it takes to support a deal like that”. Prince’ advocaat Gary Stiffelman reageerde daar weer op in Billboard Magazine op 17 oktober:
Minneapolis recensent en muziekkenner Jon Bream kreeg een officiële reactie los van Bob Merlis, Warner Bros. vice president voor publiciteit:
It looks like we’re giving him the farm. It’s a generous deal, but it’s a realistic deal as well. If his sales continue the way they have for Diamonds And Pearls (his current album, which has sold 5.8 million copies), we’re all going to make money from the deal. If they go up appreciably, obviously he’ll make a lot more money
Prince met pensioen?
Minder dan een jaar later was er weinig meer over van de liefde tussen Prince en Warner Bros. De eerste uitgaven na het hernieuwde contract waren het Prince & The New Power Generation album en het debuut van Carmen Electra, Carmen Electra getiteld, op Paisley Park Records. Beiden vielen qua verkopen tegen. Prince gaf Warner Bros. de schuld, omdat het te weinig deed aan promotie. Warner Bros. ergerde zich aan het gebrek aan inzet van Prince voor promotie. De promotiekosten voor het Carmen Electra album liepen tegen de $ 1 miljoen. Een bedrag dat nooit en te nimmer zou worden terugverdiend.
Prince wilde van het contract af. Oude wonden werden weer opengereten. Wonden die teruggingen naar de tijd dat Prince het drie dubbel album Crystal Ball wilde uitbrengen en zich gedwongen voelde dit terug te brengen naar de dubbelaar Sign O’ The Times (lees alles over die periode in het artikel Prince glorieert (alweer) met Sign O’ The Times). Warner Bros. wilde minder output en een langere periode om zijn albums te promoten en de markt niet te overspoelen met Prince materiaal. Prince voelde zich geremd in zijn creativiteit. Eind april/begin mei 1993 maakte Prince bekend dat hij “retired” was. Hij zou geen nieuw materiaal meer opnemen.
My name is
It is an unpronounceable symbol whose meaning has not been identified. It’s all about thinking in new ways, tuning in 2 a new free-quency.
Prince, 1993
Op 7 juni 1993 veranderde Prince zijn naam in . Het symbool was niet uitspreekbaar. Het symbool is een combinatie van het mannelijke symbool ♂, het vrouwelijke symbool ♀; en het ‘kruis’ symbool †.
Op 9 juni verscheen onderstaand artikel in de Pioneer Press, een Minneapolis/St. Paul uitgave:
He still may be funky, but his name is not Prince anymore. The Chanhassen-based singer celebrated his 35th birthday Monday by changing his name and announcing he’s breaking from his band, New Power Generation.
From now on, the former Prince (birth name: Prince Rogers Nelson) wants to be referred to as the combination symbol for male and female, the symbol that serves as the title for his latest album.
Michael Pagnotta, the Purple One’s publicist, said Tuesday he doesn’t know whether it’s a legal name change or an artistic whim. Only one person knows for sure and he’s not talking. Not even to pronounce his new name.
According to the Paisley Park office in Los Angeles, the singer signed the symbol in place of his name during a recent autograph session in Atlanta. No mention of how to pronounce it.
While this may seem like a Michael Jackson-type stunt, the lack of a spoken word for the symbol has left the media and the music industry slightly stumped.
“We don’t know what we’re going to call him,” an MTV press office spokesman said Tuesday. “There are people here working on it. I think they’re waiting to get the official word from Warner Bros. as to what sound we’re supposed to utter.”
A call to Warner Bros., with whom Prince has a $100 million contract, revealed it had no answers either. “This is as much of a surprise to us as to you,” a publicist said.
When the Purple One’s album was released in October, a computer diskette with the symbol was sent to the media. It is not known if Tuesday’s announcement will lead to renewed interest in the diskette.
Six weeks after he announced his retirement from conventional studio work, the singer also said he’s separating from the New Power Generation. Despite the split, the band will open for and play with him on his upcoming European tour. No reason was given for the change.
The former Prince has recorded and toured with the band since 1990. The band recently completed a solo recording project and is expected to reunite with him on future projects, Pagnotta said.
When what’s-his-name opens a five-week European tour July 26 in Sheffield, England, one thing seems certain: He won’t be singing “My Name is Prince”.
Pioneer Press, 09-06-1993
N.B.
Natuurlijk speelde Prince My Name Is Prince wel tijdens de volgende (Europese) tour. Sterker nog, hij opende de shows ermee.
Was de naamsverandering ook legaal doorgevoerd? Nee, het was een creatieve naamsverandering. In zijn paspoort stond nog steeds Prince Rogers Nelson.
De krant Star Tribune uit Minneapolis hield een enquête hoe Prince nu aan te spreken: Ambiguity, Mysterious Illness en Pat (naar een karakter in het televisieprogramma Saturday Night Live) waren de belangrijkste kandidaten. C.J., een roddel columniste voor dezelfde Star Tribune, noemde hem spottend Symbolina.
Tijdens de Act II Tour in Europa in de zomer van 1993 riep hij van het podium What’s my Name? It Ain’t Victor!. Velen zagen de afsluitende regel van het nummer The Sacrifice Of Victor van het album als een aanwijzing:
My name will b Victor
Amen© 1993 The Sacrifice Of Victor, Prince
Al snel werd Prince The Artist Formerly Known as Prince genoemd (zie hieronder), wat e later werd afgekort naar The Artist.
Floppy disk
Op schrift echter was de pers opmerkelijk welwillend. Binnen een half jaar gebruikte bijna de gehele pers .
Prince liet een floppy disk maken met daarop het font. De disk werd vergezeld met een brief/installatiehandleiding. Daarin werd vermeld dat het handig was om bij de eerstvolgende publicatie de naam (the artist formerly known as Prince) te gebruiken. Na die eenmalig actie zou voldoen.
Niet zo vreemd dus dat Prince The Artist Formerly Known as Prince werd genoemd dus.
Nieuwe muziek?
En was Prince nou echt “retired”? Natuurlijk niet. In de tussentijd was al weer bezig met vele projecten. Voor zichzelf: I’ll Do Anything, Come, The Gold Experience en The Undertaker. Voor anderen: een tweede Mavis Staples album (The Voice), een derde Madhouse album (24), een NPG album (Goldnigga), een Mayte album (Child Of The Sun) en nummers voor Tevin Campbell, Earth Wind & Fire, George Clinton, The Steeles, Rosie Gaines en Nona Gaye. Uiteraard wilde hij die muziek uitbrengen. Warner Bros. wilde juist een pas op de plaats. De markt was verzadigd. De maatschappij merkte dat het steeds moeilijker werd nieuwe materiaal op de radio gedraaid te krijgen. In 1993 zou er geen Prince materiaal uitkomen, behalve een ‘greatest hits’ album: The Hits deel 1 en 2. Een derde disc met (bijna) alle b-kantjes was ook onderdeel van de set.
Prince nam daar geen genoegen mee. Hij wilde muziek uitbrengen. Hij stelde voor dat hij een single uitbracht onder de naam . Omdat hij het idee niet liet varen, stemde Warner Bros. daarmee uiteindelijk in. Een besluit dat verregaande gevolgen zou hebben. Op 24 februari 1994 bracht het nummer The Most Beautiful Girl In The World uit. Het werd de grootste hit van Prince/ sinds jaren. Het sterkte Prince/ in zijn overtuiging dat hij het best zonder Warner Bros. kon. Sterker nog: het zou veel succesvoller zijn!
Prince versus
Prince nam het besluit om Warner Bros. te voorzien van mindere kwaliteit nummers uit de kluis om aan zijn ‘Prince contract’ te voldoen. Zijn nieuwe (betere) werk zou hij onder de naam gaan uitbrengen. Toen Warner Bros. het album Come uitbracht in 1994, had het label het te doen met wat het aangeleverd kreeg. Uiteraard wilden ze graag The Most Beautiful Girl In The World op het album hebben, maar omdat Come als een Prince album werd verkocht, gaf geen toestemming dat nummer op het album uit te brengen. Ook in 1994 werd The Black Album alsnog uitgebracht. In een gelimiteerde uitgave, maar toch.
Prince is dead
Tijdens concerten riep vaak Prince is dead!. Het album Come uit 1994 werd voorzien van de artiestnaam Prince 1958-1993. De impliciete boodschap: Prince was overleden in 1993.
The Undertaker
Op 14 juni 1993 nam een rehearsal op met een uitgeklede versie van The New Power Generation, het zogenaamde power-trio: Michael Bland op drums, Sonny T. op bas en op gitaar en zang. De rehearsal bestond uit 7 nummers, waarvan The Rolling Stones’ Honky Tonk Woman een cover was.
was van plan de opnamen op CD te persen en als bijlage te laten opnemen bij Guitar World, een magazine voor gitaarliefhebbers en kenners. De uitgave werd door Warner Bros. tegengehouden en reeds geperste exemplaren werden onbruikbaar gemaakt. Erg jammer, omdat de opnamen uniek zijn. excelleert in (heavy) gitaar werk en de losse sfeer werkt prima. De gelimiteerde uitgave had het imago van waarschijnlijk goed gedaan. Het resultaat van de weigering van Warner Bros.? was furieus.
The Gold Experience
Was al kwaad betreffende The Undertaker, het zou nog erger worden met zijn nieuwe project. ’s hart lag bij The Gold Experience, het album dat hij uit wilde brengen, maar Warner Bros. weigerde dat. Om de verwarring nog groter te maken verscheen op 13 december 1994 bij The Late Show With David Letterman. De in 1994 uitgebrachte (Prince) albums Come en The Black Album kwamen niet ter sprake. Prince was er als . Tijdens de introductie zie Letterman: “The song he will be doing for us tonight is from this CD right here, which is entitled The Gold Experience, and I’m told this particular CD will never be released. So it makes perfect sense that he is here promoting it tonight”, waarna Dolphin speelde.
In 1995 werd The Gold Experience alsnog uitgebracht. Op het album wordt de tekst Prince esta muerta uitgesproken.
Slave
Tijdens het optreden in The Late Show verscheen Prince, in het openbaar, met het woord Slave geschreven op zijn wang. Alsof, na zijn eigen doodverklaring, de publieke opinie over Prince/ al niet op het allerlaagste niveau stond, deed hij er nog een schepje bovenop. Een multimiljonair met zijn eigen studio, die zich verbond aan het beladen slavery onderwerp, en zich daarmee impliciet gelijkstelde met de ‘echte’ slachtoffers van de slavernij, was niet gewoon gek, maar gestoord. In 1996 zie Prince hierover:
People think I’m a crazy fool for writing ‘slave’ on my face, but if I can’t do what I want to do, what am I? When you stop a man from dreaming he becomes a slave. That’s where I was. I don’t own Prince’s music. If you don’t own your masters, your master owns you.
Rolling Stone, 1996
Op zich heeft hij nog een punt ook. Ondanks dat hij de contracten niet onder bedreiging van een geweer heeft getekend en geld daarvoor geaccepteerd, is het wel vreemd dat Warner Bros. kan bepalen wat er met zijn muziek gebeurt en dat het niet zijn eigendom is.
Gevolgen
Het publiek kon er geen touw aan vastknopen. Het resultaat was dat onder de naam Prince albums met “B” kwaliteit muziek werden uitgebracht. Onder de nieuwe naam verscheen The Gold Experience in 1995. Toen het album eindelijk verscheen was de The Ultimate Live Experience tour alweer afgesloten en was alweer bezig met andere projecten, waaronder het in 1996 te verschijnen Emancipation.
De strijd die gevoerd werd was zijn tijd vooruit. Tegelijkertijd met was ook George Michael in een gevecht verwikkeld met zijn platenmaatschappij. Ook hij stelde dat hij werd beknot in zijn artistieke vrijheden.
Het platenkopende publiek kon zich echter moeilijk verplaatsen in de strijd, die om meer ging dan geld, maar om eigendom van de muziek, of kunst, die werd gemaakt. Het enige dat het publiek merkte was dat de Prince albums niet de muziek brachten die van Prince kan worden verwacht en de albums werden steeds moeilijker verkrijgbaar en gingen vaak langs het gemiddeld platenkopende publiek heen.
My Name Is Prince
In 1999 verscheen het album Rave Un2 The Joy Fantastic. Het album werd uitgebracht door . De productie was in handen van Prince. Zou het dan toch? Op 16 mei 2000 gaf Prince een persconferentie in New York, waarin hij stelde:
On December 31, 1999, my publishing contract with Warner/Chappell expired, thus emancipating the name that I was given before birth, Prince, from all long-term, restrictive documents. I will now go back to using my name instead of the symbol I adopted as a means to free myself from undesirable relationships.
Prince Press conference, 16-05-2000
Alle volgende Prince releases zouden weer plaatsvinden onder de naam Prince.
Opbrengsten
Wat heeft de periode opgeleverd? Behalve een sterk gemankeerde (commerciële) carrière, waarvoor niemand nog wat gaf, geen aangepast contract, wat toch de inzet was. De discografie was zeer onoverzichtelijk geworden. Maar, wellicht belangrijker (en ernstiger), het grote publiek was onverschillig geworden. Prince leek voor hen een relikwie uit een ver verleden. Voor de fans waren het echter prachtige jaren, want er verscheen erg veel muziek. In eerste instantie leek Prince zich ook verzoend te hebben met een marginale rol, die muzikaal en artistiek echter hoogtij vierde.
Prince kwam echter weer helemaal terug, met name in de Verenigde Staten, waar hij weer hoog op de hitlijsten terecht kwam met albums als Musicology (2004) en 3121 (2006).
Zakelijk gezien heeft Prince een groot aantal innovaties doorgevoerd in de muziekindustrie. Het is tegenwoordig heel normaal om direct met fans te communiceren en muziek vrij te geven via betaalde abonnementen. Prince pionierde hiermee. Hij pionierde ook met andere wijzen van het uitbrengen van muziek, via zelfstandige kanalen (zie het verhaal over Crystal Ball, The Truth en Kamasutra). En, nog voor zijn dood kreeg Prince zijn masters terug. Eindelijk was hij de eigenaar van zijn eigen muziek en kon ermee doen wat hij wilde. Zoals het onderbrengen bij… Warner Bros. De albums Plectrumelectrum en Art official Age verschenen op het Warner Bros. label, alsmede de postume uitgave van Purple Rain: Prince & The Revolution – Purple Rain Deluxe Expanded, die nog grotendeels is samengesteld door Prince zelf.
Het einde van ?
Het symbool is de rest van Prince’ leven bij hem gebleven. Het is inmiddels een dermate sterk logo, dat iedereen weet wie er wordt bedoeld met . Prince is daarmee behoorlijk uniek: een eigen logo en een eigen kleur. De kleur paars wordt geassocieerd met Prince. Er is zelfs een kleur paars ontwikkeld (door Pantone) met zijn naam (zie de header van dit artikel).
Het symbool werd door Prince nog veelvuldig gebruikt. In gitaren en podium ontwerp. Ook in zijn eigen Paisley Park Studios was het teken volop aanwezig. Tevens werd het veel gebruikt in (Prince) sieraden en merchandise. Het symbool is in 1995 officieel geregistreerd als handelsmerk, onder de naam Love Symbol #2.
Terugblik
was in eerste instantie een verzet tegen Warner Bros. en de restricties die hem werden opgelegd. Het werd steeds meer een strijd om artistieke controle en vrijheid. Prince wilde onafhankelijk opereren en, zoals hij later deed, per album bepalen wat het beste distributiemodel was. Hij heeft albums uitgebracht via (vooraf) inschrijving, internet downloads, concertkaartjes, kranten en online streaming diensten. In 2006 won Prince een Webby Award voor “visionary use of the Internet to distribute music”. Ook al waren de aantallen qua verkopen misschien niet allemaal succesvol, financieel was het dat wel. In de huidige tijden was dat toch uniek. met album verkopen verdienen artiesten bijna niets meer, maar Prince kreeg het wel voor elkaar en zette de publiciteitsmachine in op de momenten en manieren die hem het beste uitkwamen. Het echte geld wordt steeds meer verdiend met live-shows. Prince was de meest getalenteerde performer ter wereld, en hij wist dat de zalen vol bleven stromen waar hij ook kwam.
Midden in de periode zei hij:
Warner Bros took the name, trademarked it, and used it as the main marketing tool to promote all of the music I wrote. The company owns the name Prince and all related music marketed under Prince. I became merely a pawn used to produce more money for Warner Bros.
Los van het feit dat hij dit voor zichzelf heeft rechtgezet, heeft hij er tevens voor gezorgd dat andere artiesten kunnen profiteren van zijn strijd en de opbrengsten daarvan.
Prince heeft ook wel eens gesteld dat “entered his consciousness during meditation”. Ook al geloof ik direct dat het symbool meer betekende voor Prince dan alleen maar een onderhandelingstruckje, de spirituele invulling is op zijn minst discutabel te noemen.
Uitgaven tijdens de periode
Tijdens de periode zijn er veel albums uitgebracht. Prince zelf bracht albums uit onder drie namen: Prince, en New Power Generation.
Jaar | Als | Als Prince | Als NPG |
---|---|---|---|
1993 | The Hits / The B-Sides | Goldnigga | |
1994 | Come The Black Album |
||
1995 | The Gold Experience | Exodus | |
1996 | Emancipation | Chaos And Disorder Girl 6 |
|
1997 | |||
1998 | Crystal Ball The Truth |
Newpower Soul | |
1999 | Rave Un2 The Joy Fantastic | The Vault: Old Friends 4 Sale |
Daarnaast zijn er nog vele albums uitgebracht, waarop Prince/ muziek is opgenomen, op het Paisley Park Records label en de opvolger daarvan, NPG Records.
Ter afsluiting
Ook al was de periode onoverzichtelijk, voor de Prince liefhebber was het vaak feest. Er verscheen veel, erg veel, muziek. Muziek die minder toegankelijk was, maar vaak erg interessant. Met de albums The Gold Experience en The Truth heeft de periode zelfs twee Prince klassiekers opgeleverd.
Wat vond jij van de periode? Laat het weten!
Dankwoord
Met grote dank aan Bram en Edward voor hun proeflezen, verbeteringen en aanvullingen.
The only acceptable replacement for my name, and my identity, was the Love Symbol, a symbol with no pronunciation, that is a representation of me and what my music is about.
Prince, 1993
6 reacties
Ga naar reactie formulier
Top stuk weer Erwin! Thumbs up!
Auteur
Dank je wel Vincent. Goed om te horen!
Mooi stuk Erwin – veel herkenning. Alles werd gevolgd in die tijd – zowel alle nieuwtjes als vooral ook alle nieuwe muziek. Heerlijk – er was altijd wel weer iets om naar uit te kijken.
Auteur
Dank je wel. Zeker, dat was een mooie tijd. Ook al was de muziek, naar mijn mening, wisselvalliger dan voorheen. Het was wel altijd spannend!
Ik vond het een geweldige tijd. Veel wisseling qua muziek.
Altijd een verrassing waarmee hij nu weer kwam.
Je wist nooit waarmee hij nu weer kwam. Ik vond het de beste tijd van hem.
Inmiddels is de lovesymbol door fans zijn kenmerk. Iedere purple fam. Heeft de symbol wel in huis. Prachtig stuk trouwens.
Peace and B Wild
Auteur
Ik vond het niet zijn beste, maar wel de meest interessante. Dank je wel voor je reactie!