What People Were Saying About Sign O’ The Times Was; ‘There Are Some Great Songs On It And Some Experiments On It.’ I Hate The Word ‘Experiments’.
Prince
Inleiding
1987 was hét Prince jaar. Niet alleen vanwege het werk dat onder zijn eigen naam verscheen (Sign O’ The Times) of zou verschijnen (The Black Album), maar ook vanwege het vele materiaal dat dat jaar verscheen waar hij direct een bijdrage aan verleende door het leveren van nummers, productiewerkzaamheden en het uitvoeren van de nummers:
- 21-01-1987: Madhouse: 8
- 19-02-1987: Sheila E: Sheila E (6 van de 10 nummers)
- 02-03-1987: Prince: Sign O’ The Times single (B-kantje, 1 nummer)
- 19-03-1987: Deborah Allen: Telepathy (1 nummer)
- 27-03-1987: Prince: Sign O’ The Times
- 17-04-1987: Nona Hendryx: Female Trouble (1 nummer)
- 26-05-1987: Jill Jones: Jill Jones
- 01-06-1987: Prince: If I Was Your Girlfriend single (B-kantje, 1 nummer)
- 17-07-1987: Sheena Easton: No Sound But A Heart (1 nummer)
- 19-09-1987: Taja Sevelle: Taja Sevelle (2 nummers)
- 18-11-1987: Madhouse: 16
- 20-11-1987: Prince: Sign O’ The Times movie
- 07-12-1987: Prince: The Black Album
In totaal werden in 1987 53 Prince nummers uitgebracht. Het aantal had kunnen uitkomen op 61 als The Black Album conform planning was uitgegeven op 7 december 1987. Opvallend is het constant extreem hoge niveau van de uitgegeven nummers. Ook de satelliet projecten als Madhouse en Jill Jones kenmerken zich door A-klasse materiaal. Vandaar ook het eerder dit jaar uitgegeven Madhouse verhaal. Later dit jaar volgen nog verhalen over de 1987 uitgaven Jill Jones en The Black Album.
Leeswijzer
Omdat naast het album ook de Sign O’ The Times Tour werd gedaan in 1987 én de (concert)film Sign O’ The Times aan het einde van 1987 werd uitgebracht, is dit artikel is opgedeeld in 3 delen:
Titel
Er zijn een aantal schrijfwijzen die worden gebruikt voor dit album: Sign “” The Times, Sign Of the Times en Sign O’ The Times. De juiste wijze van schrijven is de eerste, maar de derde is gangbaar geworden in verhalen, forums, online media en communities. Deze schrijfwijze hanteer ik dan ook verder in dit stuk.
Sign O’ The Times, het album
Inleiding
Toen de eerste tekenen bekend werden gemaakt van een nieuw album, ontplofte de (met name Europese) pers bijna. Er werd reikhalzend uitgekeken naar dat nieuwe album van het genie Prince. Het opheffen van The Revolution werd als een schok ervaren, omdat Prince, mét The Revolution, een onuitwisbare indruk had achter gelaten met het geniale album Parade (dat op 31 maart 1986 was uitgekomen) en de concerten die hij had gegeven in Europa, waar hij slechts één keer eerder was geweest (in 1981 ter promotie van Dirty Mind, het eerste fantastische werk van Prince).
De single Sign O’ The Times, dat in februari 1987 was uitgebracht, gaf al een indicatie van wat er zou komen. Niemand had echter verwacht dat het zó goed zou worden. Echter, voordat het zo ver is: hoe is het album tot stand gekomen?
The Revolution/Dream Factory
De eerste keer dat ik Prince live zag, was met The Revolution. Op dat moment was het fantastische album Parade, uitgekomen in maart 1986, 5 maanden oud. In de tussentijd was het nieuwe Prince & The Revolution album al klaar: Dream Factory. Er zijn twee configuraties bekend van Dream Factory, een album dat begon als tegemoetkoming aan de wens, van met name Wendy & Lisa, om meer invloed te kunnen uitoefenen op The Revolution en de output.
De eerste configuratie van het album was echt een band album, maar gaandeweg het project was Prince’ output weer zo groot dat steeds meer nummers werden vervangen. Het oorspronkelijk, in april 1986 samengestelde, enkele album, werd begin juni een dubbelalbum. De laatst bekende configuratie van 18 juli bestond uit 18 nummers, waarvan er 8 uiteindelijk op Sign O’ The Times verschenen. Voor het project Dream Factory zijn in totaal 25 nummers geselecteerd. Daarvan zijn er, naast de 8 Sign O’ The Times nummers, nog eens 9 later uitgekomen, ofwel aan anderen gegeven. Alle nummers zijn overigens verkrijgbaar via bootlegs. De 18 juli configuratie van het album is op bootleg uitgebracht.
Na de 18 juli configuratie bleef Prince maar nummers opnemen. Onder andere Hot Thing, The Ball en Forever In My Life werden opgenomen. Het opnameproces werd onderbroken door de Prince & The Revolution Parade tour in Europa en Japan. Dit zou de laatste keer zijn. Op 9 september 1986 speelden Prince & The Revolution hun laatste concert: in oktober 1986 werd The Revolution ontslagen. Alleen Dr. Fink, Miko Weaver en Brown Mark werden gevraagd te blijven, waaraan de eerste twee voldeden.
The Dawn
Na het opheffen van The Revolution verdween Dream Factory in de ijskast. Dit werd vervangen door een nieuw project: The Dawn, een musical. Voor dit project werden ook weer meerdere nummers opgenomen, waaronder het fenomenale Crucial. In dezelfde maand nam Prince ook het, eveneens fenomenaal goede, nummer Shockadelica op (voor bijzonderheden, zie Prince, top 50, nummers 25 tot en met 11). Tijdens het werk in zijn studio werd Prince gebeld door Quincy Jones met het voorstel om een duet met Michael Jackson op te nemen, met de titel Bad. Prince was vereerd, maar sloeg het aanbod af. Het nummer was muzikaal oninteressant en Prince wist dat hij op een gouden berg van opwindend en interessant nieuw materiaal zat, dat het niveau van Bad ver oversteeg. Los daarvan: de openingszin van het Jackson nummer was Your butt is mine, reden genoeg voor Prince om niet op het aanbod in te gaan.
Camille
Nadat The Revolution was ontslagen vertrok Prince richting Los Angeles, waar hij zich drie maanden opsloot in zijn favoriete studio Sunset Sound, waar hij elke dag nummers opnam. Eén van de eerste nummers die werd opgenomen was Housequake. Op Housequake werd de truc gebruikt met de versnelde stem. Hij begon na te denken over een project voor de versnelde stem als een karakter.
Het karakter kreeg een naam: Camille, een alter-ego, een soort duivelse tweeling. Het idee van een nieuw project gaf nog meer inspiratie. Binnen een periode van 10 dagen werden vijf nieuwe nummers geschreven en opgenomen, allemaal met de versnelde stem. Eén van de vijf nummers was prijsnummer If I Was Your Girlfriend, één van de allermooiste Prince nummers. Begin november 1986 werd een test persing gedaan van het Camille album (een exemplaar is onlangs openbaar geveild, zodat voor het eerst een bewijs kon worden getoond van het bestaan ervan). Het project kreeg zelfs een Warner Bros. catalogus nummer en een releasedatum van januari 1987 werd voorgesteld.
Crystal Ball
Maar Prince was niet te stoppen. Hij bleef maar opnemen. Het Camille project verdween langzaam aan naar de achtergrond. Nieuwe nummers: onder andere het prachtige Adore, Play In The Sunshine en overdubs voor een Prince & The Revolution live-track dat opgenomen werd in Parijs tijdens de Parade tour: It’s Gonna Be A Beautiful Night. Zo werd weer een nieuw project geboren: Crystal Ball, wat een driedubbel album zou moeten worden. Het bestond uit 22 nummers, grotendeels samengesteld uit de projecten Dream Factory en Camille, aangevuld met een aantal onlangs opgenomen nieuwe nummers (waaronder het monumentale Joy In Repetition). Het album was een solo-project van Prince, die weer de bekende tekst Produced, arranged, composed and performed by Prince bevatte.
Zoals te verwachten viel, werd dit idee door Warner Bros. minder enthousiast ontvangen. Warner Bros. President Mo Ostin luisterde in Sunset Sound naar Crystal Ball en vertelde Prince dat dit niet door zou gaan. Er waren bezwaren tegen de hoge marketingkosten en de prijs waartegen een dergelijk product in de markt moest worden gezet. Ik heb ook wel eens begrepen dat de, in tweede instantie, tegenvallende verkopen van Bruce Springsteen’s live box Live 1975/85 Warner Bros. niet echt enthousiasmeerden.
Warner Bros. was wel bereid een dubbelalbum uit te brengen, maar Prince liep niet echt warm voor het verwijderen van nummers van het, in zijn ogen, perfecte Crystal Ball. Uiteindelijk had hij geen keuze en Crystal Ball werd teruggebracht naar twee albums, waarvan het nummer Sign O’ The Times het centrale thema van het nieuwe album zou worden. Een onlangs opgenomen nieuwe nummer, U Got The Look, werd toegevoegd aan het album en half januari 1987 werd de definitieve configuratie van Sign O’ The Times samengesteld.
Wally
Ten tijde van het samenstellen van Crystal Ball en Sign O’ The Times liep de relatie met Susannah Melvoin op de klippen. Susannah was de tweelingzus van Revolution gitariste Wendy Melvoin. De relatie met Susannah had al meerdere nummers opgeleverd, maar Wally was het afscheidsnummer. Kort na Kerst 1986 nam Prince het nummer Wally op. Dit nummer ging impliciet over het einde van zijn relatie met Susannah, waardoor Prince behoorlijk van slag was. Vaste engineer Susan Rogers was bij de opname aanwezig en beschrijft het nummer als het meest eerlijke dat hij ooit maakte; het nummer bevatte een zeer oprechte emotionele ondertoon. Nadat het nummer klaar was, begon Prince allerlei extra dingen aan het nummer toe te voegen, met als gevolg dat de zeggingskracht van het nummer steeds minder werd. Susan Rogers kreeg door dat hij dit expres deed en vroeg hem te stoppen, waarop Prince zei dat ze de opname moest vernietigen. Ze weigerde, waarop Prince de opname eigenhandig leegmaakte. Dit was de eerste en, volgens velen, enige keer dat Prince iets vernietigde. Dit was klaarblijkelijk te pijnlijk voor hem. De dag erna nam hij Wally opnieuw op, maar dan met een andere tekst en zonder de emotionele lading. Wally is nooit uitgegeven. Ik heb het ook nooit gehoord. Na de dood van Prince, zond The Roots drummer Questlove een tweet de wereld in waarin hij meldde dat hij Wally had gehoord, daaraan Don’t ask toevoegend, duidelijk makend dat hij geen informatie zou vrijgeven hoe/met wiens hulp hij het had gehoord.
De complete route naar Sign O’ The Times
Op basis van de beschikbare gegevens ziet de route naar Sign O’ The Times er als volgt uit:
Sign O’ The Times
Sign O’ The Times is het 9e studio album, zijn 2e dubbelalbum, wereldwijd uitgegeven op 31 maart 1987, maar in Nederland al op vrijdag 27 maart. Ik kocht het album bij Diskoland in Heerhugowaard als twee separate cd’s. Destijds woonde ik al geruime tijd op mezelf, maar kwam nog regelmatig, in de weekeinden, thuis om uit te gaan. Omdat mijn vader nog geen cd speler had hoorde ik het album voor het eerst op zondag 29 maart 1987. Ik kende alleen het nummer Sign O’ The Times, dat als single was uitgekomen op 18-02-1987. Het B-kantje La, La, La, He, He, Hee stond niet op het album. Het album werd uitgebracht door Paisley Park Records in samenwerking met Warner Bros. Records. Het is de opvolger van Parade, dat precies een jaar eerder uitkwam. Het is het eerste album dat volgde op het besluit The Revolution te ontbinden.
Reikwijdte
Het album kent een enorm scala aan verschillende stijlen, zoals funk, soul, (psychedelische) pop, electro en rock. Er zijn vier singles van uitgebracht, waaronder het titelnummer en één van zijn allermooiste nummers If I Was Your Girlfriend. Later in het jaar werd de concertfilm Sign O’ The Times uitgebracht, wat een (ingekorte) weergave was van de Sign O’ The Times Tour. Het album was een groot succes bij critici en muziekfans en eindigde hoog op alle eindejaarslijsten en wordt inmiddels beschouwd als één van de beste albums aller tijden en als het beste dat Prince heeft uitgebracht.
Opnameproces
Op dit album wordt de Linn LM-1 drum machine intensief gebruikt. Vele nummers op het album kennen spaarzame instrumentatie. Op het album experimenteert Prince weer met de, destijds state-of-the-art digitale sampler, Fairlight CMI. Het nummer Sign O’ The Times is hiermee gemaakt, waarbij Prince alleen gebruik maakte van de standaard geluiden van de Fairlight. Meerdere nummers op het album maakten gebruik van de versnelde-stem techniek. Deze nummers werden niet toegedicht aan Prince, maar aan Camille, Prince’ alter ego
Ondanks het algemeen geldende idee dat Sign O’ The Times minder ‘geproduceerd’ leek dan zijn eerdere albums, stelt Susan Rogers dat “we spent more time and money on Sign o’ the Times than anything he’d ever done. Much more work went into it.”.
Recensie
En? Is dit album alle lof waard? Ja, en nog meer! Het is een adembenemend goed album, met een zeer groot aantal nummers dat klassiek is, en dat eigenlijk al direct was.
Een recensie van het laatste meesterwerk van het vinyl tijdperk, nummer voor nummer.
Sign O’ The Times
De single, die uitkwam op 18-02-1987, voordat het album er was. Opgenomen in juli 1986 door Prince alleen. Het nummer wordt muzikaal ondersteund door de Fairlight sampler; Prince’ programmeren is verantwoordelijk voor de inventieve drums en bas. Spaarzame synthesizer en bluesy gitaar (met name op de, langere, albumversie).
Meer contemplatieve nummers, zoals dit nummer, componeerde Prince vaak op een zondag. In het nummer wordt verwezen naar de Challenger ramp in januari 1986.
Als single is dit nummer een onlogische keuze, want erg toegankelijk is het niet; het is erg minimalistisch en de tekst is zwaar. Maar het werkte toch: Sign O’ The Times werd een grote hit.
De clip bij het nummer was ook opvallend. Prince was nergens te zien. Het bestond alleen uit computer gegenereerde letters die de tekst van het nummer over het scherm scrolden.
Het nummer begint met:
O Yeah
In France, a skinny man died of a big disease with a little name
By chance his girlfriend came across a needle and soon she did the sameAt home there are seventeen-year-old boys and their idea of fun
Is being in a gang called ‘The Disciples’ high on crack and totin’ a machine gunTime
Times
© 1987 Prince, Sign O’ The Times
Eén couplet en we zitten al midden in de AIDS problematiek, drugs, gangs en wapens. Dit belooft weinig vrolijks. Een beetje atypisch Prince ook, maar wat een nummer! Wat een manier om een album te starten! De problemen stapelen zich op, maar toch eindigt het positief, met een poging de wereld leefbaar te maken met je geliefde:
Sign o’ the times mess with your mind
Hurry before it’s too late
Let’s fall in love, get married, have a baby
We’ll call him NateIf it’s a boy
© 1987 Prince, Sign O’ The Times
Play In The Sunshine
Direct na Sign O’ The Times is dit nummer veel minder zwaar dan de voorganger en bouwt voort op het einde van dat nummer: probeer, ondanks alle somberte en problemen, toch wat van je/het leven te maken.
De tekst “dance every dance like it’s going to be the last time” doet denken aan de thematiek van het nummer 1999 (Everybody’s got a bomb / We could all die here today / But before I’ll let that happen / I’ll dance my life away).
Live drums, uptempo met veel ingenieuze breaks (Drummer, drummer, do your thang) en tussenstukjes: top nummer!
Housequake
En dan: Shut up, already. Damn!. Housequake start:
Housequake intro, lange tijd de openingstekst van mijn antwoordapparaat geweest
Eén van zijn allerbeste nummers, en zeker één van zijn meest funky. De drum programmering op dit nummer is weergaloos. Afgezet tegen de funky ritmegitaar, de basloop én de blazerssectie wordt een bijna adembenemende ervaring. Met uitzondering van de blazers, is het nummer door Prince in zijn eentje ingespeeld. Een Camille track, oorspronkelijk bedoeld voor het Camille album.
Come on y’all, we got 2 jam
Before the police come
A groove this funky is on the run
© 1987 Prince, Housequake
Shock-a-locka-boom!
The Ballad Of Dorothy Parker
Het nummer klinkt een beetje dof als gevolg van een technisch probleem. De nieuwe thuisstudio was geïnstalleerd, maar nog niet eerder gebruikt. Ten tijde van de opnames was de helft van de (mogelijkheden van de) thuisstudio opgekomen, vanwege een stroomstoring. Aan het einde van de dag werd duidelijk wat de oorzaak was, maar Prince besloot de opname te houden zoals deze was. Het nummer werd geschreven nadat Prince het nummer had gedroomd (!). In het nummer wordt gerefereerd aan Joni Mitchell’s Help Me (‘Oh, my favorite song she said / And it was Joni singing /’ Help me I think I’m falling’), van haar album Court And Spark uit 1974.
De tekst is levendig en grappig: Prince heeft ruzie met zijn vriendin en gaat, alleen, naar een restaurant (Yeah, lemme get a fruit cocktail, I ain’t too hungry). De serveerster zegt ‘You’re kinda cute — wanna take a bath?’. Ze besluiten samen de nacht door brengen, maar geen seks te hebben, omdat Prince kinda going with someone is. In het bubbelbad houdt Prince zijn broek aan en tijdens deze nacht leert hij hoe hij een vriend kan zijn voor zijn vriendin, dus hij gaat naar huis, gaat met haar in bad zitten mét broek aan en de ruzie stopt.
Het gerucht gaat dat het nummer is voorgesteld om als single uit te brengen. De hoes hiernaast zou daarvan het bewijs zijn. Ik weet het echter niet zeker.
It
Een nummer over sex. En wat voor een nummer! De beat is genadeloos, de overige (muzikale) begeleiding spaarzaam en de zang vol vuur.
I think about it baby all the time, all right
IT feels so good it must be a crime, all right
I wanna do it baby every day, all right
In a bed, on the stairs, anywhere, all right
I wanna do it baby all the time, all right
Cuz when we do it girl, it’s so divine, all right
© 1987 Prince, It
Starfish And Coffee
Het geluid van een wekker. Starfish And Coffee is geschreven door Prince. De tekst is van Prince en Susannah Melvoin, destijds zijn verloofde en geliefde. Gedurende 1986 zou de relatie eindigen, tot beider verdriet. De muziek is speels en vrolijk, met een achterstevoren afgespeelde drumbeat.
Hieronder het verhaal dat Susannah schreef over de totstandkoming van het nummer:
Starfish And Coffee
By Susannah MelvoinI remember Fall in Minneapolis vividly, the air smells like water and earth and the lakes that spread throughout the city become deserted of people, they now walk around the lakes bundled up in what is the last fall jacket one can get away with wearing. I loved it and I loved what was to be an extremely beautiful time in my life. Instead of the long drawn version, I can narrow down one particular day in the fall of 1986? maybe 87? That was to be the day I wrote Starfish and Coffee with Prince.
Sitting around the kitchen table was Prince, his engineer Susan Rodgers, and myself.
It was a time Susan and myself spent every day with him recording or keeping each other company. Prince and I spent many hours together, either in the studio working, or driving around Minneapolis talking to each other and listening to music. We talked about our histories and our secrets but on a couple of occasions I told him stories of a 12-year-old girl named Cynthia Rose. My sister Wendy and I knew Cynthia intimately because we shared six years in a classroom, plus a bus ride to school with her. It was the Bus rides that I got to know Cynthia.Cynthia never had much interest outside of her own personal space, so watching her was an unedited version of what was going on her head. I’m certain if Cynthia were in school today she’d still be as interesting and extraterrestrial as she was then. I think Cynthia was dropped off from another world filled with extraordinary images. Images only Cynthia knew the meanings behind.
Her Favorite number for Many years was the number 12. I knew this because she’d rock back and forth in her seat asking you if you knew what her favorite number was for the day… It was always a shock to her that you knew her favorite number was 12. I’d say “I think it’s twelve, right Cynthia?” She was totally amazed and joyous that you guessed it right. Who’d a guessed it. Again I’d watch how she would ecstatically experience the world.
Cynthia would tell you over and over again how amazing and meaningful the number 12 was. I’d ask why? The answer never changed, it was always because “it makes me happy”. While she etched with her finger on the damp foggy school bus window a huge happy face. Much of those bus rides Cynthia sat rocking in her seat gently repeating her favorite number. Cynthia would also tell me what she had for breakfast, and every day it was STARFISH AND PEE PEE. I never understood the combo meal. And frankly nobody else could, this seemed like the deal breaker for most kids. More importantly the kids in our class who had no interest in how Cynthia came to get her morning breakfast. I thought it was tender and funny, and listened to her tell me anything she wanted to say whether it was firmly planted on earth or from her planet of tender hearted people who love numbers and draw smiley faces…
Sixth grade was the last year our class was to be together. It was the first bus ride that year that something was different about Cynthia. She sat quietly in her seat staring out of the window. When we arrived at school, and as the bus pulled into the lot, Cynthia turned my way, looked me in the eyes and asked, ”If I wanted to know something special?”.
I couldn’t wait!
We stepped outside of the bus, walked a couple feet, when she leaned into me and said…”DO YOU WANT TO KNOW WHAT MY FAVORITE NUMBER IS?”
I said, its twelve right?
Cynthia’s answer? ….. IT” S 20!!!!
then in her beautiful Martian like way she smiled into her hands and said,” because it really makes me happy!”
Running off in her Groucho Marx, Martian kind of way, repeating the number 20.That year turned out to be a very funny year for Cynthia and myself. On two occasions I happened to leave class for a ladies’ room visit. I’m about to walk out of the bathroom when I hear water splashing and giggling in one of the stalls. I somehow had a feeling it was Cynthia Rose, the giggle sounded unattached to a real person, it sounded naive and desperate almost like the sound of crying into a jacket; muffled and hysterical.
So, I knocked on the stall door asking if it was Cynthia. More giggles, no answer. I looked under the stall and saw Cynthia’s shoes. I asked what she doing in there? when she threw the door wide open with a big red apple in between her teeth, soaking wet hair and face, took a bite of the apple and said “I was bobbing for apples in the toilet!” “it’s so much fun!”.
I was horrified by what she was doing…Cynthia looked at me for what was the last time we would have eye to eye contact, she became long faced and reflective, something I’d never seen her experience, Cynthia took my hand while I grabbed as many paper towels I could gather to dry her off. Cynthia looking at my hands drying hers without a peep from her.
This is the story about the exceptional Cynthia Rose, who was just one of 25 kids named, Kevin, Christopher, Wendy and Susannah just to name a few of us. Who spent everyday together for six years. Moreover, for those six years every day we started off greeting Ms. Kathleen outside her classroom door. We’d all be in line outside the classroom, she’d open the door, one by one we would greet and shake her hand walking to our seats for just another day at school. And all of us were ordinary except for Cynthia Rose.
This is a true story I would tell Prince every so often when asked about it. We both agreed that she was worth writing about, Cynthia being so tender. We both wondered if Cynthia Rose was still living and number’s drunk. Because, it made her Happy.
It was this fall afternoon in Minnesota at our kitchen table when Prince came up the stairs from his studio, sat next to me and asked if I would to tell him the whole story of Cynthia Rose. A few hours later he asked if I’d write it down for him.
On that afternoon when Prince asked if I’d write this story, I would have no idea what was about to transpire downstairs in his studio. Prince requested I not go downstairs until he was finished with the track. But just before he went downstairs he sat down at the table and said to me “the Pee Pee ‘s got to go.“ then asked if Coffee was doable instead. Yes, yes yes of course…
Ten hours later Susan Came Upstairs to get me. I walked into the studio, Prince was standing at the console with a tired gentle smile on his face and said “here it is”!
The rest is history.
Susannah
© Susannah Melvoin (starfishcoffeeofficial.bandzoogle.com)
Slow Love
Geschreven samen met Carole Davis (een tijdelijke vlam), het minste nummer van het album. Het is niet slecht, zeker niet, maar het is wat gewoontjes, zeker afgezet tegen de rest van het album.
Slow love
So much better when we take it easy
Slow love
So much better when we take our time
© 1987 Prince & Carole Davis, Slow Love
Hot Thing
Absoluut fantastisch nummer! Hot Thing’s beat is een hoogtepunt op dit album. De beat alleen al is genoeg om Sign O’ The Times eeuwigheidswaarde toe te dichten! Daar bovenop komt nog een Oosters aandoend synthesizer motief en prachtige blazer arrangementen van Eric Leeds. Een hoogtepunt in het oeuvre van Prince. Dit nummer kan niet genoeg gehoord worden!
Hot thing, baby U dance so good
Hot thing, baby I knew U would
Hot thing, tell me what U see
Hot thing, When U smile, when U smile, when U smile
Are your smiles, are your smiles 4 me?
© 1987 Prince, Hot Thing
Forever In My Life
Prachtig nummer dat bestaat uit een, wederom prachtig geprogrammeerde, drumbeat, aangevuld met akoestische gitaar in de laatste 30 seconden. Opvallend aan het nummer is dat het achtergrondkoortje (Prince zelf) niet na maar voor de zinnen uit loopt, het gevolg van een fout tijdens de opnames. Toen Prince het resultaat hoorde, was hij er erg blij mee en hield het zo. Het nummer gaat over Prince die rustiger aan wil doen, omdat hij de liefde van zijn leven heeft gevonden.
De tekst is doorspekt met complimenten voor zijn geliefde, maar het werkt perfect (zonder gênant te worden). De tekst wordt overtuigend gebracht en het achtergrondkoortje dat voor de tekst uitloopt maakt het nog overtuigender:
U are my hero, U are my future (no past)
When I am with U, I have no past
Oh baby my one and only desire (make this feelin’ last)
Is find some way in this doggone world (sugar it’s true)
2 make this feelin’ last (I know I do)
Oh baby it’s true, I know I do (2 with U)
And I just wanna tell U that I
want 2 with U, yeah
And baby if U do 2
Forever, forever, I want U baby, baby forever (U can make right)
I wanna keep U 4 the rest of my life (U are my saviour)
All that is wrong in my world (U are my light)
U can make right (Forever I want U in my life)
U are my saviour, U are my light (La da da da da da da da)
Forever I want U in my life (La da da da da da da da)
© 1987 Prince, Forever In My Life
Met name tijdens de Sign O’ The Times Tour was dit Forever In My Life een hoogtepunt. Het nummer werd uitgebouwd tot een prachtige gospel, inclusief vocale climaxen, met hartverscheurend krijsen en schreeuwen. Soms werd (een deel van) de tekst van It in het nummer verwerkt.
Het nummer doet denken aan Sly & The Family Stone’s Everyday People.
U Got The Look
Derde single van het album, een duet met Sheena Easton. Een bluesnummer, dat in zijn geheel is versneld. Dit nummer wordt toegeschreven aan Camille, maar was geen onderdeel van het project zelf. Het nummer kent een robot achtige beat en prachtig gitaarwerk van Prince. De interactie tussen Sheena Easton en Prince werkt fantastisch:
Prince:
Well here we are, ladies and gentlemen
The dream we all dream of
Sheena:
(oh, please!)
Prince:
Boy versus girl in the world series of love
Slammin’
© 1987 Prince, U Got The Look
If I Was Your Girlfriend
Een orkest dat zich opwarmt, Look at the bargains on offer here, ladies gevolgd door een kort stukje uit Mendelsohn’s Wedding March. Het onbetwiste hoogtepunt van het album gaat beginnen. Nummer 2 in mijn Prince nummer top 50. Dit nummer is van een verbluffende schoonheid, zowel muzikaal als tekstueel. Ook hier weer een geniaal geprogrammeerde drumbeat, aangevuld met minimale, subtiele synthesizer motiefjes en prachtige (achtergrond)koortjes. Alles klopt op dit nummer.
Een Camille track, uitgebracht als tweede single. Een uiterst vreemde keuze, omdat het nummer niet makkelijk is, zeker qua thematiek niet. Het werd geen hit, wat maar weer eens bewijst dat verkoopcijfers niets zeggen over (de kwaliteit van) muziek.
De tekst lijkt geïnspireerd te zijn door de (natuurlijke) relatie die (Revolution gitariste) Wendy heeft met (verloofde) Susannah: ze zijn tweeling. De initimiteit die bestaat tussen de twee is iets waar Prince naar verlangt. Hij wil de vriendin zijn bij wie ze komt uithuilen, zelfs als Prince haar (als geliefde) pijn doet.
If I was your one and only friend
Would U run 2 me if somebody hurt U
Even if that somebody was me?
Sometimes I trip on how happy we could be
Please
© 1987 Prince, If I Was Your Girlfriend
Om het gezongen deel vervolgens te eindigen met:
If I was your girlfriend
Baby can I dress U
I mean, help U pick out your clothes
Before we go out
Listen girl, I ain’t sayin you’re helpless
But sometimes, sometimes
Those are the things that bein’ in love’s aboutSugar do U know what I’m saying 2 U this evening?
Maybe U think I’m being
a little self-centered
But I, I said I want 2 be
all of the things U are 2 me
Surely, surely U can see
© 1987 Prince, If I Was Your Girlfriend
De (achtergrond)koortjes (Prince zelf) die door het hele nummer heen zijn verweven zijn van een ongekende schoonheid. Prince die versneld, vertraagd, hoog en laag de teksten zingt, het is prachtig. Hij toont zich hier de meester van de eenvoud, beatprogrammering, melodie en instrumentatie; vocalist én tekstdichter ineen. Elke keer weer gaat het mijn verstand te boven, als ik me besef dat hij dit helemaal alleen heeft gedaan.
Het nummer vervolgt met een geproken tekst over wat hij allemaal voor zijn geliefde en/of vriendin zou willen/kunnen doen:
Of course I’ll undress in front of U!
And when I’m naked, what shall I do?
How can I make U see that it’s cool?
Can’t U just trust me?
If I was your girlfriend U could
Oh, yeah, I think so
Listen, 4 U naked I would dance a ballet
Would that get U off?
Then tell me what will!
If I was your girlfriend, would U tell me?
© 1987 Prince, If I Was Your Girlfriend
Het nummer eindigt met de intense wens om in elkaars armen:
Yeah, we’ll try 2 imagine what silence looks like
© 1987 Prince, If I Was Your Girlfriend
Strange Relationship
Wederom een Camille track. In tegenstelling tot het vorige nummer, waar de wens is om zo dicht bij de ander te komen, dat er bijna sprake is van een versmelting, gaat dit nummer over een man die psychologische spelletjes speelt met zijn vriendin. Hij wil haar, maar ook niet. Hij gunt haar alles, maar ook niets. Dit spel dat ze spelen zegt wat over haar en hem.
I guess U know me well, I don’t like winter
But I seem 2 get a kick out of doing U cold
Oh, what the hell, U always surrender
What’s this strange relationship that we hold on 2?
Baby I just can’t stand 2 see U happy
More than that I hate 2 see U sad
Honey if U left me I just might do something rash
What’s this strange relationship?
© 1987 Prince, Strange Relationship
Dit nummer stamt oorspronkelijk uit 1982 en werd voor het Dream Factory project weer nieuw leven ingeblazen. Met name Wendy & Lisa kregen veel vrijheid met het nummer. Ze gaven er een Oosterse tint aan. Na het opheffen van de The Revolution werden veel toevoegingen weer ongedaan gemaakt, maar niet alles. Ze zijn prominent aanwezig in de (achtergrond)koortjes en op, weliswaar naar de achtergrond gemixte, instrumenten als tamboerijn, sitar, fluit en conga’s. Een topnummer van Prince.
I Could Never Take the Place Of Your Man
Ook dit nummer stamt oorspronkelijk uit 1982 en werd ook voor het Dream Factory project weer nieuw leven ingeblazen. De vierde single die van het album werd getrokken, is dit nummer een rockend nummer met veel gitaarwerk en een pakkend motief. Halverwege het nummer wordt een lang tussenstuk ingezet, dat behalve erg funky, ook vol fantastisch gitaarwerk zit. Wederom een nummer dat Prince alleen heeft gedaan, van begin tot eind.
Het nummer gaat over een vrouw die is verlaten door haar geliefde en op zoek is naar een vervanger. Prince geeft aan dat hij wel in is voor een one-night stand, maar dat hij nooit de leegte die haar geliefde heeft achtergelaten kan vullen.
I asked if she wanted 2 dance
And she said all she wanted was a good man
And wanted 2 know if I thought I was qualified, yeah
And I said, baby don’t waste your time
I know what’s on your mind
I may be qualified 4 a one night stand
But I could never take the place of your man
© 1987 Prince, I Could Never Take The Place Of Your Man
The Cross
Eén van de eerste nummers op zijn reguliere albums die rechtstreeks gaat over verlossing via religie. Op plaat had Prince al eerder blijk gegeven van een diep religieus besef; het meest in het oog springende voorbeeld daarvan was de B-kant God van de Purple Rain single. Ook wordt God direct benoemd op alle voorgaande albums, met name in de Thank you notes.
Net als in het titelnummer wordt de wereld weergegeven vol met problemen. Ook net als in het titelnummer, is er een oplossing. In dit geval is de oplossing om te vertrouwen op The Cross: het kruis dat in het christendom staat voor het leven (en lijden) van Christus.
Het nummer begint rustig met een bijna kabbelend gitaartje en een Oosters motiefje. Gaandeweg komt er subtiel drumwerk in en de spanning wordt gaandeweg steeds meer opgebouwd om halverwege te exploderen in een orgie van gitaar, drums en vol overtuiging gebrachte vocalen. Prachtig nummer!
Black day, stormy night
No love, no hope in sight
Don’t cry, he is coming
Don’t die without knowing the cross
Ghettos 2 the left of us
Flowers 2 the right
There’ll be bread 4 all of us
If we can just bear the cross
© 1987 Prince, The Cross
It´s Gonna Be A Beautiful Night
Bevat de bekende chant oh-we-oh ooh-oh, die het Prince publiek zich heeft toegeëigend en tijdens concerten regelmatig werd ingezet. De chant is overigens niet van Prince zelf, maar komt uit de March Of The Winkies uit de film The Wizard Of Oz uit 1939.
Gecomponeerd door Prince, Doctor Fink & Eric Leeds. De basistrack is opgenomen tijdens het Prince & The Revolution concert van 25 augustus 1986 te Parijs. Door (veel) overdubs is de jam uitgebouwd tot It’s Gonna Be A Beautiful Night, met 9 minuten het langste nummer van het album.
Eén van de overdubs die gedaan is betreft een rap van Sheila E., ’transmississippirap’ genaamd. Het betreft een gerapte versie van een deel van Edward Lear’s gedicht “The Table And The Chair”, die Sheila E. via de telefoon deed. Zij bevond zich aan de andere kant van de Mississippi rivier, vandaar de naam.
Het nummer kent een heel sterke live-feel en twee van de standaard coda’s, die tijdens de fantastische Parade tour in nummers werden verwerkt, zijn in het nummer opgenomen. Het eindigt met de uitroep Confusion!, waarna de band nog eenmaal herrie mag maken. Niet bedoeld als afscheid van The Revolution, maar als zodanig toch waardig.
Adore
Fabelachtig mooie ballade van Prince. Oorspronkelijk getiteld Adore (Until The End Of Time). Eén van de Prince nummers die nooit op single zijn uitgebracht, maar desondanks regelmatig via radio werd uitgezonden. Daarom is het bekend bij het grotere publiek (Adore is ook opgenomen in The Hits/The B-Sides release uit 1993). Het nummer is een uitermate romantische ode:
Until the end of time
I’ll be there 4 U
U own my heart and mind
I truly adore U
If God one day struck me blind
Your beauty I’d still see
Love is 2 weak 2 define
Just what U mean 2 me
© 1987 Prince, Adore
De liefde is zo puur en vol overgave dat zelfs de engelen huilen (van ontroering) als de twee geliefden de liefde bedrijven:
When we be makin’ love
I only hear the sounds
Heavenly angels cryin’ up above
Tears of joy pourin’ down on us
They know we need each other
They know U are my fix
© 1987 Prince, Adore
Maar gelukkig verliest Prince de humor niet uit het oog. Er is een grens aan wat de geliefde kan en mag doen: U could burn up my clothes / Smash up my ride om daaraan vervolgens snel toe te voegen Well, maybe not the ride. Klassiek nummer!
Love is 2 weak 2 define how much I adore U, child
© 1987 Prince, Adore
Bijdragen van anderen
Alles op het album is gespeeld en uitgevoerd door Prince, met de volgende uitzonderingen:
- Wendy Melvoin: gitaar en achtergrondzang op Slow Love en tamboerijn en conga op Strange Relationship;
- Lisa Coleman: achtergrondzang op Slow Love en Fairlight sitar en fluit op Strange Relationship;
- Eric Leeds: saxofoon op Housequake, Slow Love, Hot Thing en Adore;
- Atlanta Bliss: trompet op Housequake, Slow Love en Adore;
- Susannah Melvoin – achtergrondzang op Play in the Sunshine, The Ballad of Dorothy Parker en Starfish and Coffee;
- Sheila E.: drums en percussie op U Got The Look en percussie en rap op It´s Gonna Be A Beautiful Night;
- The Revolution (Wendy Melvoin, Lisa Coleman, Eric Leeds, Atlanta Bliss, Susannah Melvoin, Dr. Fink, Miko Weaver, Brown Mark en Bobby Z.): It´s Gonna Be A Beautiful Night;
- Jill Jones: zang op It´s Gonna Be A Beautiful Night;
- Sheena Easton: zang op U Got The Look.
Extra nummers
De singles Sign O’ The Times en U Got The Look kwamen met B-kantjes, die niet op een andere manier verkrijgbaar waren:
La, La, La, He, He, Hee
B-kantje voor Sign O’ The Times: erg sterk uptempo dansnummer, wederom samen gezongen met Sheena Easton. De tekst van het nummer is gedeeltelijk samen geschreven met haar. Het nummer is ontstaan naar aanleiding van een weddenschap, waarbij aan Prince werd voorgelegd dat hij moest bewijzen dat hij vanuit het gegeven la, la, la, he, he, hee een nummer kon maken. Waarvan akte.
Shockadelica
B-kantje voor If I Was Your Girlfriend: een Camille track. Het nummer is geschreven als een reactie op een album van dezelfde naam van voormalig The Time gitarist Jesse Johnson. Prince hoorde dat Johnson’s album Shockadelica heette en stelde dat een goede albumtitel ook een goed titelnummer moest hebben. Johnson was het daar niet mee eens, dus Prince schreef dit nummer, nam het op en liet het via een Minneapolis radio-station afspelen een week voordat Johnson’s album uitkwam.
Albumhoes
De albumhoes is een foto van de oefenruimte van Prince’ nieuwe band. Het podium is bezaaid met bloemen en de voorkant van een Cadillac is geplaatst voor de drumverhoging. Prince is half zichtbaar rechtsonder, net alsof hij wegloopt. De achtergrond wees al vooruit naar de podium setup voor de komende tour.
Conclusie
Wat vond ik er van destijds toen ik het in mijn Bijlmer flat voor het eerst had gehoord? Wat vond ik van de Camille tracks?
Ik weet nog goed de opwinding die ik voelde toen ik de cd’s (eindelijk) kon luisteren: wat een ongekende rijkdom: naast Sign O’ The Times, 15 nieuwe nummers! Ik viel van de ene in de andere verbazing. Het album was heel anders dan wat hiervoor was geweest. De rijke muzikaliteit van Play In The Sunshine, de weirdness van The Ballad Of Dorothy Parker, de geilheid van It, de ernst van Forever In My Life, de kaalheid van The Cross en het feest in It’s Gonna Be A Beautiful Night: wat een pracht!
Destijds was nog onbekend dat Camille in feite Prince was, wiens stem versneld werd afgespeeld. Ik moest er aan wennen: meestal een (zeer) goed teken. Ik moest er wat moeite voor doen, dus dat zouden de favorieten gaan worden. En, inderdaad, dat was het geval: al snel waren Housequake en If I Was Your Girlfriend dermate favoriet dat ik ze, vanaf die tijd, wekelijks heb gehoord.
Na het overlijden van Prince in april 2016 heb ik mijn top 50 Prince nummers samengesteld. Twee nummers in de top 10 komen van dit album. In totaal zijn 8 van de 50 nummers afkomstig van dit album. Hiermee is dit album hofleverancier van favoriete nummers. Tevens is dit album het eerste en enige dat ik, vanwege slijtage, opnieuw heb moeten kopen op cd.
Ik twijfel altijd tussen Parade, Sign O’ The Times en Lovesexy als mijn all-time favoriete Prince album. Gezien de cijfers (zoals afgeleid uit mijn top 50) zou dit Sign O’ The Times moeten zijn.
Als ik een eindcijfer zou moeten geven voor dit album zou het een 9,99 zijn (Slow Love krijgt niet de 100% score…). Geen album krijgt een hogere score…
Sign O’ The Times, de tour
Na het ontslag van The Revolution begon Prince direct met het samenstellen van een nieuwe band, die geformeerd werd met Sheila E. als middelpunt. Haar eigen carrière werd hiermee naar de achtergrond geplaatst. Haar laatste Paisley Park album Sheila E werd op 19 februari 1987 uitgebracht. Er werd geen promotie voor het album gedaan. Op zich jammer, want het bevat een aantal prima nummers, waaronder het waanzinnig goede Koo Koo.
Eind december 1986 was de nieuwe band al geformeerd. Echter, Prince was nog op zoek naar een danseres. Die werd gevonden in de vorm van Cathy Clover, kortweg Cat genoemd. Cat had twee aanbiedingen op zak: ofwel met Prince mee of met David Bowie mee op diens te starten Glass Spider tour. Beiden wilden haar graag hebben en beiden waren bereid haar een rol te geven in de aankleding en choreografie van de komende tours. Cat koos voor Prince, omdat ze al jaren fan was. Met haar komst was de band compleet en begon de lange oefenperiode, zodat de band op elkaar ingespeeld kon raken en de nieuwe nummers kon leren. Het was Prince’ meest complete band tot dan toe. Alle muzikanten waren de besten die te vinden waren en het niveau van musiceren was dan ook ontstellend hoog.
Op 21 maart 1987 presenteerde Prince zijn nieuwe band tijdens een tryout in (een uitverkocht) First Avenue in Minneapolis, waar 3 jaar eerder de opnamen plaatsvonden voor Purple Rain. Het publiek werd geconfronteerd met een compleet nieuwe band, een nieuw imago en nieuwe muziek. Het concert opende met Prince die de band voorstelde en daarna zei and for those of you on valium, my name is Prince (bootleggers noemde de verschillende uitgaven, origineel als ze zijn, dan ook vaak 4 those on valium), waarna de band losging met Housequake: aardige set-opener! In de set was slechts één ‘oud’ nummer opgenomen: 1986’s Girls & Boys, in een prachtige funky uitvoering. Tijdens dit concert werd ook Strange Relationship gespeeld, dat de tour helaas niet heeft gehaald. Onbegrijpelijk, want de uitvoering tijdens deze tryout was fantastisch en had zeker één van de hoogtepunten geworden tijdens de komende tour. Al met al een prima tryout, die veel beloofde voor de nabije toekomst.
Toen in Europa werd aangekondigd dat Prince alweer zou komen, 9 maanden na de Parade tour, werd er extatisch gereageerd. De tour, die van 8 mei tot en met 29 juni 1987 zou duren verkocht overal snel uit.
Er werden 33 concerten aangekondigd in 14 steden: Stockholm (3), Gothenburg (1), West Berlijn (2), Zürich (3), München (2), Frankfurt (2), Wenen (2), Dortmund (2), Stuttgart (1), Milaan (4), Parijs (4), Utrecht (4), Londen (2) en Antwerpen (1).
De complete Europese pers was uitgelopen voor de tour opening in Stockholm. Ook de Nederlandse kranten waren daarbij aanwezig. De krantenkoppen logen er niet om: Indrukwekkend totaal-theater in ijshockeystadion van Stockholm, Europese tournee van Prince begint overrompelend en Prince groeit maar door. Muziekkrant Oor had in elke issue stukken over Prince en werd ervan beschuldigd niet meer te zijn dan een fan-magazine voor Prince (dat maakten ze goed door na het overlijden van Prince twee stupide obligate in-memoriams te publiceren). Met andere woorden: de spanning werd goed opgebouwd.
Tegen de tijd dat het circus Nederland zou gaan aandoen, was Nederland net weer in een typische Nederlandse zomer verzeild geraakt, dus: regen. Prince had verordonneerd dat het veld in het Galgenwaard stadion in Utrecht zitplaatsen zou bevatten. Toen de regen losbarstte op de eerste dag van de concerten gaf hij persoonlijk opdracht om gaten te boren in de plastic (kuip)stoeltjes, zodat de bezoeker droog konden zitten. Alsof het publiek zou blijven zitten…
Ik had kaarten voor één concert: 21 juni 1987, dat zou opvallen door het ontbreken van Forever In My Life… Maar, ondanks dat, wat was het goed. De opening met alleen Prince op het podium in de rook. Dat typerende scheuren van de gitaar en dan de beat van Sign O’ The Times. De band die zijdelings het podium op kwam marcheren als een drumband: indrukwekkend! En vervolgens van hoogtepunt naar hoogtepunt: de eenmalig ingeschakelde boxen achter in het stadion aan het einde van I Could Never Take The Place Of Your Man, Prince glijdend door Cat’s benen tijdens Hot Thing, een prachtig en ontroerend If I Was Your Girlfriend, de trits Let’s Go Crazy, When Doves Cry, Purple Rain en 1999 en de toegift: It’s Gonna Be A Beautiful Night. Alles was indrukwekkend. Krant ‘de Volkskrant’, zeker in die tijd bekend staand als azijnpissers, was lyrisch over de concerten in Utrecht:
Met name de conclusie in de één na laatste alinea is alleszeggend: […] bezoekers uit een andere wereld die even kwamen laten zien hoe muziek klinken kan.
In Nederland werd tijdens deze tour een nieuw fenomeen geïntroduceerd: het ritmisch aan en uitdoen van aanstekers door het publiek. Prince vond het fantastisch en noemde het “a neat trick”.
De populariteit van Prince was dermate groot dat een aflevering van het populaire (Nederlandse) programma Zeg ‘ns Aaa werd gewijd aan de kinderen die kaarten wilden hebben voor het concert en ’s nachts in de rij stonden voor kaarten.
Voorprogramma
Madhouse verzorgde het voorprogramma tijdens deze tour. De setlist bestond gewoonlijk uit:
- Mutiny
- 2
- 3
- 6
Setlist
Een typische avond tijdens de Sign O’ the Times Tour kende de volgende setlist:
- Sign O’ The Times
- Play In The Sunshine
- Little Red Corvette
- Housequake
- Girls & Boys
- Slow Love
- I Could Never Take The Place Of Your Man
- Hot Thing
- Now’s The Time (Charlie Parker cover)
- If I Was Your Girlfriend
- Let’s Go Crazy
- When Doves Cry
- Purple Rain
- 1999
Encore 1:
- Forever in My Life
- Kiss
- The Cross
Encore 2:
- It’s Gonna Be a Beautiful Night
Einde van de tour
De bedoeling was dat de tour hierna naar Engeland zou gaan, maar Prince besloot op het allerlaatste moment anders, vanwege de verwachte regen in Engeland. Op een dergelijk korte termijn kon geen vervangende zaal worden gevonden, wat resulteerde in het afzeggen van de Engelse concerten. In plaats daarvan werden er op het laatste moment 3 concerten gepland in Ahoy te Rotterdam. Deze zouden ook worden gefilmd. Prince had weer een nieuw idee: een (concert)film. Ik kon aan een kaartje komen, maar heb het toen niet gedaan, omdat ik (eigenlijk) te weinig geld had en niet alleen wilde gaan. Tja, prioriteiten… Nog steeds spijt van…
Warner Bros. en Prince’ management wilden dat de tour een wereldtournee zou worden en dat de tour naar de Verenigde Staten en Japan zou gaan om het album te promoten, maar Prince wilde alleen Europa doen, omdat zijn laatste paar albums daar veel beter waren aangeslagen dan in de VS en omdat hij alweer klaar was met het Sign O’ The Times project. Hij had andere ideeën en wilde weer nieuw materiaal gaan opnemen. Als compromis werd de film opgenomen, om zo het publiek alsnog de kans te geven het concert te zien.
Volgens velen was de beslissing de tour hier af te kappen de grootste fout die Prince heeft gemaakt in zijn carrière, en dan met name voor de Amerikaanse markt. De gedachte is dat hij heel veel publiek extra had kunnen bereiken en dat Sign O’ The Times het album ook veel beter had kunnen verkopen. Hoe het ook zij, de rest van de wereld heeft één van de beste concert tours aller tijden nooit gezien.
Opnamen
Op 5 september 1987 kwamen de cassette opnamen van het door mij bezochte concert (inclusief voorprogramma) binnen per post. Weer feest!
Sign O’ The Times, de film
In de zomer van 1988, vlak voordat Prince met alweer een nieuwe tour (Lovesexy) in Nederland zou neerstrijken, ging ik naar de film Sign O’ The Times in de, allang niet meer bestaande, bioscoop Alhambra aan de Weteringschans in Amsterdam. Ik ging met mijn moeder, die ook was meegegaan naar Utrecht en mee zou gaan naar de Lovesexy tour.
De film is een behoorlijk goede weergave van de concerten. De energie komt goed over, de uitvoeringen van de nummers zijn perfect én het heeft een echt live gevoel. Op Litte Red Corvette na bevat de film alleen Sign O’ The Times nummers. Het onbetwiste hoogtepunt van de film is Forever In My Life. It wordt hierin verwerkt en het einde van het nummer is één lang kippenvel-moment waarin de koortjes prachtig zijn en Prince het (letterlijk) uitkrijst van verlangen: één van de meest indrukwekkende live opnamen aller tijden.
De film werd zeer goed ontvangen en de vergelijking met Talking Heads’ Stop Making Sense, tot dan toe de beste concertfilm, werd regelmatig gemaakt en in het voordeel van Prince beslecht. En toch: de film is een doekje voor het bloeden voor de rest van de wereld, want, eerlijk is eerlijk, de herinneringen aan Utrecht zijn toch sterker dan de film.
Omdat de opnamen in Rotterdam van onvoldoende kwaliteit waren, zijn veel beelden opnieuw opgenomen in Prince’ Paisley Park Studios.
Ter afsluiting
Een definitieve keuze maken uit de geniale albums van Prince in zijn hoogtijdagen is bijna onmogelijk. In de 8 jaar dat hij heer en meester was in de muziekwereld was elk album, elke tour anders, meer, beter. Met of zonder The Revolution maakte niet eens uit. Maar ik kan prima leven met de gedachte dat Sign O’ The Times dan het hoogtepunt is (alleen al vanwege het feit dat het een dubbelalbum is). Dit album vat op perfecte wijze samen wat Prince is: zijn durf, zijn visie, zijn hyper muzikaliteit, zijn onwaarschijnlijke beheersing van zoveel instrumenten, zijn variatie, zijn ambitie en humor.
Zelfs na al die jaren is Sign O’ The Times een actuele uiting van een genie, die op de toppen van zijn kunnen presteerde.
Wat vind jij van Sign O’ The Times? Laat het weten; het wordt enorm gewaardeerd!
6 reacties
Ga naar reactie formulier
Whow wat een mooie review. The summer of ’87
Helaas geen Galgewaard maar 2x Ahoy. Maar verkocht voor het leven, en nooit meer omgekeken.
Auteur
Ik ook, maar dan een jaar eerder al. Prachtige muziek, waanzinnige tour.
Dank je wel voor de reactie!
Goede review van een geniaal album! In die periode was ik al lang en breed fan van Prince… De eerste dag van uitkomen lag die ook op de speller! Wat een plaat!
Het duurde helaas nog een jaar totdat ik hem in live in actie zou zien. Had graag de eerdere Parade tour of deze gezien, maar soms…
If I was your Girlfriend is inderdaad ook één van mijn toppers – van de ritmelijn in het intro tot en met de muziek en de tekst… alles klopt!
De gitaarsolo uit I could never take the place of your Man wordt alleen maar live overtroffen…
Elke keer dat ik deze plaat opzet is het weer genieten.
Ik hoop zo dat er nog eens, net als bij de recente heruitgave, hiervan een heruitgave met veel extra’s en een volledig live concert van deze tour uitkomt. Die zou zonder nadenken rechtstreeks de collectie ingaan!
Auteur
Een heruitgave van SOTT staat hoog op de verlanglijst, net als voor Parade overigens!
Zelfde show gezien in Utrecht. was mijn eerste Prince concert. inderdaad een onvergetelijke ervaring! Wat mij betreft is SOTT het album (en concert) dat nu, na Purple Rain, als eerste moet worden geremasterd!
Auteur
Eens!