30 jaar geleden, het beste concert dat ik ooit zag

EN/English

Inleiding

1986 was een belangrijk jaar. Ik werd 20 jaar oud, verhuisde naar de Amsterdamse Bijlmer, waar ik een (zeer ruime) flat betrok. Ik kocht mijn allereerste cd-speler en op 18 augustus 1986 bezocht ik een concert dat nog zeer lang zou naklinken: Prince & The Revolution in Ahoy.

Nieuwsoverzicht 1986

Wat gebeurde er in de wereld in 1986?

De grootste doem van begin jaren 80 was langzaam aan het verdwijnen. De werkloosheidscijfers daalden. Licht, maar toch, er was sprake van een daling. No future bleek toch iets genuanceerder te kunnen liggen. Er waren echter genoeg zaken om je druk over te maken:

• Ronald Reagan was president van de VS;
• De ramp bij Tsjernobyl vond eind april plaats. Het gevaar van kernenergie werd voor veel mensen invoelbaar;
• De ramp met de Challenger; de beelden van de ontploffende raket gingen (live) de hele wereld over (de ramp inspireerde Prince tot het schrijven van Sign O’ The Times);
• Begin februari werd de Zweedse premier Olof Palme vermoord, waarvoor tot op de dag van vandaag, niemand verantwoordelijk is gesteld;
• De zittende coalitie van het CDA en VVD behoudt de meerderheid bij de Tweede Kamer verkiezingen;
• Wim Kok wordt verkozen tot de nieuwe leider van de PvdA;
• Het Brain-virus duikt op, het eerste computervirus in de geschiedenis. Het verspreidt zich door diskettes.

Daarnaast vond in februari een Elfstedentocht plaats, wint Sandra Kim namens België het Eurovisie Songfestival met het nummer J’aime la vie, wordt Argentinië aan de hand van Diego Maradona Wereldkampioen Voetbal, wordt Flevoland officieel de twaalfde provincie van Nederland, sluit het Elisabeth Ziekenhuis in Alkmaar definitief de deuren, overlijden Simone de Beauvoir en Willem Ruis en wordt het computernetwerk NSFNet in gebruik genomen (wat een onmisbare schakel bleek in het beschikbaar stellen van, uiteindelijk, commerciële internet verbindingen).

Albums 1986

Wat gebeurde er in de muziekwereld in 1986?

Naast het absolute top album Parade van Prince, verschenen er dat jaar nog een heel groot aantal andere favoriete albums van mij: The Smiths The Queen Is Dead, Beastie Boys Licensed To Ill, Bruce Springsteen & the E Street Band Live 1975-85, Nick Cave Kicking Against The Pricks, Janet Jackson Control, Public Image Ltd. Album en David Sylvian Gone to Earth. Ook Nederlandse bandjes deden van zich spreken, met name The Fatal Flowers Younger Days en Claw Boys Claw With Love From The Boys.

Daarnaast stopten in 1986 The Clash, Dead Kennedys en Wham! ermee.

Singles 1986

Hoe zag mijn wereld er uit in 1986?

d’ Witte Leli

Ik studeerde in Amsterdam aan d’Witte Leli, lerarenopleiding. Ik woonde de eerste helft van het jaar nog thuis en treinde elke dag op en neer naar Amsterdam. Ik ging (zeer) veel uit en draaide de hele dag door muziek. Destijds nog veel Japan, David Sylvian, Joy Division, Bauhaus, etc. Sinds mei 1984 was Prince al wel een grote factor (toen hoorde ik When Doves Cry voor het eerst en de eerste grote bewondering was daar). In 1985 had ik Around The World In A Day gekocht op CD (geen speler waarop ik dit kon afspelen, maar dat hinderde niet) en voor mijn 20e verjaardag kreeg ik de (destijds net uitgekomen) singles Kiss van Prince & The Revolution en A Love Bizarre van Sheila E (wat ‘gewoon’ een Prince nummer was). Eind maart 1986 kwam Parade uit. Deze kocht ik ook maar alvast op CD (de speler kwam later dat jaar).

Wat gebeurde er voorafgaand aan 18 augustus 1986?

VVV Alkmaar

Medio juli kwam het grote nieuws: Prince zou voor het eerst sinds 1981 naar Nederland gaan komen. Muziekkrant Oor had destijds Hij komt! op de cover staan. Niet alleen was daar de aankondiging; hij zou er ook al binnen een maand zijn! De voorverkoop begon op 1 augustus 1986. Samen met Martin ging ik ’s ochtends vroeg naar Alkmaar. Om 09:00 uur begon de voorverkoop en de opluchting was groot dat we 8 kaarten konden krijgen en zelfs twee Arena kaarten. 

In elke grote krant, elk groot muziekblad verschenen artikelen voor het grote evenement, waar door muziekminnend Nederland reikhalzend naar werd uitgekeken. De algemene teneur was overigens wel: eerst zien dat hij daadwerkelijk op het podium staat, dan geloven.

Wat gebeurde er op 18 augustus 1986 in Ahoy Rotterdam?

Prince & The Revolution 18-08-1986 poster

Omdat Martin en ik de kaarten hadden gekocht en we twee Arena kaarten hadden weten te bemachtigen, mochten wij in de Arena staan. Dichtbij het podium aan de rechterkant. Het podium was afgeschermd met grote zwarte doeken.

Rond 20:30 hoorde ik het typerende intro van Around The World In A Day steeds luider worden. De lichten gingen uit, Ladies and gentlemen, please welcome Prince & The Revolution! Achter het gesloten gordijn viel The Revolution in. Open your heart, open your mind… Eerste refrein: gordijnen nog dicht, tweede couplet gordijnen nog steeds dicht. Tweede refrein: gordijnen open: Ahoy ontploft. The Revolution op oorlogsterkte en het onbetwiste middelpunt Prince die er (heel veel) zin in had.

Wat volgde was een soulrevue, waarbij Prince meerdere nummers aan elkaar reeg in extreem funky medleys en de band dirigeerde. Opvallend was de concentratie bij ieder lid van The Revolution. Geen moment verloren ze Prince uit het oog, want de kleinste handbeweging betekende dat er een bepaald coda, of bepaalde riff moest worden gestart. Middels On the one! En Good God! werd de machine moeiteloos gestopt en gestart. Ik was compleet overdonderd. Ik had al wel gehoord dat hij goed was, maar dit was buitenaards.

Toen na het eerste half uur, en na de geniale opeenvolging van Raspberry Beret / Delirious / Controversy / A Love Bizarre, het eerste rustpunt zich met Do Me Baby aandiende was overdonderd te zwak uitgedrukt. Wat hij vocaal neerzette was onnavolgbaar: zo goed, zo perfect, zo zuiver, zo vol van soul en gospel. De achteloosheid waarmee het ene na het andere hoogtepunt schijnbaar moeiteloos werd opgediend was iets dat ik nog nooit had meegemaakt. En dan moest When Doves Cry nog komen! Net als alle andere nummers in een andere uitvoering dan ik kende (iets wat hij tot aan zijn dood zou volhouden) met een mooie rustige opbouw en steeds opzwepender. Het kon niet op.

Prince & The Revolution 18-08-1986 concertkaartje

Iets later één van mijn favoriete B-Sides: 17 Days. De zaallichten gingen aan en het was een feest. Fantastisch nummer fantastisch uitgevoerd. Head kwam hierna en dat was extreem funky. Tot aan 1999 veel nummers van zijn laatste album Parade. America was de eerste, zeer lange, toegift. Prince nam plaats achter de drum-set en gaf een korte drumsolo en allerlei chants vlogen ons om de oren (The Roof Is On Fire, More Bounce To The Ounce). Na Kiss de afsluiter Purple Rain, waar ik voor het eerst meemaakte dat het gehele publiek het afsluitende zang-coda meezong, wat ik indrukwekkend vond.

Na het concert heb ik nog met open mond naar het podium gestaard. Ik kon niet geloven wat ik net voor mijn ogen had gezien én gehoord. Het begin van een levenslange be- en verwondering was daar.

Setlist

Around The World In A Day / Christopher Tracy’s Parade / New Position / Manic Monday ¹ / I Wonder U / Raspberry Beret / Delirious / Controversy / A Love Bizarre / Do Me, Baby / (How Much Is) That Doggie In The Window? / Lady Cab Driver (instrumental) / Automatic / D.M.S.R. / When Doves Cry / Little Red Corvette / Under The Cherry Moon / Anotherloverholenyohead / 17 Days / Head / Pop Life / Girls & Boys / Life Can Be So Nice / 1999

Encore:
America / Kiss

Encore 2:
Purple Rain

¹ Later bleek dat dit de enige keer is dat dit nummer is gespeeld door The Revolution; toch leuk.

Merchandising

Merchandise stand Parade tour

Toen ik bezig was met dit verhaal verscheen opeens deze foto op Facebook. Het is grappig hoe dat soort dingen werken. Ik herkende het meteen: dat rode hekwerk, de items, zo zag de merchandise stand in de Ahoy er ook uit. Ik heb daar een t-shirt en een tourboek gekocht. (de foto hiernaast is gemaakt in Parijs; prijzen zijn in francs)

Pers reacties op Prince & the Revolution

De pers was unaniem lovend over de concertreeks. Het tweede concert (‘mijn’ concert) werd naderhand uitgeroepen tot beste van de drie. Los van de pers waren vele Nederlandse muzikanten bij de shows aanwezig. Het verhaal (destijds verschenen in muziekkrant Oor) gaat dat Herman Brood er ook was en dat hij na een half uur de zaal verliet. Hij kon het zeldzaam hoge niveau niet meer aanzien en zijn eigen jaloezie niet onder controle krijgen.

Unanieme loftuiting Nederlandse pers na concerten

Een selectie uit de pers van 1986: 

Een muzikaal scala zoals Nederland dat nog maar zelden heeft mogen meemaken. […] Prince in Nederland is een onvergetelijke gebeurtenis.
Leidser Courant, 18-08-1986

De show liep als een trein, de timing was perfect, maar toch kon je niet spreken van een gelikte Amerikaanse show; daarvoor was de presentatie te los. […] Dat Prince muzikaal risico’s durft te nemen, door niet op safe te spelen met een voorgebakken formule, getuigt van visie. Met zijn dance, music, sex, romance toverde de geboren verleider en leider Ahoy om in een groot boudoir.
de Volkskrant, 18-08-1986

Want de kleine grote man kwam, zag en overwon […] Hij was onbetwist heer en meester en eiste moeiteloos alle aandacht op. 
Muziekkrant Oor 17, 23-08-1986

Wat gebeurde er na 18 augustus 1986?

Prince bootleg Manic Monday (Rotterdam, 18 augustus 1986)

Na het concert kocht ik direct alle nog ontbrekende albums en reageerde ik op een advertentie waarin de opnamen van het concert op cassette werden aangeboden. De cassettes ontving ik op 17 november 1986 en die heb ik (letterlijk) kapot geluisterd. Ik luisterde destijds voor maanden en maanden niets anders dan dit concert. Ik ken ook elke aanwijzing, geluidje, riffje, etc uit mijn hoofd. De tape was op het laatst zo dun dat het cassette deck er niets meer mee kon. Gelukkig was vlak daarvoor de cd versie van dezelfde opnamen beschikbaar gekomen.

Alle volgende concerten die ik heb gezien werden afgemeten aan dit concert. Prince zelf is er nog een paar keer in de buurt gekomen (in 1988 en 2001), maar niets heeft dit concert, tot nu toe, kunnen overstijgen. Funk optima forma; zo funky heeft Prince zelf ook nooit meer geklonken.

Voor Prince waren de concerten in Ahoy het begin van een (langdurige) liefdesrelatie met Nederland. Hij heeft relatief veel concerten en aftershows gegeven in Nederland, culminerend in de TV-opnamen in  Duitsland op 09-09-1988, waarbij Prince specifiek verzocht de kaarten in Nederland te verkopen, zodat hij Nederlands publiek tijdens het Lovesexy concert van die avond zou hebben.

Anderhalve maand na dit concert werd The Revolution ontslagen: het einde van een uitermate vruchtbare periode in de carrière van Prince, maar ook het begin van een nieuwe: binnen 5 maanden verscheen Sign O’ The Times en werd 1987 een ongeëvenaard topjaar qua releases. Daarover later wellicht meer.

Voor nu: Ik zet de bootlegopname van het concert nog maar eens op!

😉

Meer Prince?

Prince 1958-2016
Prince nummer top 50: nummers 50 t/m 26, 25 t/m 11 en 10 t/m 1.