Lenny Kravitz – 1989
Inleiding
In 1989 werd het debuutalbum van Lenny Kravitz uitgebracht. Kravitz bleek een zwarte multi instrumentalist die alles zelf schreef, zong, speelde en produceerde. Dat hadden we eerder gehoord. Zou Prince dan eindelijk van de troon worden gestoten?
Leeswijzer
Aan dit artikel zijn 3 subartikelen verbonden, die allen eerder zijn gepubliceerd.
- Lenny Kravitz – Let Love Rule – De recensies
- Lenny Kravitz maakt zijn Nederlandse debuut in Paradiso!
- Video: Lenny Kravitz overrompelt met zijn debuutalbum Let Love Rule
In het onderstaande verhaal zal waar nodig verwezen worden naar de subartikelen.
Lenny Kravitz
Leonard Albert Kravitz werd geboren op 26 mei 1964 in New York. Zijn vader was een nieuws producent bij NBC en had Oekraïens-Joods bloed. Zijn moeder was een actrice en had Afrikaans-Amerikaans en Bahamaans bloed en kwam uit een Christelijk gezin. Lenny’s opvoeding was niet religieus, maar na een spirituele ervaring op zijn 13e besloot hij de kerk te gaan bezoeken en noemde zich Christelijk.
Al op 3 jarige leeftijd begon hij potten en pannen als drums te gebruiken. Als 5 jarige jongen besloot hij muzikant te worden. Hij leerde drums en gitaar. Toen hij 10 was verhuisde de familie naar Los Angeles, waar Lenny in aanraking kwam met rock muziek. Op school deelde hij klassen met Maria McKee, Nicolas Cage en Slash. Ondertussen leerde hij zichzelf piano en bas. In 1985 scheidden zijn ouders.
Lenny Kravitz & Lisa Bonet
Op zoek naar een platendeal werd hem verteld dat zijn muziek niet zwart én niet blank genoeg was. Dus nam Kravitz het heft in eigen handen, op eigen kosten zou hij zijn album gaan opnemen. De ontmoeting met Henry Hirsch in 1985 was van groot belang. De twee zouden gedurende het grootste deel van Kravitz’ carrière blijven samenwerken. Naast een muzikale visie deelden ze ook een interesse in vintage instrumenten en opnamen apparatuur, wat van grote invloed was op hun sound. In oktober 1988 werd de zoektocht naar een platendeal serieus, het album was grotendeels klaar. Er ontstond een kleine oorlog over wie Kravitz zou kunnen vastleggen. In januari 1989 tekende Kravitz bij Virgin Records.
Intussen was Kravitz al min of meer bekend geworden als de ‘man-van’ Cosby Show ster Lisa Bonet. Ze trouwden in november 1987. In 1988 werd hun dochter Zoë geboren. In interviews op weg naar de uitgave van zijn debuutalbum werd Kravitz regelmatig bevraagd over (zijn relatie met) Bonet. Kravitz: “I know why it happens. She’s famous and I’m not – yet”.
Lenny Kravitz – Let Love Rule
Let Love Rule
Op 6 september 1989 (het is mogelijk dat dit voor Europa later was, de datum van 19 september wordt soms ook genoemd) werd het debuutalbum van Lenny Kravitz uitgebracht: Let Love Rule. Het album werd gekenmerkt door een combinatie van funk, rock, soul, Haight-Ashbury/Summer of Love vibe en retro geluid.
Vanwege de opname technieken stond het album helemaal los van de gangbare jaren (19)80 producties, wat zeker heeft geholpen het album een tijdloos karakter mee te geven. Het album werd gepresenteerd als een eenmansband, wat grotendeels klopte. Kravitz schreef, speelde, zong en produceerde bijna alles zelf.
Internationaal werd er over het algemeen lauwtjes gereageerd op Let Love Rule. Het talent werd (h)erkend, maar de uitvoeringen werden voorspelbaar genoemd, zijn stem niet al te sterk en met name de teksten waren een punt van kritiek.
In Europa, en met name de Lage Landen (Nederland en België) was het een ander verhaal: het album was een doorslaand succes, ook qua verkopen. Let Love Rule verkocht werd in de eerste 5 jaar na de initiële uitgave ruim 2 miljoen keer verkocht in Europa, terwijl in 2024 de 1 miljoen in de VS nog steeds niet gehaald is.
In Nederland een België bereikte het album de top 20 in de album hitlijsten, evenals de singles. Tevens eindigde het album in de top 10 van de meeste eindejaars lijstjes van de belangrijkste muziek magazines.
Pers reacties
Hieronder een klein overzicht uit de pers reacties:
What saves him, oddly enough, in this brave, new postmodern world, is a tried-and-true rock & roll virtue: This boy can ignite a groove.
(Rolling Stone, 07-09-1989)Dan blijkt Lenny Kravitz precies datgene waar de platenbusiness steeds naar op zoek is: een uitzonderlijk talent.
(Volkskrant, 19-09-1989)Much here bodes that Kravitz may have a great album in him.
(Los Angeles Times, 27-09-1989)A very promising start.
(Chicago Tribune, 28-09-1989)De naïeve toon in de teksten is dan ook het enige nadeel aan Let Love Rule. Maar dat blijft een gering bezwaar, want de muziek van Lenny Kravitz is ongewoon temperamentrijk.
(Algemeen Dagblad, 28-09-1989)Pure klasse, kortom.
(HUMO, 28-09-1989)Luilekkerland is er niets bij.
(Limburgs Dagblad, 06-10-1989)His shocking derivation would be plenty irritating if he didn’t pull it off with such naive nerviness.
(Los Angeles Times, 29-10-1989)… not bad.
(Robert Christgau, 12-1989)
Zie het subartikel Lenny Kravitz – Let Love Rule – De recensies voor de verzameling van de complete Let Love Rule recensies uit 1989.
Lenny Kravitz – Let Love Rule – Promo
Recensie
Tja, en hoe kwam het album destijds bij mij binnen? Als een bom, ik vond het fantastisch en na de Let Love Rule single wist ik dat het komende album heel bijzonder moest zijn. Gelukkig werd die overtuiging bewaarheid. Eind september/begin oktober 1989 had ik het album in huis en heeft lange tijd mijn (cd-)speler niet meer verlaten.
De productie, en soms de bewuste oversturing van het geluid, voelde natuurlijk en organisch aan. In tegenstelling tot veel producties aan het eind van de jaren (19)80 koos Kravitz voor analoge instrumenten, versterking en opname apparatuur. Zoals eerder gesteld, een van de redenen dat het album een tijdloos karakter heeft.
Al met de opener Sittin’ On Top Of The World wordt duidelijk dat dit album sonisch iets anders is. Kravitz’ emoties knallen de speakers uit. Let Love Rule is tekstueel wat naïef (“Love is gentle as a rose / And love can conquer any war / It’s time to take a stand / Brothers and sisters join hands”), maar werkt als anthem prima. Freedom Train is een heel ‘eigen’ nummer, is über funky en een van de voorbeelden waarom Let Love Rule als album zo overtuigt.
My Precious Love is een soul ballad in de ‘oude’ traditie. Na het rockende I Build This Garden For Us, dat tekstueel wel erg hippie is, komt Fear sterk terug: milieu, oorlog: “I’m living in fear” zingt Kravitz, een conclusie die benauwend en op een vreemde manier ook troostend overkomt.
Zowel Does Anybody Even Care en Mr. Cab Driver zijn een oproep tegen discriminatie, racisme en vooroordelen, waar Kravitz zijn leven lang last van heeft gehad. Zijn Joodse naam afgezet tegen zijn huidskleur hebben hem geregeld geconfronteerd met (onrealistische) verwachtingen.
Rosemary is een prachtig folk achtig liedje, dat het album rust geeft. Kravitz brengt het ingetogen en met gevoel. Be is nog een hoogtepunt, een prachtige ballad met een positieve boodschap (“When you’re real with yourself / You’ll forever be”).
De 3 ‘cd-only’ nummers voegen daadwerkelijk wat toe. Blues For Sister Someone gaat over drugsgebruik en de gevolgen daarvan, en wordt begeleid door minimale drums, gritty gitaar en (alweer) emotionele vocalen van Kravitz. Indrukwekkend! Na het wat tamme Empty Hands is Flower Child een jaren (19)60 psychedelische nummer dat als perfecte album afsluiter geldt.
De reden dat Lenny Kravitz door de Nederlandstalige (en Belgische) pers zeer goed ontvangen werd heeft zeker te maken met de hoop dat er een volgende Prince op zou staan, nadat bleek dat Terence Trent D’Arby het toch niet echt zou maken. Tevens had Prince in 1989 niet zijn beste album (Batman) uitgebracht. Kravitz was zwart, een alleskunner, een componist, producer en dat alles al bij zijn debuut.
Hoe dan ook, het album deed het goed bij mij en had, zeker in die tijd, een onaantastbaar imago. Na herbeluistering valt me op dat het album de tand des tijds goed heeft doorstaan en ik ben nog steeds verzot op een groot aantal van de liedjes. Kortom: een aanrader!
Overigens, betreffende zijn teksten zei Kravitz het volgende:
People have gotten on me about the hippie stuff, singing about love and optimism. They say I’m unrealistic, that the world is screwed up, so just accept it. But I believe the messages I’m putting out. Maybe I’m living in a dream world, like the hippies in the ’60s. But what’s wrong with dreaming? You have to dream about these things first before they ever become a reality.
Lenny Kravitz interview, Los Angeles Times, 27-09-1989
Hij had gelijk. Cynisme is (te) makkelijk.
Lenny Kravitz – Let Love Rule – Singles
Singles
Er zijn 4 singles uitgebracht van het Let Love Rule album:
- Let Love Rule
(uitgebracht op 23 juli 1989) - I Build This Garden For Us
(uitgebracht op 18 januari 1990) - Mr. Cab Driver
(uitgebracht op 29 juni 1990) - Does Anybody Out There Even Care
(uitgebracht op 6 februari 1991)
Ook zou Be op single zijn uitgebracht (13 augustus 1990), maar daarvoor heb ik geen bewijs gevonden.
Voor de Let Love Rule single zijn twee video’s opgenomen. De eerste versie werd geregisseerd door Lisa Bonet.
Lenny Kravitz – Let Love Rule – Hoes achterkant
Nummers
Alle nummers geschreven door Lenny Kravitz, tenzij anders aangegeven.
- Sittin’ On Top Of The World
- Let Love Rule
- Freedom Train
- My Precious Love
- I Build This Garden For Us
- Fear (tekst: Lisa Bonet)
- Does Anybody Out There Even Care
- Mr. Cab Driver
- Rosemary (tekst: Lenny Kravitz, Lisa Bonet)
- Be
- Blues For Sister Someone
- Empty Hands
- Flower Child
N.B.
De laatste 3 nummers waren alleen beschikbaar op de originele CD uitgave.
In april 2009 werd Let Love Rule – 20th Anniversary Deluxe Edition uitgebracht. Naast de geremesterde versie van het album bevatte de uitgave een groot aantal extra’s, waaronder demo’s, afwijkende mixen en live opnamen.
Muzikanten
- Lenny Kravitz – zang, alle instrumenten
- Henry Hirsch – orgel op Let Love Rule, My Precious Love, I Build This Garden For Us, Does Anybody Out There Even Care, Rosemary; piano op My Precious Love, I Build This Garden For Us, Be, Flower Child; bas op I Build This Garden For Us, Empty Hands; Fender Rhodes op I Build This Garden For Us, Fear, Does Anybody Out There Even Care; harmonium op Empty Hands
- Karl Denson – saxofoon op Let Love Rule, Freedom Train, My Precious Love, Does Anybody Out There Even Care, Mr. Cab Driver, Blues For Sister Someone, Flower Child
- Eric Delente – viool op I Build This Garden For Us, Empty Hands
- Nancy Ives – cello op I Build This Garden For Us, Empty Hands
- Tisha Campbell, Jean McClain, Yolanda Pittman – achtergondzang op I Build This Garden For Us
- Matthew Raimondi – viool op Fear, Be
- Alfred Brown – viola op Fear, Be
- Kermit Moore, Mark Shuman – cello op Fear, Be
- Adam Widoff – gitaar op Fear
- Gene Orloff, Winterton Yarvey, Lou Elex, Max Ellen, John Tintaualle – viool op Fear
- Maxine Roach – viola op Fear
- Lee Jaffe – harmonica op Rosemary, Empty Hands
Lenny Kravitz – Paradiso 13-12-1989
Paradiso, 13-12-1989
Op 13 december 1989 was het eindelijk zover. Ik zou Lenny Kravitz zijn Nederlandse podiumdebuut zien maken in het Amsterdamse Paradiso. Het complete verhaal over dat concert is terug te vinden in het subartikel Lenny Kravitz maakt zijn Nederlandse debuut in Paradiso!.
Na Let Love Rule
Direct na de uitgave van Let Love Rule moest Kravitz in alle haast een band samenstellen. Hij ging op een tournee langs verschillende clubs (waaronder het eerder genoemd Paradiso concert in Amsterdam), waarna hij meeging als support act voor Tom Petty & The Heartbreakers, Bob Dylan en David Bowie.
In 1990 schreef Lenny Kravitz (met Ingrid Chavez) het nummer Justify My Love voor Madonna. In 1991 werkte hij nauw samen met Vanessa Paradis, met wie hij een jarenlange relatie zou hebben, voor haar debuutalbum, waarvoor hij nummers schreef en de productie verzorgde. Datzelfde jaar liep de relatie tussen Kravitz en Lisa Bonet op de klippen (twee jaar later zouden ze scheiden). Zijn verdriet daarover was belangrijke input voor zijn tweede album: Mama Said. De single It Ain’t Over ‘Til It’s Over werd een grote hits in thuisland Amerika. De volgende funky single Always On The Run was reden genoeg het hele album (en Kravitz) een goede kans te geven. Ik zag hem in 1991 voor de tweede keer live, in een grotere zaal in Utrecht. De magie van dat eerste optreden was er niet meer.
Helaas bleek Kravitz (voor mij althans) zijn kruit te hebben verschoten met zijn debuutalbum. Alle opvolgende albums kenden een paar goede nummers, maar het bleek steeds vaker een herhaling van zetten te zijn. Kravitz bracht nog vele albums uit: Are You Gonna Go My Way (1993), Circus (1995), 5 (1998), Lenny (2001), Baptism (2004), It Is Time For A Love Revolution (2008), Black And White (2011), Strut (2014), Raise Vibratuion (2018) en Blue Electric Light (2024). Tevens toert hij nog steeds regelmatig.
Hij werkte met vele artiesten samen, zoals Teena Marie, Cree Summer, Madonna, Mick Jagger en Michael Jackson (postuum). Hij legde daarnaast toe op acteren, wat resulteerde in films als Zoolander, Precious, The Hunger Games en televisie shows als The Simpsons, Entourage en Star. Hij heeft ook een collectie meubelen uitgebracht en zijn bedrijf Kravitz Design Inc. werkt aan creatief design, in de breedste zin van het woord.
Overigens heb ik Lenny Kravitz op 23 december 1998 voor het laatst live gezien toen hij bij een concert van Prince in Utrecht in de toegift op het podium verscheen en met Prince en zijn band een cover van Graham Central Station’s Release Yourself speelde. Later in die nacht speelde Prince een legendarische aftershow in het Utrechtse Tivoli, waar ook Kravitz meespeelde.
Uiteindelijk bleek ook Lenny Kravitz niet de nieuwe Prince te zijn. Hij voldeed aan vele voorwaarden, maar zowel innovatie als virtuositeit op meerdere instrumenten ontbraken. In 1995 bleek de toonopvolger zich dan eindelijk aan te kondigen toen D’Angelo Brown Sugar uitbracht en al helemaal met de uitgave van Voodoo 5 jaar later. Maar in de 24 jaar daarna is er nog slechts één album (Black Messiah) verschenen, dus ook D’Angelo is het niet geworden.
Lenny Kravitz – Let Love Rule – Booklet achterkant
Ter afsluiting
Ook al heeft Lenny Kravitz voor mij zijn debuutalbum nooit kunnen evenaren, is hij een grote naam in de muziekwereld, die nog steeds volle zalen trekt over de hele wereld. Voor mij blijft hij voor altijd verbonden met het einde van de jaren (19)80/ begin jaren (19)90, toen hij gold als een grote belofte van wie grote dingen konden worden verwacht. Een magisch moment toen Kravitz zijn muze optimaal benutte.
Wat vind jij van Lenny Kravitz en Let Love Rule? Laat het weten!
Video/Spotify
Bij dit verhaal is een video opgenomen. Klik op de volgende link om deze te zien: Video: Lenny Kravitz overrompelt met zijn debuutalbum Let Love Rule. De A Pop Life afspeellijst op Spotify is ook aangepast.
2 reacties
Herkenbaar verhaal, Ik denk ook omdat we generatiegenoten zijn. Ik waardeer de albums na Let Love Rule meer dan jij, vanaf Circus vind ik het allemaal minder worden. Ook voor mij was 1998 de laatste keer dat ik Lenny Kravitz live zag in Tivoli met Prince, , erg gaaf.
Over zijn relatie met Lisa Bonet: de eerste keer dat ik (bleek achteraf) over Lenny Kravitz las, was in de Privé of Story (bij de kapper of tandarts in de wachtkamer natuurlijk) omdat er schande van gesproken werd dat “dat lieve meisje uit de Cosby Show onder de duistere invloed van junkie” Romeo Blue (artiestennaam van Lenny Kravitz toen) was gekomen, of woorden van die strekking.
Auteur
Ha ha, ja, ik weet nog goed dat ook Bill Cosby zeer negatief was over die relatie, want het (lees: zijn) imago zou er onder leiden…