1999: Prince op weg naar de top

Prince - 1999 vinyl (turntablelab.com)

Prince – 1999 vinyl

Don’t worry, I won’t hurt u, I only want u 2 have some fun

Inleiding

1982 (apoplife.nl)

1982 was het eerste jaar waarin zeer veel Prince materiaal uitkwam:

  • 19-03-1982: Ren Woods: Azz Izz (1 nummer)
  • 11-08-1982: Vanity 6: Vanity 6 (7 van de 8 nummers)
  • 25-08-1982: The Time: What Time Is It? (6 nummers)
  • 24-09-1982: 1999 single met B-kantje How Come U Don’t call Me Anymore (1 nummer)
  • 27-10-1982: 1999 (11 nummers)

Dit komt op een totaal van 26 nummers in één jaar. De volgende 3 nummers behoren ook tot het 1999 tijdperk:

  • 19-05-1983: Stevie Nicks: Stand Back
  • 17-08-1983: Delirious single B-kantje Horny Toad
  • 16-11-1983: Let’s Pretend We’re Married single B-kantje Irresistible Bitch

Prince zou de komende jaren niet veel anders doen dan veel, heel veel, muziek uitbrengen (naast touren en films maken). Zie ook het artikel Prince glorieert (alweer) met Sign O’ The Times.

Leeswijzer

Het 1999 tijdperk bestaat uit een aantal onderdelen. De eerste twee zijn dit jaar in andere artikelen verschenen: 

Dit artikel is opgedeeld in drie belangrijke stukken:

  1. 1999, het album
  2. 1999, de tour
  3. 1999, de gevolgen

Voorafgaand

Prince - Contract 1978 (prince4life.nl)

Prince – Contract 1978

In 1978 sloot het grote Warner Bros. Records een contract met de onbekende Prince Rogers Nelson uit Minneapolis voor drie albums. Hij had bedongen dat hij zijn albums zelf mocht produceren. Een unicum voor een onbekende en jonge muzikant.

Het vertrouwen van Warner Bros. in de nieuwe artiest was enorm. Het was natuurlijk wel uniek wat de jonge Prince bracht. Hij schreef, arrangeerde, speelde en produceerde zijn muziek allemaal alleen. Het eerste album For You (1978) leek gemaakt om dat te bewijzen. Op de hoes werd expliciet vermeld dat Prince al de 26 (!) instrumenten zelf speelde. Maar, het nummer Soft And Wet toonde ook aan dat er iets speciaals aan de hand was. Het klonk anders en was tekstueel risqué.

Het volgende album, Prince (1979), was een r&b plaat. Met de nummers I Wanna Be Your Lover en Why You Wanna Treat Me So Bad? werden hits gescoord in de VS, met name op de r&b hitlijst. Maar ook met dit album bewees Prince dat er meer in zat. Het nummer Bambi was een hardrocknummer. Verder viel zijn gitaarwerk voor het eerst echt op. Hij kon behoorlijk goed spelen.

Prince - Live 1980 (1xrun.com)

Prince – Live 1980

Op basis van de eerste twee albums werd Prince in de markt gezet als de nieuwe Stevie Wonder. Groot was dan ook de schok toen Prince tijdens de Prince Tour zijn imago begon aan te passen. Hij trad op in zijn ondergoed met beenwarmers. Hij kleedde zich vrouwelijk, maar gedroeg zich uiterst (mannelijk) hyperseksueel. Toen hij en zijn band (die ook steeds uitgesprokener werd, zowel qua uitstraling als personages) het nieuwe nummer Head inzetten en het publiek opriepen vooral mee te zingen, was de schok compleet (Head als in ’to give head’, oftewel: orale sex). Dit was geen Stevie Wonder!

Prince & Band - Dirty Mind (funkmysoul.gr)

Prince & Band – Dirty Mind

Met het verschijnen van het volgende album, Dirty Mind (1980) was duidelijk dat Prince geen eendagsvlieg was. Tevens werd duidelijk dat Prince wel eens een heel interessante artiest kon worden. De muziek van Prince was vernieuwend, opwindend, brutaal, funky, punky, direct en uniek. Het album werd door de critici de hemel in geprezen. Geheel terecht. Een kruising tussen funk, new wave en punk. Het is het allereerste perfecte album van Prince. Er zouden er nog velen volgen. Prince kwam ook naar Europa, voor 3 concerten, waarvan er één in het Amsterdamse Paradiso. Een paar honderd mensen hebben Prince destijds gezien. Ik niet (destijds wist ik niet eens van zijn bestaan).

Het volgende album, Controversy (1981) was muzikaal een continuering van Dirty Mind. Tekstueel werd een en ander meer in een context geplaatst. Nummers als Sexuality en, met name, Ronnie, Talk To Russia gaven inzicht in de (politieke) overtuigingen van Prince.

Als live fenomeen was hij inmiddels een graag gezien artiest. Zijn shows waren altijd opwindend en anders. Echter, blank Amerika was niet klaar voor deze zwarte muzikant met make-up op hoge hakken, die funk/new wave/punk versmolt en met een falset zong over gewaagde onderwerpen. Toen hij het voorprogramma verzorgde voor The Rolling Stones op 9 en 11 oktober 1981, liep het behoorlijk uit de hand. De (homofobe) beledigingen waren legio. Toen de band doorspeelde werd alles, wat maar voorhanden was, richting het podium gegooid. Voedsel, flessen, blikjes, bekertjes: alles vond een weg naar Prince en zijn band. Het blanke rockpubliek was niet gecharmeerd van Prince en zijn nieuwe muziek. Een ontnuchterende ervaring.

Dat moest anders. Maar wel onder Prince’ voorwaarden.

1999, het album

Prince - 1999 - Warner Bros Promotie (lansuresmusicparapernalia.blogspot.com)

Prince – 1999 – Warner Bros Promotie

Inleiding

Was ik in 1982 bezig met Prince? Nee, het was voornamelijk new wave en punk. The Cure, The Clash, Joy Division, Bauhaus, Discharge, Crass, Conflict, etc., was waar ik mijn geld aan uitgaf. Er waren echter wel veranderingen onderweg. Meer melodieuze muziek kwam naar binnen. Simple Minds’ New Gold Dream en Japan’s Tin Drum, bijvoorbeeld, werden toegevoegd aan mijn muzikale spectrum.

Maar dansmuziek? Nee, dat was nog een stap te ver in het sterk verzuilde muzieklandschap in die tijd. Je was punk, skinhead, disco, hardrocker, etc. en je bleef over het algemeen binnen de groep en, met name, de groepsmaak. Verhoudingsgewijs had ik daar minder last van, maar toch. Prince kwam er niet in. Ook al was het nummer 1999 wel erg goed. Het tweede nummer dat me opviel. Een jaar eerder was Controversy ook al opgevallen. Maar in Nederland deed Prince nog niet erg veel. In tegenstelling tot de VS, waar 1999 de definitieve doorbraak voor Prince betekende. Een onvervalste cross-over vond plaats. Het blanke publiek dat hem anderhalf jaar eerder nog uitfloot, kwam nu naar zijn shows.

Opname

Prince huis & thuisstudio Kiowa Trail, Chanhassen, Minneapolis (pinterest.com)

Prince huis & thuisstudio Kiowa Trail, Chanhassen, Minneapolis

Van januari tot en met de zomer van 1982 werd het album opgenomen. Er werd tevens gewerkt aan de Vanity 6 en The Time projecten. Drukte alom dus. Veel van de opnamen vonden plaats in de Kiowa Trail Studio, die onderdeel was van Prince’ woning. De studio bevond zich in een kleine slaapkamer, waarin een console met een 24 sporen recorder was geplaatst. Prince heeft hier veel werk opgenomen, waaronder het meeste van de output van 1982.

Sunset Sound Recording Studio Logo (fourplayjazz.com)

Sunset Sound Recording Studio Logo

Een deel van de opnamen vond plaats in Sunset Sound Recording Studio in Los Angeles. Naast zijn thuisstudio en zijn (destijds nog ver in de toekomst liggende) eigen Paisley Park Studios, zijn favoriete studio.

De opnamen zijn voornamelijk door Prince zelf ingespeeld, opgenomen, gearrangeerd en gecomponeerd. Minimale hulp (veelal vocalen) is verleend door anderen.

Linn LM-1 en Oberheim OB-Xa

Linn LM-1 drum computer (pinterest.com)

Linn LM-1 drum computer

Het album bevat veel elektronica. Zoals ook gesteld in het artikel over Vanity 6, werd op dat album flink geëxperimenteerd met, met name, de Linn LM-1 drum computer.

Oberheim OB-Xa (analogsynthmuseum.free.fr)

Oberheim OB-Xa

Voor het album 1999 kwam daar de Oberheim OB-Xa bij. Ondanks het popgevoel op het album, bevat het veel lange, experimentele muziekstukken, wat een blauwdruk voor veel muziek van de jaren (19)80 is gebleken, maar ook van enorme invloed was op (de ontwikkeling van) electro, house en techno.

De Minneapolis Sound is grotendeels gebaseerd op het geluid van 1999: elektronica, pompende beats en synthesizers ingezet als blazers sectie.

De wijze waarop Prince, ook een begenadigd drummer, de Linn LM-1 programmeerde en inzette opende een wereld vol ritmische mogelijkheden, die volop werden uitgeput.

Het gevaar van het gebruik van al die elektronica is natuurlijk dat het eindresultaat robotisch, mechanisch en koud aanvoelt, maar Prince omzeilt die valkuil vakkundig door de inzet van veel (funky) gitaarwerk, rockgitaren en live-percussie. Ook begint Prince het inzetten van zijn falset op dit album te vervangen. Hij gaat meer in zijn natuurlijke register zingen.

Prince - 1999 (thefader.com)

Prince – 1999

1999

1999 is het vijfde Prince album en zijn eerste dubbelalbum. Het zorgt in de Verenigde Staten voor de doorbraak. 1999 is het eerste album waar Prince de kleur paars gebruikt. Tevens komt de trend die Prince (voorzichtig) startte met Controversy hier tot volle wasdom: het inzetten van letters/cijfers in plaats van woorden: u in plaats van you, 4 in plaats van for, 2 in plaats van to, etc.

Warner Bros. had in eerste instantie moeite met een dubbelalbum. Manager Steve Fargnoli wist Warner Bros. te overtuigen, ook al werd het album ook als een enkel album uitgebracht in Europa.

Recensie

En? Is dit album alle lof waard? Ook hier geldt hetzelfde antwoord als op deze vraag gesteld over Sign O’ The Times: Ja, en nog meer! Het is een fantastisch opwindend en vernieuwend album, met een zeer groot aantal nummers dat inmiddels klassiek is.

Een recensie van Prince’ eerste dubbelalbum. Na Dirty Mind en Controversy, meesterwerk nummer 3 (van de 8 in totaal). Hieronder de beschrijving, nummer voor nummer.

A pop Life Logo (apoplife.nl)

 

Dit artikel is ook beschikbaar in het Engels.
Wil je dit artikel lezen in het Engels? Klik op de vlag hieronder.
Do you want to read this article in English? Click the flag below.

 

1999

I was dreamin’ when I wrote this
Forgive me if it goes astray
But when I woke up this mornin’
Coulda sworn it was judgment day
The sky was all purple,
there were people runnin’ everywhere
Tryin’ 2 run from the destruction,
U know I didn’t even care

‘Cuz they say two thousand zero zero party over,
oops out of time
So tonight I’m gonna party like it’s 1999

Prince - 1999 video (hq-music-videos.com)

Prince – 1999 video

Op 24 september 1982 werd de single 1999 uitgebracht, ruim een maand voor de release van het album. Het werd een bescheiden hit in de VS. Na het doorbraaksucces van de single Little red Corvette werd de 1999 single 6 maanden later opnieuw uitgebracht. De single bevat het fantastische B-kantje How Come U Don’t Call Me Anymore.

Het is een zeer swingend nummer dat gaat over de apocalyps. Prince gaat ervan uit dat de wereld (spoedig?) zal vergaan en soms lijkt het wel alsof hij nauwelijks kan wachten. Maar voordat dat gaat plaatsvinden, is het de oplossing om te dansen alsof het 1999 is (het apocalyptische jaar?).

Prince - 1999 (single) (princevault.com)

Prince – 1999 (single), 1982

De regels voor het refrein worden gezongen door (achtereenvolgens) Lisa Coleman, Dez Dickerson en Prince, gevolgd door de 4e regel die gezamenlijk wordt gezongen. De oorspronkelijke bedoeling was om het hele nummer gezamenlijk te zingen, maar Prince besloot het anders te doen. Een goede beslissing.

1999 is een top prestatie en geeft goed aan dat elektronica en gevoel goed samen kunnen gaan. Het nummer komt heel warm over en de synthesizer riff geeft kippenvel. Ondanks de tekst, een ultiem feestnummer. Eén van de bekendste Prince nummers en een hoogtepunt in zijn carrière. Ook live was het altijd feest, natuurlijk ook vanwege: 

We could all die any day
I don’t wanna die,
I’d rather dance my life away
Listen 2 what I’m tryin’ 2 say
Everybody, everybody say party

Op 16 december 1982 begon MTV de clip voor 1999 uit te zenden. Prince en Michael Jackson waren de eerste zwarte artiesten waarvan de clips werden gedraaid door MTV. Het was van grote invloed op de populariteit van Prince.

Onderdeel van mijn Prince nummer top 50 (nummer 36).

Little Red Corvette

Prince - Little Red Corvette (single), 1983 (princevault.com)

Prince – Little Red Corvette (single), 1983

De cross-over hit waar iedereen op zat te wachten. De eerste top 10 hit in de pop hitlijst van Billboard. Het nummer volgt de standaard wetten van een rock-hit. 3 akkoorden, met een vierde voor de refreintjes. Een klassieke ‘couplet, refrein, couplet, refrein, solo, couplet, refrein, refrein’ opbouw en een onderwerp waar het Amerikaanse (blanke) publiek wat mee kon: auto’s.

Het nummer gaat natuurlijk niet over een auto, maar over een meisje dat “believes in makin’ out once. love ‘em and leave ‘em fast”. Ze heeft veel ervaring: “I felt a little ill when I saw all the pictures of the jockeys that were there before me”.

Prince begint zich zelfs inadequaat te voelen:

Believe it or not
I started to worry
I wondered if I had enough class

Delirous

Prince - Delirious (single), 1983 (princevault.com)

Prince – Delirious (single), 1983

De derde single van het album. Een rock nummer met een bluesthema. Een uitermate catchy synthesizer riff en een uptempo drumbeat geven het nummer een onweerstaanbaar gevoel mee. De single bevat het B-kantje Horny Toad.

De tweede top 10 hit voor Prince in de pop hitlijst van Billboard.

Ook dit nummer bevat de metafoor van de auto: “Girl U gotta take control ‘cuz I just can’t steer” en “I can’t stop I ain’t got no brakes”.

De afsluitende regels zijn:

Girl U gotta take me 4 a little ride up and down
In and out and around your lake

Let’s Pretend We’re Married

Prince - Let's Pretend We're Married (single) (princevault.com)

Let’s Pretend We’re Married (single), 1982

De vierde single van het album. Een pulserende beat en een dikke synthesizer muur van geluid. De single bevat het onweerstaanbare B-kantje Irresistible Bitch.

Zijn meisje heeft hem verlaten “and she don’t care at all”. De enige oplossing voor de pijn die hij voelt, is zo snel mogelijk iemand anders te vinden: “Let’s just pretend we’re married, tonight”.

Het nummer bevat een gesproken outro, en sommige van de meest expliciete teksten die Prince ooit op plaat zette (en niet liet afdrukken bij de teksten die op de binnenhoezen waren geplaatst):

I wanna fuck U so bad it hurts, it hurts, it hurts

Look here Marsha, I’m not sayin’ this just 2 be nasty
I sincerely wanna fuck the taste out of your mouth
Can U relate?

Het nummer eindigt met een proclamatie:

Whatever U heard about me is true
I change the rules and do what I wanna do
I’m in love with God, he’s the only way
‘Cuz U and I know we gotta die some day
If U think I’m crazy, you’re probably right
But I’m gonna have fun every motherfuckin’ night
If U like 2 fight, you’re a double-drag fool
I’m goin’ 2 another life, how ‘bout U?

Sex en God tezamen in één nummer: de vroege Prince filosofie in een notendop. Wordt God niet het meest bij naam genoemd tijdens orgasmes?

D.M.S.R.

Prince - D.M.S.R. (single), 1983 (princevault.com)

Prince – D.M.S.R. (single), 1983

Uitgebracht als een promo single, dus nooit officieel verkrijgbaar geweest. Funk anthem par excellence. De letters staan voor:

Dance

Music

Sex

Romance

Een vette beat met aanstekelijke synthesizer riffs. Veel call and response vocalen. Dit nummer bevat de meeste hulp van alle nummers op het hele album.

Het nummer bevat aanwijzingen over (de identiteit van) Jamie Starr, The Time en Vanity 6, allen pseudoniemen voor Prince:

Jamie Starr’s a thief
It’s time 2 fix your clock
Vanity 6 is so sweet
Now U can all take a bite of my purple rock, can we stop?

Automatic

Prince - Automatic (single), 1983 (princevault.com)

Prince – Automatic (single), 1983

Als single uitgebracht, echter alleen in Australië.

Een absoluut onweerstaanbaar nummer. Heerlijk ritme, prachtige synthesizer lijnen. Met 9:28 minuten ook het langste nummer van het album. Het couplet wordt half gezongen/gesproken, waarna: “A-U-T-O-matic, just tell me what 2 do / A-U-T-O-matic, I’m so in love with U”.

Mooie zin: “They say nothing’s perfect, but they don’t know U”.

Het nummer eindigt met een SM scene, waarin Prince, begeleid door orgastische gitaargeluiden, het ‘slachtoffer’ is: “I can hear U, I’m going 2 have 2 torture U now”. Voor dit nummer is een clip gemaakt. Dit is destijds geweigerd door MTV, vanwege de controversiële beelden van Prince die wordt vastgebonden op een bed.

Something In the Water (Does Not Compute)

Prince - 1999 contour 1

Een zenuwachtige beat, met futuristisch geluid. Een experimenteel nummer met een grappige tekst. De openingsregels zijn “Some people tell me I got great legs / Can’t figure out why U make me beg”. Hij komt er niet achter wat er aan de hand is, dus het “Must be something in the water they drink / ‘Cuz why else would a woman wanna treat a man so bad?”.

Geniaal nummer.

Free

Prince - 1999 contour 2

Een traditionele ballad. Veruit het minste nummer van het album. Het zal ongetwijfeld oprecht en goed zijn bedoeld, maar voor mij werkt dit niet.

Het meest akoestische nummer van het album.

Lady Cab Driver

Prince - Lady Cab Driver lettering

Prince – Lady Cab Driver lettering

Een absoluut top funk nummer. Drumcomputer, aangevuld met analoge snare-drums en gitaar. De funk-feel verandert op twee/derde van het nummer naar rock, met heerlijk rauw gitaarwerk.

De lady cab driver moet Prince weghalen van waar hij zich ook bevindt: “mass confusion in my head”.

Halverwege het nummer worden er allerlei ‘beschuldigingen’ geuit richting de lady cab driver. Het gekreun en gesteun op de achtergrond doet vermoeden dat er (wederom) een SM spel wordt gespeeld:

This is 4 why I wasn’t born like my brother, handsome and tall
This is 4 politicians who r bored and believe in war
This is 4 discrimination and egotists who think supreme
And this is 4 whoever taught U how 2 kiss in designer jeans
This 1’s 4 the rich, not all of ‘em, just the greedy —
The ones that don’t know how 2 give
This is 4 the women, so beautifully complex
This 1’s 4 love without sex
This is 4 the wind that blows no matter how fast or slow
Not knowing where I’m going
This galaxy’s better than not having a place 2 go
And now I know

All The Critics Love U In New York

Prince - All The Critics Love U In New York (audiopreservationfund.org)

Prince – All The Critics Love U In New York

Een monotone swingende beat met een heerlijke bas riff, lekker gitaarwerk op de achtergrond en een grappige tekst, die bestaat uit een opsomming van dingen waar je mee weg kunt komen als de critici het in je zien zitten.

U can dance if U want 2 — All the critics love U in New York
U don’t have 2 keep the beat, they’ll still think it’s neat — in New York
U can wear what U want 2, it doesn’t matter — in New York
U could cut off all your hair, I don’t think they’d care — in New York

All the critics love U in New York

Why U can play what U want 2 — All the critics love U in New York
They won’t say that u’re naive if U play what U believe — in New York
Purple love-amour is all u’re headed 4 — but don’t show it
The reason that you’re cool
is ‘cuz you’re from the old school, and they know it

Whaddayou lookin’ at, punk’
Look out all U hippies, U ain’t as sharp as me
It ain’t about the trippin’, but the sexuality — turn it up

Heerlijk nummer.

International Lover

Prince - 1999 photo outtake (blueiskewl.blogspot.com)

Prince – 1999 photo outtake

De afsluitende ballad is erg goed. Prince gebruikt zijn falset in het nummer. De tekst is grappig:

Baby, I know it’s hard 2 believe
But this body here is free tonight

Een verleidingsnummer, dat het live ook prima deed.

Welcome 2 Satisfaction
Please remain awake until the aircraft has come 2 a complete stop
Thank U 4 flying Prince International
Remember, next time U fly, fly the International Lover

Prince - Automatic - Video (vevo.com)

Prince – Automatic – Video

Bijdragen van anderen

Alles op het album is gespeeld en uitgevoerd door Prince, met de volgende uitzonderingen:

Prince - 1999 Thank you notes (pinterest.com)

Prince – 1999 Thank you notes

  • Lisa Coleman – achtergrondzang op 1999, Little Red Corvette, Delirious, D.M.S.R., Automatic en Free
  • Dez Dickerson – co-lead zang op 1999, achtergrondzang en gitaar solo’s op Little Red Corvette
  • J.J. (Jill Jones) – co-lead zang op 1999, achtergrondzang op Automatic, Free en Lady Cab Driver
  • Brown Mark, Jamie (Shoop), Carol (McGovney), Peggy (McCreary), Poochie & The Count: achtergrondzang en handklap op D.M.S.R.
  • Wendy (Melvoin): achtergrondzang op Free

Extra nummers

De singles 1999, Delirious en Let’s Pretend We’re Married kwamen met B-kantjes, die niet op een andere manier verkrijgbaar waren. Alle B-kantjes zijn ingespeeld en gezongen door Prince alleen, met analoge instrumenten. Irresistible Bitch bevat achtergrondzang van Wendy & Lisa.

How Come U Don’t Call Me Anymore

Prince - How Come U Don't Call Me Anymore - Sheetmusic (onlinesheetmusic.com)

Prince – How Come U Don’t Call Me Anymore – Sheetmusic

Een fantastisch nummer (nummer 29 in mijn Prince nummer top 50). Een prachtige ballad. Het gaat over een man (Prince?) die is verlaten door zijn geliefde. Ze belt hem helemaal niet meer en hij voelt zich alleen en in de steek gelaten.

In tegenstelling tot het album, is dit nummer geheel akoestisch, bestaande uit een basdrum, piano en vocalen.

Leuke tekst ook:

Sometimes it feels like I’m gonna die
If U don’t call me mama, girl U gotta try
Down on my knees, beggin’ U please, please, oh
Why can’t U call me sometime, baby?
It’s just one lousy dime, baby…
Why can’t U call me sometime?

Prince gilt, schreeuwt en smeekt. Een (zeer) indrukwekkende prestatie. Prince overtuigt als kwetsbare gekwetste man.

Horny Toad

B-kantje van de single Delirious (in Engeland van de single Little Red Corvette). Een rockabilly nummer. Aardig, niet meer.

Irresistible Bitch

B-kantje van de single Let’s Pretend We’re Married. Oorsponkelijk opgenomen in 1981. De uitgebrachte versie is opgenomen op 15 september 1983. Geen elektronica: live-drums, bas, etc. Wederom een fantastisch nummer (nummer 45 in mijn Prince nummer top 50). Een funk nummer. Prince is verslaafd aan een vrouw die “irresistible” is. Leuke tekst:

Hell if I know why I let u drive my car
Don’t I know that walking won’t get me very far?
Sure I know that crying over u is just in vain
But all the things I lose don’t add up to all the things I gain

A pop Life Logo (apoplife.nl)

 

A Pop Life volgen via social media?
Klik op één van de knoppen hieronder.

Facebook Twitter Google+

 

Albumhoes

Op het eerste gezicht is de paarse hoes, waarop in creatief vormgegeven letters en cijfers valt te lezen; Pr1nce 1999, niet noemenswaardig interessant. Toch zijn er in de cijfers en de letters enkele referenties te vinden naar toekomstig en voorgaand werk. Opvallende letters of cijfers zijn:

Prince - 1999 cover close-ups (apoplife.nl)

  • De letter i (van Prince), die veranderd is in het cijfer 1. In het middenstuk valt in spiegelbeeld te lezen; and the revolution. Het volgende album zal uitgebracht worden onder de bandnaam Prince and the Revolution
  • Het cijfer 1 (van 1999) heeft de vorm van een penis
  • Het eerste cijfer 9 bevat het teken van androgynie, het teken van de man en de vrouw in één: O(+>. Dit zal in de komende jaren een veel gebruikt symbool blijven. Van 1993 t/m 2000 zou het, opnieuw gestileerd, zelfs de nieuwe naam van Prince worden
  • Het tweede cijfer 9 bevat de Rude Boy button, die hij op zijn twee voorgaande albums droeg

Pers en ontvangst

De pers was laaiend enthousiast over het album. 1999 wees de weg naar de toekomst. Het was het zoveelste bewijs dat Prince echt bijzonder was. Muzikaal was het alweer een stap vooruit. Nog vernieuwender, nog experimenteler, nog genialer. Leuk is de begeleidende brief de de critici kregen bij hun exemplaar van het album.

Opvallend was de opmerking, die in de recensies naar voren kwam, dat de teksten minder seksueel expliciet waren dan voorheen. Een onbegrijpelijke reactie, gezien de tekstflarden die voorbij komen, evenals de SM referenties. In (één van de weinige) interviews rond de release van 1999, vertelde Prince dat hij weigerde de toon te matigen als het om seks ging, omdat het een eerlijke weergave was van zijn creativiteit. Het was geen vooropgezet plan om meer platen te verkopen:

“Sex is something we can all understand. It´s limitless. But I try to make the songs so they can be viewed on different ways. I know some people will go right through these message elements in a song, but there are some who won´t. If you make it too easy, you lose the point. Most music today is too easy.”

Interview Los Angeles Times, Robert Hillburn, 1982

Verschillende uitgaven

Prince - 1999 1LP (princevault.com)

Prince – 1999 1LP

Naar aanleiding van het groeiende succes werd in maart 1983 een enkele LP-versie van het album uitgebracht:

Kant A   1999
    Little Red Corvette
    Delirious
    Free
Kant B   Let’s Pretend We’re Married
    Something In The Water (Does Not Compute_)
    Lady Cab Driver

Deze was overal verkrijgbaar, behalve in de VS. Tegelijkertijd werd er een cassette uitgebracht. Deze bevatte twee extra nummers: How Come U Don’t Call Me Anymore, het B-kantje van de 1999 single, werd aan Kant A toegevoegd, D.M.S.R. aan Kant B. De hoes bestond uit een foto van Prince.

Prince - 1999 Initiële CD uitgave (thetargetcdcollection.com)

Prince – 1999 Initiële CD uitgave

Toen het album voor het eerst op cd werd uitgegeven, paste niet alle muziek (70:51 minuten) op het schijfje. Destijds was de opslag van een compact disc beperkter dan nu. Om het album toch als een enkele cd aan te kunnen bieden, besloot Warner Bros. het nummer D.M.S.R. op te offeren. Rond 1990 werd de cd opnieuw uitgegeven, nu compleet.

Conclusie

Wat vond ik van het album toen ik het voor het eerst hoorde? Ik hoorde het voor het eerst in 1985, bij een vriendin thuis. Zij had het al een tijdje. Na When Doves Cry begon het grote inhalen. Ik kocht 1999 in 1986 op cd. Vanwege het vele inhalen én de nieuwe albums (Parade!) sneeuwde 1999 in eerste instantie onder.

Prince - 1999 platinum award (gottahaverockandroll.com)

Prince – 1999 platinum award

Maar dat kwam vanzelf goed. Ik hou van het experimentele karakter van het album. Er staat gedurfde muziek op. Prince probeerde van alles en het werkte. Het album is een onmisbare schakel in de ontwikkeling van Prince, zijn muziek en zijn carrière. Zonder 1999 geen Purple Rain, zo simpel is het. De veelgenoemde term Minneapolis Sound is voornamelijk gestoeld op dit album. Hierna was Prince er klaar mee en wilde iets anders. Maar dit album groeide uit tot een blauwdruk voor zeer veel muziek uit de jaren (19)80.

Het album is opgenomen in mijn lijst van must-have albums (zie het artikel Prince, de afsluiting). 5 van de nummers zijn onderdeel van mijn Prince top 100 nummers: 1999, D.M.S.R., Lady Cab Driver en de B-kantjes How Come U Don’t Call Me Anymore en Irresistible Bitch.

Als ik een eindcijfer zou moeten geven voor dit album zou het een 9,0 zijn (Little Red Corvette en Free krijgen beiden niet de 100% score…).

1999 Tour (princevault.com)

1999 Tour

1999, de tour

Om het nieuwe album te promoten werd er een tour georganiseerd. Van 11 november tot en met 31 december 1982 gaf Prince 40 concerten in de VS. De tour werd ook wel de “Triple Treat Tour” genoemd, omdat een gemiddeld concert twee voorprogramma’s kende: Vanity 6 en The Time, beiden Prince satellieten. Tussen de sets werden nummers van Joni Mitchell’s Court And Spark gespeeld.

De show begon met een half uur Vanity 6, gevolgd door drie kwartier The Time. Het hoofdprogramma, de show van Prince, duurde iets meer dan een uur. Per avond dus zo’n 2 à 2,5 uur Prince muziek. Prince’s show was de meest uitvoerige uit zijn carrière, tot dan toe. Het podium en de set van de Controversy Tour werd gebruikt en uitgebreid (met onder andere een bed). 

Setlist

Een gemiddelde setlist bestond uit de volgende nummers:

Prince - Live 1999 Tour (prince.org)

Prince – Live 1999 Tour

  • Controversy
  • Let’s Work
  • Do Me, Baby
  • D.M.S.R.
  • Lisa Coleman keyboard interlude
  • With You
  • How Come U Don’t Call Me Anymore
  • Lady Cab Driver
  • Automatic
  • International Lover
  • 1999

Tijdens sommige concerten werden oudere nummers als Head en Uptown aan de set toegevoegd.

Europa

Er werden concerten in Europa gepland, waaronder ook in de Amsterdamse Jaap Eden Hal. Echter, deze werden op het laatste moment afgezegd.

Tweede deel 1999 Tour

Prince - Live 1999 Tour (metro.co.uk)

Prince – Live 1999 Tour

Door het plotselinge succes van de single Little Red Corvette werd de Amerikaanse tour begin februari weer opgepakt. Er werden nog 47 extra concerten ingepland. Gezien het succes van de single werden de zalen, waarin werd opgetreden, groter.

Er gebeurde nog iets opvallends. Tot dan toe was Prince een zwarte artiest met een overwegend zwart publiek. Met name tijdens het tweede deel van de 1999 Tour werd duidelijk dat Prince een echte cross-over artiest kon worden. De samenstelling van het publiek veranderde. Er kwam steeds meer wit in het publiek. Aan het eind van de tour was de verdeling zwart/wit 50/50 (volgens sommigen zelfs 40/60).

In het tweede deel van de tour werd The Time regelmatig van de set afgehaald, omdat Prince bang was dat The Time populairder en succesvoller was dan hijzelf. Het laatste deel van de tour trad The Time helemaal niet meer op.

Setlist

Een gemiddelde setlist, tijdens het tweede deel van de tour, bestond uit de volgende nummers:

Prince - 1999 Tour - Advertentie (theundefeated.com)

Prince – 1999 Tour – Advertentie

  • Controversy
  • Let’s Work
  • Do Me, Baby
  • D.M.S.R.
  • Lisa Coleman keyboard interlude
  • With You
  • Still Waiting
  • How Come U Don’t Call Me Anymore
  • Lady Cab Driver
  • Little Red Corvette
  • Dirty Mind
  • International Lover
  • 1999

Tijdens sommige concerten werd I Wanna Be Your Lover gespeeld.

De band

Naast Prince bestond zijn band uit dezelfde bandleden die ook onderdeel uitmaakten van de Controversy Tour: Dez Dickerson (gitaar), Dr. (Matt) Fink en Lisa Coleman (keyboards), Brown Mark (bas) & Bobby Z. (drums). De band werd uitgebreid met Jill Jones, die achtergrondzang verzorgde.

Prince - 1999 Tour (pinterest.com)

Prince – 1999 Tour

Recensies

De pers was laaiend enthousiast over de tour. De enige klacht was dat Prince’ set te kort was. Meerdere Amerikaanse recensenten riepen de 1999 Tour uit tot de tour van het jaar. Duidelijk was dat Prince’ ster aan het rijzen was. Het blanke publiek had hem nu ook gevonden en hij hoefde niet meer in het clubcircuit te spelen.

Gelukkig zijn er vele opnamen van de tour beschikbaar. Wat opvalt is de gretigheid; het spat er vanaf. Het hoogtepunt van de show ligt, wat mij betreft, op How Come U Don’t Call Me Anymore. Prince schreeuwt, gilt, fluistert en speelt vanuit zijn tenen. Het nummer kende veel publieksinteractie en prachtige nieuwe muziek coda’s.

1999, de gevolgen

Prince door Richard Avedon (Richard Avedon)

Prince door Richard Avedon

Prince had al snel door dat de muziekindustrie aan het veranderen was. Het draaide niet meer om de muziek alleen. Ook de presentatie was belangrijk. Zijn videoclips haakten daar handig op in.

Bewondering

Veel collega’s van Prince waren lovend over zijn muziek. David Bowie speelde veel nummers van 1999 voordat hij zijn concert begon tijdens zijn Serious Moonlight Tour. John Cougar Mellencamp was zo onder de indruk van Little Red Corvette, dat hij er reclame voor maakte tijdens zijn concerten. Tijdens één concert legde hij zelfs zijn show stil om het nummer vanaf cassette aan het publiek te laten horen. Eddie Murphy, destijds nog een opkomend komiek, wilde, indien hij muzikant zou mogen zijn, alleen willen ruilen met Prince.

Stevie Nicks nam het nummer Stand Back op, geïnspireerd door Little Red Corvette. Toen Prince toevallig in de buurt was, speelde hij synthesizer op het nummer. Nicks was zo dankbaar dat ze Prince de helft van credits op het nummer gaf.

Interne strubbelingen

Prince & Chick Huntsberry (printerest.com)

Prince & Chick Huntsberry

In het Prince kamp zelf verliep alles wat minder soepel. De ruzie met The Time escaleerde. Jimmy Jam, Terry Lewis en Monte Moir stapten op. Vanity verliet het Prince kamp om een solo carrière te beginnen. Ook in zijn eigen band rommelde het. Dez Dickerson was een born again christian geworden en voelde zich steeds ongemakkelijker worden met de seksueel geladen nummers die hij elke avond moest brengen. Hij gedroeg zich, naar eigen zeggen, meer en meer als een jerk.

Prince nam steeds meer afstand tot zijn eigen band. Hij had een eigen tour bus en sprak veel met zijn manager Steve Fargnoli. Zijn bodyguard Chick Huntsberry (een reus van een man) was altijd bij Prince (Prince was overigens oprecht verknocht aan Huntsberry).

Samenvattend

Hoe dan ook, aan het einde van de tour was 1999 al bijna 1 miljoen keer verkocht en had Prince zijn eerste platinum album. Zowel het album als de tour waren een doorslaand commercieel en artistiek succes.

Prince op de cover van Soul Teen magazine (terapeak.com)

Prince op de cover van Soul Teen magazine

De pers hemelde hem op (in 1982 werd hij door de medewerkers van het invloedrijke muziekblad Rolling Stone uitgeroepen tot artiest van het jaar) en onder collega’s genoot hij veel respect voor zijn vernieuwingen, durf en visie. Er begonnen covers te verschijnen van zijn nummers.

In het artikel Prince Scores Platinum Double (11 juni 1983), merkte Billboard op dat Prince’ prestatie, zeker voor een zwarte artiest, opviel omdat de laatste zwarte artiesten die (zoveel) succes hadden met een dubbelalbum Donna Summer (Bad Girls uit 1979) en Stevie Wonder (Songs In The Key Of Life uit 1976) waren.

1999 was een belangrijke schakel in Prince’ carrière. Van cultfiguur groeide hij uit naar een grote ster (met name in de VS) met het potentieel (internationaal) heel groot te worden, omdat hij zowel een zwart als een blank publiek aansprak. En alles op zijn eigen manier.

Hoe nu verder? Misschien een film? Iets met paars, regen en The Revolution?

Ter afsluiting

In 1998 nam Prince het nummer 1999 opnieuw op onder de noemer The New Master. Het werd geen succes, ondanks de reclame campagne.

Wat vind jij van 1999? Ook een klassiek Prince album? Laat het weten!

 

 

2 reacties

  1. Mooi artikel! Het heeft bij mij vrij lang geduurd voor ik 1999 als album wist te waarderen. Dat heeft puur met mijn persoonlijke ontwikkeling te maken. In 1982 was ik nog te jong voor Prince, los van het feit dat het album in Nederland flopte en ik er überhaupt niks van/over had meegekregen. Zat toen vol in Doe Maar enzo. Ik haakte pas in ‘85 aan. Van het overdadig gearrangeerde werk uit die tijd (ATWIAD, Parade) was de stap terug naar het meer kale 1999 nog te groot voor een jong jochie. Pas in de jaren ‘90 viel het kwartje. Inmiddels is het een van mijn favoriete Prince-albums, juist vanwege dat specifieke geluid.

    Trouwens, naast de Rude Boy button zijn de mond in de ‘P’, de studs in de ‘R’ en de ogen in de eerste en laatste ‘9’ op de 1999-hoes allen afkomstig uit de hoesfoto van Controversy en later was een kapotgeslagen LP van 1999 onderdeel van de hoes van Chaos And Disorder. Vind het mooi dat hij zijn eigen beeldtaal steeds bleef (her)gebruiken. Bijvoorbeeld ook de Purple Rain-lp’s op de hoes van Art Official Age. Zo is het écht allemaal ‘one body of work’.

    1. Herken wel wat je zegt. Bij mij sneeuwde het meer onder door de vele releases destijds. Ik had nog zo veel in te halen! Bedankt ook voor de toevoeging betreffende de hoes. Leuk!

Complimenten/opmerkingen? Graag!