Inleiding
Tot nu toe is disco er nogal bekaaid vanaf gekomen op mijn blog. Daar komt nu verandering in, dit artikel gaat over het miskende/onderschatte genie van de disco, Cerrone en zijn debuutalbum Love In C Minor.
Marc Cerrone
Marc Cerrone werd op 24 mei 1952 geboren in Vitry-sur-Seine in Frankrijk, als zoon van Italiaanse immigranten. Op zijn 12e begon hij met drummen en hield van alle soorten muziek. Begin jaren (19)70 speelde hij in de groep Kongas. Nadat hij op twee albums had meegespeeld verliet hij de groep echter, omdat hij zich niet kon vinden in de nieuwe muzikale richting.
Solo? Cerrone!
Inmiddels was Cerrone getrouwd en was vader geworden. Hij kocht een platenwinkel en zorgde voor een inkomen. Het leven als muzikant zou het niet gaan worden en Cerrone wilde afscheid nemen met een statement: muziek zoals hij het wilde horen en zien. Samen met schrijver en producer Alec R. Constandinos vertrok hij naar de Londense Trident Studios om een album op te nemen. Ze riepen de hulp in van keyboard speler Don Ray, die Cerrone nog kende van zijn Kongas tijd. Gedurende een maand of twee werd het album, dat maar drie nummers kende, opgenomen. De titel van het eerste nummer, dat een hele plaatkant besloeg, werd tevens de titel van het album: Love In C Minor.
Love In C Minor
Eenmaal terug in Frankrijk probeerde hij het album te slijten aan verschillende labels, maar niemand was geïnteresseerd. Wat te doen? Een eigen label starten, Malligator Records, en uit eigen zak 5.000 exemplaren laten persen. Door een fout bij een bestelling werd een aantal exemplaren naar de VS verzonden. Het nummer Love In C Minor werd opgepikt door een aantal DJ’s in New York. Het werd een grote hit in de discotheken.
Toen Cerrone dit hoorde vertrok hij naar New York, waar inmiddels een kleine oorlog was uitgebroken tussen de platenmaatschappijen: wie krijgt Cerrone? Atlantic’s president Ahmet Ertegun ontving Cerrone met open armen en het debuutalbum van Cerrone werd in de VS uitgebracht, waar het al snel een groot succes werd.
Maar waarom was het zo succesvol? Het titelnummer werd een hit in de VS, mede door de vrouwenstemmen die seks en orgasmes simuleren, maar het was niet alleen dat. Cerrone deed ook iets innovatiefs. Hij haalde de drums naar voren in de mix en dan met name de kick drum. De ‘four-on-the-floor’ was de drijvende kracht achter het nummer (en het album).
Hoes
Maar ook de hoes hielp mee. Naakt deed het altijd goed, zeker in de VS. Maar toen het album in 1977 in de VS werd uitgebracht was de originele hoes vervangen door een brave variant. Cerrone’s volgende albums hadden allemaal een erotische ondertoon en gebruikten veel naakt als afbeelding. Na het midden van de jaren (19)80 werd dit overigens aanzienlijk minder.
Erfenis
Ook al is het eindresultaat de uitwerking van de visie van één man en een typerend jaren (19)70 product, de uitwerking was gigantisch. Het introduceerde Euro/Franse disco naar een breed publiek, ook in de VS. Net als Kraftwerk een onmisbare schakel is in de ontwikkeling van de uiteindelijke dance muziek, geldt dat ook voor Cerrone en zijn eerste album(s). De kick drum als centraal en ritmebepalend instrument, long live the boom!
Singles
De debuutsingle van Cerrone, Love In C Minor, werd uitgebracht in 1976, in Nederland pas in april 1977. De single bevatte ingekorte versies van de albumtracks Love In C Minor en Black Is Black. Wereldwijd werden er maar liefst 3 miljoen exemplaren van verkocht.
Nummers
Alle nummers geschreven door Cerrone en Alec R. Constandinos, tenzij anders aangegeven.
- Love In C Minor
- Black Is Black (Michelle Grainger, Steve Wadey, Tony Hayes)
- Midnite Lady
Muzikanten
- Cerrone – drums en productie
- Mo Foster – bas
- Collin Green, Hughie Burns – gitaar
- Alan Hawkshaw, Don Ray – keyboards
- Tony Carr, John Dean – percussie
- Ray Swinfield – dwarsfluit, saxofoon
- John Watson’s Brass Section – blazers
- Pat Halling’s String Ensemble – strijkers
- Joanne Willams, Stephanie De Sykes, Madeline Bell, Jackie Sullivan, Jean Hawker – achtergrondzang
Na Love in C Minor
Al vrij snel na de uitgave van Love In C Minor ging Alec R. Constandinos verder om op eigen kracht muziek te maken en uit te brengen. In 1977 bracht Cerrone maar liefst twee albums uit, Cerrone’s Paradise en Supernature (Cerrone 3). Met name dat laatste album verkocht veel, maar liefst 8 miljoen exemplaren. Na nieuwe onderhandelingen over een platencontract, bracht Cerrone in 1978 het album The Golden Touch (Cerrone IV) uit, waarop onder andere Led Zeppelin’s Jimmy Page op meewerkte (hij speelde gitaar op Rocket In The Pocket).
Hierna zou het internationale succes voorbij zijn. Geen van Cerrone’s albums zou ooit meer in internationale hitlijsten voorkomen. De albums bleven redelijk tot goed verkopen in Frankrijk en het Franstalige deel van België. Wereldwijd was de aversie tegen disco groot en die muziek verdween langzaamaan uit de hitlijsten. In 1979 werden Angelina (Cerrone V) en Cerrone Live uitgebracht, een jaar later gevolgd door Panic (Cerrone VI) en You are The One (Cerrone VII).
Cerrone bleef ook hierna nog regelmatig albums uitbrengen:
- Back Track (Cerrone VIII) (1982)
- Your Love Survived (Cerrone IX) (1982)
- En Concert (1983)
- Where Are You Now (1983)
- The Collector (1985)
- Way In (1989)
- Dream (1992)
- X-Xex (1993)
- Human Nature (1994)
- Hysteria (2002)
- Celebrate! (2007)
- Cerrone Symphony – Variations Of Supernature (2010)
- Live At The Montreux Jazz Festival (2013)
- Red Lips (2016)
- DNA (2020)
Tevens bracht Cerrone 6 soundtracks uit en vele, zeer vele verzamelalbums, waarvan de eerste al in 1981 verscheen. In totaal verkocht Cerrone ongeveer 30 miljoen albums. In 1978 ontving hij maar liefst 5 (!) prijzen tijdens het Billboard Disco Forum. Hij werkte later onder andere samen met artiesten als Nile Rodgers, Toto, Laura Branigan, Jocelyn Brown en La Toya Jackson.
Ter afsluiting
Wat vind jij van Cerrone en Love In C Minor? Laat het weten!
Video/Spotify
Bij dit verhaal is een video opgenomen. Klik op de volgende link om deze te zien: Video: Cerrone – Love In C Minor. De A Pop Life afspeellijst op Spotify is ook aangepast.
4 reacties
Ga naar reactie formulier
Goeie plaat hoor! Ik heb Cerrone delen I t/m IV. Love in C Minor is echt eurodisco van de bovenste plank: drums to the front, viooltjes, hijgende dames: vroege Donna, Boney M, Giorgio, Silver Convention etc.
Auteur
Prima plaat inderdaad!
Dit is totaal langs mij heen gegaan. Heb even geluisterd en begrijp wel waarom :).
Auteur
Echt waar? Wat vreemd…