
Crosby, Stills, Nash & Young – Live 1970 (vlnr: Graham Nash, David Crosby, Neil Young, Stephen Stills)
Inleiding
In 1970 brachten David Crosby, Stephen Stills, Graham Nash en Neil Young hun debuutalbum als kwartet uit. Mijn vader had het album in de mooie luxe leren uitvoering. Het was mijn introductie tot Neil Young.
Crosby, Stills, Nash & Young
Crosby, Stills en Nash hadden net hun avonturen met The Byrds, Buffalo Springfield en The Hollies afgesloten toen ze elkaar tegenkwamen op een feest georganiseerd door Joni Mitchell. Ze zongen samen en dat klonk fantastisch. Een nieuwe groep was geboren.

Crosby, Stills & Nash – Crosby, Stills & Nash, Neil Young – Everybody Knows This Is Nowhere
Al snel werd het debuutalbum Crosby, Stills & Nash opgenomen en uitgebracht. Het werd een doorslaand succes, wat zorgde voor een grote vraag naar optredens. Atlantic platenbaas Ahmet Ertegun stelde voor de groep uit te breiden met voormalig Buffalo Springfield lid Neil Young, die onlangs zijn solo debuutalbum Everybody Knows This Is Nowhere had uitgebracht.
De groep kwam bij elkaar en maakte haar live debuut op 16 augustus 1969 met Joni Mitchell in het voorprogramma. Twee dagen later speelde de groep haar tweede concert ooit, op het fameuze Woodstock festival ten overstaan van ruim een half miljoen mensen. Vanaf het podium becommentarieerde Stills de onwerkelijke situatie: “This is the second time we’ve ever played in front of people, man. We’re scared shitless.”
De uitgebreide groep werd enthousiast ontvangen en leidde tot het besluit een album op te nemen, waarvoor alle leden eigen nummers aandroegen. In januari 1970, twee maanden voor de feitelijke uitgave van het album, stond er al voor $2 miljoen aan voorbestellingen uit. Het moest wel heel raar lopen als het album geen groot succes zou worden.

Crosby, Stills, Nash & Young – Déjà Vu
Déjà Vu
Op 11 maart 1970 werd het debuutalbum van het kwartet Crosby, Stills, Nash & Young uitgebracht. Het album sloeg in als een bom en zou bijna 100 weken in de Amerikaanse hitlijsten verblijven en 3 hits opleveren.
De opnamen voor Crosby, Stills & Nash waren in grote harmonie verlopen. Iedereen was gelukkig, ook privé. Een klein jaar later was alles anders. De relatie van Nash met Joni Mitchell was voorbij, hetzelfde gold voor Stills en Judy Collins. Crosby’s vriendin Christine Hinton was eind september 1969 overleden in een auto ongeluk. De sfeer was zwaar en deprimerend.
Opnamen voor Déjà Vu vonden plaats van juli 1969 tot en met januari 1970. De bandleden konden het niet (meer) met elkaar vinden en hielpen elkaar niet tijdens het opnameproces en bekritiseerden elkaars muziek en bijdragen. Ook de veel geprezen samenzang en samenwerking bleek in werkelijkheid nogal tegen te vallen. In 1975 vertelde Neil Young:
The band sessions on that record were ‘Helpless’, ‘Woodstock’ and ‘Almost Cut My Hair. That was Crosby, Stills, Nash & Young. All the other ones were combinations, records that were more done by one person using the other people.
Neil Young, Rolling Stone, 1975
Hoeskleur
De oorspronkelijke kleur van het album was zwart. In andere markten dan de VS werd de kleur van de hoes bruin. Al snel verscheen het album in een deluxe leren uitgave, waarin de letters in goudkleur werden weergegeven. De kleur zwart is niet veel meer gebruikt, al snel was bruin de kleur, ook voor de Amerikaanse markt.

Crosby, Stills, Nash & Young – Déjà Vu – Gatefold
Recensie
Toen ik nog een klein jongetje was, was Neil Young geen grote naam bij ons thuis. Mijn vader had echter wel dit album, in de luxe leren uitgave. Mijn voorliefde voor Neil Young stamt denk ik ook uit die tijd. Het nummer Helpless is (veruit) het beste wat op het album staat. Destijds vond ik het album erg leuk.
Toen ik later (in 1988) werkzaam was bij het Amsterdamse Concerto werkte en mijn eigen muziekcollectie aan het opbouwen was, kon Déjà Vu niet ontbreken. En weer vond ik het een prachtig album. De opener Carry On. is dan ook, tot op de dag van vandaag, indrukwekkend. Zeker als de koortjes ingezet worden en de vocale harmonie overrompelt: Carry on! / Love is coming / Love is coming to us all.
Ook toen was Helpless mijn favoriet en zorgde voor de ontdekkingsreis in Neil Young’s omvangrijke oeuvre. Maar ook Teach Your Children (mijn vader’s favoriet van het album), het door Joni Mitchell geschreven Woodstock, het lieflijke Our House en het kleine 4 + 20 waren (en zijn) prachtig.
En nu, 55 jaar na de uitgave van het album, vind ik het nog steeds goed, maar niet meer onmisbaar. Persoonlijk vind ik de legendarische status die het album heeft te veel eer. Almost Cut My Hair vind ik niet echt best, ook al is de boodschap veel minder tijdsgevoelig dan gedacht. Het gaat om begrip, opkomen voor minder bedeelden en afkeer van establishment, in plaats van het simpele hippie-gegeven van lang haar. Die boodschap is wellicht ouderwets, maar als er iets is waar de wereld behoefte aan heeft, zijn het dat soort sentimenten.
Country Girl en Everybody I Love You zijn mooie afsluiters, maar dragen niet bij aan de legendarische status. Het album overtuigt (voor mij) met de jaren steeds minder. De nummers zijn individueel ok tot zeer goed, maar als album bij elkaar overtuigt het allemaal minder dan de status van het album doet vermoeden.

Crosby, Stills, Nash & Young – Déjà Vu – Singles (NL persingen)
Singles
Er zijn vier singles van het album uitgebracht.
- Woodstock
(uitgebracht in maart 1970) - Teach Your Children
(uitgebracht in mei 1970) - Our House
(uitgebracht in september 1970) - Carry On
(uitgebracht in november 1970, niet in alle markten)
Nummers
Tussen haakjes verwijzing naar de schrijver, gevolgd door verwijzing naar de lead zanger(s).
- Carry On (#,#)
- Teach Your Children ($,$)
- Almost Cut My Hair (%,%)
- Helpless (¥,¥)
- Woodstock (§,#)
- Déjà Vu (%,%)
- Our House ($,$)
- 4 + 20 (#,#)
- Country Girl (¥,¥%#$)
- Everybody I Love You (#¥,#%$)
Geschreven door/Zang door:
# Stephen Stills
$ Graham Nash
% David Crosby
¥ Neil Young
§ Joni Mitchell

Crosby, Stills, Nash & Young – Déjà Vu – Muzikanten
Muzikanten
- David Crosby – zang behalve op 4+20; gitaar op Almost Cut My Hair, Woodstock, Déjà Vu, Country Girl, Everybody I Love You
- Stephen Stills – zang behalve op Almost Cut My Hair; gitaar behalve op Our House; bas op Carry On, Teach Your Children, Déjà Vu; keyboards op Déjà Vu, Everybody I Love You; orgel op Carry On, Woodstock; piano op Helpless, Country Girl; percussie op Carry On
- Graham Nash – zang behalve op Almost Cut My Hair, 4+20; piano op Woodstock, Our House; klavecimbel op Our House; orgel op Almost Cut My Hair; gitaar op Teach Your Children, Country Girl; percussie op Carry On, Country Girl; tamboerijn op Teach Your Children
- Neil Young – zang op Helpless, Country Girl; gitaar op Almost Cut My Hair, Helpless, Woodstock, Country Girl; pijporgel, harmonica, vibrafoon op Country Girl; orgel op Everybody I Love You
Met hulp van:
- Greg Reeves – bas op Almost Cut My Hair, Helpless, Woodstock, Déjà Vu, Our House, Country Girl, Everybody I Love You
- Dallas Taylor – drums behalve op Teach Your Children, 4+20; tamboerijn op Teach Your Children
- Jerry Garcia – pedal steel op Teach Your Children
- John Sebastian – harmonica op Déjà Vu

Crosby, Stills, Nash & Young – Ohio
Na Déjà Vu
De groep zou op 21 mei 1970 een nummer opnemen dat de groep wel alle eer aandoet: Neil Young’s Ohio, een furieuze reactie op de Kent State shooting 17 dagen eerder, toen Amerikaanse politie het vuur opende op ongewapende studenten. Het nummer werd in een paar takes opgenomen en in juni versneld uitgegeven.
Na de uitgave van Déjà Vu ging de band op tournee. Als snel bleek de samenwerking dusdanig verziekt dat de tour werd afgebroken en de groep uit elkaar ging. Opnamen van de tour werden in 1971 uitgebracht onder de naam 4 Way Street.
Het succes van Déjà Vu zorgde ook voor verhoogde aandacht voor de solo carrières van de individuele groepsleden. Met name Neil Young bouwde een zeer succesvolle carrière op na de uitgave van After The Gold Rush (1970) en Harvest (1972).

Crosby, Stills, Nash & Young – So Far, American Dream & Looking Forward
Pas in 1974 zouden Crosby, Stills, Nash & Young weer bij elkaar komen voor een tournee. Deze keer werd de tour afgemaakt, maar studio opnamen leidden to niets. Om het publiek tevreden te houden werd So Far uitgebracht, een soort “best of” compilatie van de Crosby, Stills & Nash en Déjà Vu albums, aangevuld met de Ohio single.
In 1988 ging Neil Young akkoord met een reünie, omdat aan zijn voorwaarde zou worden voldaan dat drugs een ding van het verleden zou zijn. Het resulteerde in het American Dream album, wat door de pers werd afgekraakt, maar beter is dan de recensies deden vermoeden. Na de uitgave ging de band niet op tournee.
Eind 1999 bracht de groep het album Looking Forward uit, dat goed werd ontvangen en nu wel leidde tot maar liefst twee (lucratieve) tours in 2000 en 2002. De band zou nog een paar keer bij elkaar komen, maar zou geen nieuwe muziek meer opnemen. Met het overlijden van Crosby in 2023 is Crosby, Stills, Nash & Young voltooid verleden tijd.
Ter afsluiting
Wat vind hij van Crosby, Stills, Nash & Young en Déjà Vu? Laat het weten!
Video/Spotify
Bij dit verhaal is een video opgenomen. Klik op de volgende link om deze te zien: Video: Crosby, Stills, Nash & Young en het klassieke Déjà Vu. De A Pop Life afspeellijst op Spotify is ook aangepast.
2 reacties
Ik herinner me nog goed, dat ik het album aanschafte voor de af en toe prachtige samenzang (heb zelf in een aantal koren gezongen, dus……). Ik ben nooit echt onder de indruk geweest van de individuele artiesten, maar samen – dus ook het driemanschap zonder Young – vond ik vaak prachtig. Helplessly Hoping uit 2005 van de laatsten schiet me nu te binnen. En uiteindelijk is het voor mij vooral jeugdsentiment: dit soort moois hoor ik tegenwoordig niet of nauwelijks nog……helaas.
Auteur
Komt mijn herinnering toch overeen met de werkelijkheid. Neil Young is toch echt wel erg goed hoor 😉