Neil Young – Hitchhiker

Albumgegevens

Beoordeling

Introductie

The Unreleased 1976 Solo Album. Zo wordt het album aangekondigd. Een solo-album dat Neil Young opnam op 11 augustus 1976. Inderdaad, op één dag, in één sessie.

Archieven

Neil Young is bezig met zijn archieven. Er zijn al meerdere indrukwekkende uitgaven geweest, waaronder het fenomenale Live At Massey Hall 1971, Dreamin’ Man Live ’92 en A Treasure. Prachtige uitgaven met historische (veelal live) opnamen. Nu verschijnt dan Hitchhiker, een album dat Young destijds niet wilde uitbrengen. Nu gelukkig alsnog, want ook al zijn bijna alle nummers eerder uitgebracht, de nummers zijn nog nooit in deze pure, kale vorm verschenen.

In zijn memoires uit 1994, Special Deluxe, vertelde Young over de Hitchhiker sessie:

“I spent the night there with David and recorded nine solo acoustic songs, completing a tape I called Hitchhiker.It was a complete piece, although I was pretty stony on it, and you can hear it in my performances. Dean Stockwell, my friend and a great actor who I later worked on Human Highway as a co-director, was with us that night, sitting in the room with me as I laid down all the songs in a row, pausing only for weed, beer, or coke. Briggs was in the control room, mixing live on his favorite console.”

Neil Young 1976

Young was zeer tevreden met de nummers, want in de loop der jaren vonden maar liefst 8 nummers van die ene dag een plek op meerdere albums.

Hitchhiker werd opgenomen tijdens een bijzonder vruchtbare periode in Young’s carrière. De opnamen vonden plaats na de (uitgave van de) albums After The Gold Rush, Harvest, On the Beach, Tonight’s The Night en Zuma, een indrukwekkende rij albums die allemaal even prachtig zijn. Ook werden rond deze tijd andere albums opgenomen en, net als Hitchhiker, niet uitgebracht, zoals Homegrown en Chrome Dreams.

In een recent interview, dat Neil Young ook op zijn Facebook pagina beschikbaar heeft gesteld, vertelt Young dat hij graag wilde dat de sessie werd uitgebracht, maar dat de platenbonzen bij Reprise Records niet erg onder de indruk waren. Het werd gezien als een collectie demo’s.

Indigo Ranch Studios Malibu

11 augustus 1976

Tussen 1975 en 1977 namen Young en zijn vaste producer David Briggs regelmatig sessies op, op avonden dat het volle maan was, in de Indigo Ranch Studios te Malibu. Deze sessies waren zeer vruchtbaar en brachten prachtige nummers voort, zoals het onvolprezen Stringman. David Briggs:

He’d turn to me and go, ‘Guess I’ll turn on the tap’—and then out came ‘Powderfinger,’ ‘Pocahontas,’ ‘Out of the Blue,’ ‘Ride My Llama.’ Two days, a day. I’m not talkin’ about sittin’ down with a pen and paper, I’m talkin’ about pickin’ up a guitar, sittin’ there and lookin’ me in the face and in twenty minutes—’Pocahontas’

De avond/nacht sessie van 11 augustus 1976 verliep precies zo. Young had al wat schetsen klaar. Hij kwam aan met een gitaar en een mondharmonica (piano werd alleen gebruikt voor het laatste nummer). Na de vraag “You ready, Briggs?” startte Young en ging door tot hij de 10 nummers had ingespeeld. Geen toeters en bellen, alleen Young en een akoestische gitaar, af en toe begeleid door een mondharmonica. Zo simpel kan het dus zijn.

Na de sessie

Zoals gezegd werden maar liefst 8 nummers van de sessie gebruikt op andere albums:

• The Old Country Waltz verscheen op American Starts ‘N Bars (1977), in een andere versie;
• Campaigner verscheen op Decade (1977);
• Human Highway verscheen op Comes A Time (1978), in een andere versie;
• Pocahontas, Powderfinger en Ride My Llama verschenen op Rust Never Sleeps (1979), in andere versies;
• Captain Kennedy verscheen op Hawks & Doves (1980);
• Hitchhiker verscheen op Le Noise (2010), in een andere versie.

Veel van de nummers werden compleet opnieuw ingespeeld, soms met band (waaronder Crazy Horse). Twee nummers werden nooit uitgebracht, maar af en toe wel live gespeeld: Hawaii en Give Me Strength.

Recensie

Neil Young – Hitchhiker

Ik deel de mening van Neil Young en Reprise Records over deze opnamen niet. Ik vind het een prachtig document. Het is nauwelijks te bevatten dat Young, na een lange run van perfecte platen, op een avond met dit op de proppen komt.

De nummers zijn allemaal sterk, de uitvoeringen prachtig en intiem. De beide niet eerder uitgegeven nummers zijn even mooi als de rest. Young´s wegen zijn ondoorgrondelijk. Toen ook al. Naar de reden achter de release die er nu is kan ik alleen maar raden, maar is die interessant, als dat zulke prachtige muziek oplevert? Uiteraard niet.

De hoesfoto is ook al zo prachtig, passend bij de tijd. De bruin-okeren gloed geeft de tijd weer en maakt nostalgisch. Maar het album stemt vooral dankbaar. Dankbaar voor het zoveelste prachtige Neil Young album.

Nummers

Alle nummers geschreven door Neil Young.

• Pocahontas
• Powderfinger
• Captain Kennedy
• Hawaii
• Give Me Strength
• Ride My Llama
• Hitchhiker
• Campaigner
• Human Highway
• The Old Country Waltz

Ter afsluiting

Ken jij dit album van Neil Young al? Wat vind jij ervan? Laat het weten!