Concertgegevens
Festival | North Sea Jazz Festival |
Datum | 14-07-2019 (zie ook 12-07-2019 en 13-07-2019) |
Locatie | Ahoy |
Plaats | Rotterdam |
Line-up (gezien) | Jungle By Night, Kamasi Washington, Broken Brass Ensemble, Poppy Ajudha, Darryl Hall & John Oates, The California Honeydrops, Blackwave., Janelle Monáe, Robert Glasper, Arp Frique & Family, Lauryn Hill, Jacob Collier |
Beoordeling
Dag 3 van het leukste festival dat ik ken.
Wat is Jungle By Night gegroeid als band! Strak, swingend, funky en dwingend. Werkelijk fantastische opener van dag 3. Kamasi Washington was gewoon weer goed (het stuk The Truth is en blijft prachtig), maar hij moet wel een nieuwe set gaan samentellen. Deze heb ik inmiddels al een paar keer (identiek) gezien.
Via het aardie Broken Brass Ensemle naar Poppy Ajudha. Een jong soul talent uit Engeland die een uitstekende set neerzette. Na korte bezoeken aan Darryl Hall & John Oates (leuk!) en de tegenvallende The California Honeydrops op naar Blackwave. (met punt). Antwerps duo dat ondersteund werd door een fantastische band. Top!
En Janelle Monáe. Kon ze haar waanzinnge Paradiso show van een jaar eerder evenaren? Nee dus. Het geluid was erg beroerd, maar haar show werkte niet in deze setting. Tegenvallend.
Eerder weg naar het Miles Davis tribute van Robert Glasper. Een fenomenaal concert van de sympathieke Glasper, die alles op instinct doet, ook zijn concerten. Vlak voor het einde vertelde hij dat zijn introductie met Miles Davis een album was waarop de Cyndi Lauper cover van Time After Time stond. Het opende zijn ogen, want alles kon dus jazz zijn. Hij kwam op het idee dat nummer te laten spelen door zijn bassist en gastvocaliste Ledisi. Het werd een onvergetelijk moment. Kippenvel vanaf de eerste noten. Een heel bijzonder moment!
Via een klein stukje Arp Frique & Family naar Lauryn Hill, die me op 12 april 2013 heel erg had teleurgesteld met een bedroevend slechte show. Het begin was wederom slecht. Een dj, die de overgang tussen nummers niet eens vlekkeloos kon doen, en ook nog een kwartier weghaalde van de show. Toen Lauryn Hill opkwam bleek ze een voortreffelijke band te hebben meegenomen. Helaas was zij dat niet. Niet zo erg als in 2012, maar het was wederom niet best.
Op naar alleskunner en talent Jacob Collier. Het was min of meer dezelfde show als in Paradiso 5 maanden eerder. Hetzelfde manco demonstreerde hij hier ook weer. Het vele samenzingen is vermoeiend. Maar de toegift, waarin iedereen (inclusief de band) op de grond zat was betoverend mooi: In My Room akoestisch en (nagenoeg) onversterkt. Een mooie afsluiter van een prachtige editie van het festival.
Artiest | Gehele concert gezien? | Beoordeling |
Jungle By Night | Nee | |
Kamasi Washington | Nee | |
Broken Brass Ensemble | Nee | |
Poppy Ajudha | Nee | |
Darry Hall & John Oates | Nee | |
The California Honeydrops | Nee | |
Blackwave. | Ja | |
Janelle Monáe | Nee | |
Robert Glasper | Nee | |
Arp Frique & Family | Nee | |
Lauryn Hill | Nee | |
Jacob Collier | Nee |
Setlist
Darryl Hall & John Oates
Maneater / Family Man / Out of Touch / Say It Isn’t So / You’ve Lost That Lovin’ Feelin’ / She’s Gone / Sara Smile / Is It a Star / I Can’t Go for That (No Can Do) / Kiss on My List / Private Eyes / You Make My Dreams
Janelle Monáe
Crazy, Classic, Life / Screwed / Django Jane / Q.U.E.E.N. / Electric Lady / PrimeTime / Pynk / Yoga / I Like That / Make Me Feel / I Got the Juice / Cold War / Tightrope
Encore:
Come Alive (The War of the Roses)
Lauryn Hill
Intro / Lost Ones / Everything Is Everything / Superstar / Final Hour / Forgive Them Father / Ex-Factor / Can’t Take My Eyes Off You / To Zion / The Miseducation of Lauryn Hill / Doo Wop (That Thing) / Killing Me Softly With His Song / Fu-Gee-La / Ready or Not