The Smiths brengen hun eerste meesterwerk uit: Hatful Of Hollow

The Smiths - Glastonbury Festival 1984 (twitter.com)

The Smiths – Glastonbury Festival 1984

Inleiding

Ondanks Morrissey’s recente, in mijn ogen abjecte, politieke uitspraken, blijft de muziek die hij maakte met The Smiths buitenaards prachtig. Vond ik het initieel nogal puberaal geneuzel, inmiddels behoort de muziek van The Smiths tot mijn meest gewaardeerde muziek. Drie albums op rij zijn van een intense schoonheid: Hatful Of Hollow, Meat Is Murder en The Queen Is Dead zijn allemaal even mooi, waarvan de eerste het (met minimale marge) wint. Het is opgenomen in mijn Top 10 albums aller tijden.

The Smiths

The Smiths - Hand In Glove - Eerste single (amazon.co.uk)

The Smiths – Hand In Glove – Eerste single

Mei 1982: Johnny Marr, een 18 jarige gitarist, besluit dat hij een (nieuwe) band wil starten. Via een gezamenlijke vriend wordt contact gelegd met de 5 jaar oudere Steven Morrissey. De overeenkomsten in de muzieksmaak van de beiden zorgt ervoor dat ze het direct prima kunnen vinden. Ze besluiten samen een band te beginnen. Al een paar dagen later schrijven ze hun eerste nummer samen, Don’t Blow Your Own Horn. Ze bleven schrijven en namen alles op op een draagbare cassette speler.

De bandnaam werd in de zomer van 1982 vastgesteld op The Smiths, volgens Morrissey omdat “it was the most ordinary name and I thought it was time that the ordinary folk of the world showed their faces”. Ook nam Steven Morrissey het besluit om voortaan alleen bekend te staan onder zijn achternaam.

Eind 1982 was de definitieve bezetting van The Smiths compleet. Met de eerste demo opnamen onder zijn arm toog Morrissey naar Tony Wilson van het destijds al legendarische Factory Records. Wilson wees de band af, iets waar hij later ongetwijfeld spijt van moet hebben gehad. Met een tweede demo wees ook EMI de band af. De band begon spaarzaam op te treden, waaronder in de fameuze Haçienda in Manchester, de thuisbasis van de band.

De band nam vervolgens contract op met Geoff Travis van Rough Trade Records. Hij besloot eerst een single uit te brengen: Hand In Glove werd in mei 1983 uitgebracht en was de eerste uitgave van The Smiths. Dezelfde maand trad de band op in London, waar een producer van de John Peel Show aanwezig was die de band uitnodigde voor een (eerste) John Peel sessie.

The Smiths - The Smiths (radiozero.cl)

The Smiths – The Smiths

Er werd een contract getekend met Rough Trade Records tussen Geoff Travis enerzijds en Morrissey en Johnny Marr anderzijds (zowel Mike Joyce als Andy Rourke waren niet aanwezig en tekenden niet). De band ging aan het werk voor hun eerste album. De eerste versie werd afgekeurd waarna de band het album opnieuw opnam met een andere producer. Deze opnamen bleken wel te bevallen. Na de uitgave van de singles This Charming Man (de geniale single en de eerste proeve van wat de band allemaal zou kunnen worden) en What Difference Does It Make? werden The Smiths steeds serieuzer genomen en kregen trouwe volgelingen. Ook de meerdere radio optredens voor John Peel en David Jensen, voor de BBC Radio, leverden de band veel goeds op.

Op 20 februari 1984 werd het debuutalbum van The Smiths, getiteld The Smiths, uitgebracht, later in het jaar gevolgd door de singles Heaven Knows I’m Miserable Now en William, It Was Really Nothing (die beiden niet op het debuutalbum stonden).

Ook al wilden velen dat het debuut van The Smiths het nieuwe wereldwonder was, het werd het niet. Het was te gladjes, te netjes, te gewoon. Een gemiste kans, die gelukkig al binnen negen maanden werd goedgemaakt.

Hatful Of Hollow

The Smiths - Hatful Of Hollow (amazon.com)

The Smiths – Hatful Of Hollow

Ook al is Hatful Of Hollow feitelijk een compilatiealbum, het is het eerste album waarop de band voor het eerst echte magie liet horen. Bestaande uit de eerste single en de twee singles uit 1984, inclusief de B-kantjes, en delen van de radio opnamen voor de John Peel Show en de David Jensen Show, liet het album een hongerige band horen, die nostalgie en weltschmerz liet samensmelten met prachtige levendige muziek en teksten die velen zich nog steeds woordelijk herinneren.

In tegenstelling tot het debuut, leven de nummers op Hatful Of Hollow. Dat geldt zeker ook voor de vijf nummers die ook op het debuutalbum stonden. Wat Hatful Of Hollow duidelijk aantoont was de groei van de band als live-eenheid en de compositorische spurt die Johnny Marr en Morrissey hadden doorgemaakt.

Deze groei is met name muzikaal, maar ook Morrissey’s teksten zijn van een wonderbaarlijke schoonheid. Het ongemak, het zelfbeklag, het onbegrip, het druipt van de teksten af. Ik vind het inmiddels prachtig, maar destijds ergerde ik me ook wel aan het gekweel van Morrissey, die met zijn toch beperkte vocale kunnen, wel heel erg de gekwetste ziel uithing.

  • I don’t dream about anyone
    Except myself
    (William, It Was Really Nothing)
  • I would go out tonight
    But I haven’t got a stitch to wear
    This man said, “It’s gruesome
    That someone so handsome should care”
    (This Charming Man)
  • I am human and I need to be loved
    Just like everybody else does

    I am the son and the heir
    Of a shyness that is criminally vulgar
    (How Soon IS Now?)
  • Let me get my hands
    On your mammary glands

    There’s more to life than books you know
    But not much more
    (Handsome Devil)
  • I was looking for a job and then I found a job
    And heaven knows I’m miserable now

    In my life, why do I give valuable time
    To people who don’t care if I live or die?

    In my life, why do I smile
    At people who I’d much rather kick in the eye?
    (Heaven Knows I’m Miserable Now)
  • I would rather not go
    Back to the old house
    There’s too many bad memories
    Too many memories there
    (Back To The Old House)
  • Good times for a change
    See, the luck I’ve had can make a good man turn bad
    So please, please, please
    Let me, let me, let me
    Let me get what I want this time

    Haven’t had a dream in a long time
    See, the life I’ve had can make a good man bad
    So for once in my life let me get what I want
    Lord knows, it would be the first time
    Lord knows, it would be the first time
    (Please, Please, Please, Let Me Get What I Want)
The Smiths - 1984 (thefusionmag.com)

The Smiths – 1984

De combinatie van de teksten en Morrissey’s zang met het prachtige, krachtige en subtiele gitaarspel van Johnny Marr maakt dit album tot een unieke luisterervaring, die tot op de dag van vandaag boeit. Het album leeft, ontroert en zou de introductie zijn tot de korte, maar indrukwekkende carrière van The Smiths. Over een periode van ongeveer drie jaar waren ze het beste en opwindendste product uit Engeland.

Singles

Voorafgaand aan het album waren er twee singles uitgebracht. Daarna werd How Soon Is Now? nogmaals uitgebracht op single, maar nu als A kantje.

  • Heaven Knows I’m Miserable Now
    (uitgebracht op 21 mei 1984)
  • William, It Was Really Nothing
    (uitgebracht op 20 augustus 1984)
  • How Soon Is Now?
    (uitgebracht op 28 januari 1985)
The Smiths - Hatful Of Hollow - De singles (discogs.com/apoplife.nl)

The Smiths – Hatful Of Hollow – De singles

Nummers

Alle nummers geschreven door Johnny Marr en Morrissey.

  • William, It Was Really Nothing *
  • What Difference Does It Make? #
  • These Things Take Time $
  • This Charming Man ^
  • How Soon Is Now? &
  • Handsome Devil #
  • Hand In Glove *
  • Still Ill ^
  • Heaven Knows I’m Miserable Now *
  • This Night Has Opened My Eyes ^
  • You’ve Got Everything Now $
  • Accept Yourself ~
  • Girl Afraid &
  • Back To The Old House ^
  • Reel Around The Fountain #
  • Please, Please, Please, Let Me Get What I Want &
* Single A-kant
# John Peel session, 18-05-1983
$ David Jensen session, 26-06-1983
^ John Peel session, 14-09-1983
& Single B-kant
~ David Jensen session, 25-08-1983
The Smiths - Live - The Tube 16-03-1984 (bbc.co.uk)

The Smiths – Live – The Tube 16-03-1984

Muzikanten

  • Morrissey – zang
  • Johnny Marr – gitaar, harmonica, mandoline
  • Andy Rourke – bas
  • Mike Joyce – drums, tamboerijn

Met hulp van:

  • John Porter – percussie op How Soon Is Now?

Na Hatful Of Hollow

Het duurde niet lang voordat The Smiths, met name in Engeland, zou uitgroeien tot de belangrijkste (indie) band van de jaren (19)80. In Nederland deed de band wonderlijk genoeg niet heel erg veel. Onterecht. In 1985 en 1986 zouden nog twee briljante albums volgen, Meat Is Murder en The Queen Is Dead. Na nog een paar singles en het laatste album was het in 1987 alweer over.

Ter afsluiting

Wat vind jij van The Smiths en van Hatful Of Hollow in het bijzonder? Laat het weten!

Video/Spotify
Bij dit verhaal is een video opgenomen. Klik op de volgende link om deze te zien: Video: The Smiths brengen hun eerste meesterwerk uit: Hatful Of Hollow. De A Pop Life afspeellijst op Spotify is ook aangepast.

Complimenten/opmerkingen? Graag!