Inleiding
Op 19 juni 2003 werd een nieuw nummer beschikbaar gesteld die toegankelijk was door het ‘betreden’ van een speciale ‘kamer’ binnen de NPG Music Club, een online Prince community, die actief was van 2001 tot en met 2006, waar Prince direct met zijn fans communiceerde en muziek uitbracht. Tegen een jaarlijkse bijdrage van $100,- (vanaf het vierde jaar verlaagd naar $25,-) kregen leden elke maand (nieuwe) muziek, fysieke cd’s en toegang tot exclusieve voorverkoop van concertkaarten, met gegarandeerde plaatsen vooraan het podium.
Het nieuwe nummer was de inleiding tot het album N.E.W.S., waarvan de naam als n·e·w·s werd weergegeven op de hoes. In dit artikel gebruik ik de naam waaronder het ook op de officiële site is opgenomen: met de hoofdletters.
N.E.W.S. is, na Xpectation en C-Note, het derde instrumentale album op rij. Al die albums kwamen ook nog eens uit in het eerste half jaar van 2003.
Beschikbaarheid
Eind mei 2003 waren de eerste hints zichtbaar. De letters N, E, W en S waren zichtbaar op de vloer van een van de ‘kamers’ binnen de NPG Music Club. Een paar dagen later werd het album toegevoegd aan de discografie sectie, genaamd The Vault.
In eerste instantie werden de nummers alleen online beschikbaar geteld. Zoals gezegd startte dat met North op 19 juni 2003. De dagen erna volgden East, West en South.
In tegenstelling tot Xpectation en C-Note, kreeg N.E.W.S., naast de MP3 uitgave, ook een fysieke release. Via intekenlijsten konden leden van de NPG Music Club het nieuwe album op CD bestellen, waarvan de eerste exemplaren eind juni werden ontvangen.
Ik weet niet meer waarom, maar ik heb destijds gewacht op de retail release. Op 29 juli 2003 werd het album uitgebracht. Ik heb het destijds gekocht in Alkmaar, op de dag van de retail uitgave.
N.E.W.S.
N.E.W.S. is het 27e studio album van Prince. Het album bevat vier instrumentale nummers die allen precies 14 minuten lang zijn. De uitvoerenden op het album waren allen onderdeel van de One Nite Alone… Tour, die in 2002 plaats had.
Op 16 februari 2003 kwamen 5 muzikanten samen in Paisley Park Studios: drummer John Blackwell, saxofonist Eric Leeds, toetsenist Renato Neto, bassiste Rhonda Smith en Prince. De bedoeling was dat er wat gejamd zou gaan worden. Er is erg weinig bekend van die dag en de opnamen, maar het kan worden aangenomen dat de nummers (of muziekstukken) initieel niet zo zijn gespeeld als ze uiteindelijk op het album terecht zijn gekomen. Vier keer precies eindigen na 14 minuten betekent extreme planning, die er niet aan vooraf is gegaan. Tevens klinkt de muziek daarvoor te organisch en spontaan. Op het nummer North is orkestratie van Clare Fisher te horen, dat na de opname sessie is toegevoegd.
Aangeprezen als new directions in music, is het album experimenteel en nieuw en spannend terrein voor Prince. De muziek kent soms ook de standaard funk routines, die Prince zonder nadenken kon uitvoeren, maar de meerderheid bestaat uit stukken die fris, nieuw en opwindend klinken. Destijds viel het op dat de pop recensenten het album niet begrepen. Binnen jazz kringen werd het album veel beter gewaardeerd.
Nummers
Alle nummers geschreven door Prince. Op het album wordt de term directed by gebruikt. Het is waarschijnlijk dat de muzikanten ook een bijdrage hebben geleverd aan het eindresultaat, vanwege het spontane jam gevoel dat het album uitademt.
- North
- East
- West
- South
Muzikanten
- Prince – gitaar, fender rhodes, digitale keyboards en percussie
- John Blackwell – drums
- Renato Neto – piano, synthesizers
- Rhonda Smith – bas
- Eric Leeds – saxofoon
Trivia
- De albumtitel is samengesteld uit de beginletters van de titels van de nummers;
- De hoes van N.E.W.S. is een zogenaamde ‘fold-out’ hoes. Om de hoes volledig te zien is deze volledig uit te vouwen. De CD zet in het midden;
- Het album werd genomineerd in de Pop Instrumental Album categorie tijdens de Grammy Awards van 2004.
(bron: princevault.com)
Eindoordeel
Ja, het staat er echt. Ik ben erg blij met dit album. Ik vond de route die Prince inging destijds erg spannend. Ook al was niet alles even goed (een groot aantal nummers van Xpectation was minder), was het wel iets nieuws en fris. C-Note beviel me echt goed en dat draaide ik vaak. Dit album ging daar nog overheen. Er zijn vele, vele Prince liefhebbers die mijn mening (absoluut) niet zijn toegedaan, maar ik geniet van het samenspel en de melodieën.
Er wordt op een belachelijk hoog niveau gemusiceerd. John Blackwell is de beste drummer die Prince ooit heeft gehad, Eric Leeds brengt altijd iets extra’s. Zijn spel is zo herkenbaar, uniek en ‘anders’ (bij gebrek aan een beter woord). Het belang van Leeds, waarmee Prince ook het Madhouse project deed, kan niet worden onderschat. Bassiste Rhonda Smith was Prince’ vaste bas speler sinds 1996 en zou het ruim 8 jaar volhouden. Er is geen andere bassist zo lang bij Prince heeft gespeeld. Renato Neto speelde sinds 2002 bij Prince en werd zeer gewaardeerd. Ik heb ergens gelezen dat Prince het erg prettig vond dat Neto echt soleerde als hij daarom vroeg en nooit een solo herhaalde. Prince was Prince: het gitaarwerk is funky, heavy en opwindend.
Het nummer East is onderdeel van mijn Prince nummer top 50. Twee jaar geleden schreef ik:
Dit nummer staat op album N.E.W.S. dat werd uitgegeven via zijn eigen NPG Records. Het album bevat 4 instrumentale stukken die ieder 14 minuten lang zijn. Opgenomen op één dag in Paisley Park Studios was het album initieel alleen via de NPG Music Club beschikbaar. Het zou het slechtst verkopende Prince album zijn, maar ik vond (en vind) het een intrigerend album, waarop Prince wederom een nieuwe weg insloeg. Ik draai het album van tijd tot tijd en ben elke keer weer verrast door de spontaniteit, inventiviteit en muzikaliteit. Wát een muzikanten spelen hierop mee.
Ik had net zo goed North, West of South kunnen nomineren. Bovenstaande tekst is dan nog steeds waar. Al met al een aanrader!
Ter afsluiting
Dit was de laatste uitgave in 2003. Het jaar daarna zou alles anders worden. Mede dankzij dit album. Dankzij dit album werd Prince de kans geboden bij de Grammy Awards op te treden. Hij ging akkoord op voorwaarde dat hij de show mocht openen. Hij zou dat samen met de nieuwe grote vrouwelijke ster van het moment doen: Beyoncé. Het werd een spetterend optreden. Prince was weer helemaal terug. Daarover later meer.
Ken jij N.E.W.S.? Wat vind je ervan? Laat het weten!
Dankwoord
Met grote dank aan Bram en Edward voor het proeflezen.
2 reacties
In de periode dat ik Prince wat minder direct volgde trof ik dit in de bakken van de platenboer aan. Meteen gekocht natuurlijk (zonder luisteren aan de balie). Ik was er zeer van gecharmeerd moet ik zeggen. wat een positieve verrassing. Heerlijke muziek, om naar te luisteren maar ook geschikt voor de achtergrond (wat meestal niet zo is bij Prince naar mijn mening: luisteren of niet opzetten). Ik kan er nog steeds van genieten en doe dat dus ook! Dank voor je leuke stuk!
Auteur
Leuk om te lezen. Ben met je eens dat Prince, over het algemeen, geen achtergrondmuziek is en dat dat in mindere mate geldt voor N.E.W.S. Dan’ je wel voor je reactie!