Inleiding
Na zijn aankondiging, tegen het einde van de Purple Rain Tour, niet meer te gaan touren en de uitgave van de opvolger Around The World In A Day leek het voor de buitenwereld dat Prince een tijdje op ‘sabbatical leave’ zou gaan. Niets was minder waar.
1986
Nadat in 1985 maar liefst 31 nieuwe Prince nummers werden uitgebracht, volgden in 1986 alweer meerdere uitgaven, waar (niet eerder uitgebrachte) Prince muziek op stond:
- 05-02-1986: Prince And The Revolution – Kiss single (B-kantje ♥ Or $)
- 04-03-1986: Mazarati – Mazarati album (1 nummer)
- 31-03-1986: Prince And The Revolution – Parade album
- 07-05-1986: Prince And The Revolution – Mountains single (B-kantje Alexa De Paris)
- 30-05-1986: Sheila E. – Holly Rock single (1 nummer)
- 23-10-1986: Kenny Rogers – They Don’t Make Them Like They Used To album (1 nummer)
Hierboven zijn alleen de uitgaven benoemd waar nieuw, niet eerder uitgebracht materiaal op stond. In 1986 werden in totaal ‘slechts’ 17 nieuwe Prince nummers uitgebracht.
In 1986 verscheen ook het album Minneapolis Genius van 94 East, zo genoemd door Pepé Willie. Het album bevatte opnamen uit 1977 waar Prince op meespeelde. Slechts aan één nummer had hij ook meegeschreven.
Leeswijzer
Een aantal onderwerpen zijn in subartikelen verder uitgewerkt/geduid. Deze zijn al eerder gepubliceerd:
- Wendy & Lisa, het Rolling Stone interview, 1986
- Prince – Under The Cherry Moon trailer & Wrecka Stow scene
- Prince’ tweede speelfilm: Under The Cherry Moon
- Prince en de fantastische Parade Tour
- Prince – Parade Tour – De recensies
- Prince And The Revolution – Parade Tour Book
- Prince – Parade – De recensies
De bovenstaande links zijn ook opgenomen in de paragrafen waarin wordt ingegaan op de betreffende onderwerpen.
Op weg naar Parade
De route naar Parade start op 17 april 1985, 5 dagen voor de uitgave van Around The World In A Day. Op die dag stapte Prince Sunset Sound Studios binnen, zei tegen zijn vaste engineer Susan Rogers dat ze moest blijven opnemen, ook als hij stopte, plakte een papier met teksten op een van de drumstandaards, nam plaats achter de drums en speelde achter elkaar de drumtracks in van vier (!) nummers. Vervolgens pakte hij de bas en speelde de partijen in, gevolgd door gitaar, synthesizer, piano, etc. De eerste vier nummers voor de opvolger, Parade, waren klaar: Wendy’s Parade (later omgedoopt tot Christopher Tracy’s Parade), New Position, I Wonder U en Under The Cherry Moon waren in essentie klaar die dag. Het blijft een kippenvelverhaal, dat het genie van Prince in één klap samenvat.
De (vervolg) opnamen verliepen zo voorspoedig dat al op 1 mei 1985 (slechts acht dagen na de uitgave van Around The World In A Day) een eerste configuratie van een compleet nieuw album kon worden samengesteld:
- Wendy’s Parade
- New Position
- I Wonder U
- Under The Cherry Moon
- Others Here With Us
- Life Can Be So Nice
- Sometimes It Snows In April
- Old Friends 4 Sale
- All My Dreams
De geschiedenis herhaalde zich. Prince zat barstensvol ideeën en plannen.
Een film?
Eén van die plannen was een nieuwe film. Na het onwaarschijnlijke succes van Purple Rain kon Prince feitelijk doen en laten wat hij wilde. Dus als Prince een film wilde, kreeg hij een film. Het verhaal was nog niet klaar? Geen probleem. Het script zou worden geschreven door Becky Johnson, die geen enkele ervaring had met scripts? Geen probleem. Snel beginnen? Geen probleem? Geld? Geen probleem.
En dus vertrok Prince in juni van 1985 naar Frankrijk op zoek naar geschikte locaties. Hij kwam uit in het zuiden van Frankrijk, in Nice, dat het zenuwcentrum zou worden van de activiteiten. Daar, en in de nabije omgeving, zouden de filmopnamen gaan plaatsvinden. Acteurs werden gescout, een regisseur werd gevonden en op 16 september 1985 streek Prince met gevolg neer in Nice, waar de opnamen voor Prince’ tweede speelfilm Under The Cherry Moon startten. Omstreeks eind november 1985 waren de opnamen klaar. Prince keerde direct weer terug naar de VS, waarna het ‘gewone’ leven weer terugkeerde.
Lees (en zie) meer in de subartikelen Prince – Under The Cherry Moon trailer & Wrecka Stow scene en Prince’ tweede speelfilm: Under The Cherry Moon.
Op weg naar Parade, Music from the motion picture Under The Cherry Moon
Het volgende album zou weer een soundtrack worden. De nummers konden echter ook los van de film worden beluisterd. In slechts een aantal nummers wordt verwezen naar het hoofdkarakter van de film, Christopher Tracy, gespeeld door Prince.
Nadat Prince voor het debuutalbum van The Family voor het eerst had samengewerkt met orkestleider en arrangeur Clare Fischer, was Prince zo te spreken over de resultaten dat hij Fischer vroeg of hij hetzelfde wilde doen met de nummers voor Parade. Fischer schreef orkestrale muziek en nam deze op voor alle nummers, met uitzondering van Kiss. Prince gebruikte veel, maar niet alles.
In 1986 werd nog hard gewerkt aan de film, waaronder ook de filmmuziek. Op 5 februari 1986 werd het eerste voorproefje van het nieuwe album gelanceerd: funk klassieker Kiss. Het nummer sloeg in als een bom en haalde moeiteloos de bovenste regionen van de hitlijsten over de gehele wereld.
Maar, er waren ook twijfels/zorgen, met name in de kringen van de mannen met de pakken bij de platenmaatschappijen. Zie het artikel boven deze paragraaf; ook al stelt Warner Bros. dat zij zich geen zorgen maakte, deed men dat wel. De verkopen van Prince liepen terug, maar de kosten niet. Binnen een periode van 2 jaar zou het derde album al verschijnen. Werd er niet teveel Prince product op de markt beschikbaar gesteld? Moest er niet op de rem getrapt worden? Waarom niet een album uitbrengen, gevolgd door een lange tour en een rust moment en dan weer opnieuw? Een album in drie jaar, in plaats van drie in twee? Voor nu kreeg Prince zijn zin nog, maar de eerste tekenen waren zichtbaar. Het zou Prince met zijn volgende project gaan opbreken.
Parade
Op 31 maart 1986 (28 maart 1986 in Nederland, 1 april in het VK) werd het achtste studio album van Prince uitgebracht, het derde en laatste album dat werd toegeschreven aan Prince And The Revolution. Het album werd uitgegeven op Paisley Park Records in samenwerking met Warner Bros. Records.
Alle nummers werden opgenomen in de Washington Avenue Warehouse in Edina, Minnesota en Sunset Sound in Hollywood.
Het album kende een aantal noviteiten, zoals de introductie van het gebruik van de Fairlight sampler, Clare Fischer’s orkestraties op een Prince album, het veelvuldig gebruik van blazers, de introductie van Miko Weaver, Eric Leeds en Atlanta Bliss op een Prince album en lead zang op een nummer door iemand anders dan Prince.
Nummers
De invloed van Wendy Melvoin en Lisa Coleman was groot op dit album, nog groter dan op Around The World In A Day. Ze kregen veel ruimte van Prince om met ideeën te komen en speelden en zongen op veel nummers mee. Op slechts drie nummers speelde The Revolution mee. De rest van de nummers zijn solo opnamen van Prince.
Alle nummers geschreven door Prince, tenzij anders aangegeven.
Christopher Tracy’s Parade
(toegeschreven aan Prince en zijn vader John L. Nelson, maar waarschijnlijk geschreven door Prince)
De basis van het nummer is opgenomen op 17 april 1985 onder de oorspronkelijke titel Wendy’s Parade, als verwijzing naar Revolution gitariste Wendy Melvoin. Nadat de contouren van de Under The Cherry Moon film duidelijker werden, werd het nummer hernoemd naar Christopher Tracy’s Parade, als verwijzing naar de hoofdfiguur van de film.
Muzikaal is het een soort marsritme, met wijd uitwaaierende instrumentatie, echo en psychedelische verwijzingen (“unless it should rain strawberry lemonade”). Een veelbelovend, anders en afwijkend begin.
N.B.:
De aankondiging van de solo in Kiss, de frase “Little girl Wendy’s parade” verwijst naar de oorspronkelijke titel van dit nummer. Overigens wordt die solo gewoon door Prince gespeeld.
N.B. 2:
De “Bizarre!” sample is afkomstig van Frank Zappa’s Our Bizarre Relationship uit 1969. Het was een standaard sample beschikbaar in de Fairlight sampler.
New Position
Funk en Caribische steeldrums. Het nummer stamt oorspronkelijk al uit 1982 toen Prince het opnam in zijn Kiowa Trail Home Studio in Chanhassen, Minnesota. Clare Fischer nam orkestraties op bij het nummer, maar Prince koos ervoor die niet te gebruiken.
Een glorieus nummer, heerlijk ritme, fantastisch baswerk. Seks is het thema.
I want, I want 2 do ya, do ya
I can make u happy
I can make it real good
Honey, I won’t be your pappy (P.U.S.S.Y.)© Prince, 1986
New Position staat op positie 34 in mijn Prince nummers top 50.
I Wonder U
Het eerste nummer op een Prince album dat niet wordt gezongen door Prince zelf. In dit geval zingt Wendy Melvoin de vervreemdende tekst. Oorspronkelijk zongen Wendy en Prince de lead samen, maar Prince besloot op het laatste moment zijn stem weg te halen.
I Wonder U neemt een speciale plaats in in het oeuvre van Prince. Het is met 1:39 erg kort, het is een soort musique concrète, minimal music achtig nummer met houtblazers, een funky gitaar riffje dat hypnotiserend werkt en spectaculair baswerk. Een intrigerend nummer.
Under The Cherry Moon
(toegeschreven aan Prince en zijn vader John L. Nelson, maar waarschijnlijk geschreven door Prince)
De muziek van het nummer werd tijdens sommige concerten van de Purple Rain Tour als muzikaal intermezzo gespeeld. Het nummer geldt als naamgever voor de film, die Prince in de tweede helft van 1985 opname in Frankrijk.
De orkestratie van Clare Fischer is niet gebruikt in de uitgebracht versie.
Een mooie ballade, die het onfortuinlijke einde van de hoofdpersoon in de film aankondigt.
I want to live life to the ultimate high
Maybe I’ll die young like heroes die
Maybe I’ll kiss u some wild special way
If nobody kills me or thrills me soon
I’ll die in your arms under the cherry moon© Prince, 1986
Girls & Boys
Het nummer werd voor het grootste deel opgenomen op 8 juli 1985 in de Washington Avenue Warehouse. Het eerste nummer op het album waarop The Revolution is te horen. Het is tevens de introductie van Eric Leeds op een Prince album nummer.
Girls & Boys is een fantastisch funk nummer, met een kenmerkend saxofoon en synthesizer riffje en een grappige tekst.
I love u baby, I love u so much,
maybe we can stay in touch
Meet me in another world, space and joy,
vous êtes très belle, mama, girls and boys© Prince, 1986
Girls & Boys werd op 4 augustus 1986 als single uitgebracht in het VK. De begeleidende (zwart-wit) video geeft een prima indruk van de Under The Cherry Moon film.
Girls & Boys staat op positie 48 in mijn Prince nummers top 50.
Life Can Be So Nice
Het nummer werd opgenomen door Prince op 21 april 1985, dezelfde dag als waarop Sometimes It Snows In April werd opgenomen.
De orkestratie van Clare Fischer werd niet gebruikt.
Door velen wordt Life Can Be So Nice als te druk en richtingloos gekenschetst. Niet door mij, ik ben wild van het nummer, dat tijdens de Parade Tour voor mij één van de hoogtepunten was. Een druk, vol nummer, met een vrolijke tekst.
Life can be so nice
It’s a wonderful world, sweet paradise
Kiss me once, kiss me twice
Life can be so nice, so nice© Prince, 1986
Life Can Be So Nice staat op positie 40 in mijn Prince nummers top 50.
Venus De Milo
Het verschil met het voorgaande nummer kan bijna niet groter zijn. Een prachtig instrumentaal nummer, dat met zijn 01:55 minuten voor mij te kort is.
Mountains
(toegeschreven aan Prince, maar de muziek is van de hand van Wendy Melvoin en Lisa Coleman)
De demo van het nummer is opgenomen door Wendy Melvoin en Lisa Coleman in de Advision Studios in Londen een paar dagen na de opname van de (live) video voor America. Op 30 november 1985 werd het nummer opgenomen in de Washington Avenue Warehouse.
Het is het enige nummer op het album dat de volledige ‘extended Revolution’ bevat en is daarmee de introductie van Miko Weaver en Atlanta Bliss op een Prince album.
Mountains is een fantastisch voortstuwend nummer met prachtige instrumentatie, melodieën, polyritmiek, samenzang en blazerpartijen. Een hoogtepunt in het oeuvre.
Mountains werd als tweede single van het album uitgebracht op 7 mei 1986. De maxi-single bevat een fenomenale 10 minuten extended versie van Mountains, een van de betere remixen. De video bevat de volledige ‘extended Revolution’.
Mountains staat op positie 6 in mijn Prince nummers top 50. De remix staat op positie 4 van de 15 beste Prince remixen.
Do U Lie?
Opgenomen op 14 juli 1985 in de Washington Avenue Warehouse. Het nummer kent een soort vaudeville achtige sfeer en introduceert de accordeon in Prince’ muziek.
Do U Lie? is emblematisch voor de veelzijdigheid van Prince, het nummer wijkt af van wat hij eerder deed, maar het werkt prima.
Kiss
Voor het verhaal van Kiss verwijs ik naar het artikel over Mazarati, dat ingaat op de oorsprong van het nummer en het weggeven en vervolgens weer terugnemen ervan. De rest is geschiedenis. Kiss werd een wereldhit en één van de nummers waar Prince beroemd om zal blijven. Een ware klassieker, eigenlijk al vanaf de dag van de eerste uitgave.
Kiss was de eerste single van het album en werd uitgebracht op 5 februari 1986. Warner Bros. wilde het nummer aanvankelijk niet uitbrengen als single vanwege het ‘demo karakter’, maar Prince hield vol en haalde zijn gelijk. De maxi-single bevat een verlengde versie van Kiss. De video is net zo minimalistisch als het nummer en is waarschijnlijk één van de meest bekende clips van Prince.
Women not girls rule my world
I said they rule my world
Act your age, mama
Not your shoe size
Maybe we could do the twirl
U don’t have 2 watch Dynasty
2 have an attitude
U just leave it all up 2 me
My love will be your food© Prince, 1986
Kiss staat op positie 27 in mijn Prince nummers top 50.
Anotherloverholenyohead
Het derde nummer op het album dat The Revolution bevat. Het werd op 16 december 1985 opgenomen in Sunset Sound.
De titel is een samenvoeging van de tekst van het refrein:
U need another lover like u need a hole in yo head
U know there ain’t no other
that can do the duty in your bed© Prince, 1986
Het nummer werd op 2 juli 1986 als derde single uitgebracht in de VS en op 20 oktober 1986 als vierde single in Europa. De maxi-single bevat een verlengde versie van Anotherloverholenyohead. De video is een live opname van een concert van Prince And The Revolution in Detroit op 7 juni 1986, de 28e verjaardag van Prince.
Anotherloverholenyohead is een fenomenaal, funky werkstuk, dat een prachtige heldere productie kent met zware gitaarpartijen. Door velen gezien als het beste nummer van Parade.
Sometimes It Snows In April
De afsluiter van het album werd opgenomen op 21 april 1985 in Sunset Sound door Prince, Lisa Coleman (piano) en Wendy Melvoin (gitaar). Het nummer werd live in de studio live gespeeld en er zijn onvolkomenheden hoorbaar, die Prince besloot te houden.
Sometimes it snows in April
Sometimes I feel so bad, so bad
Sometimes I wish life was never ending
But all good things, they say, never last© Prince, 1986
Prachtig, ontroerend nummer, waarin Prince zijn imposante vocale kunsten toont. In het begin zingt/neuriet Prince een melodie die je als een trompet kunt horen. Prince geeft vocaal alles en ontroert, met name in het tweede deel van het tweede couplet.
Na de voortijdige dood van Prince werd het nummer ook bekend buiten de Prince community, zeker ook door het feit dat Prince in april stierf en het ook daadwerkelijk sneeuwde in die maand.
Sometimes It Snows In April staat op positie 15 in mijn Prince nummers top 50.
Bijdragen van anderen
Zang en instrumenten door Prince, met de volgende uitzonderingen:
- Lisa Coleman – achtergrondzang op Christopher Tracy’s Parade, New Position, I Wonder U, Life Can Be So Nice, keyboards en zang op Girls & Boys, Mountains, Anotherloverholenyohead en Sometimes It Snows In April
- Wendy Melvoin – achtergrondzang op Christopher Tracy’s Parade, New Position, Life Can Be So Nice, zang op I Wonder U, gitaar en zang op Girls & Boys, Mountains, Anotherloverholenyohead en Sometimes It Snows In April
- Susannah Melvoin – achtergrondzang op Christopher Tracy’s Parade, Girls & Boys en Anotherloverholenyohead
- Bobby Z. – drums en percussie op Girls & Boys, Mountains en Anotherloverholenyohead
- Brown Mark – bas en zang op Girls & Boys, Mountains en Anotherloverholenyohead
- Dr. Fink – keyboards op Girls & Boys, Mountains en Anotherloverholenyohead
- Sheila E. – achtergrondzang op Girls & Boys, koebel op Life Can Be So Nice en drums op Venus De Milo
- Eric Leeds – blazers op Girls & Boys en Mountains
- Atlanta Bliss – trompet op Girls & Boys en Mountains
- Marie France – Franse tekst op Girls & Boys
- Miko Weaver – gitaar op Mountains
- Jonathan Melvoin – drums op Do U Lie?
- Sandra Francisco – Frans intro op Do U Lie?
- Mazarati
- Tony Christian – achtergrondzang en gitaar op Kiss
- Craig “Screamer” Powell – achtergrondzang en gitaar op Kiss
- Jerome “Romeo” Cox – achtergrondzang op Kiss
- Marr Starr – achtergrondzang en keyboards op Kiss
- Aaron Paul “Ace” Keith – achtergrondzang en keyboards op Kiss
- Kevin “Blondie” Patricks – drums op Kiss
- Orkestleden
- Isabelle Daskoff, Francine Walsh, Mari Botnik, Pam Gates, Janice Gower, Karen Jones, Betty Moor, Irma Neumann, Assa Drori, Bill Hymanson, Oscar Chasow, Ron Clark, Henry Ferber, Erne Granat, Ed Green, Bill Hybel, Reggie Hill, Pat Johnson, Don Palmer, Sheldon Sanov, Joe Schonbrun, Terry Schonbrun, Harold Wolf – viool
- Pam Goldsmith, Margot Maclaine, Carol Mukagawa, Myer Bello, Alan Deverich, Norman Forrest, Alan Harshman, Jorge Moraga, David Stock – viola
- Jim Arkatoff, Ray Kelley, Ray Kramer, Fred Seykora – cello
- Chuck Dominico, Arni Egilsson – bassen
- Gene Cipriano, Don Ashworth, John Clarke, Dave Edwards, Gary Foster, Jim Kanter, John Lowe, Dick Mitchell, Jack Nimitz, Joe Soldo, Bob Tricarico – houtblazers
- Ray Brown, Rich Cooper, Bob Findley, Larry Ford, Bob O’Donnell, Al Vizutti – trompet
- Garnett Brown, Charles Loper, Morris Repass, Bill Watrous – trombone
- Marni Johnson, David Duke, Joe Myer, Brian O’Connor, Calvin Smith, Jim Thatcher – Franse hoorn
- Tommy Johnson – tuba
- Brent Fischer – timpani en percussie
Productie
Alle productie en arrangementen door Prince, tenzij anders aangegeven.
- David Z. – arrangement op Kiss
- Susan Rogers, Peggy McCreary (“Peggy Mac”), Coke Johnson, David Z., David Tickle, David Leonard – engineer
- Arne Frager – orkestopnamen (Monterey Sound Studios)
- Bernie Grundman – mastering
- Jeff Katz – fotografie
- Laura LiPuma, Jeffrey Kent Ayeroff – art direction
- Ann Field – collage
- Cavallo, Ruffalo and Fargnoli – persoonlijk management
- Fred Moultrie – zakelijk management
- Lee Phillips – juridische vertegenwoordiging
Dankwoord
Special thanks 2 Clare Fischer 4 making brighter the colors black and white. “Love God” – Prince and the Revolution ’86
Extra nummers
Er zijn twee extra nummers uitgebracht als B-kantjes van de singles Kiss en Mountains.
♥ Or $
(ook wel Love Or $ of Love Or Money)
Uitgebracht als B-kantje van Kiss. Het werd op 9 juli 1985 opgenomen in de Washington Avenue Warehouse met The Revolution. Een videoclip stond gepland, maar deze is uiteindelijk nooit opgenomen. ♥ Or $ is een monotoon, maar heerlijk funknummer, waarop Prince zijn stem heeft versneld. Een voorloper van Camille?
♥ Or $ staat op positie 12 van de 15 beste Prince B-kantjes.
Alexa De Paris
Uitgebracht als B-kantje van Mountains, dat medio juli 1985 werd opgenomen met Sheila E. op drums. Het nummer is vernoemd naar danseres Alexa Fioroni, die in de film Under The Cherry Moon ‘The Dancer’ wordt genoemd. Het nummer is een wat symfonisch aandoend instrumentaal nummer, met lekker gitaarwerk van Prince.
Alexa De Paris staat op positie 8 van de beste Prince B-kantjes lijst.
Albumhoes
In de herfst van 1985 werd fotograaf Jeff Katz gebeld met de opdracht naar Frankrijk te komen om de persoonlijke fotograaf van Prince te worden voor de nieuwe film die hij aan het opnemen was.
Katz had al een paar opdrachten gedaan voor Prince, voornamelijk voor satelliet acts, maar nooit voor hem persoonlijk. Na een paar dagen werd een foto sessie gedaan op een groot podium. Ze gebruikten een witte achtergrond. Prince droeg zwart-witte kleding. De foto’s zouden worden gebruikt voor de hoezen van Parade en de singles Kiss en Mountains en Prince’ paspoort.
Reacties
De reacties van de pers op het album waren divers. De algemene teneur in de VS was negatief, waar de flirt met psychedelica minder werd gewaardeerd. In Europa daarentegen werd het album over het algemeen onthaald als een geniaal werkstuk van een artiest die anders durfde te zijn, niet bang was voor experimenten en op basis van zijn onbeschrijflijke talent een waar meesterwerk had gemaakt.
De belangrijkste opmerkingen uit de recensies zijn:
De nieuwe plaat van de Amerikaanse zanger Prince , Parade, bevat genoeg verrassingen om zelfs de doorgewinterde fan in twijfel te brengen.
(Algemeen Dagblad, 29-03-1986)Het overgrote deel van “Parade” is prima te doen, een bevestiging van Prince als een superieure melodist, arrangeur en speler als ook een viering van zijn creativiteit.
(Detroit Free Press, 30-03-1986)Prince zou kunnen eindigen als Elvis in zijn latere dagen, afstand doend van de seksuele vrijheden die hem zijn eerste successen opleverden.
(New York Times, 30-03-1986)Ondanks de vrolijkheid en funk komt “Parade” over als een eenzaam album.
(Star Tribune, 30-03-1986)Na Around The World In A Day is (La Grande) Parade van Prince And The Revolution ook in commercieel opzicht een ware rehabilitatie.
(OOR 7, 05-04-1986)Parade is een briljante plaat, die ook na vele keren luisteren blijft groeien en aan diepte wint. Een meesterwerk.
(de Volkskrant, 11-04-1986)Ik vind deze plaat moeizaam, afgezaagd en zelfvoldaan en zal er niet meer naar luisteren.
(New Musical Express, 12-04-1986)Maar “Parade” is een anders, vaag en uiteindelijk onbevredigend werkstuk, dat niet zo goed zonder de film lijkt te kunnen bestaan.
(Philadelphia Daily News, 15-04-1986)Wie anders dan Prince vervult ons allen met dezelfde hoop die we vroeger hadden bij nieuwe werk van Bob Dylan, The Beatles en The Rolling Stones?
(Rolling Stone, 24-04-1986)Een klassiek album van de belangrijkste rockartiest van de jaren tachtig – grillig, overrompelend en zonder precedent.
(NRC Handelsblad, 02-05-1986)Prince maakt geen platen meer voor een potentieel publiek of zelfs hemzelf, hij maakt ze om uiting te geven aan de mogelijkheden van iemand die oprecht onderzoekt – en dat is het begin van echte verzengende inspiratie.
(SPIN magazine, mei 86)Ondanks de draken, bevat dit album meer goede muziek dan de beide voorgaande albums.
(Creem, 1986)Ik zou willen dat het album niet zo verdomd kaleidoscopisch was.
(The Village Voice, 1986)‘Parade’ mag dan niet vernieuwend zijn, het is wel nogmaals de bevestiging van Prince’ positie als magische pop producer.
(?, 1986)
Lees de complete recensies in het subartikel Prince – Parade – De recensies.
Veel Europese muziekmagazines (inclusief New Musical Express!) verkozen het album aan het einde van 1986 tot album van het jaar.
Verkopen
De verkopen vielen tegen. Althans in de VS, waar het album niet de eerste plek in de hitlijsten behaalde en ‘slecht’ 1 miljoen exemplaren verkocht, wat in vergelijking met zijn beide voorgangers een peulenschil was.
In andere markten, met name Europa, liepen de verkoopcijfers juist op, en substantieel ook. Geholpen door enthousiaste recensies, mond op mond reclame en de singles werd Parade zelfs Prince’ best verkochte album in de (voor hem) buitenlandse markten.
Recensie
Destijds kocht ik het album op CD. Mijn speler volgde later dat jaar.
Ik heb het al vaker gezegd op deze site, maar als ik mijn favoriete album moet kiezen, is het altijd een strijd tussen Parade, Sign O’ The Times en Lovesexy. Als ik nu zou moeten kiezen valt de keuze uit in het voordeel van Parade, een foutloos, tijdloos, volstrekt uniek, gedurfd en inventief meesterwerk dat nooit meer herhaald zal worden. Alles klopt, de begeleidende tour was fantastisch, het imago was top en het luidde het startpunt in voor de onbedwingbare honger naar meer muziek, bootlegs, concertopnamen, platenbeurzen en vele, vele concertbezoeken. Parade is het album dat alles veranderde.
Na Parade
Na Parade stopte de machine uiteraard niet. Er werd nog steeds volop nieuwe muziek opgenomen. The Revolution was alweer onderweg met de opvolger, het Dream Factory album, waarop de invloed van Wendy & Lisa alleen nog maar groter leek.
Rolling Stone
Het vertrouwen was zo groot dat Wendy & Lisa zelfs een eigen interview kregen in Rolling Stone magazine. Zeker gezien de latere gebeurtenissen in het jaar, valt Wendy’s opmerking “All I know is that this band is going to be together a long, long time” toch behoorlijk op. Het interview werd afgenomen in maart 1986 en gaat ook in op de uitbreiding van The Revolution. Lisa: “We’ve got a much bigger sound now and we’re a lot more funk oriented, that’s for sure.”.
Lees het volledige interview in het subartikel Wendy & Lisa, het Rolling Stone interview, 1986. Het bevat een aanvullende grappige anekdote over de fotoshoot voor het artikel.
Under The Cherry Moon
Er was ook nog een film, de zwart-wit romantische komedie, die op 1 juli 1986 in première ging. De film werd een gigantische flop en werd unaniem (en internationaal) gekraakt. In tegenstelling tot wat iedereen is gaan geloven , is Under The Cherry Moon een aardig inkijkje in Prince’ psyche. Ja, hij is ijdel. Ja, hij kan niet acteren. Maar hij heeft humor, zelfspot en lijkt het allemaal veel minder serieus te nemen dan iedereen destijds dacht.
Lees (en zie) meer in de subartikelen Prince – Under The Cherry Moon trailer & Wrecka Stow scene en Prince’ tweede speelfilm: Under The Cherry Moon.
Hit N Run / Parade Tour
In tegenstelling tot wat Prince op 7 april 1985 wereldkundig maakte, namelijk dat hij zou stoppen met live optredens, startte op 3 februari 1986 rehearsals voor een nieuwe concertreeks. Precies een maand later stonden Prince And The Revolution in First Avenue in thuisbasis Minneapolis en gaven het eerste optreden in 1986. Het zou het startsein worden van Hit N Run en de Parade Tour, die Prince in augustus eindelijk weer naar Europa zou brengen. Hij en de band overrompelde Europa. Het was de start van een lange en intense liefdesrelatie tussen Prince en Europa.
Voor mij persoonlijk was het de kennismaking met Prince live, mijn leven zou nooit meer hetzelfde zijn.
Lees meer over de Parade Tour in de subartikelen Prince en de fantastische Parade Tour, Prince – Parade Tour – De recensies en Prince And The Revolution – Parade Tour Book.
Veranderingen
Onderhuids borrelde er echter van alles. Eind 1985/begin 1986 had Prince in Sunset Sound een drietal sessies gehouden, de zogenaamde Paisley Jam en The Flesh sessies, waarin hij ook samenwerkte met muzikanten buiten The Revolution, zoals drummer Sheila E., bassist Levi Seacer, Jr. en saxofonist Eric Leeds. Daarnaast waren ook Wendy & Lisa aanwezig bij één van de sessies. De muziek was jazzy en meer complex. Prince keek verder dan alleen naar The Revolution.
Na het uiteenvallen van The Family voegde Prince een deel van de live band toe aan The Revolution, waaronder Eric Leeds (saxofoon), Miko Weaver (gitaar), dansers Jerome Benton, Greg Brooks en Wally Safford en Eric Leeds bracht vriend Atlanta Bliss (trompet) aan. Tijdens de VS shows was Susannah Melvoin ook vaak van de partij (zang).
Ondertussen nam Prince weer nummers helemaal alleen op, waaronder Sign O’ The Times, waarop hij geen input verlangde of nodig had van Wendy & Lisa.
Het leidde tot ontevredenheid bij meerdere mensen. Wendy & Lisa waren niet blij met de uitbreidingen op The Revolution, de minimale erkenning van hun input in credits op albums en singles en hun betaling. Daarnaast was de relatie tussen Prince en Susannah Melvoin uit elkaar aan het vallen en Prince schijnt zich slecht/gemeen gedragen te hebben.
Naar verluidt culmineerde de spanningen vlak voordat de Parade Tour startte toen Brown Mark, Wendy & Lisa dreigden per direct op te stappen. Bobby Z. bemiddelde en overtuigde ze te blijven, maar de koek was op. The Revolution was over en uit; op 9 september 1986 speelde Prince And The Revolution hun allerlaatste show in Japan.
Op 7 oktober 1986 werden Wendy Melvoin en Lisa Coleman uitgenodigd voor een diner met Prince en hij vertelde hen dat The Revolution klaar was, dat zij werden ontslagen en dat hij iets anders wilde. Daarna belde hij Bobby Z. met hetzelfde nieuws. Zowel Dr. Fink als Brown Mark mochten blijven, maar Brown Mark koos ervoor te vertrekken. Tien dagen later werd het nieuws wereldkundig gemaakt.
Begin van de gekte
17 november 1986 was de officiële start van de Prince gekte in mijn leven. Op die dag ontving ik mijn eerste Prince bootleg, met de opnamen van het eerste Prince concert dat ik ooit bijwoonde: 18 augustus 1986. Een jaar later ging ik werken bij de Amsterdamse platenzaak Concerto en was ik in staat (bijna) alle vinyl te kopen die ik miste. Alle zeldzame singles, maxi-singles en promo’s kon ik via het tweede-hands circuit makkelijk krijgen. Ik kocht het allemaal.
Ook bootlegs deden hun intrede, eerst alleen vinyl, daarna honderden en honderden cd’s. Ik wilde het allemaal hebben. Maar, de echte parels in de collectie bleven de opnamen uit 1986, de outtakes tussen 1985 en 1987, een onbeschrijflijke schat aan muziek, die voor eens voor altijd aantoonde dat er maar één genie was in die tijd: Prince Rogers Nelson uit Minneapolis.
Ter afsluiting
Dit is het verhaal van Parade, het verbluffende en unieke Prince (And The Revolution) album uit 1986. Wat zijn jouw herinneringen, meningen? Laat het weten, het wordt echt enorm gewaardeerd!
Video/Spotify
Bij dit verhaal is een video opgenomen. Klik op de volgende link om deze te zien: Video: Prince’ tweede soundtrack, het sublieme Parade. De A Pop Life afspeellijst op Spotify is ook aangepast.
4 reacties
Ga naar reactie formulier
Heerlijk om allemaal te lezen. Ben een stuk jonger (41) maar geniet ervan. Verzamel ook de goede kwaliteit bootlegs (digitaal dan). Wat een fantastische artiest! Volg hem zelfs pas sinds 2002.
Auteur
Hoi Maurits, leuk om te horen! In 2002 ook naar de concerten geweest, die waren ook zo belachelijk goed!
Echt heerlijke muziek. Mijn ouders draaien al zijn muziek nog steeds zo’n beetje dagelijks thuis af. Dus ik heb het zeker leren waarderen!
Auteur
Hoi Kim, leuk dat de ‘jongere’ generatie Prince blijft (h)erkennen. Koesteren zulke ouders!