Album top 50, nummers 50 tot en met 26

Nu ik 50 jaar oud ben heb ik de, voor mij, 50 beste albums geïnventariseerd. Je moet toch wat met de vrije tijd. Twee regels:

1. album moet zijn uitgekomen tijdens mijn leven;
2. per artiest 1 album (m.u.v, nummer 1).

Met name tijdens mijn vroege jeugd zijn een aantal albums belangrijk geweest die niet in onderstaande lijst voorkomen. Om deze toch eer aan te doen moet ik er toch een aantal noemen:

• Herman Brood – Cha Cha;
• Raymond van het Groenewoud – Kamiel In België;
• Queen – Sheer Heart Attack (als jongetje was ik gek van deze band, tot en met Jazz/Live Killers).

In drie delen, vandaag deel 1, nummers 50 t/m 26.

Genesis – The Lamb Lies Down On Broadway

50. Genesis – The Lamb Lies Down On Broadway

Mijn eerste herinneringen aan muziek zijn verbonden met dit album, samen met Neil Diamond’s Hot August Night en The Who’s Tommy. In mijn herinnering was er altijd muziek. Mijn vader had (en heeft) een aardige collectie muziek. Een aantal albums ben ik mijn hele leven blijven draaien.

49. Lone Justice – Lone Justice

Pinkpop 1987. Op het allerlaatste moment was Lone Justice aan het programma toegevoegd. Optreden moest worden afgekapt wegens overvloedige regen, maar een waanzinnig optreden. De dag erna beide Lone Justice platen gekocht. Na opheffen van de band ben ik Maria McKee, één van de beste zangeressen, altijd blijven volgen.

Ook goed: Shelter, Maria McKee (Maria McKee)

48. Amy Winehouse – Back To Black

Niet veel over te zeggen; gewoon een fantastisch album van een fantastische zangeres.

Ook goed: Frank

47. The Fatal Flowers – Younger Days

Vaak live gezien. Samen met Claw Boys Claw, halverwege de jaren 80 de beste rockband van Nederland.

Ook goed: Fatal Flowers, Johnny D. Is Back!

46. Frank Zappa – In New York

De geniale gekte van Frank Zappa komt hier goed tot uiting. Topnummers waaronder The Black Page. Met Terry Bozzio ook één van de beste drummers aanwezig.

Ook goed: Apostrophe, Joe’s Garage

Motörhead – No Sleep ‘Til Hammersmith

45. Motörhead – No Sleep ’til Hammersmith

Destijds harde muziek, nu gewoon goed en energiek.

Ook goed: Ace Of Spades

44. Joy Division – Still

Mijn eerste van Joy Division. Ik was er verslaafd aan, met name Dead Souls vond ik fantastisch. Ik weet nog dat ik in mijn ouderlijk huis ‘I put my trust in you’ zingend de trap afliep en mijn beide ouders, separaat van elkaar, zeiden: ‘tja, dat moet je ook nooit doen’. Onze kinderen zeggen nu regelmatig tegen ons dat Zühâl en ik, onafhankelijk van elkaar, vaak hetzelfde reageren op uitspraken/situaties.

Ook goed: Unknown Pleasures, Closer

43. James Brown – Love Power Peace – Live At The Olympia, Paris, 1971

The Godfather Of Soul kan niet ontbreken. Dit album, omdat dit het eerste was (voor zover ik weet althans) waarop Bootsy Collins (live) te horen was samen met James Brown. Een energieke funky show.

Ook goed: Live At The Apollo, Say It Live And Loud: Live In Dallas 08.26.68

42. The Pixies – Doolittle

Leukste album van deze belangrijke band.

Ook goed: Surfer Rosa, Bossanova

41. Ice Cube – AmeriKKKa’s Most Wanted

Eerste soloalbum van Ice Cube met een productie van The Bomb Squad. Funky, (helaas nog steeds) actueel en gedreven.

Ook goed: Death Certificate, Straight Outta Compton (N.W.A.)

Sezen Aksu – Soyluyor

40. Sezen Aksu – Söylüyor

Eind 1991 zag ik Zühâl voor het eerst en was meteen verkocht. Destijds door haar in aanraking gekomen met de Turkse Sezen Aksu. Heel erg blij mee. Veel van wat Sezen Aksu doet is erg goed en heeft echte emotie (geen goedkoop sentiment). Een verrijking dat ik Sezen Aksu heb leren kennen.

Ook goed: Git, Adi Bende Sakli

39. Jimi Hendrix Experience – Live at Winterland

Dit kwam in 1987 uit. Met name Manic Depression vond (en vind) ik waanzinnig op dit album.

Ook goed: Electric Ladyland, Band Of Gypsys

38. Cat Power – Sun

Helaas niet een van de meest stabiele personen op deze wereld, maar wat een muziek. Op dit album staat het mantra-achtige Nothing But Time; een ontroerende ode aan de jeugd.

Ook goed: Moon Pix, The Greatest

37. Bob Dylan – Highway 61 revisited

Veruit de beste Dylan. Fantastisch album.

Ook goed: Desire, Time out of mind

36. Discharge – Hear Nothing See Nothing Say Nothing

Destijds hardste album dat ik ooit gehoord had. Opwindende anarcho-punk, die ooit op het Crass label de eerste muziek uitbracht. Als ik opgefokt ben, draai ik dit graag. In mijn jeugd draaide ik dit veel samen met Crass, tot verdriet van, met name, mijn moeder.

Ook goed: Why?, Stations Of The Crass (Crass)

Dead Kennedys – Fresh Fruit For Rotting Vegetables

35. Dead Kennedys – Fresh Fruit For Rotting Vegetables

Belangrijke en baanbrekende Amerikaanse punkband. Muzikaal prima en de teksten zijn erg grappig en intelligent.

Ook goed: In God We Trust Inc., Plastic Surgery Disasters

34. Talking Heads – Remain In Light

Ex aequo met Fear Of Music, maar vanwege het nummer Once In A Lifetime toch dit album. Eclectisch, vernieuwend en origineel. Gold overigens voor meerdere albums. In 1978 kocht ik de eerste (‘ 77) en sindsdien volgde ik Talking Heads. Helaas nooit live gezien.

Ook goed: 77, Fear Of Music, Speaking In Tongues

33. Linton Kwesi Johnson – Bass Culture

Reggae beat poet. Prachtige teksten op laid-back muziek. Met name zijn albums met Dennis Bovell zijn fenomenaal.

Ook goed: Independant Intavenshan: The Island Anthology

32. Kraftwerk – Trans Europe Express

Baanbrekende Duitse band. De muziek klinkt zelfs nu nog modern. Destijds onbegrepen, maar zonder Kraftwerk geen dance, techno, etc. zoals we dat nu kennen.

Ook goed: Autobahn, Computer Welt

31. Simple Minds – New Gold Dream

Zo goed als hier, in 1982, werd het hierna nooit meer. Dit album is de culminatie van de 4 albums die daarvoor kwamen.

Ook goed: Empires And Dance, Sparkle In The Rain

The Ramones – It’s Alive

30. The Ramones – It’s Alive

1,2,3,4.

Ook goed: The Ramones, Hey! Ho! Let’s Go: Ramones Anthology

29. Parliament – Mothership Connection

Dank zij Prince heb ik heel veel muziek ontdekt. In 1987 begon ik te werken bij Concerto en daar heb ik ladingen met muziek gekocht. Op het laatst zat ik in mijn appartement in de Bijlmer zonder water, gas en licht, omdat mijn maandsalaris direct werd teruggestort op de Concerto bankrekening. Eén van de belangrijkste ‘ontdekkingen’ was George Clinton, Bootsy Collins en Parliament/Funkadelic met hun vreemde (space) thema’s (Funkentelechy Vs. the Placebo Syndrome, The Pinocchio theory), one-liners (the bigger the headache, the bigger the pill, if you fake the funk your nose starts to grow) en ‘out-of-this-world’ personages (Uncle Jam, Starchild, Sir Nose D’Voidoffunk, Long haired sucker, Dr Funkenstein, Bootzilla, Mr Wiggles) zetten ze een complete separate wereld neer waarin ik heerlijk kon verdwalen. Zolang alles samenkomt op ‘the one’ zijn er geen regels.

Ook goed: One Nation Under A Groove (Funkadelic), Blasters Of The Universe (Bootsy Collins)

28. Underworld – Everything, Everything

Met dance had ik niet zoveel tot ik Orbital ontdekte en vlak daarna The Prodigy’s Music For The Jilted Generation uitkwam. Underworld volgde voor mij weer later en mijn favoriet is dit live album.

Ook goed: Dubnobasswithmyheadman, Second Toughest In The Infants

27. Outkast – Aquemini

Rap uit het zuiden van de Verenigde Staten: warm en funky.

Ook goed: Stankonia, Speakerboxx/The Love Below

26. Sufjan Stevens – Come On Feel The Illinoise

Veel te laat ontdekt dit mega-talent. Prachtig album dit Illinoise. Iedereen die oprecht ontroerende liedjes kan maken over seriemoordenaars (John Wayne Gacy, Jr) is een natuurtalent. Absolute aanrader.

Ook goed: Greetings From Michigan: The Great Lake State, Carrie & Lowell